Βενγκέρ, ευχαριστούμε και αντίο!

«Είναι ιερόσυλο να είσαι οπαδός της Αρσεναλ και να τα βάζεις με τον Βενγκέρ».

«Με τόσα που έχει προσφέρει στο σύλλογο αυτός ο προπονητής δεν επιτρέπεται να τον αμφισβητεί κανείς».

«Την μπάλα που έχουμε δει με τον Βενγκέρ δεν την έχουμε δει με κανέναν».

« Και καλά άντε και έφυγε ο Βενγκέρ, ποιος να τον διαδεχθεί»

Αυτά είναι ένα πολύ μικρό δείγμα από τα σχόλια που έλαβα στο twitter κατά τη διάρκεια του αγώνα Μίλαν – Αρσεναλ. Ανεξάρτητα από το καλαμπούρι, την πλάκα, την υπερβολή ή την ορθότητα των σχολίων που έκανα κατά την διάρκεια του ματς για τον Βενγκέρ, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι δεδομένα σε σχέση με την Αρσεναλ και τον Αρσεν Βενγκέρ.

Η προσωπικότητα του Βενγκέρ είναι τέτοια που έχει σημαδέψει τον σύλλογο τα τελευταία 15 χρόνια. Οπότε και όπως κι’ αν φύγει θα είναι ο μεγαλύτερος προπονητής στην Ιστορία του συλλόγου. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Αρσεναλ με αυτόν στον πάγκο της, δεν το έπαιξε ποτέ στην ιστορία της. Το άλμα προς τα εμπρός που έκανε με την οικονομική σταθερότητα και την επένδυση του γηπέδου επιτρέπουν στο σύλλογο να μείνει στους κορυφαίους της Αγγλίας για αρκετά χρόνια ακόμη. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη για τον Βενγκέρ, αλλά νομίζω το «είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος προπονητής στα 125 χρόνια ιστορίας της» είναι αρκετό για να καταλάβουμε το μέγεθος της προσφοράς του στο σύλλογο, αλλά και της προσωπικής ικανότητάς του.

Όλα αυτά δεν αμφισβητούνται από κάποιον σαν και εμένα που πιστεύει ότι το ερχόμενο καλοκαίρι η Αρσεναλ χρειάζεται μία μεγάλη αλλαγή. Και την χρειάζεται γιατί αυτή η κοινή πορεία είναι φανερό ότι έφτασε στο τέρμα της, αυτός ο κύκλος έκλεισε και ήρθε η ώρα να ανοίξει ένας νέος. Και εξηγώ γιατί νομίζω ότι έκλεισε αυτός ο κύκλος και η παραμονή του Βενγκέρ στον πάγκο δεν κάνει κακό μόνο στην ομάδα που τα τελευταία χρόνια βαδίζει προς τα κάτω, αλλά και στον ίδιο τον Βενγκέρ και την υστεροφημία του…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Μιχάλη Τσόχου στο theinsiders.gr