Ξέρεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να βγάλεις άκρη -αλλά και οτιδήποτε χρήσιμο για την υπόλοιπη ζωή σου. Ξέρεις ότι αν σε άκουγαν οι δικοί σου, το λιγότερο που θα συμπέραιναν είναι πως «έχει μπλέξει με τα ναρκωτικά». Κι όμως… Η ήττα από τον υπέρτατο θεό χαβαλέ και η παράδοση στον πειρασμό του να πεταχτείς κι εσύ σαν τσουτσούνα και να συνδράμεις την… καύση εγκεφαλικών κυττάρων είναι αναπόφευκτη.
Διότι, μπορεί η κυριότερη δραστηριότητα των εφηβικών σου χρόνων να μην είχε ως αποτέλεσμα να τυφλωθείς -όπως σου φώναζε από την κουζίνα η μαμά- αλλά αυτό δεν σημαίνει πως την έχεις βγάλει και τελείως καθαρή από πλευράς «επιπτώσεων».
Γράφει ο Γιώργος Μαραθιανός
Είτε έχεις πάρει, λοιπόν, το σχήμα κάποιου καναπέ -και συνοδεία άλλων τζιτζιοφιόγκων «σκοτώνετε την ώρα σας»- είτε είσαι ώριμο παλικάρι, που απλά έχει τιγκάρει από τη σοβαροφάνεια της καθημερινότητας του, το σίγουρο είναι ένα: Kαι η δική σου αφτάρα σπάνια μένει βουλωμένη στις «σειρήνες» των ΚΑΜΕΝΩΝ συζητήσεων.
Αυτών που ξεκινούν με σοβαρό ύφος, θέμα και περιεχόμενο και σε βρίσκουν όρθιο, διαολισμένο και με νεύρα Γιάννη Ιωαννίδη μετά από ήττα σε τελικό, να επιχειρηματολογείς για τη χρησιμότητα της τρύπας στα ντόνατ ή για το αν το σουβλάκι είναι καλαμάκι ή όχι. Μιλάμε για ζήτημα κρίσιμο και πάντα στην κορυφή της ατζέντας, σε κάθε «τζέρτζελο» μεταξύ «νοτίων» και «βορείων» που σέβεται τον εαυτό του.
«Τι καλαμάκι, ρε χαμουτζή; Δηλαδή των Αθανάσιο Διάκο τι τον κάνανε, τον… καλαμακώσανε; Και τα ζαχαροκάλαμα, πως τα λέτε, δηλαδή, ζαχαρόσουβλες;;; Τς, τς, τς…» Εδώ είναι το σημείο, όπου συνήθως ο «νότιος» μπαγλαμάς το γυρίζει στα… τυριά και στη συνήθεια των «βόρειων» να αναφέρουν ως τέτοια μόνο τη φέτα -και όλα τα υπόλοιπα ως κασέρια. «Γελάει ο χάφτας ρε! Για πες μας εσύ, ρε τάλεα, όταν θέλεις να φτιάξεις τοστ, τι κάνεις; Βάζεις μέσα μια φέτα ζαμπόν και μια φέτα… φέτα;;;» Ωραίες κουβέντες…
Εκτός, όμως, από τα φαγιά (sic), αντικείμενο αντιπαράθεσης, κατά τη λεγόμενη και «ώρα της μαλακίας», μπορεί να γίνει οτιδήποτε απλά… έπεσε ξαφνικά, στο μυαλό κάποιου από τους συνέδρους. Από το αν κάνεις μπάνιο καθιστός ή όρθιος (εδώ οι καθιστοί είναι μειοψηφία, αλλά διαθέτουν το ακλόνητο επιχείρημα του χερουλιού στην μπανιέρα), μέχρι την προφορά της ώρας. Εδώ που τα λέμε, θέλει πραγματική ρητορική ικανότητα να εξηγήσεις, πως γίνεται η ώρα να είναι «μιάμιση», «δυόμιση», «τρεισήμιση», «πεντέμιση» και εξίμιση», αλλά ενδιάμεσα να είναι… «τεσσεράμιση».
Το απόλυτο χάος, δε, μπορεί να σκεπάσει ανά πάσα στιγμή όλο το μασκαραλίκι, απλά με το θίξιμο… του ευαίσθητου θέματος των αριθμών, όπου είναι αποθηκευμένα τα κανάλια της τηλεόρασης. Κι αυτό διότι, μετά την προσωρινή συμφωνία για τα «1» και «2» -όπου πάντα υπάρχουν ΕΤ1 και ΝΕΤ- ο έλεγχος κρατιέται πιο δύσκολα, απ’ όσο σε πάνελ με καλεσμένο τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Έκαστος, όχι μόνο υποστηρίζει ότι η δική του αρίθμηση είναι «σωστή», αλλά θεωρεί must να εξηγήσει -και μάλιστα με επιχειρήματα- γιατί «στο 5 πάει το ALTER, ρε σάλιαγκα»!
Επειδή, όμως, σωστή «ρέκλα» χωρίς κάποια -παρεμφερή έστω- αναφορά στο «βαβάλισμα» δεν νοείται, υπάρχει πάντα και το θέμα που θα ιντριγκάρει κάθε ανδρική παρέα. Κι αν στην παλιότερη version του, αυτό αφορούσε, για παράδειγμα, απορίες του στιλ «θα έκανες τον άρκαλο στην πεταχτούλα δεύτερη ξαδέρφη σου», η πρόκληση έχει περάσει πλέον σε άλλα επίπεδα: «Με 1 εκατ. ευρώ, θα δεχόσουν να ανοίξεις την… πίσω πόρτα;;;»
Μαγεία… Τα δευτερόλεπτα ενοχής -και παράλληλα αμφιβολίας, μήπως τελικά είσαι οπισθογεμής- μέχρι να βγάλεις από το στόμα το «τι λε, ρε κατσίφλωρα»… Η κλασική βελτίωση της… προσφοράς από την απέναντι πλευρά, συνοδευόμενη από υπενθυμίσεις για το πόσες «πιστόλες» -μετά το χαμοκύλισμα- θα σε βρίσκουν κούκλο με τόσο μπαγιόκο στην τσέπη… Και η ξαφνική κραυγή-συνώνυμο της διάβρωσης των πάντων από το χρήμα, που ακούγεται από το βάθος: «Εγώ με 1 εκατ., θα του κερνούσα και τα προκαταρκτικά…»
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
