Οι Εξόριστοι

Tο τοπίο για το ποιες ομάδες θα βρίσκονται στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής το καλοκαίρι του 2010 έχει πλέον ξεκαθαρίσει, με τα πλέι οφ να είναι η τελευταία φάση, η οποία θα συμπληρώσει το παζλ των 32 μονομάχων, που θα λάβουν μέρος στη μεγάλη γιορτή του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τα «αστέρια» που θα βρεθούν εκεί είναι αμέτρητα, ενώ αυτά που περιμένουν να αποδείξουν την αξία τους ακόμα περισσότερα, όμως είναι και κάποιοι που, όπως δείχνουν τα πράγματα, δε θα ταξιδέψουν στη «Μαύρη Ήπειρο».

Βρήκαμε λοιπόν και σας παρουσιάζουμε τους «εξόριστους» ποδοσφαιριστές, των οποίων τα ονόματα επιτάσσουν την παρουσία τους στα τελικά του ερχόμενου Μουντιάλ, όμως οι "συνθήκες" δεν τους επιτρέπουν την παρουσία τους εκεί.

1) Σεμπάστιαν Φρέι (Γαλλία)

"Παίκτης που αγωνίζεται στην Ιταλία; Στη Γαλλία μου;" Τάδε έφη Ρεϊμόν Ντομενέκ. Ο προπονητής των «τρικολόρ» έχει κάνει γνωστή την αποστροφή του στο ιταλικό πρωτάθλημα, κάτι που σημαίνει πως ο, εν Φιορεντίνα αγωνιζόμενος, Σεμπάστιαν Φρέι δεν πρόκειται να κληθεί στην εθνική ομάδα της χώρας του, ούτε ως τρίτη επιλογή για τη θέση του τερματοφύλακα. Από την άλλη βέβαια, με τον Στιβ Μαντανά να βρίσκεται σε εκπληκτική φόρμα και τον Ούγκο Γιορίς να βελτιώνεται με ταχείς ρυθμούς, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρει μια θέση στην αποστολή των «μπλε», ο πορτιέρο των «βιόλα».

2) Στέφαν Άιρλαντ (Δημοκρατία της Ιρλανδίας)

Ο ταλαντούχος μέσος της Μάντσεστερ Σίτι είναι από μόνος του ικανός να γεμίσει ένα γήπεδο με Ιρλανδούς φιλάθλους και να κάνει την εθνική ομάδα της χώρας του να σταθεί, ως ισάξια, ανάμεσα στα «μεγαθήρια», του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος. Όμως ο χαφ των «πολιτών» δεν αγωνίζεται με την πράσινη φανέλα της χώρας του εδώ και 2 χρόνια. Το 2007 ο τότε προπονητής της Ιρλανδίας, Στιβ Στόντον, ενημέρωσε τον Άιρλαντ, λίγο πριν από ένα σημαντικό παιχνίδι κόντρα στην Τσεχία, πως δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την φιλενάδα του παίκτη, η οποία τον πληροφόρησε πως η γιαγιά του είχε πεθάνει. Το τηλεφώνημα αυτό αποδείχθηκε μια κακόγουστη φάρσα, που άφησε όμως εκτός εθνικής τον παίκτη, ο οποίος δεν δέχθηκε να ξαναπαίξει με τα «χρώματα» της χώρας του από τότε, ενώ παρά την αλλαγή ομοσπονδιακού τεχνικού, ο μέσος της Σίτι φαίνεται πως δεν βιάζεται να επιστρέψει στις διεθνείς εμφανίσεις.

3) Φραντσέσκο Τότι (Ιταλία)

Το θέμα της επιστροφής του «καπιτάνο» της Ρόμα στην εθνική ομάδα της Ιταλίας είναι χρόνιο και έχει καταντήσει και κουραστικό. Με τον Μαρσέλο Λίπι στο τιμόνι της «σκουάντρα ατζούρα» είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Φραντσέσκο Τότι δεν θα επιστρέψει στην εθνική Ιταλίας, παρά την οικτρή κατάσταση της επιθετικής γραμμής των Παγκόσμιων πρωταθλητών. (Εκτός βέβαια αν ο Ρομπέρτο Ντοναντόνι επιστρέψει στον πάγκο τους...)

4) Νταβίντ Τρεζεγκέ (Γαλλία)

Ο οξύθυμος επιθετικός της Γιουβέντους δεν είναι απ' αυτούς που θα διστάσουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Ο Γάλλος φορ κατηγόρησε τον Ρεϊμόν Ντομενέκ, ότι τον άφησε εκτός εθνικής, λόγω του χαμένου πέναλτι στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, κόντρα στην Ιταλία και το οποίο κόστισε το τρόπαιο στους «τρικολόρ». Ο τραυματισμός που υπέστη την περσινή χρονιά συνέβαλε στο να εξανεμιστούν και οι ελάχιστες πιθανότητες που είχε να επιστρέψει στην ομάδα της Γαλλίας, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν βέβαιο πως δε θα βρίσκεται στη Νότιο Αφρική το 2010.

5) Ραούλ (Ισπανία)

Ο επιθετικός της Ρεάλ Μαδρίτης, τον οποίο αγνοούσε ο Λουίς Αραγονιές, έχει στηρίξει πλέον όλες του τις ελπίδες, για μια επιστροφή στην εθνική Ισπανίας, στον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε. Ο θρυλικός Ραούλ δεν έχει φορέσει τη φανέλα των «φούριας ρόχας» από τον Σεπτέμβριο του 2006 και την ήττα από τη Βόρειο Ιρλανδία, αφού παρά την εξαιρετική του φόρμα με τους «μερένχες», είναι πολύ δύκολο να βρει μια θέση στην επιθετική γραμμή της Ισπανίας, όπου υπάρχει το άκρως επιτυχημένο δίδυμο των Νταβίντ Βίγια και Φερνάντο Τόρες. Ωστόσο, Ραούλ παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Ισπανίας όλων των εποχών ...

6) Ρονάλντο (Βραζιλία)

Όσοι σταμάτησαν να παρακολουθούν τον Ρονάλντο από τότε που έφυγε από τα ευρωπαϊκά γήπεδα και επέστρεψε στην πατρίδα του, έχουν μείνει στον άνθρωπο που σκόραρε σχεδόν ένα γκολ ανά παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα και κέρδισε το πρωτάθλημα Ισπανίας με τη Ρεάλ Μαδρίτης, φόρμα την οποία έχει ξαναβρεί αγωνιζόμενος για λογαριασμό της Κορίνθιανς. Ο Ντούνγκα όμως, ο οποίος είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο στις ΗΠΑ το 1994, όντας συμπαίκτης με τον 17χρονο τότε Ρονάλντο, δε φαίνεται να έχει στα πλάνα του το «φαινόμενο». Τουλάχιστον, όχι προς το παρόν.

7) Ροναλντίνιο (Βραζιλία)

Και ενώ αναφερόμαστε σε Βραζιλιάνους, δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον Ροναλντίνιο, ο οποίος έχει να αγωνιστεί με τη «σελεσάο» από τον Απρίλιο, όταν μπήκε για 13 λεπτά σε έναν αγώνα κόντρα στο Περού. Η κακή φόρμα που διανύει με τη Μίλαν φαίνεται να έχει επηρεάσει τον Ντούνγκα, ο οποίος προτιμά τους Ντιέγκο και Ζούλιο Μπαπτίστα για τη μεσαία γραμμή της ομάδας του. Στους μήνες που απομένουν μέχρι την έναρξη του Μουντιάλ, ο «Ρόνι» θα πρέπει να κάνει πράγματα και θαύματα για να κερδίσει πίσω τη φανέλα βασικού, που κατείχε το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας.

8) Μάικλ Όουεν (Αγγλία)

Όλοι γέλασαν όταν υποβιβάστηκε με τη Νιούκαστλ. Τον κορόιδεψαν όταν ο μάνατζέρ του έστελνε διαφημιστικά φυλλάδια με τις υπηρεσίες του. Τον λυπήθηκαν όταν απέτυχε να συμφωνήσει με τη Χαλ. Αλλά όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπέγραψε το χαμογελαστό παιδί, Μάικλ Όουεν, στην αρχή της περιόδου, ξαφνικά όλοι έμειναν με το στόμα ανοικτό. Ο «Μιχαλάκης» έχει την απαιτούμενη εμπειρία και ικανότητα για να αγωνιστεί με τη φανέλα των πρωταθλητών Αγγλίας και ο Φάμπιο Καπέλο το γνωρίζει αυτό. Δίπλα στον Γουέιν Ρούνεϊ έχει την ευκαιρία να ξανακερδίσει τη θέση του στα «λιοντάρια», των οποίων όμως η μέχρι τώρα εντυπωσιακή πορεία στα προκριματικά, δεν αφήνει και πολλά περιθώρεια επιστροφής.

9) Αντόνιο Κασάνο (Σαμπντόρια)

Ο Κασάνο είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο να πλήξει, είτε λόγω της άστατης ζωής που πραγματοποιεί, είτε, κυρίως, λόγω της εξαιρετικής ποδοσφαιρικής του ιδιοφυΐας και του «δολοφονικού» ενστίκτου που διαθέτει στο γκολ. Αλλά ο Μαρτσέλο Λίπι, είναι ένας άνθρωπος που δεν επηρεάζεται από τις γνώμες των άλλων και από το λαϊκό αίσθημα, όσο καλοπροαίρετα και αν είναι αυτά. Ο επιθετικός της Σαμπντόρια έχει μείνει εκτός της εθνικής Ιταλίας και είναι πολύ πιθανό να παραμείνει εκεί, με τον «Πολ Νοιύμαν» στον πάγκο των «ατζούρι», ο οποίος δε φαίνεται να εκτιμά τον Ιταλό φορ.

10) Χουάν Ρομάν Ρικέλμε (Αργεντινή)

Ένας ακόμα ποδοσφαιριστής με μια πολυτάραχη ιστορία σε επίπεδο συλλόγων, τουλάχιστον, είναι ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε. Ο Αργεντινός μέσος ήταν ο παίκτης - κλειδί για την εθνική του ομάδα για πολλά χρόνια, αλλά το 2006, ο ταλαντούχος πλεϊμέικερ εγκατέλειψε την «μπιανκοσελέστε», επικαλούμενος την υγεία της μητέρας του ως αιτία. Επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα, μόνο και μόνο για την παρατήσει και πάλι, αυτή τη φορά όμως λόγω των αντιπαραθέσεών του με τον Ντιέγκο Μαραντόνα.

Σε μια χώρα με στερεότυπα πάθους και ήσυχης θλίψης, όπως η Αργεντινή, μια τέτοια σύγκρουση δύο ηγετικών στελεχών της αθλητικής ζωής της χώρας έμοιαζε αναπόφευκτη. Το κόστος αυτής της «τιτανομαχίας» δεν έχει αντίκτυπο μόνο στην εθνική ομάδα της Αργεντινής, αλλά επίσης και σε ολόκληρο τον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κόσμο, ο οποίος θα στερηθεί μια πραγματική ιδιοφυΐα.

Επιμέλεια: Νίκος Μάρκου