Συνέβη το 2004…

Έξι χρόνια έχουν περάσει από τις ημέρες που ο Ολυμπιακός έβλεπε και πάλι την πλάτη του Παναθηναϊκού, τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο.

Η αντίδραση και η απάντηση των "ερυθρολεύκων" τότε ήταν άμεση. Το www.sport-fm.gr σάς θυμίζει τις κινήσεις που έγιναν το 2004 για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στην κορυφή. Ο Ριβάλντο, ο Νικοπολίδης, η επιστροφή Μπάγεβιτς και το νέο Καραϊσκάκη.

Νέο «Καραϊσκάκη»

Το 2004 ο Ολυμπιακός μπήκε στο νέο υπερσύγχρονο σπίτι του. Ο ενθουσιασμός του κόσμου έφερε πληρότητα στις εξέδρες και βοήθησε στη δημιουργία ενός πραγματικού «κάστρου». Μια έδρα που αποδείχτηκε, μέχρι τη φετινή «φτωχή» συγκομιδή, φόβητρο για τους εν Ελλάδι αντιπάλους των «ερυθρολεύκων». Το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και η ώθηση από τις θερμές εκδηλώσεις των φίλων του Ολυμπιακού, βοήθησαν την ομάδα να φτάσει στη νίκη ακόμη και σε παιχνίδια που οι έντεκα παίκτες στο γήπεδο δεν ήταν και στα καλύτερά τους. Σε κάποια ματς MVP ήταν ο 12ος παίκτης. Ο κόσμος του.
Εκτός από την ατμόσφαιρα, το γεμάτο γήπεδο έδωσε και τεράστια οικονομική ενίσχυση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εισιτηρίων διαρκείας πουλήθηκε σε «πακέτα» τριετούς διάρκειας, γεγονός που έφερε «ζεστό» χρήμα στη διοίκηση για την πραγματοποίηση μεταγραφών.

Ντούσαν Μπάγεβιτς, η επιστροφή!

Η επιστροφή του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Πειραιά δεν συνοδεύτηκε από το σάλο της πρώτης περιόδου. Το «πείραμα» της προηγούμενης χρονιάς με την παρουσία του Όλεγκ Προτάσοφ και την αντικατάστασή του από τον Νίκο Αλέφαντο, απέτυχε. Παρά τις όποιες αντιδράσεις, η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε τη «σοφία» να κάνει την πιο σωστή επιλογή. Ο «Πρίγκιπας», έστω και αν κάποιοι διαφωνούν, ήταν η ενδεδειγμένη επιλογή. Άριστος γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας και με σωστή διαχείριση του υλικού που είχε στα χέρια του κατάφερε αυτό που κάνει καλύτερα από κάθε άλλον τεχνικό στη χώρα μας: ξαναέβαλε τους «ερυθρόλευκους» στο δρόμο των επιτυχιών, πριν αποχωρήσει μόνος του στο τέλος της σεζόν.

Η Αυτού Μεγαλειότης Ριβάλντο

Η άφιξη του «Ρίμπο» τάραξε τα νερά, καθώς επρόκειτο για το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε στα μέρη μας, εξάπτοντας τη φαντασία του κόσμου που τον λάτρεψε, πριν φυσικά το περιπετειώδες τέλος της καριέρας του στον Πειραιά. Ο Ριβάλντο μπορεί να ήταν σε προχωρημένη τότε –ποδοσφαιρικά- ηλικία, αλλά μέσα στους αγωνιστικούς χώρους ξεδίπλωσε τις ικανότητές του. Ίσως στα ευρωπαϊκά ματς να μην κατάφερε να κάνει τη διαφορά, στα ελληνικά γήπεδα όμως υπήρξαν φορές που έσπερνε τον πανικό κάθε φορά που ερχόταν σε επαφή με την μπάλα, χαρίζοντας στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας, αλλά και πολύτιμους βαθμούς στον Ολυμπιακό.

Αντώνης Νικοπολίδης

Από το 1992 και το «καγκουρό» που άκουγε στο όνομα Κρις Καλατζής, είχε να «αυτομολήσει» παίκτης του Παναθηναϊκού στον «αιώνιο». Το καλοκαίρι του 2004 το τόλμησε και ο Αντώνης Νικοπολίδης. Η απόκτηση του διεθνούς πορτιέρο λειτούργησε θετικά για τον Ολυμπιακό σε πολλά επίπεδα. Εκτός από το πρεστίζ και το «πικάρισμα» στους αντιπάλους, οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να θωρακίσουν τα μετόπισθεν και να βρουν μια αξιόπιστη λύση στο πρόβλημα που είχαν κάτω από τα δοκάρια.

…και οι άλλοι

Εκείνη τη χρονιά, εκτός από τον Ριβάλντο και τον Νικοπολίδη, ο Ολυμπιακός απέκτησε άλλους έξι ποδοσφαιριστές. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να μην έκαναν την τεράστια καριέρα, αλλά βοήθησαν πολύ μέσα στη σεζόν. Οι Ρέζιτς, Ντακόλ και Φιλιππάκος είχαν μικρή συμμετοχή, μα δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τη συνεισφορά των Οκκά, Μάριτς και Σούρερ. Κάθε ομάδα χρειάζεται αστέρια και εργάτες μέσα στο γήπεδο και ο Ολυμπιακός της σεζόν 2004-05 διέθετε και τα δύο και έφτασε στο νταμπλ.

Ίσως το πιο ενδεικτικό ματς του Ολυμπιακού την περίοδο 2004-2005



«Και τώρα τι κάνουμε;»

Προφανώς αυτό είναι το ερώτημα που ταλαιπωρεί τους φίλους των «ερυθρολεύκων» μετά την απώλεια των σκήπτρων στην Ελλάδα. Την προηγούμενη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο, στο… μακρινό 2004, έγιναν οι κινήσεις ώστε να αποτελέσει μια μικρή παρένθεση. Κάποια από τα πράγματα που συνέβησαν τότε βέβαια, είναι αδύνατο να τα ξαναδούμε, όπως για παράδειγμα ένα νέο γήπεδο, οπότε οι όποιες αλλαγές θα αφορούν στο έμψυχο δυναμικό και στην τεχνική ηγεσία. Η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι χρειάζεται να αποκτηθούν μονάδες που θα μπορέσουν να βοηθήσουν στη δραστική αλλαγή της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας, αλλά παράλληλα θα κολλήσουν με την ψυχοσύνθεση των οπαδών του Ολυμπιακού και θα ξαναζεστάνουν τις καρδιές τους.

Στον πάγκο είναι απίθανο να κάτσει για τρίτη φορά ο Ντούσκο, αλλά ήδη ο κόσμος δείχνει το δρόμο. Φωνάζοντας ρυθμικά σε πολλά ματς το όνομα του Ερνέστο Βαλβέρδε, έκανε μια ξεκάθαρη δήλωση που δεν χωράει αμφισβήτηση. Θέλουν να δουν στον Πειραιά, αν όχι τον Ισπανό τεχνικό, έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας, με μεγαλόπνοο σχέδιο και πλάνο, αλλά και μια διοίκηση έτοιμη να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του και να δημιουργήσει τον Ολυμπιακό που ονειρεύονται.

Επιμέλεια: Νικόλας Ακτύπης