Στρινγκάκια που σκοτώνουν και άλλες ιστορίες!

Δεν κάνουμε πλάκα, τα μικροσκοπικά, αλλά διαβολικά αυτά εσώρουχα είναι επικίνδυνα για τη σωματική σας ακεραιότητα. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει η Μακρίντα Πάτερσον, μια τροχονόμος από το Λος Άντζελες, η οποία έκανε αγωγή στη γνωστή εταιρία «Victoria’s Secret». Το όργανο της τάξης προσπάθησε να φορέσει το –όπως και να το κάνουμε- κάπως στενό και ελαστικό στρινγκάκι και παραλίγο να βγάλει το μάτι της.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Όπως είναι γνωστό οι δικηγόροι στην Αμερική, «πεθαίνουν» για τέτοιες υποθέσεις και έτσι η ιστορία αναμένεται να φτάσει στο ακροατήριο όπου σίγουρα οι ένορκοι θα θέλουν οπωσδήποτε να δουν μια αναπαράσταση. Να βγει η κυρία και να δοκιμάσει τον... κόφτη ώστε να διαπιστωθεί εάν το προϊόν είναι επικίνδυνο ή όχι. Πάντως ο νομικός της εκπρόσωπος υποστηρίζει ότι η αγωγή κατά της εταιρίας γίνεται όχι για να «παντελονιάσει» ζεστό χρήμα ο ίδιος και η πελάτισσά του, αλλά για το καλό της κοινωνίας.



Αν είχαν στόμα οι τοίχοι των δικαστηρίων στις ΗΠΑ, θα μπορούσαν να διηγηθούν πολλές τέτοιες παλαβές ιστορίες, καθώς είναι γνωστή η δικομανία που υπάρχει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Νομίζετε ότι υπερβάλλουμε; Κι όμως, ανάλογες «γκάου» υποθέσεις είναι τόσες, ώστε κάθε χρόνο υπάρχουν και βραβεία κουλαμάρας. Νικητής αυτός που θα έχει καταθέσει μήνυση ή αγωγή για τον πιο ηλίθιο και εξοργιστικό λόγο. Είναι να μη βγεις από το στρινγκ σου, συγνώμη, τα ρούχα σου, Μακρίντα μου; Κάτι ξέρεις εσύ.

Μαζεύονται που λέτε, οι τύποι και διοργανώνουν ένα γκαλά αλά όσκαρ ένα πράμα και βραβεύονται. Πρόκειται για τα «Stella Awards», που χρωστάνε την ονομασία τους στην Στέλλα Λίμπεκ. Η εν λόγω θεά, ηλικίας τότε 81 ετών, αγόρασε το 1992 έναν καφέ από τα ΜακΝτόναλντς και στη συνέχεια μπήκε στο αυτοκίνητο του εγγονού της, κάθισε στη θέση του συνοδηγού και είχε τη φαεινή ιδέα να τοποθετήσει το κύπελλο ανάμεσα στα πόδια της. Όταν ο κανακάρης της ξεκίνησε το αμάξι, συνέβη το αναπόφευκτο. Ο καυτός καφές χύθηκε, προξενώντας της εγκαύματα γ’ βαθμού. Έτσι αντί να πάρει φάρμακα και να αντιμετωπίσει αυτό που η συγχωρεμένη η γιαγιά μου έλεγε «γεροντομαλάκυνση», μήνυσε την εταιρία για αμέλεια, διότι όπως υποστήριξε, πουλούσε υπερβολικά ζεστό καφέ. Αυτό το τζιμάνι ο δικηγόρος της σίγουρα θα έβαλε το ΚΑΠΗ του Αλμπουκέρκι στις θέσεις των ενόρκων. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι το δικαστήριο τη δικαίωσε (!) επιδικάζοντάς της 2,7 εκατ. $. Τελικά, τα δύο μέρη έφτασαν σε συμβιβασμό και η Στέλλα τσέπωσε 600 χιλιαρικάκια!

Περιπτωσάρα ήταν ο Ρόμπερτ Λι Μπροκ, κρατούμενος στις φυλακές της Βιρτζίνια. Το 1995 ο τύπος αποφάσισε να μηνύσει τον εαυτό του! Ο έκπληκτος εισαγγελέας τον άκουσε να λέει ότι διέπραξε το αδίκημα ενώ ήταν μεθυσμένος. Ως εδώ όλα καλά. Το τρελό της ιστορίας είναι ότι ο Ρόμπερτ υποστήριξε ότι ο... εαυτός του με τις πράξεις του, του περιόρισε τα συνταγματικά του δικαιώματα, μπαίνοντας φυλακή. Άσε που ήπιε κόντρα στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις αφού ήταν μέλος αίρεσης που απαγόρευε τη χρήση αλκοόλ. Έτσι ζήτησε από τον ίδιο 5 εκατ. $ ως αποζημίωση. Αν νομίζετε ότι σταμάτησε εκεί, είστε γελασμένοι. Απαίτησε να καταβάλλει το ποσό η Πολιτεία, διότι ο ίδιος ως έγκλειστος, δεν είχε τη δυνατότητα να εργαστεί και να έχει εισόδημα. Ευτυχώς οι δικαστές τον πήραν χαμπάρι. Δεν ήταν διχασμένη προσωπικότητα, απλά προσπαθούσε να πείσει τον κόσμο ότι ήταν για... δέσιμο, προκειμένου να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του σε νοσοκομείο ψυχικών νοσημάτων, αντί για τις όχι και τόσο φιλόξενες, αμερικανικές φυλακές.

Αυτός που παραλίγο να καταφέρει να τον κλείσουν σε τρελάδικο, ήταν ο Κρίστοφερ Ρόλερ όταν το 2005 κατέθεσε αγωγή ζητώντας 50 εκατ. $ από τον γνωστό «μάγο», Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και άλλα δύο από κάποιον λιγότερο διάσημο συνάδελφό του. Ο λόγος τον οποίο επικαλέστηκε είναι ότι αυτοί οι κύριοι με τα κόλπα τους αψηφούν τους φυσικούς νόμους, άρα χρησιμοποιούν θεϊκές δυνάμεις. Μπορεί να αναρωτιέστε τώρα εσείς: «Και εσένα τι σε κόφτει ρε μεγάλε»; Εδώ έρχεται το καλύτερο. Μα ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι ο θεός, επομένως με κάποιον τρόπο τον κλέβουν! Για λόγους που δεν καταλαβαίνουμε, το δικαστήριο τον έστειλε στον διάολο. Τουλάχιστον όμως κέρδισε το βραβείο «Stella» εκείνης της χρονιάς.

Ωραία περίπτωση είναι και η επόμενη κι ας μην έλαβε κανέναν έπαινο. Τη δεκαετία του ’90 η «Bud» έκανε μια σειρά από διαφημίσεις, στις οποίες παρουσίαζε φορτηγατζήδες να πίνουν μια μπύρα και στη συνέχεια κουκλάρες να εμφανίζονται μπροστά στα μάτια τους. Ένας οδηγός, ακολουθώντας το διαφημιστικό, προμηθεύτηκε ένα καφάσι και του έδωσε να καταλάβει. Φυσικά, το μόνο που κατάφερε ήταν να γίνει φέσι. Τα είδε όλα διπλά, αλλά γκομενάκια πουθενά. Έκανε αγωγή στην εταιρία, επικαλούμενος παραπλανητική διαφήμιση. Το δικαστήριο τον «έγραψε» κανονικά και μάλλον παραμένει μπακούρι και αλκοολικός μέχρι τις μέρες μας.

Θα κλείσουμε με την υπόθεση της Αν ΜακΚόρμικ, η περίπτωση της οποίας το 2002 πήρε την τέταρτη θέση. Όταν την εξέτασαν οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έχει σακχαρώδη διαβήτη, μαύρα από το κάπνισμα πνευμόνια, υψηλή πίεση και ιστορικό καρδιοπαθειών στην οικογένειά της. Της συνέστησαν λοιπόν να κάνει δίαιτα, να το κόψει το ρημάδι το τσιγάρο και να αρχίσει γυμναστική, κάτι που δεν έκανε ποτέ. Όταν τελικά υπέστη καρδιακό επεισόδιο, αντί να ευχαριστήσει τον θεό που ήταν ακόμη ζωντανή, τι φαντάζεστε πως έκανε; Ω ναι! Αγωγή ύψος ενός εκατ. $ κατά των γιατρών, αλλά και του αμερικανικού δημοσίου, επειδή –λέει- δεν έκαναν αρκετά για να την πείσουν να αλλάξει τρόπο ζωής.

Αυτά για τούτη την εβδομάδα, ίσως επανέλθουμε στο θέμα την επόμενη εβδομάδα. Εκτός και αν έχουμε τίποτα αγωγές...
Μέχρι να τα ξαναπούμε, ένα κουΐζ: Γιατί τα στρινγκ παλιά τα λέγαμε τάνγκα;

Απαντήσεις στο nikolas_aktipis@yahoo.gr