Do not throw any paper in the toilet. Really!

Εμείς ως Heartbreak Hotel είμαστε και στο Facebook. Κοιτάξτε μας! Εδώ!

Έχω ένα πρόβλημα με το καλοκαίρι. Δεν θα το έλεγα πρόβλημα επιβίωσης, αφού η εξάρτηση μου από το air condition με έχει σώσει από το αυτόματη ανάφλεξη, που σε ένα σημείο της ζωής μου ήμουν σίγουρος ότι θα μου συμβεί, αλλά ένα πρόβλημα το έχω. Είμαι έξω από τα νερά μου, δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα και όλη αυτή η έξαψη για παραλίες και διακοπές με αφήνει παγερά αδιάφορο. Πείτε με αντικοινωνικό πείτε με, παράξενο, πείτε με αρκούδα με φτερά, πείτε με ότι θέλετε, δίκιο θα έχετε.

Η φετινή μου λοιπόν, σύντομη είναι η αλήθεια περιπλάνηση, σε νησί των Κυκλάδων, δεν μπορούσε παρά να μου προσφέρει άπειρα πράγματα για σχολιασμό.

Αν νομίζετε ότι θα διαβάσετε για ενοχλητικούς τύπους με ρακέτες, κλείστε αυτό το κείμενο και βρείτε το Nitro.

Αν νομίζετε ότι θα διαβάσετε για γυναίκα με δύο παιδία που την παράτησε ο άντρα της, στην δεύτερη ημέρα των διακοπών και της ανακοίνωσε ότι έχει αφήσει έγκυο την αδερφή της, διαβάστε τη Lifo (ναι το κείμενο είναι αληθινό).

Εμείς θα μιλήσουμε για απλά και καθημερινά πράγματα που πάντα μου κάνουν εντύπωση και πάντα αναρωτιέμαι γιατί δεν τα σχολιάζει κανένας.

Attention all passengers

Για να φτάσω στην Αντίπαρο, έπρεπε να περάσω φυσικά από την Πάρο. Ένα μέρος που με τρομάζει όπως τρόμαζε ο Φρόντο στο άντρο της Σέλομπ. Δεν ξέρω γιατί, άλλα έχω συνδυάσει το νησί με διακοπές λίγο μετά το τέλος του σχολείου και η δεκαπενταετία που έχει περάσει από τότε δεν έχει σταθεί ικανή, να σβήσει τα σημάδια της ανεξέλεγκτης εφηβικής κραιπάλης.

Βλέποντας λοιπόν στο καράβι κάθε είδους πιτσιρικάδες, με έπιασε μια τάση να τελειοποιήσω τη μηχανή του χρόνου να γυρίσω πίσω,να δω τον έφηβο εαυτό μου και να του πω : «Γιατί αγόρι μου, γιατί μιλάς τόσο πολύ; Χαλάρωσε λιγάκι. Χαλάρωσε».

Η …γλυκιά φωνή των ανακοινώσεων από τα καράβια με επανέφερε στην πραγματικότητα. Και έρχεται η πρώτη αντίρρηση μου. Κανείς δεν ακούει τις ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα. Κανείς.
Δοκιμάστε να ρωτήσετε τον διπλανό σας. «Τι είπε τώρα;».

Πιθανότερες απαντήσεις:

«Συγνώμη δεν άκουγα»
«Συγνώμη δεν άκουγα, κάτι σκεφτόμουν»
«Συγνώμη δεν άκουγα, κάτι σκεφτόμουν, αλλά και να άκουγα δεν θα σου απαντούσα ενοχλητικέ ανώμαλε». (Ξέχασα να σας πω ότι το λάγνο βλέμμα όταν απευθύνεστε σε άγνωστη γυναίκα δεν βοηθάει).

Τι χρειαζόμαστε λοιπόν στις ανακοινώσεις; Περισσότερη φαντασία. Περισσότερη αμεσότητα. Όχι άλλα κακά αγγλικά. Όχι άλλες τυποποιημένες ανακοινώσεις.

Να ένα μικρό δείγμα:

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Στο τέλος της ανακοίνωσης όποιος ακούσει το όνομα του θα έχει κερδίσει ένα πολύ ωραίο δώρο».

Τελειώνει η ανακοίνωση δίνετε για δώρο έναν καφέ και ξεμπερδέψατε. Την ανακοίνωση την έχουν ακούσει όλοι όμως. Εδώ που τα λέμε με τα λεφτά που πρέπει να πληρώσεις για καφέ στο πλοίο, μιλάμε για σούπερ δώρο. Αν το κόστος εξαρτάται από την επικινδυνότητα του σερβιρίσματος (σερβίρισμά στη θάλασσα και πιθανότητα ύπαρξης καρχαριών κάτω από το πλoίο;), τότε στο αεροπλάνο πόσο έπρεπε να πληρώνουμε;

Do not throw any paper in the toilet. Really

Μου άρεσε τόσο πολύ που αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω και ως τίτλο. Ευφυέστατο χειρόγραφο σημείωμα, σε τουαλέτα πολυσύχναστης παραλίας στην Αντίπαρο. Το κατατάσσω ακριβώς δίπλα σε αξία με το «Μην κοιτάς εδώ κατουράς τα παπούτσια σου».

Δίνει έναν προσωπικό τόνο στην παράκληση και με κάνει να σκεφτώ δυο φορές πριν πετάξω το χαρτί. Really . Θα το πετάξω τελικά; Αν είχα σκοπό να το πετάξω από την αρχή, ναι, αλλά τουλάχιστον θα έχω τύψεις μετά κάτι που σπάνια μου συμβαίνει.

Αντίθετα η προειδοποίηση στο καράβι ήταν όχι μόνο ασαφής, αλλά και απειλητική.

«Μην πετάτε χαρτιά στην τουαλέτα, γιατί υπάρχει κίνδυνος Βουλώματος της ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΣΑΣ».

Δηλαδή θα έρθει κάποιος να μου βουλώσει την τουαλέτα στο σπίτι; Με απειλείς;

Είμαι από τους παράξενους ανθρώπους που δίνουν σημασία σε τέτοιες μικρές λεπτομέρειες που μπορεί να αλλάξουν το νόημα μιας πρότασης, της οποίας ο δημιουργός δεν είχε ιδέα το πώς μπορεί να εκθλιφθεί από τον αναγνώστη.

Πείτε με καθυστερημένο πείτε με περίεργο θα το θεωρήσω τιμητικό τίτλο. Αλλά κανένας και όταν λέω κανένας, εννοώ ΚΑΝΕΝΑΣ, δεν θα μου βουλώσει την τουαλέτα. Really.

Διαβάστε αύριο στο Heartbreak Hotel το δεύτερο μέρος των καλοκαιρινών περιηγήσεων με τίτλο:

«Your Friend Do it to me»

Υ.Γ. Κάτι πρέπει να κάνω με τους αγγλικούς τίτλους στα κείμενα. Έχει καταντήσει αηδία αυτό το πράγμα. Really.

Y.Γ.2 Αυτό είναι το καινούργιο τραγούδι των Mastodon. Έχει καταντήσει εκνευριστικό να κυκλοφορούν μονίμως καλά πράγματα. Really.




Follow @ThanasisRallis


Αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο στο: Blood_and_the_city@hotmail.gr