Πόρτο-Μπράγκα 1-0 (Τελικό)

Το γκολ του Φαλκάο στο 17' ήταν αυτό που έκρινε τον τελικό του Europa League χαρίζοντας τον τίτλο στην Πόρτο.



94' Λήξη της αναμέτρησης. Η Πόρτο πανηγυρίζει την κατάκτηση του Europa League.

93' Κίτρινη κάρτα στον Ρολάντο.

86' Ωραία ενέργεια από τον Μπελούτσι, αλλά η μπάλα φεύγει άουτ.

85' Πέντε λεπτά χωρίζουν την Πόρτο από την κατάκτηση του τροπαίου. Τις τελευταίες προσπάθειές της κάνει η Μπράγκα.

79' Αλλαγή για την Πόρτο. Ο Βαρέλα αφήνει τη θέση του στον Ροντρίγκες.

73΄ Αλλαγή για την Πόρτο. Ο Γκουαρίν παραχωρεί την θέση του στον Μπελούτσι.

71΄ Καλή στιγμή για την Πόρτο. Ο Χουλκ έκανε την σέντρα από αριστερά με εξωτερικό φάλτσο αλλά δεν πρόλαβε κανένας παίκτης να βάλει το κεφάλι του.

66΄ Τρίτη αλλαγή για την Μπράγκα. Ο Μεγιόνγκ μπαίνει στην θέση του Λίμα.

60΄ Κίτρινη κάρτα για τον Μοσορό της Μπράγκα για διαμαρτυρία.

55΄ Κίτρινη κάρτα για τον Μιγκέλ Γκαρσία της Μπράγκα.

53΄ Η εικόνα της Μπράγκα έχει αλλάξει με την είσοδο κυρίως του Μοσορό που έδωσε στην ομάδα του φρεσκάδα από την μέση και μπροστά που δεν είχε στο πρώτο μέρος.

49΄ Κίτρινη κάρτα για τον Σαπουνάρου της Πόρτο.

46΄ Μεγάλη ευκαιρία για την Μπράγκα. Ο Μοσορό στην πρώτη του επαφή με την μπάλα βρίσκεται απέναντι από τον Έλτον αλλά το πλασέ του δεν είναι καλό και ο τερματοφύλακας της Πόρτο διώχνει με τα πόδια.

46΄ Διπλή αλλαγή για την Μπράγκα. Ο Μοσορό μπαίνει στην θέση του Ούγκο Βιάνα και ο Κακά αντί του Ροντρίγκες.

46΄Έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου.

45΄Λήξη του πρώτου ημιχρόνου.

44΄Γκολ για την Πόρτο. Ο Γκουαρίν βρήκε χώρο από δεξιά για να σεντράρει, ο Φαλκάο ξέφυγε για πρώτη φορά από τον προσωπικό του αντίπαλο και με κεφαλιά νίκησε τον Αρτούρ για να κάνει το 1-0.

30΄ Δεύτερη κίτρινη κάρτα στο ματς και πάλι για παίκτη της Μπράγκα. Αυτή τη φορά ήταν στον Σίλβιο για πολύ σκληρό μαρκάρισμα πάνω στον Χουλκ.

28΄ Έπεσε ο ρυθμός του αγώνα, καθώς η Μπράγκα οπισθοχώρησε και δεν άφησε περιθώρια για αντεπιθέσεις στην Πόρτο.

23΄ Πρώτη κίτρινη στον αγώνα είναι για παίκτη της Μπράγκα και πιο συγκεκριμένα τον Ούγκο Βιάνα για σκληρό μαρκάρισμα πάνω στον Χουλκ.

15΄Η Πόρτο έχει την κατοχή και φτάνει ευκολότερα έξω από την περιοχή της Μπράγκα ωστόσο δεν έχει απειλήσει ουσιαστικά με εξαίρεση την φάση του Χουλκ.

6΄Μεγάλη ευκαιρία για την Πόρτο. Ο Χουλκ έκανε την κούρσα από δεξιά, πέρασε δύο προσωπικούς αντιπάλους και σούταρε μέσα από την περιοχή με το αριστερό αλλά η μπάλα πέρασε ελάχιστα δίπλα από το δοκάρι.

4΄ Καλή στιγμή για την Μπράγκα. Ο Κουστόδιο βγήκε στην πλάτη της άμυνας της Πόρτο και με το δεξί σούταρε από πλάγια θέση με την μπάλα να περνάει δίπλα από το δοκάρι.

1΄Έναρξη της αναμέτρησης



Πόρτο (Βίλα Μπόας): Έλτον, Αλβάρο Περέιρα, Γκουαρίν (73' Μπελούτσι), Μουτίνιο, Φαλκάο, Χουλκ, Ρολάντο, Βαρέλα(79' Ροντρίγκες), Σαπουνάρου, Φερνάντο, Οταμέντι

Στον πάγκο: Μπέτο, Μαϊκόν, Βάλτερ, Σόουζα, Ρούμπεν

Μπράγκα (Ντομίνγκος): Αρτούρ, Αλμπέρτο Ροντρίγκες (46΄ Κακά), Παουλάο, Πάουλο Σέζαρ, Μιγκέλ Γκαρσία, Λίμα (66΄ Μεγιόνγκ), Κουστόδιο, Σίλβιο, Άλαν, Ούγκο Βιάνα (46΄Μοσορό), Βαντίνιο

Στον πάγκο: Κριστιάνο, Έλντερ Μπαρμπόσα, Έλντερσον, Λεάντρο Σαϊνιο

Διαιτητής: Κάρλος Βελάσκο Καρμπάγιο

Βοηθοί: Φερνάντες, Γκουανταμούρο , Γκόμες, Πέρες



Ελάχιστα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα της 18ης Μαΐου θα γίνει γνωστό σε όλους μας το τέλος αυτής της ιστορίας και παράλληλα το αν η Πόρτο κατακτήσει ακόμη έναν ευρωπαϊκό τίτλο ή η Μπράγκα αποδείξει ότι η πορεία της μέχρι το Δουβλίνο μόνο τυχαία δεν ήταν, καθιστώντας την πρόκρισή της στον τελικό μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία της μέχρι την ώρα που ο αρχηγός της, Αλμπέρτο Ροντρίγκες, σηκώσει το τρόπαιο στον ουρανό της Ιρλανδίας!

Οι «δράκοι» είναι το ξεκάθαρο φαβορί του τελικού αυτό δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός ότι διαθέτουν πιο «βαριά» φανέλα σε σχέση με την Μπράγκα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Η Πόρτο έχει τη «μερίδα του λέοντος» στις εγχώριες αναμετρήσεις με 92 νίκες, έναντι μόλις 17 της αντιπάλου της, ενώ 22 ματς έχουν λήξει ισόπαλα. Στο πρωτάθλημα της τρέχουσας σεζόν το οποίο κατέκτησε η ομάδα του Βίλας-Μπόας, 38 ολόκληροι βαθμοί χώριζαν τα δύο στρατόπεδα και η Μπράγκα αγνοεί τη νίκη κόντρα στην Πόρτο από το 2009!

Γιατί αξίζει να το δεις

Σίγουρα το «μικρό» ευρωπαϊκό κύπελλο δεν κουβαλά την αίγλη ενός Champions League, ούτε προσδίδει στους φιναλίστ το χρήμα και τη δόξα που συναντά κανείς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της ηπείρου μας. Ο συγκεκριμένος τελικός όμως, προσφέρει γεγονότα και απίθανες ιστορίες που κάνουν τη μεγάλη «κούπα» να ζηλεύει!

Πρώτα απ’ όλα, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού που ο τεχνικός της μιας ομάδας είναι υποχρεωμένος να «σκοτώσει» την παλιά του αγαπημένη για να κατακτήσει το τρόπαιο. Ο λόγος για τον Ντομίνγκος Πασιένσια, που ενώ ως προπονητής οδηγεί την Μπράγκα σε νέες λεωφόρους, ως παίκτης δοξάστηκε με τη φανέλα της Πόρτο. Μάλιστα, δεν πρόκειται για… ακόμη έναν, στους τόσους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από την ομάδα. Βγαλμένος από τα τμήματα υποδομής, πέρασε τα 12 από τα 14 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας στους «δράκους», κατακτώντας 6 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Πορτογαλίας, συνθέτοντας με τον Εμίλ Κονσταντίνοφ φονικό επιθετικό δίδυμο.

Στον απέναντι πάγκο, ο Αντρέ Βίλας-Μπόας δεν θα έχει κανένα πρόβλημα με τη συνείδησή του τη βραδιά του τελικού. Σε περίπτωση πάντως, που η ομάδα του επιβεβαιώσει τα προγνωστικά και πάρει το Κύπελλο, θα γράψει ιστορία και θα αρχίσει να χτίζει τον προσωπικό του μύθο. Ο προπονητής της Πόρτο, με επικράτηση του συλλόγου θα γίνει ο νεαρότερος τεχνικός που κατακτά Europa League ή UEFA, καθώς θα είναι μόλις 33 χρονών και 213 ημερών. Μάλιστα, η νίκη –με οποιονδήποτε τρόπο κι αν έρθει- θα είναι ο μοναδικός δρόμος προς τη δόξα, καθώς ο πιο μικρός σε ηλικία φιναλίστ αλλά ηττημένος προπονητής- θα παραμείνει ο Bob Houghton (το 1979 με τη Μάλμε έχασε από τη Νότιγχαμ 1-0 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών).

Υπάρχει και ελληνικό… στόρι πίσω από την αναμέτρηση. Η εύκολη απάντηση είναι φυσικά ο Φερνάντο Μπελούτσι, ο μέσος της Πόρτο, που έγινε γνωστός στην πατρίδα μας λόγω της παρουσίας του στα γήπεδα της χώρας με τον Ολυμπιακό. Κι αν τους φίλους των «ερυθρολεύκων» θα τους πιάσει μια γλυκιά μελαγχολία όταν θα σκεφτούν «τι είχαμε και χάσαμε», εκείνοι του Παναθηναϊκού πιθανό να εμφανίσουν τάσεις αυτοκτονίας βλέποντας τον Φαλκάο. Ο Κολομβιανός επιθετικός έχει ματώσει τα δίχτυα με 16 γκολ, παίρνοντας το ρεκόρ της διοργάνωσης από τον Κλίνσμαν, αλλά πριν η αξία του εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα, είχε απασχολήσει μεταγραφικά τους «πρασίνους». Η περίπτωσή του πάντως, δεν προχώρησε… Ακόμη μια κοινή συνισταμένη, ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ο νυν τεχνικός του "τριφυλλιού" έχει περάσει από τους πάγκους και των δύο ομάδων. Με αυτόν στο τιμόνι η Μπράγκα βγήκε στην Ευρώπη το 2004, χρονιά που θεωρείται ορόσημο στην ιστορία του συλλόγου, ενώ την περίοδο που βρισκόταν στο τιμόνι της Πόρτο κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ.

Πώς έφτασαν στον τελικό

Όπως κι αν ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των φίλων της Μπράγκα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η ομάδα κατάφερε να περάσει σε ομίλους Champions League, αποκλείοντας Σέλτικ (3-0, 1-2) και στη συνέχεια τη Σεβίλλη (1-0, 4-3). Εκεί το πάλεψε, αλλά έμεινε στην τρίτη θέση με 9 βαθμούς (πίσω από Σαχτάρ και Άρσεναλ αλλά μπροστά από Παρτιζάν), όμως φαίνεται πως είχε κρατήσει το καλύτερο για το… δεύτερο μισό της χρονιάς. Στη φάση των «32» πέταξε έξω τη Λεχ Πόζναν (ήττα εκτός 1-0 και ανατροπή 2-0), ενώ ακολούθησαν τα παιχνίδια με τα οποία απέδειξε πως δεν αστειεύεται. Στους «16» νίκησε 1-0 τη Λίβερπουλ στην Πορτογαλία κι απέσπασε 0-0 στο «Άνφιλντ» σκορπίζοντας τη θλίψη στους Άγγλους οπαδούς. Στα προημιτελικά ήρθε η ώρα της Ντιναμό Κιέβου (1-1 και 0-0) και στα ημιτελικά εκείνη της υπέρβασης. Οι επιθυμίες πολλών ουδέτερων να παρακολουθήσουν έναν πορτογαλικό εμφύλιο, αλλά με την Μπενφίκα φιναλίστ, πήγαν περίπατο από τη σκληροτράχηλη Μπράγκα, που ήταν αποφασισμένη να τον αποτρέψει. Η ήττα 2-1 στη Λισαβόνα δεν αποδείχτηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο και το γκολ του Κουστόδιο στο 19’ έστειλε την ομάδα στον τελικό, κάνοντας τον ίδιο τραγούδι στο στόμα των πιστών οπαδών.



Καλή και άγια η Μπαρτσελόνα με το εκπληκτικό στυλ παιχνιδιού της που δεν αφήνει τον αντίπαλο να πάρει ανάσα, αλλά το ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό, μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου ανακάλυψε την Πόρτο. Σαν δαιμονισμένοι οι Πορτογάλοι φιλοδώρησαν με «πεντάρες» μια σειρά από αντιπάλους και με τον ελκυστικό κι επιθετικό τρόπο παιχνιδιού τους έκαναν μόνο φίλους. 14 νίκες, 1 ισοπαλία και μόλις 1 ήττα (κι αυτή ήρθε με γκολ δέκα λεπτά πριν το τέλος του δεύτερου ημιτελικού με τη Βιγιαρεάλ)ο τελικός απολογισμός των «δράκων» στο δρόμο για το Δουβλίνο. Η τρελή τους πορεία ξεκίνησε με κόντρα στην Γκένκ (3-0, 4-2) και στους ομίλους του Europa League Ραπίντ Βιέννης (3-0, 3-1), ΤΣΣΚΑ Σόφιας (3-1, 1-0) και Μπεσίκτας (1-1, 3-1) γνώρισαν την οργή της. Στα νοκ άουτ ματς το πάρτι συνεχίστηκε. Πρώτη κάηκε η Σεβίλλη (2-1 εκτός και 1-0 εντός), ενώ η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έγινε ανέκδοτο από τον Φαλκάο, τον Χουλκ και την παρέα τους (5-1 και 5-2 τα ματς). Με το στόμα ακόμη ανοιχτό από τις εμφανίσεις των προημιτελικών, ο κόσμος απήλαυσε άλλη μια παράσταση απέναντι στη Βιγιαρεάλ (5-1) για να έρθει η μοναδική ήττα στον επαναληπτικό με σκορ 3-2, σε ένα ματς που οι Πορτογάλοι πάντως ήταν μπροστά με 2-1 και δέχτηκαν δύο τέρματα στο τελευταίο τέταρτο.



Το παλμαρέ των τίτλων

Μπορεί για χρόνια να έμεινε στη σκιά της Μπενφίκα, αλλά από τη στιγμή που έγινε δυνατή, αποτελεί το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν του Πορτογαλικού ποδοσφαίρου και χρόνο με το χρόνο απαιτούνται νέες παραγγελίες για ράφια, προκειμένου να χωρέσουν τα τρόπαιά της. 25 πρωταθλήματα (φέτος μάλιστα αήττητη) έχει κατακτήσει η Πόρτο κι ακόμη 15 Κύπελλα (έχει προκριθεί και στον τελικό του φετινού) και 17 Σούπερ Καπ Πορτογαλίας. Μπορεί ακόμη κι έτσι να υπολείπεται σε εγχώρια τρόπαια της μισητής Μπενφίκα, όμως εκτός συνόρων έχει την πιο πλούσια συλλογή τίτλων, αφήνοντας τους «αετούς» να ζουν με τις αναμνήσεις της ομαδάρας του Εουσέμπιο και τους πολλούς χαμένους τελικούς που ακολούθησαν. Το Κύπελλο Πρωταθλητριών με το ιστορικό τακουνάκι του Ματζέρ το 1987 είναι το πρώτο, όχι και το μόνο τρόπαιο. Οι «δράκοι» έχουν το Champions League του 2004, το Κύπελλο UEFA ένα χρόνο νωρίτερα και επιπλέον ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1987) και δύο Διηπειρωτικά (1987, 2004). Ζηλεύει κανείς;

Για την Μπράγκα δεν χρειάζεται να χυθεί και πολύ μελάνι για να απαριθμήσουμε τρόπαια. Χρειάζεται να ταξιδέψουμε στο χρόνο και να μεταφερθούμε στο μακρινό 1966 για να δούμε το μοναδικό Κύπελλο Πορτογαλίας που έχει κατακτήσει η ομάδα του Μίνιο, η οποία πήρε ακόμη και ένα κύπελλο σε διοργάνωση της ομοσπονδίας της χώρας το 1977, αποκλειστικά με ομάδες της πρώτης κατηγορίας. Θεσμός που άντεξε μόνο μια χρονιά. Δεν μπορείς να πεις… Έκαναν πολύ δρόμο οι τύποι για να φτάσουν στο Δουβλίνο!

Διαβάστε ακόμη:

Η αποστολή της Μπράγκα για τον τελικό

Με Μπελούτσι στο Δουβλίνο η Πόρτο

Τους πέντε τελικούς της διοργάνωσης που δεν θα ξεχάσουμε

Πόρτο-Μπράγκα, ο όγδοος «εμφύλιος»

Νικόλας Ακτύπης