Δεν είχαμε προβλέψει την ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού

Εμείς ως Heartbreak Hotel είμαστε και στο Facebook. Κοιτάξτε μας! Εδώ!

Αυτό που μ’ αρέσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, είναι να διαψεύδομαι. Το προτιμώ ανεπιφύλακτα. Το προτιμώ από το να γράψω «όπως σας είχα πει και τότε» και να αναφέρομαι σε κάτι που βγήκε σωστό. Μ’ αρέσει η αντίθετη πλευρά.

Θα σας πω λοιπόν τώρα που ολοκλήρωσε ο Παναθηναϊκός τα παιχνίδια του στο Champions League, ότι όταν είχε γίνει η κλήρωση των ομίλων και είχε ολοκληρωθεί το ρόστερ της ομάδας, πίστευα ότι θα πάει ψηλά στο Champions League.
Και όχι μόνο το πίστευα, αλλά το έλεγα και σε συζητήσεις με κόσμο. Δημόσια δηλαδή. «Στο πρωτάθλημα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα φέτος, αλλά στο Champions League βλέπω μέχρι και οχτάδα».

Τελικά ήρθε ο χειρότερος απολογισμός ever και πρέπει εύκολα να με αποσύρουν, με νομοθετικό διάταγμα, από οποιαδήποτε δημόσια έκφραση γνώμης και εκτίμησης.

Αφού έφαγα λοιπόν την κατραπακιά μου, αποφάσισα να λέω τη γνώμη όσο πιο συχνά γίνεται. Έχει περισσότερη πλάκα έτσι. Και έχει ακόμα περισσότερη πλάκα όταν δεν δικαιώνεσαι.

Έχουμε μια ωραία συνήθεια εδώ στον ΣΠΟΡ FM. Κάθε χρόνο λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, υπάρχει κόσμος που είναι διατεθειμένος να βάλει την υπογραφή του σε πράγματα και προβλέψεις για την εξέλιξη της σεζόν.

Αν μαζεύαμε αυτά τα χαρτάκια και τις υπογραφές στο τέλος κάθε χρόνου και τα δημοσιοποιούσαμε, θα καταστρεφόταν όχι μόνο το σύμπαν αλλά ολόκληρη η πλάση.

Η μόνη προφητεία που κρατάει ακόμα και αν πραγματοποιηθεί τότε θα μαζέψω τις βαλίτσες και θα φύγω για το Σουδάν, είναι αυτή του Μιαούλη. Έχει προβλέψει εδώ και 16 χρόνια ότι η ΑΕΚ θα πάρει πρωτάθλημα το 2012. Το έχω ξαναγράψει σε κείμενο που είναι δημοσιευμένο το 2009. Κάντε κλικ εδώ για να το διαβάσετε. Το κείμενο έχει τίτλο: Τέρμα τα ψέματα σε προκαλώ σε μάχη. Μπορείτε να πάτε κατευθείαν στην τελευταία παράγραφό. Όλα τα προηγούμενα αναφέρονται σε μία ζωή που πέρασε και δεν θα ξαναγυρίσει.

Before the summer turns to winter

Ο μόνος που θα παίρνω στα σοβαρά λοιπόν μέχρι τότε είναι ο Μιαούλης. Κανένας άλλος. Και μπράβο μου.
Αν συνεχίσει για πολλές μέρες ακόμα να είναι Άνοιξη, ενώ είναι Χειμώνας θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Ήδη κατά λάθος έφτιαξα το μαγιάτικο στεφάνι μου και έψαξα την πετσέτα της θάλασσας.

Μια πετσέτα που μια και το έφερε η κουβέντα πρέπει να είναι το πιο ανούσιο αντρικό αξεσουάρ. Θυμάμαι σαν τώρα τον τσακωμό που είχα ρίξει το 2006. «Μα καλά που πας με την πετσέτα με το σήμα των Σικάγο Μπουλς; Εγώ δεν πάω πουθενά μαζί σου με αυτή την πετσέτα».

Και τι κατάλαβε τελικά; Μου πήρε άλλη πετσέτα. Μπράβο της. Αν τη ρωτήσετε τώρα «Θυμάσαι το καλοκαίρι του 2006, που είχες πείσει τον Θανάση να αλλάξει πετσέτα;» θα σας πει… «Ποιον Θανάση;».

Γυναίκες. Είναι σαν τα χόμπιτ. Νομίζεις ότι έχεις μάθει όλα όσα πρέπει να ξέρεις γι αυτές μέσα σε ένα μήνα και μετά από 100 χρόνια κάνουν κάτι και σου αλλάζουν την γνώμη εντελώς.

Γι αυτό σας λέω. Μόνο ο Μιαούλης ξέρει. Τουλάχιστον μέχρι το 2012.

Y.Γ. Έξι χρόνια σήμερα απο την δολοφινία του Dimebag Darell. Τραγούδι.



Αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο στο: Blood_and_the_city@hotmail.gr