Ο καημός που αφήνει πίσω του ο Βαλβέρδε

Συνάντησα αρκετούς φίλους του Ολυμπιακού στη διάρκεια του τετραημέρου. Χρειάστηκε λοιπόν να δώσω πολλές φορές απάντηση στην faq των ημερών, στην «θα φύγει ο Βαλβέρδε;», ερώτηση που υποβάλει τούτες τις μέρες η συντριπτική πλειονότητα των φίλων του Ολυμπιακού.

Και βρέθηκα, κατά συνέπεια, πολλές φορές μπροστά στην αντίδραση που δημιουργεί η κοινή αίσθηση ότι ο Βάσκος θα μας αποχαιρετίσει: το πρώτο καλό μαντάτο, ή αυτό που θέλουν οι φίλοι του Ολυμπιακού να αντιλαμβάνονται ως το καλό που μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία είναι αυτό που ταυτίζεται με την επιθυμία τους: την προώθηση νεαρών πιτσιρικάδων Ελλήνων στην πρώτη ομάδα. Ολο αυτό που κρύβεται πίσω από την «τουλάχιστον θα γυρίσει ο Μήτρογλου», επιθυμία που διατυπώνουν.

Αν χρειαστεί τελικώς να τον αποχαιρετήσουμε στο τέλος της σεζόν, αυτός είναι ο μόνος καημός που θα αφήσει πίσω του φεύγοντας ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ότι δεν έκανε μόδα. Ότι δεν μπόρεσε να μας κάνει καθόλου Ισπανούς στην αντίληψη για το ποδόσφαιρο. Φυσικά δεν θα μπορούσε να κάνει πάρα πολλά. Διότι όλο αυτό που συμβαίνει στην Μπαρτσελόνα, την Μπιλμπάο, τη Βαλένθια και μια σειρά ακόμη από ισπανικές ομάδες με την προώθηση των πιτσιρικάδων τους, που πρόσφατα έφτασαν να είναι το 1/4 των παικτών σε μια πλήρη αγωνιστική του ισπανικού πρωταθλήματος, κρύβει πολλή δουλειά. Ετών. Δεν θα μπορούσε να αγγίξει ο Βαλβέρδε τους πιτσιρικάδες που συνάντησε δύο καλοκαίρια πίσω στην β’ ομάδα του Ολυμπιακού για να τους εκπαιδεύσει και να τους ωριμάσει τόσο που να τους ετοιμάσει να μπουν και να σηκώσουν τη φανέλα. Θα μπορούσε όμως να δώσει λίγο μεγαλύτερη συνέχεια στην αρχή που έκανε με τους «πιτσιρικάδες» που εμπιστεύθηκε. Θα μπορούσε να μας έχει μιλήσει δημόσια λίγο παραπάνω σχετικά με το πώς το κάνουν οι Ισπανοί. Θα μπορούσε να μας έχει μυήσει λίγο περισσότερο με τον δημόσιο λόγο του στα μυστικά της εκπαίδευσης των ποδοσφαιριστών.

Ουδείς ξέρει σήμερα ποιος θα είναι ο προπονητής του Ολυμπιακού αύριο. Γίνεται όμως αντιληπτό, μέσα από όσα κανείς ακούει και αντιλαμβάνεται στις συζητήσεις με τους φίλους του Ολυμπιακού, την επιθυμία μιας μεγάλης μερίδας των οπαδών του να δουν «δικά τους παιδιά». Διότι ζούμε στην εποχή που όλοι, μα όλοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι το επιχειρηματικό συμφέρον και η καρδιά του οπαδού έχουν συναντηθεί αυτή την εποχή στο ποδόσφαιρο. Το συμφέρον της ομάδας, να καλλιεργεί ποδοσφαιριστές, ταυτίζεται με την επιθυμία του οπαδού, να βλέπει παίκτες με τους οποίους μπορεί να συνδεθεί ψυχικά, συναισθηματικά. Να βλέπει τα δικά του παιδιά. Αυτό θέλουν πλέον όλοι. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Αυτό θα περιμένουν από τον επόμενο, σε συνέχεια των όσων έχουν δει από τον προηγούμενο. Κι είναι βαρύ φορτίο αυτό. Ακριβώς επειδή είναι πολύ πιο σύνθετο και απαιτητικό από όσο ακούγεται.

Follow @vsambrakos