Αγοραίος έρωτας Πρωτοχρονιάτικα;

Η απόφαση του άλλου μου μισού να επισκεφτεί μες στις γιορτές την αδελφή της στην Αγγλία, άλλαξε αναγκαστικά και τα δικά μου πλάνα. Υπό το φως των νέων εξελίξεων μου έμενε μόνο μία επιλογή: ο Μάριος.

Λέει και καμιά σαχλαμάρα για να περάσει η ώρα, ο Νικόλας Ακτύπης.

Η σοφή, «κολλητή» μου μύγα εγκαταστάθηκε στο σαλόνι λίγες ώρες μετά την απογείωση της πτήσης ΟΑ315 από το Ελ. Βενιζέλος, όπως το γράφουν οι πινακίδες, για το αεροδρόμιο Γκάτγουϊκ του Λονδίνου. Όπως πάντα ένιωσε σαν το σπίτι της, άνοιξε ένα από τα πιο αγαπημένα κρασιά που παλαίωνα στη μικρή μου κάβα και άρχισε τις ερωτήσεις.

«Δεν μου λες -ξύδι είναι το κρασί σου, θα σου φέρω εγώ ένα χύμα από τα Μεσόγεια- τι θα κάνουμε την Πρωτοχρονιά;»

«Ξέρεις, σκεφτόμουνα να ταξιδέψω μέχρι το νησί, να δω και τους δικούς μου», του είπα σκουπίζοντας την ίδια ώρα το λεκέ που άφηνε το κρασί στον καναπέ.

«Δεν ξέρεις που βρίσκεσαι, μια ζωή είσαι μέσα στη βλακεία. Είναι η πρώτη φορά εδώ και αιώνες που η
''άλλη'' σου αδειάζει τη γωνιά κι εσύ; ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ;»

«Ρε Μάριε τι θες να κάνω, καμιά βίζιτα;»

Η μύγα πήρε μια μεγάλη γουλιά που πρέπει από μόνη της να κόστιζε δέκα ευρώ, ξερόβηξε και είπε: «ΠΩΣ δεν το σκέφτηκα;»
Ήμουν έτοιμος να ξεχάσω τα 20 χρόνια φιλίας που μας έδεναν και να τον πλακώσω, αλλά στο βλέμμα του είδα ότι κάπου αλλού το πήγαινε και αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία να αναλύσει το θεόπνευστο σχέδιό του.

«Λοιπόν φίλε μου, μία είναι η λύση. Ο αγοραίος έρωτας. Σκέψου θα καλέσουμε ένα δίδυμο κρέμα-σοκολάτα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Θα περάσουμε έτσι και τη δική μας φιλία σε άλλη διάσταση και ο χρόνος θα μπει εντυπωσιακά, δε σπεκτάκιουλαρ γουέι».

«Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι με ψήνει η φάση και θέλω να το δοκιμάσω, ΑΛΛΑ δεν νομίζω ότι έχω τα φράγκα να καλύψω το σκηνικό. Και από όσο ξέρω, εσύ δεν έχεις λεφτά αυτόν τον τελευταίο αιώνα, οπότε…Σου ορκίζομαι αν δεν ήταν τα λεφτά στη μέση, θα το έκανα. Σου το ορκίζομαι…», απάντησα.

Δεν ένιωσε να προσβάλλεται καθόλου και ανέλυσε το πλάνο του. Ήπιε ακόμη μια γουλιά, ξερόβηξε και έβγαλε ένα χαρτάκι από την κωλότσεπη. Το ξεδίπλωσε προσεχτικά και άρχισε να ρητορεύει.

«Περίμενα, ότι θα έλεγες κάτι τέτοιο και ήρθα προετοιμασμένος νεαρέ και άμυαλε. Θα σου θυμίσω τι έκανες τις τελευταίες πρωτοχρονιές και θα δεις το φως το αληθινό».

Οι πέντε λόγοι που ο αγοραίος έρωτας είναι το καλύτερο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν.

1.Πρωτοχρονιά με την οικογένεια στο νησί.
Έξοδα για βενζίνη, διόδια, εισιτήρια, πήγαινε και έλα. Κίνηση στην εθνική οδό. Θέλουμε και λεφτά για δώρα. Τι με άδεια χέρια να πάω; Θα με περάσουνε για αποτυχημένο. Άσε που εκτός από τα αγαπημένα μου πρόσωπα όλο και κάποιος περίεργος, αχώνευτος θείος θα βρεθεί να κάνει ηλίθιες παρατηρήσεις του τύπου: μόνος ήρθες ε; Ανύπαντρος είσαι ακόμα; Τι έμαθα, άλλαξες πάλι δουλειά; Τα έχουν αυτά οι συναναστροφές με το παρελθόν. Άσε που το «παρελθόν» μπορεί να έχει τη μορφή της μακρινής σου ξαδελφούλας που κάποτε κάνατε πειράματα εύρεσης σεξουαλικής ταυτότητας, παίζοντας τον «γιατρό». Σίγουρα μια στιγμή αμηχανίας για όλους, αφού σας κάνατε τσακωτούς και τώρα είναι παντρεμένη με δύο παιδάκια που σε φωνάζουν «θείο».

2.Ρεβεγιόν στο σπίτι του κολλητού Βασίλη.
ΞΕΧΑΣΕΣ την τελευταία φορά που έγινε αυτό. Εντάξει, εδώ δεν είναι στη μέση το οικονομικό, αλλά η αξιοπρέπεια. Δεν κρατιόσουνα, ρόμπα έγινες. Το ένα ποτάκι έφερε το άλλο και στο τέλος ήρθε η καταστροφή. Ήσουν ο μόνος που δεν πήρες γραμμή ότι μιλούσες όλη νύχτα με την Ντόρα την τραβεστί, που μάλιστα δεν της είχε πιάσει και η αποτρίχωση. Δεν λέω, ανεκτικοί και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι είμαστε, αλλά όχι και για γλωσσόφιλα στην αλλαγή του χρόνου. Αφού θα ξαναμεθύσεις!

3.Ταξιδάκι στο Κουπάκι
Σύμφωνοι την τελευταία φορά που πήγαμε εκεί, περάσαμε καλά. Όμως και πάλι φίλε ξεχνάς τι προηγήθηκε μέχρι να φτάσεις. Να σου θυμίσω εγώ. ΔΕΝ είχες αλυσίδες για το χιόνι και οδηγήσαμε τρεις ώρες κάνοντας «οχτάρια» μέχρι να βρούμε βενζινάδικο. Όταν βρήκαμε, δεν ξέραμε να τις περάσουμε και μέχρι να της βάλουμε, λίγο έλλειψε να θαφτούμε εμείς και το αυτοκίνητο, επειδή μας πήρε κάνα αιώνα. Στο τέλος φτάσαμε στο χωριό και όλα ήταν υπέροχα. ΟΛΑ; Χμ όχι ακριβώς. Η θαλπωρή στο τζάκι ήταν όλα τα λεφτά, αλλά ξέχασες ότι έφτανε μόνο για το σαλόνι. Όταν πήγατε για ύπνο, έπρεπες να δώσεις μάχη με πολικές αρκούδες και πιγκουΐνους στο υπνοδωμάτιο από το κρύο. Γάγγραινα κόντεψες να βγάλεις από τα κρυοπαγήματα. Οπότε υπολόγισε στα έξοδα εκείνου του ρεβεγιόν και τη νοσηλεία στο «Ερρίκος Ντυνάν».

4.Μπουζούκια ή κάτι τέτοιο.
Α, όλα κι όλα! Είπαμε, μαλακίες δεν κάνουμε!

5. …

Δεν τον άφησα να συνεχίσει. Μόνο και μόνο η σκέψη ότι θα ξαναπέρναγα κάτι ανάλογο με ανατρίχιασε. Άνοιξα την εφημερίδα, η αγγελία έλεγε: «Μέντιουμ-καφεμαντεία-ταρό-υπνωτισμός-επαναφορές προσώπων-λύσιμο μαγείας. Αμοιβή μετά την επιτυχία». Ουπς λάθος! Στην επόμενη σελίδα βρήκα ότι έψαχνα: «Αβασάνιστα, αβάδιστα. Δύο πανέμορφα μοντέλα, Βραζιλιάνα-Ρωσίδα με απίστευτα σέξι πράσινα μάτια, ψάχνουν γνωριμία με κυρίους σοβαρούς, εχέμυθους, με πολύ λεπτά αισθήματα για παρέα και ότι ήθελε προκύψει».

Στη φωνή που μου είπε «γεια σου» στο ακουστικό απάντησα ότι είμαι σοβαρός, εχέμυθος κύριος με πολύ λεπτά αισθήματα και είχα ένα φίλο με τα ίδια ακριβώς στοιχεία…

Για καταγγελίες: nikolas_aktipis@yahoo.gr