Μια από τις μεγαλύτερες ιδιομορφίες των διπλών αγώνων στην έδρα του αντιπάλου στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, είναι αυτή που ζει ο Ολυμπιακός για τρίτη συνεχόμενη χρονιά φέτος. Πήγε στην Βαρκελώνη έχοντας μειονέκτημα έδρας, έκανε με το… καλημέρα της σειράς την δουλειά του, παίρνοντας το πλεονέκτημα, και επειδή ηττήθηκε στο δεύτερο παιχνίδι, δεν μπόρεσε να το χαρεί όσο θα ήθελε και του αξίζει. Ο ίδιος προβληματισμός υπήρχε και το 2022 στο Μονακό, όταν η αποστολή γύριζε για μια πέμπτη και τελευταία παρτίδα στο ΣΕΦ, έχοντας ισοφαρίσει τα break, το ίδιο άγχος υπήρχε και πέρυσι μετά το τέταρτο ματς στην Πόλη, όταν η Φενέρμπαχτσε ερχόταν για τελευταίο παιχνίδι στον Πειραιά. Ας είναι, έχει και αυτό την ομορφιά του και είναι από τους λόγους που τα πλέι οφ είναι διαφορετικής αίγλης, δυναμικής και σημασίας παιχνίδια.
Η ουσία όμως είναι πως οι παίκτες, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, οι συνεργάτες του και όλος ο οργανισμός, πέτυχε τον βασικό στόχο στην έδρα της Μπαρτσελόνα. Πήρε, χωρίς μάλιστα να εντυπωσιάσει με την απόδοσή της, το ένα «διπλό» που χρειαζόταν και η ομάδα έχει στην έδρα της την ευκαιρία να σφραγίσει την τρίτη συνεχόμενη παρουσία της σε Final Four (σ.σ. δεν έχει ξαναγίνει), δέκατη τρίτη συνολικά και ένατη στις δεκαπέντε (!) τελευταίες διοργανώσεις. Από μόνο του το διακίβευμα προκαλεί δέος και είναι παράλληλα μια ατόφια πρόκληση για να τα καταφέρουν οι «ερυθρόλευκοι». Επιστρέφοντας στο αρχικό συμπέρασμα και για να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο το πόσο ψηλά έχει ανεβάσει ο ίδιος ο Ολυμπιακός τον πήχη τα τελευταία χρόνια, είναι λίγο υπερβολικό να έχει γυρίσει με το 1-1 στις αποσκευές του από την Καταλονία και να υπάρχει ένα… μάγκωμα.
Ίσως αίτια να είναι το γεγονός πως η ίδια η ομάδα ορθά πράττοντας εδώ και χρόνια, έμεινε με το κεφάλι χαμηλά την βραδιά του 0-1, που αν το δει κανείς ρεαλιστικά, ασφαλώς και δεν δίνει την πρόκριση, αλλά είναι μεγάλη υπόθεση, στην έδρα μιας ομάδας με υπερδιπλάσιο μπάτζετ, έμπειρους παίκτες και κυρίως που είχε ηττηθεί μόλις δύο φορές σε δεκαεπτά παιχνίδια μπροστά στο κοινό της στην φετινή διοργάνωση. Για να πας στο Final Four χρειάζονται τρεις νίκες, ασφαλώς και η Μπαρτσελόνα έχει το διαμέτρημα να απαντήσει στον Πειραιά και να φτάσει μέχρι το τέλος και την έδρα της την σειρά, όμως ο Ολυμπιακός στην παρούσα φάση έχει μία τεράστια ευκαιρία να εξαργυρώσει τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν μπροστά στον κόσμο του. Γυρίζοντας λίγο πίσω τον χρόνο, δυο-τρεις μήνες πριν, όχι παραπάνω, θεωρώ πως άπαντες θα το «αγόραζαν» ως ενδεχόμενο με κλειστά τα μάτια.
Από εδώ και στο εξής λοιπόν, μιλάει το ΣΕΦ, αλλά και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, που θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα και να βελτιωθούν σε κάποιους τομείς για να μην κινδυνεύσουν. Η εικόνα και των δύο αγώνων μπασκετικά, δείχνει πως η ελληνική ομάδα είναι ένα-δυο βήματα πιο μπροστά ως σύνολο, έχει περισσότερες ποσοτικά λύσεις στον πάγκο και αν διαχειριστεί σωστά τα συναισθήματα και την κόπωση όσο προχωράει η σειρά, θα τα καταφέρει. Αλήθεια είναι πως οι «μπλαουγκράνα» υστερούν στην θέση του προπονητή, είναι λιγότερο αυτοματοποιημένη ομάδα, όπως αλήθεια είναι πως διαθέτουν και παίκτες με υψηλή προσωπικότητα που μπορούν να αλλάξουν άρδην την ροή του αγώνα, ακόμα και όταν ομαδικά δεν λειτουργεί κάτι σωστά. Το νόμισμα έχει και αντίθετη όψη όμως…
Ο Ολυμπιακός παρότι δεν έθελξε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και δεν θύμισε κάποια εξαιρετικά ματς που έκανε στον δεύτερο γύρο, έφτασε πιο κοντά στο 2-0, παρότι η αντίπαλός του. Αρκούσε κάτι πιο υποφερτό από το κάκιστο 4/18 (13/44 συνολικά στα δύο παιχνίδια), ελεύθερα τρίποντα, του πρώτου ημιχρόνου την Παρασκευή για να έχει περισσότερη τύχη να βάλει και δεύτερο ροζ φύλλο στις αποσκευές και η υπόθεση να ήταν σχεδόν τελειωμένη. Αρκούσε λίγο πιο καθαρό μυαλό όταν έγινε η επιστροφή από το -13 στο +1 για να μπουν μια-δυο επιθέσεις μετά από καλές άμυνες και η πίεση στους παίκτες του Γκριμάου να γίνει αφόρητη. Δεν έγιναν όμως όλα αυτά και για να φτάσει στο 3-1 πλέον, θα πρέπει να αποφύγει τα πολλά λάθη που έκανε και στα δύο παιχνίδια (σ.σ. απλά στοίχισαν μόνο στο δεύτερο), να βελτιώσει, επιτέλους, την συνεχόμενη το τελευταίο διάσημα απώλεια αμυντικών ριμπάουντ, να βάλει τις βολές, να συνεχίσει με την ίδια προσήλωση στην άμυνα και να έχει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες του σε καλό βράδυ.
Η… επιστροφή του Πίτερς στις καλές εμφανίσεις, ήταν το κέρδος της δεύτερης αναμέτρησης, όμως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο πως ακόμα περισσότεροι παίκτες νιώθουν σημαντικοί και βοηθούν, ενώ μην ξεχνάμε πως την Μεγάλη Τρίτη θα φορέσει ξανά φανέλα και σορτσάκι ο αρχηγός, Κώστας Παπανικολάου, που τόσο πολύ έλλειψε από τα δύο πρώτα παιχνίδια. Μόνο θετικό λοιπόν είναι το πρόσημο της πρώτης εβδομάδας και ο Ολυμπιακός πλησιάζει βήμα-βήμα και με μέθοδο σε έναν ακόμα πολύ μεγάλο στόχο. Σε μία χρονιά που οι νταμπλούχοι Ελλάδας έχασαν τον MVP της Ευρωλίγκας και έναν εξαιρετικό γκαρντ, έχουν μπροστά τους δύο παιχνίδια εντός έδρας για να παραμείνουν στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Η… μπάλα λοιπόν είναι στα χέρια τους και στην δύναμη της φωνής του κόσμου τους. Από τις συζητήσεις τους μετά το δεύτερο παιχνίδι πάντως, το πιστεύουν και με το παραπάνω…
Υ.Γ.: Στο game 2 η Μπαρτσελόνα πήρε 25 πόντους από τα λάθη του Ολυμπιακού και ο ίδιος μόλις 5. Τα λεγόμενα «κακά» σφάλματα που δίνουν εύκολους πόντους δημιουργώντας ανισορροπία σε μια κατά τα άλλα εξαιρετική άμυνα, θα πρέπει να εκλείψουν για να τελειώσει η σειρά την Μεγάλη Πέμπτη. Οι Καταλανοί νίκησαν γιατί αυτή την φορά ήταν δυναμικοί στην άμυνα, όπως οι αντίπαλοί τους στο game 1, και επειδή στο κρίσιμο σημείο βρήκαν μεγάλα σουτ με Πάρκερ και Αμπρίνες, και πολύτιμες λύσεις σε σκοράρισμα και δημιουργία από τον Γιοκουμπάιτις. Ζημιά όμως έκαναν αυτή τη φορά και οι Ερναγνκόμεθ-Βέσελι. Για την Μπαρτσελόνα μιλάμε...
Υ.Γ.2: Στα πλέι οφ, είθισται οι προπονητές να «κλείνουν» το rotation και να στηρίζονται σε οκτώ, μάξιμουμ εννέα παίκτες. Για την ώρα, ο κόουτς Μπαρτζώκας προσπαθεί και με απόλυτη λογική στην επιλογή του να το κάνει διαφορετικά, στηρίζοντας-παίρνοντας πράγματα από παίκτες που ήταν σχεδόν άφαντοι όλη την σεζόν. Εδώ και χρόνια άλλωστε πρωτοπορεί και πετυχαίνει με τον δικό του τρόπο, που οι περισσότεροι… αργούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν. Για να δούμε…
Υ.Γ.3: Το γράφω ως αίσθηση… Η σειρά πλέον θα έχει περισσότερο και κυρίως καταλυτικό Μιλουτίνοφ. Εκτός όλων των άλλων, όταν είναι στην πεντάδα τα ριμπάουντ δεν χάνονται.
Υ.Γ.4: Απαράδεκτο για το μέγεθος της Μπαρτσελόνα αλλά και την Ευρωλίγκα να παίζει αυτή η ομάδα στο "Παλάου Μπλαουγκράνα". Ένα γήπεδο χωρίς κλιματισμό, παλιό, με κάκιστες συνθήκες για τους παίκτες, τους θεατές και τους εκπροσώπους του Τύπου, που αν έχουν κάνει το... λάθος να είναι πιο ψηλοί από 1.70-1.75μ., απλά δεν μπορούν να δουλέψουν στο συγκεκριμένο γήπεδο. Για να μην γκρινιάζουμε μόνο για τα δικά μας, όπου σε σχέση με το συγκεκριμένο... κοτέτσι, είναι παλάτια.
Υ.Γ.5: Ζώντας ένα ακόμα ταξίδι της ομάδας από κοντά και συγκρίνοντας αναπόφευκτα εικόνες, συμπεριφορές, πολιτικές και καταστάσεις, γίνεται όλο και πιο ισχυρή μέσα σου η πεποίθηση πως είναι ευλογία για τον Ολυμπιακό ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος.
Follow @ ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
