Ο μανιακός λουλουδοπώλης της οδού Δαβάκη

Πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει αυτό το παραμύθι με τους έλληνες οπαδούς ξένων εθνικών ομάδων. Οι δέκα με τη Βραζιλία, οι άλλοι δέκα με την Αργεντινή, οι πέντε με την Ισπανία, οι άλλοι πέντε με την Ιταλία και κάποιοι τολμηροί με τους Γερμανούς. Νομίζω ότι από όλους αυτούς , εγώ που υποστηρίζω την Αγγλία είμαι καλύτερος. Και δεν θεωρώ την άποψη μου υποκειμενική αλλά πέρα για πέρα αντικειμενική. Και μπράβο μου.

Βέβαια αν αυτό το κείμενο το έγραφε κάποιος άλλος θα θεωρούσε τη δική του γνώμη πιο ισχυρή. Ευτυχώς όμως που το γράφω εγώ αν και έχει περάσει από το μυαλό μου η ιδέα να αρχίσω να γράφω με ψευδώνυμο. Ο μανιακός λουλουδοπώλης της οδού Δαβάκη είναι το πρώτο που σκέφτομαι. Μέχρι όμως να το καθιερώσω αναγκάζομαι να υπογράφω κανονικά και να αναλαμβάνω την ευθύνη των πράξεων μου, κάτι που συνήθως δεν κάνω και προτιμώ να ρίχνω το φταίξιμο σε άλλους. Μέχρι σήμερα μου έχει φανεί αποδοτικό οπότε λέω να το συνεχίσω. Μέχρι πότε; Για πάντα.

Ας ασχοληθούμε όμως με το Μουντιάλ και με τις επιπτώσεις που έχει στους εργαζόμενους του ΣΠΟΡ FM. Πάρτε για παράδειγμα τον Μιαούλη, που ενώ όλη την προηγούμενη εβδομάδα ερχόταν στο γραφείο με σαγιονάρα τώρα με τον καύσωνα φοράει παπούτσια. Μπορώ να τον δικαιολογήσω όμως, πρώτον επειδή ευχαριστήθηκε την εμφάνιση της Γερμανίας και δεύτερον επειδή βρήκε φούρνο που φτιάχνει παραδοσιακή κερασόπιτα.

Και μια που είπα κερασόπιτα δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον Χριστοφοράκη. Τον έχω βαρεθεί τον τύπο. Όλη μέρα μπροστά μου και κάθε μέρα με μια διαφορετική μπλούζα από αυτές που θα τύλιγα γύρω από το λαιμό μου για να πάω να πνιγώ στον Κηφισό. Μπορώ να τον δικαιολογήσω όμως αφού για κάποιο λόγο πιστεύει ότι η Ιταλία θα το ξαναπάρει περίπατο.

Η χειρότερη περίπτωση από όλες όμως είναι ένα τύπος (φανταστείτε ένα τοτέμ με μούσια) που υποστηρίζει την Ισπανία. Όχι μόνο την υποστηρίζει. Επειδή ταυτόχρονα είναι και οπαδός της Ρεάλ σε κάθε φάση που κάτι κακό γίνεται για τους Ισπανούς βρίζει τους παίκτες της Μπαρτσελόνα.

Κάτι τέτοια με κάνουν να θέλω να χρησιμοποιήσω τη βουβουζέλα μου για εγκληματικές πράξεις. Και είναι αλήθεια ότι πλέον δεν μπορώ να την αποχωριστώ και σπάνια κάνω πάνω από δύο βήματα χωρίς αυτήν. Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα μου περάσει αλλά προς το παρόν απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί της.

Και κλείνω τη σημερινή ανταπόκριση με την ευχή ότι ο πρώτος γύρος του Μουντιάλ θα είναι οδηγός για τη συνεχεία. Γιατί δεν είναι λίγο πράγμα να λέμε ότι είδαμε με τα μάτια μας το χειρότερο Μουντιάλ όλων των εποχών. Χίστορι ιν δε μέικινγκ. Δάι γουίλ μπι νταν.

Blood_and_the_city@hotmail.gr