Γράφει ο Κώστας Μιαούλης
Στην κανονική περίοδο λίγες νίκες έχουν πραγματικά μεγάλη σημασία για τις ομάδες στο ΝΒΑ. Μόνο που καμία μονομαχία ανάμεσα στις δύο δυναστείες του ΝΒΑ δεν είναι απλά ένα παιχνίδι. Όποιοι κατάφεραν να καθίσουν ξάγρυπνοι μέχρι τις 6 παρά το ξημέρωμα της Παρασκευής είδαν έναν ποιοτικά μεγάλο αγώνα για τρεις περιόδους, με φάσεις βγαλμένες από τα καλύτερα που διαθέτουν στο ρεπερτόριο τους οι δύο ομάδες. Η 4η περίοδος ωστόσο και η παράταση ήταν μάχη χαρακωμάτων, μιας και σε αυτά τα 17 λεπτά, δηλαδή στην τελευταία περίοδο και στην παράταση σημειώθηκαν όλοι κι όλοι 44 πόντοι. Ήταν μια μάχη ψυχής, ανάμεσα σε δύο αντιπάλους που δεν είναι οι καλύτεροι φέτος, αλλά μέσα απ’ αυτό το ματς ήθελαν επιβεβαίωση και μια εκκίνηση (άσχετα αν οι Σέλτικς είχαν πίσω τους και ένα σερί πέντε νικών).
Οι Λέικερς νίκησαν χάρη στον Μπάινουμ που στο δεύτερο κομμάτι του ματς κυριάρχησε στους αιθέρες. Νίκησε γιατί έκανε ο Κόμπε μια μεγάλη 3η περίοδο, αλλά κυρίως, γιατί ο Ισπανός που ξέρω πως εμείς οι Έλληνες περισσότερο λατρεύουμε, να… μισούμε για τις πίκρες που μας έχει δώσει, έδειξε την τεράστια κλάση του. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Πάου Γκασόλ. Αυτός ισοφάρισε για να πάει το ματς στην παράσταση, αυτός σταμάτησε με μπλοκ και το φόλοου του Άλεν μετά το άστοχο του Πιρς, όταν οι Σέλτικς άγγιξαν τη νίκη στο φινάλε της παράτασης. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ώρες νωρίτερα, η φήμη πως οι Λέικερς στην απεγνωσμένη προσπάθεια τους να βρουν πόιντ –γκαρντ, είναι έτοιμοι να τον προσφέρουν στους μεγάλους αντιπάλους τους, για να πάρουν τον Ρόντο είχε κάνει τον γύρο του κόσμου.
Ο Ισπανός άξιζε να είναι στο all-star που θα γίνει στο Ορλάντο στις 26 Φλεβάρη. Σε αυτή τη νίκη ήταν εξίσου καθοριστικός όπως στον τελευταίο τελικό του 2010, όταν με 19 πόντους και 18 ριμπάουντ ήταν εκείνος ουσιαστικά που κέρδισε το τελευταίο ματς της σειράς των τελικών. Το ξημέρωμα έβαλε 25 με 14 ριμπάουντ και την κρίσιμη τάπα στον Άλεν.
Οι Λέικερς, μπορούν για μένα να τα βολέψουν με τον εξαιρετικό Ρέιμον Σέσσιονς από το Κλίβελαντ. Στοίχημα μεγάλο θα ήταν αν έπαιρναν τον Αρίνας, μιας και θα έβαζαν στα αποδυτήρια μια ωρολογιακή βόμβα, συν πως πρέπει να υπολογίζεις και την ευπάθεια στους τραυματισμούς του. Σε καμία περίπτωση όμως δεν γίνεται να θυσιάσεις τον Γκασόλ, ακόμα και αν πάρεις πολύ σπουδαίο πλέι-μέικερ, όπως ομολογουμένως είναι ο Ρόντο. Τέτοια ανταλλαγή μπορεί να γίνει μόνο το καλοκαίρι, γιατί είναι βέβαιο πως αν και μπορεί να δυναμώσει σαν ομάδα, με μια τέτοια προσθήκη, θα χάσει πολύ κάτω από τη ρακέτα.
Οι Λέικερς νίκησαν κατά κράτος στη μάχη των αιθέρων, πήραν κουράγιο με την μόλις τέταρτη νίκη τους εκτός έδρας στην εξέλιξη της κανονικής περιόδου και θέλουν ακόμα δύο ματς για να τελειώσουν την μεγαλύτερη περιοδεία τους, παίζοντας ξημερώματα Σαββάτου με τους Νικς και την Κυριακή με τους Ράπτορς. Χρειάζονται ωστόσο επειγόντως άσο και τριάρι για να έχουν ελπίδες πως μπορούν να προχωρήσουν στα πλέι-οφ της Δύσης.
Ο Ντοκ Ρίβερς είδε την ομάδα του να κάνει ένα καλό σερί, ωστόσο θα πρέπει να βρει έναν ακόμα πρωταγωνιστή. Τα πράγματα είναι δύσκολα για τους Σέλτικς γιατί το παιχνίδι τους όσο πάει και βγαίνει από την ρακέτα. Ο Γκαρνέτ και ο Πιρς δεν μπορούν να πηγαίνουν πλέον πολύ στις επαφές, μιας και τα χρόνια περνάνε και ο Άλεν χρειάζεται ανάσες, για να μπορεί όταν βρίσκεται μέσα να τρέχει σαν δαίμονας και για να βγαίνει από τα σκριν για να μπορεί να βρει το ελεύθερο σουτ. Στο πρώτο μέρος, ο γερόλυκος ΚG τα κατάφερε με τον Μπάινουμ, με την πολύτιμη βοήθεια και του Ζερμαίν Ο’ Νιλ, αλλά το δεύτερο ημίχρονο ήταν εφιάλτης γι’ αυτόν, όπως και η παράταση.
Τουλάχιστον ο Ντοκ Ρίβερς, είχε κάτι προσωπικό να είναι περήφανος. Ο γιος του Όστιν, ήταν ο πρωταγωνιστής στη μεγάλη νίκη του Ντιουκ απέναντι στο Νορθ Καρολάινα. Ο «freshman» με το βαρύ όνομα, έγραψε 29 πόντους με έξι τρίποντα σε ένα από τα πιο δυνατά ντέρμπι στο ΝCAA, βάζοντας το νικητήριο για να διαμορφώσει το 85-84. Τουλάχιστον ένας Ρίβερς χάρηκε το περασμένο 24ώρο.
ΥΓ: Μετά το ματς μια βόλτα στα φόρουμ με θέμα συζήτησης το ματς, ήταν απολαυστική. Βασικό θέμα γκρίνιας στα μηνύματα από τους ηττημένους, το γεγονός πως οι Σέλτικς σε εντός έδρας ματς εκτέλεσαν μόλις 5 βολές σε αντίθεση με τους Λέικερς, που πήγαν 20 φορές στη γραμμή της φιλανθρωπίας. Μήπως η κουβέντα αυτή σας θυμίζει κάτι; Δεν το λέω για να «ξύσω» πληγές, αλλά σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, τα ίδια συμβαίνουν γιατί έτσι είναι το άθλημα. Το θέμα είναι πως στο ματς υπήρχαν και φίλοι των Λέικερς με τις φανέλες τους, αλλά δεν διανοήθηκε κανείς, να τους πάρει στο κυνήγι. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με μας…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
