«Πειράματα» mentalist στον Παναθηναϊκό!

Σε παλαιότερη αρθρογραφία μου στη σελίδα, είχα γράψει πως αν δεν αποκτήσουν σοβαρότητα οι διοικητικές κινήσεις στο κλαμπ κι αν δεν «γιατρευτούν» νοσήματα, που έχουν φέρει την κατάσταση ως εδώ, ο Ολυμπιακός θα παίρνει τον τίτλο για τα επόμενα εκατό χρόνια στην Ελλάδα. Ομολογώ πως η σαπίλα του πρόσφατου παρελθόντος έχει αρχίσει να εξαλείφεται! Ο κόσμος δεν είναι, πλέον, τόσο αρνητικός ακόμη και σε άσχημες στιγμές, ενώ και αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός έχει παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης. Για παράδειγμα, χάνει 1-0 και λες «μπορεί και να το γυρίσει», ενώ παλαιότερα σε αντίστοιχες περιπτώσεις κατέβαιναν οι πλερέζες! Σ΄ αυτό υπάρχει και δικαιολογία και δεν ειρωνεύομαι: αποσύρθηκε από το προσκήνιο ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, η «αντιπάθεια» (λόγω επωνύμου φαντάζομαι!) του κόσμου του «τριφυλλιού».

Αφού «χάθηκε» η αιτία όλων των δεινών όλα, πλέον, είναι καλά. Κι ας «σφάζονται», ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οι υπόλοιποι μέτοχοι κι ας έχει καθυστερήσει το γήπεδο κι ας έχουν γίνει τα όργια στη διαχείριση του υλικού, επί πολυμετοχικότητας. Ο Χενκ Τεν Κάτε αποτέλεσε επιλογή της διοίκησης, στηρίχθηκε λυσσαλέα, με θυσίες οικονομικές, αλλά και στο έμψυχο δυναμικό. Για το χατίρι του Ολλανδού, ο Κλέιτον είναι στο… ψυγείο, ο Μάντζιος το ίδιο, ενώ ο Ίβανσιτς «βγάζει μάτια» στη Γερμανία, σ΄ ένα πρωτάθλημα χίλιες φορές καλύτερο από την ελληνική Σούπερ Λιγκ, τζάμπα! Και ξαφνικά, αν και τα λάθη του Τεν Κάτε εξακολουθούν να είναι τραγικά όπως πολλάκις έχω επισημάνει, οι θυσίες…θυσιάζονται, ο προπονητής φεύγει… νύχτα και οι τύχες μιας ομάδας που κοστίζει όσο οι οκτώ του δεύτερου μισού της βαθμολογίας και βάλε, αφήνεται στις τύχες του Κριστόφ Βαζέχα και του Νίκου Νιόπλια.

Aξιοσέβαστες προσωπικότητες και οι δύο, με επιτυχίες ο Πολωνός σαν παίκτης και ο Έλληνας και σαν ποδοσφαιριστής φυσικά, αλλά και ως προπονητής της Ελπίδων. Επικοινωνιακά, εκεί που ο Παναθηναϊκός διασύρεται στα «πέτρινα χρόνια» του για πλάκα, η κίνηση αυτή δεν έχει καμία λογική. Ο Ολυμπιακός εντόπισε νωρίς κακώς κείμενα στον Κετσπάγια. Δεν δίστασε να τον «στείλει» στο μπαμ, αλλά πήρε κανονικό προπονητή… προπονητένιο! Διώξε τον Τεν Κάτε, αλλά φέρε κάποιον, του οποίου το όνομα να κάνει αίσθηση, να είναι (στην προπονητική) εγνωσμένης αξίας και πάψε πια τα πειράματα. Εκεί που πρέπει οι «πράσινοι» να ενεργήσουν σαν ομάδα, που της λείπουν οι τίτλοι, ενεργούν λες κι έχουν βαρεθεί να σηκώνουν κούπες.

Κι εκεί που πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να πάνε λάου-λάου (βλέπε παραμονές ντέρμπι), βγάζουν μία γλώσσα μέχρι το πάτωμα! Ασυνάρτητα πράγματα, στην πλάτη ενός κόσμου, που διασύρεται εδώ και μία δεκαετία. Ακόμη και να «πιάσει» το δίδυμο, η κίνηση είναι απαράδεκτη. Ο Ολλανδός έπρεπε να φύγει το καλοκαίρι, να έρθει ένας προπονητής βαρβάτος και να κινηθεί σοβαρά ο Παναθηναϊκός, που έχει δαπανήσει τόσα χρήματα. Αρχίζω να πιστεύω πως «ο διάδοχος του Γιούρι Γκέλερ», ο mentalist, βρίσκεται στην Παιανία και πειραματίζεται στην πλάτη μιας ομάδας που νοσεί. Βλέπει τη γυάλινη σφαίρα και αποφασίζει. Έτσι δεν παίρνονται τα πρωταθλήματα, φυσικά. Ρωτήστε και τον Σωκράτη!