Κλείστε την TV -STOP- Μπορείτε- STOP-

Πήγα χθες να ξεσκονίσω την τηλεόρασή μου. Είχε τόση σκόνη που τρόμαξα. Προφανώς και την έχω για διακοσμητικούς λόγους στο σαλόνι μου. Γιατί να την ανοίξω; Τι να δω; Αν αυτό που έχουμε στην Ελλάδα λέγεται τηλεόραση τότε εγώ είμαι η μετενσάρκωση της Μέριλιν Μονρόε ασυζητητί. Να δω ειδήσεις; Γιατί; Για να ψυχοπλακωθώ και να θέλω να εγκαταλείψω τα εγκόσμια; Αφού όλα τα παρουσιάζουν μαύρα και άραχνα είναι δεν είναι.

Γράφει η Τασία Μπαλικούρα

Όποιο κανάλι και αν γυρίσεις θα δεις ξανθιές περσόνες –δήθεν χαζές και σχεδόν ημίγυμνες να «θάβουν» και να κουτσομπολεύουν όλοι τους «επώνυμους» (ο Θεός να τους κάνει) ξανά και ξανά. Όχι κυρά μου δεν με ενδιαφέρει ποιος τα έχει με ποιον άλλωστε ποιος ασχολείται με ποιον τραβιέμαι κι εγώ(;) Είναι φοβερό: Εννέα στις δέκα εκπομπές είναι κους-κους και το ακόμη χειρότερο είναι πως όλες αυτές σημειώνουν υψηλή τηλεθέαση. Γιατί ρε παιδιά έχουμε γίνει όλοι μια μεγάλη κλειδαρότρυπα; Το τι κουτσομπολίστικη διάθεση μας διακατέχει δεν περιγράφεται και κυρίως δεν εξηγείται επιστημονικά.


Ακόμα και τις λιγοστές τηλεοπτικές εξαιρέσεις που έχουν να επιδείξουν ένα σοβαρό πρόγραμμα δεν τις βλέπει κανείς. Αδιανόητα πράγματα. Ξεφύλλιζα τις προάλες τις εφημερίδες αθλητικές και πολιτικές και όλες έγραφαν για το νέο σιλικονάτο στήθος κάποιας Τζούλιας που χάιδεψε τηλεοπτικά ένας Θέμος. Μιλάμε για την ΕΙΔΗΣΗ! Πραγματικά δεν μας λυπάται ούτε ο Θεός. Τυχαία προχθές έπεσα πάνω σε τηλεοπτικό κανάλι και με έπιασε τουλάχιστον αναγούλα βλέποντας μια νεαρή να μου δείχνει τον καιρό από… πίσω φορώντας μόνο ένα κόκκινο κορδόνι.

Θόλωσα σκεφτόμενη πόσα παιδάκια μπορεί να την χάζευαν ταυτόχρονα. Sorry, αλλά είναι ντροπή όλο αυτό το χάλι. Δεν είναι εθνική υπόθεση αν έφυγε μια μαγείρισσα από ένα πρωινάδικο για να μας ζαλίζετε τον έρωτα τόσους μήνες. (Πλάκα πλάκα κάποιες τηλεοπτικές συνταγές που έτυχε να φτιάξω ήταν θεϊκές). Α! Να τα λέμε όλα!

Την γουστάρουμε κατά βάθος την ΤV δεν λέω αλλά μόνο όταν παράγει πραγματικό έργο όπως πχ όταν διοργανώνει τηλεμαραθώνιους για καλό σκοπό και σπάνιες εκπομπές όπως παράδειγμα αυτή τις προάλες με τον Γιάννη Πάριο…

Εκπληκτικό είναι και το γεγονός ότι δυο –τρεις εκπομπές με πραγματική έρευνα εξαφανίζονται σε μια νύχτα από τους τηλεοπτικούς δέκτες προφανώς γιατί δεν έχουν τηλεθέαση. Μην βιάζεστε σας έχω και χειρότερα! Οι επαναλήψεις είναι φρικτές, έχουμε μάθει πλέον τους διαλόγους απ’ έξω έλεος. Αφήστε δε που οι μισοί ηθοποιοί κατοικούν πλέον στον άλλο κόσμο...
Όχι άλλα πολιτικά τοκ σόου να χαρείτε. Οι ίδιες φάτσες σε όλες τις εν λόγω εκπομπές να μαλώνουν μεταξύ τους και να αναμασούν τα δικά τους «ποιήματα» που μόνο αυτοί κατανοούν και στη μέση ένας δύσμοιρος παρουσιαστής να προσπαθεί ανεπιτυχώς να επιβάλλει την τάξη.

Έχετε στο νου σας κύριοι υπεύθυνοι των καναλιών ότι το κριτήριο για μια εκπομπή επιβάλλεται να είναι η καταγραφή της πραγματικής ζωής και όχι η εικονική που τυγχάνει να ζουν ελάχιστοι και την οποία προβάλλετε ανελλιπώς. Γι’ αυτό λοιπόν κλείστε το κονσερβοκούτι που μας έχει αποβλακώσει και αξιοποιήστε τον ελάχιστο χρόνο σας διαφορετικά. Επιτρέπεται να ανοίξετε την TV μόνο για αθλητικά δρώμενα άντε και για καμιά καλή ταινία ή εκπομπή (αν υπάρχει). Πηγαίνετε ένα θέατρο να απολαύσετε μια παράσταση. Πάρτε το παρεάκι σας και πάτε μια μονοήμερη εκδρομή (ναι μένουμε Ελλάδα που είναι ασυναγώνιστη σε ομορφιές).

Και στον κινηματογράφο μπορείτε να διασκεδάσετε βλέποντας μια ταινία και να χουφτώσετε άφοβα τον έτερον ήμισυ. Βγείτε για φαγητό σε ένα καλό ταβερνάκι και αφήστε προσωρινά στην άκρη άγχη και προβλήματα. Διαβάστε ένα βιβλίο συντροφιά με ένα ποτήρι κρασί καλό θα σας κάνει πιστέψτε με.

Ασχοληθείτε με ότι σας χαλαρώνει ότι και να είναι αυτό. Επιχειρήστε να ξαναβρείτε τους ξεχασμένους φίλους σας μήπως και κερδίσετε τον χαμένο χρόνο. Ναι ξέρω ότι η τηλεόραση είναι κακή συνήθεια αλλά συνάμα και καλή παρέα για τους ανθρώπους που ζουν στην επαρχία. Εκεί όπου οι εναλλακτικές προτάσεις είναι λιγοστές μα όχι μηδαμινές. Όταν θέλουμε μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε γιατί ότι μας χαλάσει πρέπει να το απομακρύνουμε σωστά;

ΥΓ. Με πιάνει θλίψη και μόνο στη σκέψη ότι θα αρχίσει προσεχώς το αλαλούμ με την Γιουροβίζιον. Δεν θα το αντέξω σας ορκίζομαι εκτός κι αν δηλώσω συμμετοχή. Γιατί τι περισσότερο έχουν οι άλλοι δηλαδή; Με έχετε ακούσει να τραγουδάω στο μπάνιο μου;

Όσοι πιστοί-πιστές προσέλθετε στο mail μου tasiab@sport-fm.gr