Και τώρα τι περιμένουμε, Σωκράτη;

Στα κείμενα όλα γίνονται. Κι αφού όλα γίνονται, για το γούστο της υπόθεσης, ας πούμε ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είναι γενικός αρχηγός της ομάδας και μετά την επιστροφή του από την Ολλανδία με την αποστολή της ομάδας συναντιέται το απόγευμα με τον πρόεδρο της ΠΑΕ στου Ρέντη, που τον ρωτάει: «Και τώρα τι περιμένουμε, Σωκράτη;». Τι του απαντά ο γενικός αρχηγός; Προφανώς δεν του απαντάει «το τρόλεϊ, πρόεδρε, χο, χο, χο...».

Καλή απάντηση, αλλά σε αυτό το σενάριο δεν μετράει, διότι αν ο γενικός αρχηγός απαντούσε έτσι στον πρόεδρο, θα πετάλωνε μυρμήγκια για να κάνουν παρέα σε ίππους ομόσταβλους στον ιππόδρομο του Φαλήρου, ο οποίος έχει μεταφέρει τα εκλογικά του δικαιώματα και ψηφίζει Μαρκόπουλο πλέον.

Ο γενικός αρχηγός δεν απαντάει ούτε «το τέλος του κόσμου, πρόεδρε, χο, χο, χο...» για δύο λόγους: ο πρώτος είναι το ύφος της απάντησης και ο δεύτερος ότι το τέλος του κόσμου αργεί. Εχει προγραμματιστεί για το 2012 –κυκλοφορεί και σχετική ταινία–, αλλά το πρωτάθλημα τελειώνει τον Μάιο του 2010 και το τελευταίο ματς των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ είναι προγραμματισμένο για τις 9 Δεκεμβρίου.

Ας πούμε ότι ο γενικός αρχηγός που ξέρει την κατάσταση της ομάδας με τους τραυματισμούς, τις ελλείψεις κι όλες τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της, απαντά στον πρόεδρο «περιμένουμε μεταγραφές, πρόεδρε (χωρίς χο, χο, χο, αυτή τη φορά, επειδή το ζήτημα είναι σοβαρό). Ο πρόεδρος κάνει τον ξαφνιασμένο: «Μεταγραφές; Μα καλά, δεν κάναμε το καλοκαίρι; Δεν πήραμε παίκτες;

Δεν χρυσοπληρώσαμε τον μικρό τον Αγγλο, που έβαλε και γκολ στο Κύπελλο; Δεν πήρα τον Σουηδό στην άμυνα, για τον οποίο φωνάζατε κι εσείς και οι εφημερίδες, για σέντερ μπακ; Δεν πήραμε τον Τζεμπούρ από την Τρίπολη;». Διορθώνει δειλά ο γενικός αρχηγός: «Ζαϊρί τον λένε, πρόεδρε. Και ο Αγγλος είναι τραυματίας». Ο πρόεδρος κοιτά λοξά με το γνωστό λοξό βλέμμα όλων των προέδρων που σε κάνει να σκέφτεσαι τι άλλη δουλειά μπορείς να κάνεις και πού, αλλά αντί για κεραυνούς από το στόμα του βγαίνει ένα «χο, χο, χο... Είναι μικρός δεν έχει πρόβλημα».

Ο γενικός αρχηγός το ξέρει ότι ο πρόεδρος το ξέρει πως ο Αγγλος έκανε ένα χειρουργείο για ένα προβληματάκι που θα μπορούσε να είχε αντιμετωπισθεί νωρίτερα, αλλά θυμάται που είχε πει ο πρόεδρος «λύστε το. Τρία εκατομμύρια μας κόστισε. Αν ήθελα να αγοράσω πρόβλημα, έβρισκα και τσάμπα». Ο γενικός αρχηγός καταλαβαίνει ότι σε αυτό το γήπεδο που λέγεται «μεταγραφές» δεν κερδίζει ούτε κόρνερ σε μειονεκτική θέση.

Οπότε παίρνει πρωτοβουλία και προχωράει παρακάτω «περιμένουμε το ντέρμπι, πρόεδρε, την Κυριακή. Και τα παιδιά είναι έτοιμα να φάνε σίδερα, να ματώσουν... Θα μπούνε αποφασισμένα να τους πατήσουν, θα πέσουν κορμιά στο γήπεδο την Κυριακή, πρόεδρε». Ο γενικός αρχηγός αφήνει τον μονόλογο μετέωρο, κοιτά την έκφραση στο πρόσωπο του προέδρου και προσπαθεί να καταλάβει αν αρκούσαν όσα είπε και είναι έτοιμος να συμπληρώσει κάτι αν χρειαστεί, αν μεσολαβήσει παύση μεγαλύτερη των 3 δευτερολέπτων από την πλευρά του προέδρου.

Ο πρόεδρος γελάει δυνατά τώρα: «Χο, χο, χο... Μου αρέσει όπως τα λες. Αμα τα έλεγα εγώ έτσι, θα γράφανε ότι υποκινώ τη βία και θα έκλαιγε ο μούσιας των αλλονών. Θα ζήταγε μέχρι προστασία εισαγγελέα. Χο, χο, χο». Ο γενικός αρχηγός θέλει να ξεφυσήξει με ανακούφιση, αλλά το αφήνει για αργότερα που θα φύγει ο πρόεδρος. «Μήπως να τους μιλήσετε και εσείς λίγο, πρόεδρε, που πήραν και το "Χ" χθες στην Ολλανδία και όσο να 'ναι τα παδιά...», και αφήνει πάλι μετέωρη τη φράση. «Χο, χο, χο. Στον Ζίκο θέλω να πω δυο κουβέντες πρώτα.

Γιατί εκείνο που θέλω είναι το πρωτάθλημα. Είκοσι εκατομμύρια είναι το βραβείο». Ο γενικός αρχηγός χαίρεται που δεν ξεφύσηξε και συμπληρώνει: «Και μετά θα έρθει η σειρά της Αρσεναλ, πρόεδρε». Ο πρόεδρος σηκώνεται και ο γενικός αρχηγός κάνει μια ανακλαστική κίνηση να σηκωθεί, αλλά θυμάται ότι τόση ώρα στεκόταν όρθιος.

Ο πρόεδρος γυρίζει και τον κοιτάει με ένα στοργικό βλέμμα, σαν αυτό που ρίχνουμε στο αρνί το Πάσχα πριν πάει για σφάξιμο και καθώς παίζει τις χάντρες του κομπολογιού που έχει στα χέρια του λέει στον γενικό αρχηγό: «Αν δεν κερδίσουμε την Κυριακή θα πάρουν άλλοι σειρά πριν από την Αρσεναλ, χο, χο, χο», και βγαίνει έξω. Ο γενικός αρχηγός μένει μόνος στο γραφείο και ψάχνει εναγωνίως να βρει μια εφημερίδα. Θέλει να δει σε ποιο multiplex παίζεται το «2012, το τέλος του κόσμου». Να το δει πριν από την Κυριακή για να έχει μια ιδέα.

Αλλα μου λέν' τα μάτια σου...

Σχεδόν αμέσως μετά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση εκείνο που προβαλλόταν μετ' επιτάσεως είναι ότι το έλλειμμα είναι αφόρητα περιοριστικό στις όποιες προσπάθειες σχεδίαζε να κάνει η κυβέρνηση για να «νοικοκυρέψει» τη χώρα. Σταδιακά το έλλειμμα από το 6%-8% προεκλογικά (ωραίοι οι προηγούμενοι, έδιναν και αέρα δύο μονάδες, λες και το ποσοστό του ελλείμματος είναι εκπτωτικό ποσοστό σε προϊόν σούπερ μάρκετ) άρχισε να ανεβαίνει για να φθάσει το 12% και κάτι, με αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός του 2010 να είναι θαύμα πώς, με τόσο έλλειμμα, χώρεσε σε ένα USB.

Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, προεκλογικά μας διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι το ζήτημα δεν ήταν «πού θα βρούμε τα λεφτά, αλλά πού θα τα δώσουμε». Πάντως, δεν τα δίνει στις κοινωνικές δαπάνες από τις οποίες ο προϋπολογισμός κόβει και 1,6 δισ., αλλά θα δώσει τις ελεημοσύνες του επιδόματος για επικοινωνιακούς λόγους. Φυσικά, όλα αυτά είναι σοβαρά πράγματα, αλλά δεν θα χρειαζόταν να ανησυχήσουμε, διότι, όπως όλοι θυμόμαστε, ο πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε ότι «υπάρχει σχέδιο».

Που, όμως, δεν φαίνεται να δουλεύει, εκτός αν κάποιος το έκλεψε, πράγμα που δεν το αποκλείω. Ενα τέτοιο σχέδιο στην αγορά θα πιάνει πολλά φράγκα άμα βρεις τον κατάλληλο αγοραστή. Μετά και τις προχθεσινές δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι πάμε να κρεμάσουμε πανό στο μαγαζί που θα λέει «Ο,τι πάρετε 10 ευρώ.

Διάλυση με απόφαση προέδρου πρωτοδικών», η κυβέρνηση, διά του εκπροσώπου της, μας ενημέρωσε ότι προεκλογικά ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος «μόνο εκτιμήσεις μετέφερε στον κύριο Παπανδρέου κι όχι το πραγματικό ύψος του ελλείμματος, το οποίο γνώριζε ακριβώς η προηγούμενη κυβέρνηση». Δηλαδή, ο κ. διοικητής τον κορόιδευε τον πρωθυπουργό. Παιδιά, δεν το πάτε καλά το όχημα. Ακόμα δεν φτάσαμε τις 60 από τις πρώτες 100 ημέρες και αρχίσατε τις κωλοτούμπες σε κατήφορο. Διoρθώστε το λίγο, διότι μαζεύει πολύ μαύρο σύννεφο ο ουρανός κι άμα αρχίσει να βρέχει...

Αλλού είναι αλλιώς

Σε άλλα πρωταθλήματα, σε άλλες χώρες, τα πράγματα αξιολογούνται διαφορετικά. Εμείς όλη την εβδομάδα τώρα θα συζητάμε και θα πωρωνόμαστε με τις εκατέρωθεν δηλώσεις για το ντέρμπι. Το μεγαλύτερο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η προσοχή όλων είναι στο πώς θα διασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή του κυριακάτικου αγώνα, που βέβαια είναι σημαντικό ζήτημα, παρ' όλο που τα μέτρα για την ομαλή διεξαγωγή του τα συζητούν εκείνοι που δυναμιτίζουν το κλίμα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όμως, δεν είναι το ντέρμπι. Αλλο είναι, αλλά κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα. Πρόκειται για το σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια, για τα οποία ο πρόεδρος της ΕΠΟ έπειτα από καιρό σιωπής δήλωσε ότι όποια στοιχεία υπάρχουν θα πάνε στον εισαγγελέα.

Κι αλλού πήγαν στον εισαγγελέα, αλλά εκεί οι ανακριτικές αρχές έβγαλαν άκρη. Γιατί εκεί τους ένοιαζε και τους εισαγγελείς και τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου να προστατεύσουν το παιχνίδι και το «προϊόν». Εδώ δεν θυμάμαι αν προβληματίστηκε ποτέ η ΕΠΟ ή η ΕΠΑΕ για τις φραγές παιχνιδιών στο δελτίο στοιχήματος από τον ΟΠΑΠ.