Τα οικονομικά στοιχεία για τον Kozonis

Το να χαρακτηριστεί ο Bob Kozonis «επιχειρηματίας-μυστήριο» είναι το ίδιο με το να πας να αγοράζεις τσιγάρα και να λες «ο περιπτεράς-μυστήριο» ή να μπαίνεις σε ταξί που οδηγεί «ο ταξιτζής-μυστήριο». Ο περιπτεράς μπορεί να είναι εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος που γουστάρει να κρεμάει περιοδικά σε μανταλάκια και ο ταξιτζής ταμίας των καρτέλ της ηρωίνης που χαλαρώνει οδηγώντας.

Και το θέμα δεν είναι να αποδείξει αυτός που τους βλέπει ότι δεν είναι εκατομμυριούχοι, αλλά να αποδείξουν οι ίδιοι ότι είναι. Περισσότερα λοιπόν στοιχεία για τον «επιχειρηματία-μυστήριο» Bob Kozonis. Ολα με στοιχεία και αριθμούς τραπεζών και «της αμερικανικής κυβέρνησης», όπως είχε πει ο δικηγόρος του, Νίκος Μαυρομμάτης. Μόνο που τα δικά μου στοιχεία τον έχουν ένα κοινό, πολύ κοινό μεροκαματιάρη, που αυτή την περίοδο είναι μάλιστα στα κάτω του.

1) Οπως έγραψα και στο παρελθόν, το σπίτι του Bob στην Overbrook Road είναι υποθηκευμένο για κάτι περισσότερο από 600 χιλιάδες δολάρια. Προσθέτω λοιπόν ότι σύμφωνα με το υποθηκοφυλακείο του Cook County, η υποθήκη έγινε σαν μέρος μιας γενικότερης κίνησης των αδελφών Kozonis που αφορά τις δύο εταιρείες τους και επτά εκατομμύρια σε χρέη.

2) Οι δύο εταιρείες που διατηρεί, η Forest Preserve Plaza και η Popular Creek Office Plaza, είναι στο όριό τους δανειοληπτικά. H Dun & Bradtstreet στις εκτιμήσεις για τη δανειοληπτική ικανότητα τους δίνει 2 και 3 στη δεύτερη. Δηλαδή στην πρώτη η D&B θεωρεί ασφαλές όριο δανεισμού τα 10 χιλιάδες δολάρια, ενώ στη δεύτερη μέχρι 750. Οχι χιλιάδες δολάρια, αλλά δολάρια… Η τρίτη εταιρεία του Kozonis, η Amcraft, έχει μηδενική δανειοληπτική ικανότητα αφού παρουσιάζεται ανενεργή.

3) Το ακίνητο που έχει στην περιοχή O'Hare έχει πληρότητα 60% και είναι υπό την επίβλεψη των δανειστών, σύμφωνα με την εταιρεία Paragon που διαχειρίζεται το ακίνητο.

4) Η αίτηση που είχε κάνει για την παροχή άδειας καζίνο από τις δημοτικές αρχές του De Plaines είχε απορριφθεί συνοπτικά, με τους δημοτικούς σύμβουλους να δηλώνουν απορία, σύμφωνα με την εφημερίδα «De Plaines Journal», όταν ο Kozonis δεν μπόρεσε να παράσχει στοιχεία για τη χρηματοδότηση του project.

5) Τέλος, στα αστικά αμερικανικά δικαστήρια έχουν εκδικαστεί πέντε υποθέσεις για μικροποσά που διεκδικούσαν ενάγοντες κατά του Bob Kozonis. Αριθμός όχι ανησυχητικός, αντίθετα με τον τύπο των υποθέσεων, που οι αξιώσεις των εναγόντων μοιάζουν να αφορούν μικροεργολάβο παρά πολυεκατομμυριούχο.

Αυτά είναι τα οικονομικά στοιχεία για τον Bob Kozonis όπως προκύπτουν από τα public records του αμερικανικού συστήματος, χωρίς να περιληφθούν οι προφανείς ενδείξεις. Οτι κάποιος που δηλώνει πολυεκατομμυριούχος δεν μπορεί να μην έχει ένα γραφείο και μία γραμματέα, να χρειάζεται 600 χιλιάρικα τόσο πολύ που να βάζει το σπίτι του υποθήκη, να έχει οικονομικό εκπρόσωπο έναν ασφαλιστή που τον είχε θείο εξ αγχιστείας, τα μίτινγκ του τα κάνει (επειδή προφανώς δεν έχει γραφείο) στο εστιατόριο «Greek Island», ιδιοκτησίας του πεθερού του εκπροσώπου του στην Ελλάδα, και σημαντικότερα πρόσωπα που εγγυώνται την οικονομική του ευμάρεια είναι ο Φρανκ Κλόπας, ο Νικ Καραμπάτσης και ο Νοτιάς με τον Θανόπουλο, που απεγνωσμένα προσπαθούν να ξεφορτωθούν την ΠΑΕ. Οταν η οικονομική του φερεγγυότητα φάνηκε στην υπόσχεση να δοθούν 300 χιλιάρικα στην Ερασιτεχνική ΑΕΚ και αφού προφανώς τα 300 είναι η μισή υποθήκη του σπιτιού του Bob, δόθηκαν 50 χιλιάρικα μόνο, τα οποία έδωσε η ΠΑΕ.

Ποια είναι τα εχέγγυα που ζητούνται από την ΠΑΕ ΑΕΚ; Δεκαεννέα εκατομμύρια, όχι όμως σε εγγυητική επιταγή τραπέζης, αλλά σε λογαριασμό. Οπου ένας εταιρικός λογαριασμός, σε αντίθεση με την εγγυητική επιταγή, προφανώς δεν σημαίνει πολλά. Σημαίνει ακόμα λιγότερα όταν ο νυν κάτοχος του πακέτου των μετοχών προσπαθεί να το ξεφορτωθεί, όπως αυτή τη στιγμή κάνει ο Νίκος Νοτιάς.

«Και αν ο Kozonis έχει λεφτά;». Αθώα ή λιγότερο αθώα (στις περιπτώσεις που η προσπάθεια ήταν η εφημερίδα κι εγώ να το βουλώσουμε) έχω ακούσει την ερώτηση μέχρι και 100 φορές. Το πιο εύκολο είναι να την αντιστρέψω «Και αν δεν έχει;». Γιατί αν ο Bob Kozonis έχει λεφτά, η ζημιά για την ΑΕΚ είναι μηδενική.

Τα είχε στο στρώμα του, τα έχει από τη συνεργασία του με την Αντα που όπως ακούσαμε είναι συγγενής του, τα έχει από τα αεροδρόμια που χτίζει στο Σικάγο, τα έχει από τους 80 ουρανοξύστες του που βρίσκονται στην Αμερική.

Θα τα βγάλει από το στρώμα, θα πουλήσει έναν ουρανοξύστη, μισό αεροδρόμιο και θα βάλει τα εκατομμύρια των ονείρων στην αγαπημένη του ομάδα. Αν όμως δεν έχει, αντίο ζωή. Η ΑΕΚ θα έχει σπαταλήσει μήνες για μια ανύπαρκτη ιστορία για τους ουρανοξύστες χωρίς διεύθυνση και την Αντα που περιμένει στην Ελλάδα τον «θείο Μπομπ».

Ογδόντα ουρανοξύστες, 20 αεροδρόμια και η γυναίκα του πρωθυπουργού ανιψιά και ούτε μια διεύθυνση, ούτε ένας διάδρομος προσγειώσεων, ούτε τουλάχιστον ένα «Θείε Μπομπ»;

Στο μεταξύ, και ενώ στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο οι λογιστές έκαναν Thanksgiving, ο Γιάννης Κόντης έλεγε σε φίλο του ότι σκοπεύει να σφραγίσει την επιταγή για τη μεταγραφή του Γιάχιτς. Αυτός δεν μπορεί να περιμένει μέχρι τον Ιανουάριο που θα έχει τελειώσει ο έλεγχος…

Στην Ολλανδία πληρώνεις!

Για μένα οι Ολλανδοί είχαν πάντα κάτι το εγωιστικό. Ακόμα και το ότι οι Αμερικανοί λέγοντας ότι θα βγούμε «Dutch» εννοούν ότι ο άντρας και η γυναίκα στο ζευγάρι θα πληρώσουν ο καθένας ό,τι παρήγγειλε σημαίνει ότι την εντύπωσή μου για τους Ολλανδούς τη συμμερίζονται και άλλοι.

Ο καθένας για τον εαυτό του και οι υπόλοιποι να πάνε να κουρευτούνε. Οπότε, πριν συνεχίσω με την ιστορία της συμπεριφοράς των οπαδών του Ολυμπιακού με την Αλκμααρ ας συνυπολογιστεί ο χαρακτήρας του λαού που διαμαρτύρεται. Μόνο που η ευθύνη πάντα ανήκει στον φιλοξενούμενο και το παρελθόν του φιλοξενούμενου στην περίπτωση των οπαδών του Ολυμπιακού είναι βεβαρυμένο.

Σύμφωνα με τους Ολλανδούς, αυτό που έγινε στο Αλκμααρ ήταν ότι πριν από το ματς ένας αριθμός οπαδών του Ολυμπιακού που δεν είχε εισιτήρια έκανε ντου στο γήπεδο για να μπει τζάμπα. Από το «going out Dutch», που λένε οι Αμερικανοί, καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό ήταν για τους Ολλανδούς το τζάμπα.

Βάλτε στο τζάμπα και τον τραυματισμό τριών σεκιουριτάδων στο ντου (ενός ανδρός και δύο γυναικών) και έχετε τα πλήρη στοιχεία γιατί η Αλκμααρ προσέφυγε στην ΟΥΕΦΑ ζητώντας την τιμωρία του Ολυμπιακού. Μόνο που σε αυτό το σημείο μπορούμε να σταματήσουμε να κατηγορούμε τον χαρακτήρα των Ολλανδών και να κάνουμε και τη δική μας αυτοκριτική.

Στην Ελλάδα συνηθίσαμε να σκύβουμε στη δύναμη του πλήθους. Είτε αυτό είναι μερικές εκατοντάδες οπαδοί που κάνουν ντου στο ξένο γήπεδο, όπως μοιάζει να έγινε με τους Ολυμπιακούς στο Αλκμααρ και είχε γίνει με τους ΠΑΟΚτσήδες στην Τρίπολη και την Ξάνθη, είτε στην καθημερινή μας ζωή όταν χιλιάδες, εκατοντάδες ή και δεκάδες διαδηλωτές κλείνουν το κέντρο της Αθήνας επειδή έτσι γουστάρουν. Χθες, δύο διαδηλώσεις κάποιων λίγων ατόμων είχαν κλείσει το κέντρο της Αθήνας και την οδό Πειραιώς, ταλαιπωρώντας εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους που δεν είχαν κάνει τίποτα για να τους βλάψουν.

Συνηθίσαμε στην Αθήνα ο κάθε διαμαρτυρόμενος να μας κλείνει τους δρόμους, ο κάθε εκφραζόμενος να μας βάφει με μαρκαδόρους τους τοίχους και ο κάθε χούλιγκαν να κάνει ντου στο γήπεδο τρώγοντας τις σοκολάτες και τα μπισκότα που λήστεψε από το ψιλικατζίδικο και τον περιπτερά. Συνηθίσαμε στο δίκαιο του τσαμπουκά, με ένα κράτος να έχει βολευτεί σε ρόλο παρατηρητή.

Μόνο που στην Ευρώπη η ουσία είναι αυτό που ενδιαφέρει και όχι ο τύπος. Στην Ελλάδα μπορεί να ασχολούμαστε αν η ομάδα πήρε εισιτήρια ή όχι, στην Ευρώπη όμως τα πράγματα είναι απλά. Τους κουβάλησες; Θα πληρώσεις. Και ο Ολυμπιακός χωρίς να έχει εφημερίδες να φωνάζουν για την αδικία, θα πληρώσει πολύ ακριβότερα από τα λεφτά που οι οπαδοί του γλίτωσαν με το ντου.