Ο Ντάριλ κι αν εγέρασε…

Βαδίζει αισίως στο 45ο έτος της ζωής του, ωστόσο κάθε άλλο παρά διατεθειμένος παρουσιάζεται για να βγάλει τα σορτσάκια και να παρατήσει την πορτοκαλί μπάλα του μπάσκετ. Ο Ντάριλ Μίντλετον δεν ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που μπαίνουν σε καλούπια… ηλικιακά. Δηλώνει ευθαρσώς πως θα συνεχίσει να αγωνίζεται, ακόμα και αν η τωρινή του ομάδα, η Χιρόνα ανέβει στην ACB, ξεκαθαρίζει πως είναι πολύ μεγάλος για να αλλάξει συνήθειες, όπως αυτή του τζαμπ σουτ από τη γραμμή των ελευθέρων βολών, ενώ μοιράζεται αποκλειστικά με το www.sport-fm.gr, τις πιο λαμπρές στιγμές του από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό (2000-2005), την οποία χαρακτηρίζει την πιο όμορφη περίοδο της όχι και τόσο σύντομης καριέρας του.

Ο Ντάριλ Μίντλετον όπως δεν τον έχετε ξανακούσει (και διαβάσει)!

Συνέντευξη στον Ανδρέα Κριαρά

Οι αναμνήσεις σου από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό;

«Πραγματικά υπέροχες αναμνήσεις. Πέρασα πέντε υπέροχα χρόνια στον Παναθηναϊκό, συνεργάστηκα με πολύ μεγάλους παίκτες στην Ελλάδα, ο Δημήτρης (Ιτούδης) και ο Ομπράντοβιτς ήταν πραγματικά καλοί μαζί μου και κρατάω πολύ συχνή επαφή μαζί τους, ιδιαίτερα με τον Ιτούδη, που με ενημερώνει για την πορεία του συλλόγου και τους παίκτες που βρίσκονται εκεί. Μου λείπουν όλα τα παιδιά, μου λείπει το ελληνικό πρωτάθλημα και ιδιαίτερα η Ευρωλίγκα. Πέρασα πραγματικά υπέροχα όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα».

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σου στον Παναθηναϊκό;

«Χωρίς καμία αμφιβολία ο Μποντιρόγκα. Ήταν και με διαφορά ο καλύτερος, ένας από τους τρεις κορυφαίους του ευρωπαϊκού μπάσκετ την τελευταία δεκαετία. Ειδικά στα τελευταία τέσσερα με τρία λεπτά του αγώνα, του έδινες την μπάλα και ήξερε ακριβώς τί έπρεπε να κάνει δίνοντάς μας τη νίκη. Μεγάλος ηγέτης!»

Η πιο δυνατή σου στιγμή από το πέρασμά σου από την Ελλάδα;

«Σίγουρα η κατάκτηση της Ευρωλίγκας στην Μπολόνια το 2002! Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνες τις μέρες και θα τις κρατήσω σαν θησαυρό μέσα στην καρδιά μου για πάντα».

Οι διαφορές τις ACB Liga με την ελληνική Α1;

«Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά πρωταθλήματα. Το ελληνικό πρωτάθλημα στηρίζεται περισσότερο στη φυσική κατάσταση και τα ατομικά προσόντα ενώ είναι και λίγο πιο «βρώμικο». Στην Ισπανία παρακολουθείς περισσότερο μπάσκετ με την έννοια του όρου, είναι περισσότερο οργανωμένα τα πράγματα, αν και οι οπαδοί που θα έρθουν στο γήπεδο πολλές φορές θα σε φτύσουν (γέλια). Είναι σκληρό πρωτάθλημα, έχει 16 ανταγωνιστικές ομάδες και κάθε εβδομάδα που αγωνίζεσαι δεν ξέρεις ποια θα είναι η έκβαση της αναμέτρησης. Η Μπαρτσελόνα όπως είναι γνωστό είναι η καλύτερη ομάδα, όμως γενικά πρόκειται για ένα δύσκολο πρωτάθλημα… πραγματικά δύσκολο πρωτάθλημα».

Η συμμετοχή σου στην LEB Oro (2η κατηγορία της Ισπανίας) με τη Χιρόνα;

«Πρόκειται για μία εξίσου δυνατή λίγκα, οι ομάδες επενδύουν χρήματα με σκοπό να προβιβαστούν στην ΑCB και έτσι θα πρέπει να βρίσκεσαι σε ετοιμότητα κάθε εβδομάδα».

Σε περίπτωση που η Χιρόνα ανέβει στην ACB την επόμενη χρονιά, θα είσαι σε θέση να αγωνιστείς σε τόσο υψηλό επίπεδο παρά το γεγονός πως θα έχεις πατήσει το 45ο έτος της ζωής σου;

«Όλοι εμείς στην ομάδα θα προσπαθήσουμε να την πάμε και πάλι στην ACB και θα ήθελα και εγώ να είμαι μέρος αυτής της προσπάθειας. Με τις οικονομικές, ωστόσο, δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, για την ώρα είναι πολύ δύσκολο. Δεν ξέρουμε πότε θα γίνει αυτό, δεν ξέρω βέβαια και αν εγώ τότε θα αγωνίζομαι στη Χιρόνα. Η προσπάθεια θα γίνεται χρονιά με τη χρονιά και αν καταφέρουμε να ανεβούμε στην ACB φέτος, θεωρώ πως θα είμαι αρκετά ανταγωνιστικός για να έχω θέση στο ρόστερ. Θα δούμε τί θα γίνει με την ολοκλήρωση της σεζόν».

Πότε θεωρείς πως θα είναι η κατάλληλη στιγμή για την αποχώρηση σου από την ενεργό δράση;

«Ποιός ξέρει; Όταν θα νιώσω πως πραγματικά δεν μπορώ να φανώ ανταγωνιστικός, όταν θα σταματήσω να έχω όρεξη για τις προπονήσεις, τότε ναι… θα σταματήσω. Ο Δημήτρης (Ιτούδης) πάντως δεν θέλει να με βλέπει να παρατείνω την καριέρα μου για πολύ ακόμα. Μου έχει πει επανειλημμένως να αποσυρθώ μόλις πατήσω τα 50 (πολλά γέλια)».

Η άποψή σου για τα οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν το ελληνικό μπάσκετ; Πως βλέπεις τα πράγματα;

«Λοιπόν… στην Ισπανία η κατάσταση δεν είναι και πολύ καλύτερη. Στην Ελλάδα βέβαια τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα καθώς μαθαίνω πως οι παίκτες δεν ξέρουν πολλές φορές αν θα πληρωθούν και πότε. Τα οικονομικά προβλήματα δεν παρατηρούνται μόνο στην Ισπανία ή στην Ελλάδα, υπάρχουν παντού. Και η τωρινή μου ομάδα άλλωστε (Χιρόνα), υποβιβάστηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ήταν μία πολύ άσχημη συγκυρία και τώρα προσπαθούμε να φτιάξουμε από την αρχή την ομάδα ξεκινώντας από τον πάτο. Θα πάρει χρόνο, ψάχνουμε χορηγούς… θα είναι δύσκολο».

Η άποψή σου για έναν πρώην συμπαίκτη σου, τον Μάικ Μπατίστ, ο οποίος βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας των Αμερικανών με τις περισσότερες συμμετοχές με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, μια λίστα στην οποία τον ακολουθείς εσύ;

«Έκανε για τρεις παίκτες! Μπορούσε να παίξει έξω από τη ρακέτα, μπορούσε να παίξει μέσα στη ρακέτα, ήταν εξαιρετικός στο transition game… Ήταν ένας πολυσύνθετος παίκτης. Μακάρι να μπορούσε να αγωνιστεί για άλλα δέκα χρόνια».

Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση τί;

«Θα ήθελα πραγματικά να παραμείνω στο άθλημα, ίσως και στο πόστο του προπονητή. Θα μου άρεσε πραγματικά να βοηθάω νέους παίκτες , να τους μεταδώσω τις εμπειρίες μου, τις γνώσεις από τη θητεία μου δίπλα σε μεγάλους προπονητές, να τους διδάξω πως θα αγωνιστούν στη σωστή θέση, πως θα σκοράρουν και μια σειρά από άλλα στοιχεία στο παιχνίδι. Ξέρω πως μπορώ να το κάνω καλά, αφού αγωνίζομαι στην Ευρώπη εδώ και 20 χρόνια».