Ο γαλάζιος Hulk, οι snipers του και η υποτιμημένη ελληνική άμυνα

Το ματς με την Γεωργία εξελίχθηκε σε πιο εύκολο και από αυτό κόντρα στην Κύπρο. Η Εθνική ομάδα εύκολα ή δύσκολα θα κέρδιζε, όπως και να είχε, αλλά η σοβαρότητα με την οποία μπήκε στο ματς σε συνδυασμό με την απόφαση Τζίκιτς να «κάψει» ένα μάλλον χαμένο πριν γίνει παιχνίδι για να προφυλάξει τους βασικούς του για τη συνέχεια, μετέτρεψαν την παρτίδα σε πάρτι. To 3/3 είναι γεγονός, η πρόκριση στους «16» του Ευρωμπάσκετ εξασφαλισμένη και η πρωτιά στο χέρι της Ελλάδας. Όμως η συνέχεια θα είναι αυτή που μετρά...

Μαθαίνει να παίζει με και για τον Γιάννη

Ακόμη και σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε σε τέτοιο περίπατο, μπορείς να διακρίνεις τα σημάδια προόδου. Ο κόουτς Σπανούλης έπραξε ορθά και αξιοποίησε κάθε διαθέσιμο λεπτό για εφαρμόσει πράγματα που θέλει να δει στη συνέχεια. Και η αλήθεια είναι πως η Εθνική ομάδα δείχνει κάθε μέρα να λειτουργεί καλύτερα, βασιζόμενη πάνω στον Γιάννη αλλά και λειτουργώντας πιο συμβατά με τον σούπερ σταρ της. Γιατί, σύμφωνοι, ο Αντετοκούνμπο θυμίζει ώρες-ώρες έναν γαλάζιο Hulk, που ισοπεδώνει όποιον κάνει το λάθος να βρεθεί στο διάβα του, αλλά έχει μάθει πλέον πως δεν είναι εφικτό πάντα να τρυπά τον τοίχο, γι’ αυτό και πλαισιώνεται από τους snipers που πυροβολούν συνήθως ελεύθεροι από την περιφέρεια.



Σε αντίθεση από την πρεμιέρα κόντρα στην Ιταλία, όπου η ελληνική ομάδα είχε μόλις 13 ασίστ παίρνοντας μόνο το 48% των πόντων της από δημιουργία και στηριζόμενη αρκετά σε προσωπικές φάσεις, στο παιχνίδι της Κυριακής η Εθνική μέτρησε 28 ασίστ και πήρε το 85% των πόντων της από ομαδικό παιχνίδι. Οι βοήθειες που έστελνε στον Greek Freak ο Τζίκιτς πρόσφεραν άπλετο πεδίο για δημιουργία, η μπάλα γύρισε πολλές φορές με υπομονή, οι αποστάσεις ήταν άριστες και κάπως έτσι ήρθε το σπουδαίο 14/25 στα τρίποντα. Α, παρεμπιπτόντως, η Εθνική σουτάρει ως τώρα με 47,2% πίσω από τα 6,75μ. στο Ευρωμπάσκετ, πίσω μόνο από την Τουρκία που έχει 47,7%! Φτύστε τα παιδιά, να μην τα ματιάσουμε.

Το αναγκαίο fast break, το ριμπάουντ που μπορεί και καλύτερα και η υποτιμημένη άμυνα

Ένα ακόμη κέρδος από το ματς με την Γεωργία ήταν το εξής: Από το ολοστρόγγυλο μηδέν στο ανοιχτό γήπεδο απέναντι στην Ιταλία, η Εθνική ομάδα έφτασε στους 19 πόντους σε fast break. Θα είχε πάρει ακόμη περισσότερο σκορ από αιφνιδιασμούς, αν δεν έκανε ξανά την εμφάνισή του-κυρίως στο πρώτο δεκάλεπτο-το πρόβλημα στο εύκολο ριμπάουντ. Οι Γεωργιανοί ανανέωσαν έξι επιθέσεις τους στην πρώτη περίοδο, αλλά τελικά η ένταση που έβγαλε η ελληνική άμυνα έκανε τη διαφορά. Τα πέντε κλεψίματα στο πρώτο δεκάλεπτο έδωσαν το στίγμα και παρότι το κλείσιμο του αγώνα βρήκε τους αντιπάλους με 16 επιθετικά ριμπάουντ, η Εθνική είχε μία παραπάνω κατοχή χάρη στα πολλά λάθη στα οποία οδήγησε τους παίκτες του Τζίκιτς.



Η Ελλάδα έχει-με διαφορά παρακαλώ-την κορυφαία ως τώρα άμυνα στο Ευρωμπάσκετ, με απόλυτο παθητικό πόντων 62,7 ανά αγώνα (η δεύτερη Τουρκία έχει 68,3) ή αν προτιμάτε 91,3 πόντους κατά ανά 100 κατοχές. Για ένα ρόστερ που θεωρητικά έχει αδυναμία αμυντικά στα γκαρντ και στη front line, είναι φανερό πως έχει γίνει πολύ καλή ομαδική δουλειά για να καμουφλαριστούν αυτά τα προβλήματα. Φυσικά η άμυνα θα δοκιμαστεί πολύ περισσότερο απέναντι σε ισχυρότερους αντιπάλους, αλλά τα πρώτα δείγματα είναι ενθαρρυντικά.

ΥΓ1: Όπως πάει το πράγμα, η Ελλάδα μπορεί να είναι πρώτη από το βράδυ της Τρίτης, αν νικήσει η ίδια τη Βοσνία και η Ιταλία την Ισπανία. Εφόσον τερματίσει πρώτη, τότε πιθανότατα θα αντιμετωπίσει στους «16» την Κυριακή τον ηττημένο του Ισραήλ-Σλοβενία που θα γίνει την Πέμπτη στις 16:00. Στα προημιτελικά, δε, πάει ολοταχώς για συναπάντημα με το νικητή ανάμεσα στη Λετονία και το νικητή του αυριανού Φινλανδία-Λιθουανία στις 20:30. Στρώνει αρκετά το πράγμα και διαμορφώνεται ένα βατό (επ’ ουδενί όμως εύκολο) μονοπάτι ως την τετράδα. Χωρίς... Σερβίες, Γερμανίες, Γαλλίες ή ακόμη και Τουρκίες πριν τα ημιτελικά.



ΥΓ2: Δύο στιγμές που δείχνουν την αυτοπεποίθηση με την οποία παίζει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και την εμπιστοσύνη στη δουλειά που ρίχνει καθημερινά. Σκηνή πρώτη: στο εναρκτήριο δεκάλεπτο, με τις δύο ομάδες ακόμη κοντά στο σκορ, έχει 0/2 βολές. Αντί να τον πάρει από κάτω, στην επόμενη επίθεση σηκώνεται για mid-range από το ύψος της βολής και ευστοχεί. Σκηνή δεύτερη: τρίτο δεκάλεπτο, μετά από μια κακά εκτελεσμένη βολή που η μπάλα χτυπά στην άκρη της στεφάνης, ο Μήτογλου παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ και του δίνει την μπάλα στη γωνία. Ανεπηρέαστος από την προηγούμενη αστοχία του, σηκώνεται και το χλατσώνει. Είπαμε, όταν έχεις πίστη στον εαυτό σου που απορρέει από τις ατελείωτες ώρες μόχθου πάνω στην «τέχνη» σου, καμία κακή στιγμή δεν μπορεί να σε πτοήσει.