Ποιος Μπέκαμ; Ο Βίνι Τζόουνς!

Μπέκαμ, Μπεστ, Γκασκόιν, Ανρί είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς ποδοσφαιριστές που έπαιξαν μπάλα στην Αγγλία και έμειναν (ή θα μείνουν) στην ιστορία για τις εκπληκτικές ποδοσφαιρικές τους ικανότητες. Αλλά το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί για να χαρακτηριστεί ένας ποδοσφαιριστής «καλτ φιγούρα» και αγαπημένο παιδί της εξέδρας.

Δακτυλογραφεί (με την μπίρα στο χέρι) ο Νίκος Ράλλης

Και αυτό γιατί όλα εξαρτώνται από τους φιλάθλους. Και ο κόσμος είναι περίεργος. Απρόβλεπτος. Για παράδειγμα, ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής που αγαπήθηκε στη Γιουνάιτεντ, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ τη λατρεία των Καντονά και Κιν…

Και αυτοί είναι μόνο δύο από τους πέντε ανθρώπους που αγωνίστηκαν στο «Νησί» και έμειναν στην ιστορία και στην καρδιά των οπαδών, ως γνήσιες καλτ φιγούρες.

Ερίκ Καντονά

Όταν ο Καντονά δεν σκεφτόταν ...γλάρους που ακολουθούν καΐκια ή κλωτσιές kung- fu στους οπαδούς της Κρίσταλ Πάλας, έκανε εξαιρετική δουλειά στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Γάλλος επιθετικός κέρδισε το πρωτάθλημα Αγγλίας με τη Λιντς, αλλά με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ έγινε πραγματικός «θρύλος», σκοράροντας 64 φορές σε 144 παιχνίδια.

Ο βασιλιάς Ερίκ βοήθησε τους «κόκκινους διάβολους» να κατακτήσουν τέσσερις φορές τον τίτλο στην Premier League και δύο Κύπελλα Αγγλίας, μέχρι που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στα 30 του χρόνια, εκπλήσσοντας τους πάντες, στην αλησμόνητη εκείνη συνέντευξη Τύπου, τον Μάιο του 1997.

«Έτσι κι αλλιώς είχα προγραμματίσει να εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο όταν θα ήμουν στο τοπ της φόρμας μου. Kαι με τη Μάντσεστερ είχα ήδη φτάσει στην κορυφή της καριέρας μου», είχε δηλώσει ο 43χρονος, σήμερα, Καντονά, «ιδιόρρυθμος και κακό παιδί» για τον παγκόσμιο Τύπο, «Le Dieu» (Ο Θεός) ή «King Eric» για τους φιλάθλους της Γιουνάιτεντ, οι οποίοι τον θαύμαζαν για αυτό που ήταν: Τσαμπουκάς, γκολτζής και ένας άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την αναγέννηση της αγαπημένης τους ομάδας.

Ρόι Κιν

Όσο «τρελοί» (όπως έχουν χαρακτηριστεί κατά καιρούς) κι αν είναι, οι Ιρλανδοί ποδοσφαιριστές έχουν ταλέντο και το δείχνουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία.

Ο μεγάλος Ρόι Κιν, ο μέσος που «κατάπινε» χιλιόμετρα και αντιπάλους με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο τι σημαίνει ηγέτης για μια ομάδα, καθιερώθηκε στη Νότιγχαμ Φόρεστ πριν μετακομίσει στο «Ολντ Τράφορντ» και γίνει αληθινός ...μύθος.

Το 2005 έφυγε από την Αγγλία και πήρε μεταγραφή στη Σέλτικ, έχοντας συμπληρώσει με τη φανέλα των «κόκκινων διάβολων» 323 συμμετοχές, από το 1993! Οι αντίπαλοι τον μισούσαν, οι φίλοι της Γιουνάιτεντ τον λάτρευαν (αν και τους τα έχωσε δύο φορές για την ...εκκλησιαστική ατμόσφαιρα στο γήπεδο), αλλά όλοι τον σέβονταν. Το κενό του, μέχρι σήμερα, δεν έχει αντικατασταθεί στην ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Πίτερ Όσγκουντ

«Ο Όσγκουντ είναι ο βασιλιάς του Στάμφορντ Μπριτζ'», φώναζαν οι φίλοι της Τσέλσι τη δεκαετία από το 1964 έως το 1974, βλέποντας τον σπουδαίο Άγγλο επιθετικό να φορτώνει τα αντίπαλα δίχτυα με γκολ (103 σε 279 ματς με τη φανέλα των ''μπλε).

Το όνομά του συνδέθηκε με τις μεγάλες επιτυχίες της Τσέλσι στις αρχές του '70, όπου οι Λονδρέζοι κατέκτησαν το Κύπελλο Αγγλία (1970) και το Κύπελλο Κυπελλούχων την επόμενη χρονιά στο στάδιο «Καραϊσκάκη». Από τότε, ο Πίτερ Όσγκουντ έμεινε στην ιστορία της Τσέλσι ως ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες της.

Και μπορεί πλέον να σκοράρει στο μεγάλο γήπεδο του ουρανού (έφυγε από τη ζωή το 2006), αλλά θα βρίσκεται πάντα στις καρδιές των φιλάθλων της λονδρέζικης ομάδας.

Βίνι Τζόουνς

Ο Βίνι Τζόουνς δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής. Προσωπικά, θεωρώ πως δεν ήταν καν ταλαντούχος. Περισσότερο ταλέντο είχε στο να παίρνει κίτρινες και κόκκινες κάρτες… Ο Τζόουνς δεν ήταν πολλά πράγματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως έπαιζε με την καρδιά του και «μάσαγε σίδερα» μέσα στα γήπεδα. Ο Ουαλός επιθετικός (και νυν …ηθοποιός) λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος στη Γουίμπλετον και εκεί έφτιαξε τ’ όνομά του.

Η προσωπικότητά του; Τεράστια. Επιβλητικός στο χώρο του κέντρου και σίγουρα ένας από τους πλέον τρομακτικούς ποδοσφαιριστές του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Βίνι «έπαιζε» με τον αντίπαλο και ήξερε πώς να τον επηρεάσει ψυχολογικά. Όμως, είπαμε. Την μπαλίτσα δεν την ήξερε και τέλεια, γι’ αυτό και ποτέ δεν έκανε το μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Αν κάνετε, όμως, μία βόλτα από το Γουίμπλετον, θα διαπιστώσετε ότι ο Βίνι Τζόουνς είναι κάτι σαν τοπικός ήρωας.

Ματ Λε Τίσιερ

Η φυσική του κατάσταση, κακή, το ταλέντο του, αναμφισβήτητο. Ο μοναδικός λόγος που η Σαουθάμπτον παρέμεινε σε υψηλό επίπεδο τόσο πολύ (παρά την αγωνιστική ανυπαρξία της) ήταν ο Ματ Λε Τίσιερ. Ο φορ που χλευαζόταν από τους αντιπάλους για το σουλούπι του, αλλά πάντα έβρισκε τρόπο να τους αποστομώνει όλους!

Αριστερό ή δεξί πόδι, δεν έχει καμία σημασία. Ο Λε Τίσιερ χρησιμοποιούσε και τα δύο. Τρόποι σκοραρίσματος; Άπειροι! Από το 1986 έως το 2002, όπου και αποχώρησε από την ενεργό δράση, πέτυχε 101 γκολ σε 270 παιχνίδια και έγινε το είδωλο των οπαδών των «Αγίων».

Τα λέμε στο mathousalix.sillar@gmail.com