«Οι παράγοντες είναι η πηγή του κακού στην Ελλάδα»

Έφυγε και… βρήκε την υγειά του στην Ιταλία ο Παναγιώτης Πελεκούδας. Ο 23χρονος διεθνής κεντρικός μετά από μία εξαιρετική χρονιά στον Ηρακλή, πήρε μεταγραφή για τη Ραβέννα και δεν σκοπεύει να γυρίσει πίσω στο άμεσο μέλλον αφού όπως τονίζει «δεν θέλει να μπλέξει με… μικρούς παράγοντες».

Διαβάστε την συνέντευξη του Παναγιώτη Πελεκούδα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΑΠ:

Σε λιγότερους από 8 μήνες «σκότωσες το λιοντάρι...», «πέρασες το ποτάμι…» «έγινες βασιλιάς της ζούγκλας», «σκαρφάλωσες στον Όλυμπο του ελληνικού βόλεϊ» και με ένα «άλμα καριέρας» από τη Θεσσαλονίκη βρέθηκες στην Ραβένα. Περίμενες μία τέτοια εξέλιξη στην καριέρα σου, όταν έφευγες από τη Λαμία;

«Από τη Λαμία έφυγα για να κάνω ένα βήμα παραπάνω. Πάντα ήθελα να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Με αυτό το σκοπό έφυγα από το Γυμναστικό και πήγα σε μια ομάδα που πρωταγωνιστεί, όπως ο Ηρακλής».

Τι έχεις κρατήσει περισσότερο από όσα πέτυχες το 2012;

«Από το 2012 κρατάω το κύπελλο Ελλάδος που πήραμε με τον Ηρακλή και την πρόκριση με την Εθνική ομάδα».

Πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση να μεταβείς στην Ιταλία; Φεύγοντας από τον Ηρακλή είχες πει πως φεύγεις με "βαριά καρδιά.

«Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να φύγω την στιγμή που ήρθε η πρόταση από την Ιταλία. Με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα ήθελα απεγνώσμενα να φύγω… Το ότι έφυγα «με βαριά κάρδια» οφείλεται στο κόσμο του Ηρακλή, που για μια ολόκληρη χρονιά με στήριξε απίστευτα».

Μετάνιωσες για το γεγονός ότι από μία ομάδα που σάρωσε τα πάντα στην Ελλάδα βρέθηκες σε μία ομάδα της Ιταλίας με μικρό χρόνο συμμετοχής, όπου χρειάστηκαν 6 αγωνιστικές για να πανηγυρίσεις την πρώτη σου νίκη στις 11/11/2012, τρεις μόλις μέρες μετά τα 23α σου γενέθλια;

«Ο στόχος της νέας μου ομάδας είναι διαφορετικός από τον στόχο του Ηρακλή. Εδώ θέλουν απλά να παίζουμε καλά. Δεν τους νοιάζει που χάνουμε… Τους νοιάζει να αποδίδουμε, όπως πρέπει! Για αυτό και δεν έχω μετανιώσει στιγμή για την επιλογή μου. Όλα εδώ είναι επαγγελματικά, είναι τόσο διαφορετικά από την Ελλάδα! Τώρα πια δεν χρειάζεται να… γκρινιάξω για να πάρω τα χρήματα μου, δεν χρειάζεται να κάνω προσφυγή και να περιμένω 2 χρόνια, όπως με την Λαμία, για να εκδικαστεί, δεν χρειάζεται να παίζω ή ακόμη να κερδίσω για να πληρωθώ, όπως με τον Ηρακλή. Τα πάντα εδώ είναι πολύ αλλιώτικα, γιατί απλά εδώ υπάρχουν κανόνες. Αυτοί που θέλει να περάσει και ο ΠΑ.Σ.Α.Π στην Ελλάδα».

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι; Θεωρείς πως συμβαδίζουν με τους αντίστοιχους στόχους της Ραβέννα;

«Προσωπικός μου στόχος είναι να βελτιωθώ ως αθλητής και θεωρώ πως με τον, καλώς εννοούμενο, ανταγωνισμό που υπάρχει στην ομάδα, ότι θα ωφεληθεί κι ο σύλλογος».

Βρήκες στη Ραβέννα και στις συνθήκες που υπάρχουν στην ομάδα αυτά που περίμενες; Σε επηρέασε η αλλαγή προπονητή με την αντικατάσταση του Μπαμπίνι και τον ερχομό του Φρέζα;

«Η ομάδα εδώ έχει αυτό που θέλω και αναζητά κάθε παίκτης στην καριέρα του. Μας δίνει ηρεμία και ελευθερία να παίζουμε έτσι όπως πρέπει, να’ μαστε άνετοι και για αυτό στην Ραβέννα θα ήθελα να μείνω αρκετό καιρό. Η διοίκηση της ομάδας είναι πολύ κοντά μας και ικανοποιεί κάθε μας ανάγκη. Μας στηρίζει ηθικά και ουσιαστικά. Η αλλαγή προπονητή είχε μάλλον προαποφασιστεί, γιατί έγινε πολύ νωρίς και χωρίς σημαντικούς λόγους. Να πως την αλήθεια μάλιστα, δεν γνωρίζω τι έγινε ακριβώς γιατί ήμουν εδώ μόλις 2 εβδομάδες, όποτε δεν αντιλήφθηκα τι ακριβώς έγινε».

Τι ρόλο έπαιξε στην προσαρμογή σου στην Ιταλία, αλλά και σε αγωνιστικό επίπεδο η παρουσία του Σάκης Ψάρρα στην ομάδα;

«Με τον Σάκη έχω βρει ένα στήριγμα εδώ γιατί όλα είναι διαφορετικά… όσον αφορά στη ζωή, τους ρυθμούς κλπ. Ο Σάκης με βοήθησε να προσαρμοστώ εδώ πολύ γρήγορα, ενώ στο αγωνιστικό κομμάτι θα έλεγα πως είναι ένας προπονητής μέσα στο γήπεδο. Βοηθάει πάρα πολύ όλους τους αθλητές και κυρίως, με την εμπειρία που έχει, βοηθά πάρα πολύ τον πασαδόρο μας. Ξέρει πως μπορεί να του δώσει… πράγματα και όντως το κάνει χωρίς να έχει κάποιο συμφέρον! Είναι κάτι που δεν το συναντάς συχνά σε ομάδες, ο δεύτερος δηλαδή πασαδόρος να βοηθά τον πρώτο!»

Τι γνώμη έχουν τελικά οι άνθρωποι της Ραβέννα για τον Ψάρρα. Πέρα από αθλητή τον έχουν χαρακτηρίσει «σοφό», «φιλόσοφο»… Τι είναι τελικά;

«Πραγματικά τρέφουν πολύ μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του, κάτι που οφείλεται μάλλον στο ήθος του και την πολυετή πορεία του στον χώρο. Ειδικά ο Μπαμπίνι, μιλούσε όλο με τον Σάκη για πολλά θέματα εκτός βόλεϊ, αλλά δεν καταλάβαινα πολύ τι λέγανε, γιατί ακόμα τα ιταλικά μου δεν είναι στο επίπεδο αυτό! Και ο Φρεζα μιλάει με τον Ψάρρα ακόμα πιο πολύ, αλλά σε θέματα που αφορούν την ομάδα! Δηλαδή πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση, ρωτάει πάντα τον Σάκη. Όντως, θα έλεγα πως ο Ψάρρας πραγματικά εδώ στη Ραβένα θεωρείται κάτι σαν… φιλόσοφος».

Πρόσφατα μιλήσατε μαζί σε μία ραδιοφωνική εκπομπή στο Radio International και σας αποθέωσαν; Πως ήταν ως εμπειρία;

«Πολύ όμορφη! Ήταν κάτι ξεχωριστό γιατί ήμασταν ταυτόχρονα και οι δυο Έλληνες στο μικρόφωνο, εγώ δεν μιλούσα ιταλικά και ο Σάκης, που τα… παρλάρει τέλεια, ήταν παράλληλα και ο μεταφραστής μου… Είχε πολύ πλάκα και είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω!».

Στην «ελληνική παρέα» προστέθηκε πρόσφατα ένα ακόμη γνώριμο πρόσωπο από την θητεία του στην Volleyleague με τον Ηρακλή, ο Ράιαν Τζέι Όουενς, ως αντικαταστάτης του Ρούνι. Θα βοηθήσει η απόκτησή του Αμερικανού την ομάδα;

«Θα δούμε... Επιθετικά σίγουρα θα βοηθήσει πολύ, γιατί είναι πολύ αλτικός και γρήγορος παίκτης. Όπως επίσης νομίζω θα μας βοηθήσει ως επιλογή και στην προπόνηση, γιατί μέχρι τώρα είχαμε μόνο 2 ακραίους».

Τι σε έχει εντυπωσιάσει περισσότερο μέχρι τώρα στη Ραβέννα; Ο τρόπος δουλειάς, η οργάνωση, τα ονόματα ή κάτι άλλο;

«Η οργάνωση της ομάδας και κατ’ επέκταση της Λίγκας τους!!! Έχουν θεσμούς κ κανόνες, που εάν τους είχαμε στην Ελλάδα σε όλους τους τομείς δεν θα είχαμε κανένα θέμα!».

Ποιές είναι οι σημαντικότερες διαφορές του ελληνικού με το ιταλικό πρωτάθλημα που έχεις εντοπίσει ;

«Σίγουρα η αξιοπιστία… Πρωταγωνιστής εδώ είναι ο παίκτης και όχι ο παράγοντας ή ο διαιτητής. Και το γεγονός ασφαλώς ότι στην Ιταλία δεν υπάρχει η παραμικρή οφειλή σε κανέναν αθλητή, σε καμία ομάδα».

Δηλαδή η κρίση στον ευρωπαϊκό Νότο δεν έχει «αγγίξει» τη Serie A;

«Λόγω των ασφαλιστικών δικλείδων που υπάρχουν εδώ, η Ιταλία δεν επηρεάζετε πολύ από την κρίση, γιατί όλες οι ομάδες έχουν κάνει τους προϋπολογισμούς τους σύμφωνα με χρήματα που έχουν στα χέρια τους και όχι βάσει των ποσών, που απλά έχουν… συμφωνήσει με κάποιον χορηγό. Το εντελώς αντίθετο δηλαδή με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα... Για να γίνω πιο σαφής εάν πχ ένας χορηγός διαλυθεί μέσα στην χρονιά, η ομάδα θα πληρωθεί κανονικά μέχρι το τέλος της σεζόν και την επόμενη θα πουλήσει το δικαίωμα συμμετοχής και θα πέσει κατηγορία, όπως έγινε στη Μόντσα. Η ομάδα μπορεί να υποβιβάστηκε, αλλά όλοι οι αθλητές πήραν όλα τους τα χρήματα και τέλειωσαν κανονικά το πρωτάθλημα».

Εσύ τι σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζεις στην Ιταλία ως επαγγελματίας αθλητής; Έχουν σχέση με αυτά που αντιμετώπιζες όταν έπαιζες στην Ελλάδα;

«Εδώ δεν υπάρχουν προβλήματα! Αυτή είναι η διαφορά... Οι κανόνες που θέλει να περάσει ο ΠΑ.Σ.Α.Π είναι η διαφορά. Πρέπει να γίνουν οπωσδήποτε αυτές οι αλλαγές για το καλό του αθλήματος...».

Εσύ ποιός θεωρείς πως ευθύνεται για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό βόλεϊ και τι μερίδιο ευθύνης έχουν οι αθλητές;

«Νομίζω ότι "πηγή του κακού" στην Ελλάδα είναι οι παράγοντες… Που έκαναν κακή διαχείριση στα οικονομικά τους και για αυτό έβγαιναν εκτός προϋπολογισμού στους συλλόγους τους. Οι αθλητές, από τη μεριά τους, φταίνε που είναι ευκολόπιστοι... Και μετά αναγκάζονται να διεκδικήσουν τα χρήματά τους μέσω προσφυγών και να περιμένουν, πότε οι επιτροπές θα «δεήσουν» να συνεδριάσουν, ώστε να βγάλουν απόφαση και να πάρουν κάποια στιγμή τα χρήματα που τους οφείλονται…. Για αυτό νομίζω πως πρέπει όλοι να πιέσουμε για να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την πρωτοβουλία που προωθεί ο ΠΑ.Σ.Α.Π σχετικά με το θέμα της δυσλειτουργίας κυρίως της Α’ βάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών Αθλητών Πετοσφαίρισης (ΕΕΟΔΑΠ)».

Πόσο εκτιμάς, ότι μπορεί να βοηθήσει σε όλα αυτά η δράση του Συνδέσμου;

«Είναι εκπληκτικό, πως μέσα σε 3 χρόνια ο ΠΑ.Σ.Α.Π έχει πετύχει αρκετά, αλλά το δύσκολο κομμάτι είναι από εδώ και πέρα... Πρέπει, όπως ανέφερα, να καταφέρει να κάνει το πρωτάθλημα μας να λειτουργεί στα ιταλικά πρότυπα. Όλα τα σοβαρά πρωταθλήματα έχουν κανόνες, οπότε για να γίνουμε σοβαρό πρωτάθλημα θα πρέπει και εμείς να αποκτήσουμε και να λειτουργούμε βάσει κανόνων. Τους οποίους νομίζω, ότι αρμόδιος για να τους ορίσει πρέπει να είναι ο ΠΑ.Σ.Α.Π γιατί με την εμπειρία τον αθλητών και των παραστάσεων που έχουμε, θα είναι πιο σωστή και πιο λογική. Απλά οι ομάδες φοβούνται τους κανόνες και τον Σύνδεσμό μας, γιατί εάν γίνει κάτι τέτοιο δεν θα μπορούν να συνεχίζουν τα… κόλπα τους. Δεν θα μπορούν να βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον των αθλητών. Για αυτό δεν στηρίζουν τον ΠΑ.Σ.Α.Π και προσπαθούν να «σαμποτάρουν» το έργο του… Γιατί, με απλά λόγια, τους χαλάει τα σχέδια….».

Ένα σχόλιο για τα "πετσοκομμένα" κονδύλια που θα διατεθούν από τον φετινό προϋπολογισμό στον αθλητισμό.

«Αυτό είναι σημαντικό κομμάτι των ομάδων, αλλά και του ελληνικού βόλεϊ. Όμως και παλιά που έπαιρναν τα χρήματα, κάποιοι δεν ήταν πολύ σωστοί στην διαχείριση τους, όποτε ίσως είναι ένα τρόπος να στραφούν πλέον σε άλλες πηγές εσόδων και να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα αλλιώς. Κάτι που μακροπρόθεσμα θεωρώ, πως ίσως βοηθήσει στην ανάπτυξη των συλλόγων».

Φέτος το ελληνικό βόλεϊ έχει την τιμή και τη χαρά να εκπροσωπείται στην Serie A από 4 αθλητές μας (σ.σ Τζούριτς, Φράγκος, Ψάρρας, Πελεκούδας). Τι άποψη έχουν οι Ιταλοί για τους Έλληνες βολεϊμπολίστες. Μας αποδέχονται ή μας θεωρούν…. υποδεέστερους;

«Μας αποδέχονται και μάλιστα ρωτάνε συνέχεια για νέους αθλητές όπως πχ οι Κουμεντάκης, Κοκκινάκης κ.α. Έχουν καταλάβει ότι είμαστε «καλή αγορά», γιατί τώρα σιγά σιγά «ξυπνάμε» και φεύγουμε στο εξωτερικό. Άλλωστε και στην Γαλλία αγωνίζονται τρεις ακόμη διεθνείς μας (σ.σ Προύσαλης, Πετρέας, Παπαδημητρίου). Έχουμε αρχίσει νομίζω να ανοίγουμε την αγορά προς την Ελλάδα. ου χρόνου πιστεύω, πως αν συνεχίσουμε έτσι, θα δούμε και άλλους άλλους 3-4 συμπατριώτες μας να παίζουν στο εξωτερικό».

Υπάρχουν πιστεύεις κι άλλοι νεαροί βολεϊμπολίστες μας, που θα μπορούσαν, όπως εσύ, να «σταθούν» στο ιταλικό πρωτάθλημα; Τι θα πρότεινες σε αυτούς από τη μέχρι σήμερα εμπειρία σου από το εξωτερικό;

«Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να σταθούν με αξιώσεις. Και μιλάω και για άνδρες και για γυναίκες. Εάν θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα, τους προτρέπω να το προσπαθήσουν πραγματικά πολύ και εάν μάλιστα κάποια στιγμή «τα βρουν «σκούρα» θα χαρώ πολύ να με πάρουν τηλέφωνο και να τους βοηθήσω ακόμα περισσότερο».

Πως είναι σχέση του κόσμου στην Ιταλία με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το βόλεϊ; Σας είδαμε στον αγώνα με τη Λατίνα να κρατάτε ένα πανό που έγραφε «ας σταματήσουμε μαζί το μακελειό της ασφάλτου». Θα φανταζόσουν ποτέ να γίνεται κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα;

«Στο παιχνίδι με την Μόντενα, που κερδίσαμε εκτός έδρας, ο κόσμος μας σήκωσε πανό για τον σεισμό, που είχε γίνει και οι φίλαθλοι της Μόντενα μας καταχειροκρότησαν. Ενώ έχαναν στην έδρα τους! Είναι πραγματικά κάθε παιχνίδι γιορτή, κάθε παιχνίδι έχει ένα νόημα κι έναν σκοπό, που πολλές φορές είναι και εξωαγωνιστικός, περνώντας έτσι ένα σημαντικό μήνυμα. Πραγματικά αυτό είναι απίστευτο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά έτσι θα έπρεπε να είναι ο αθλητισμός ιδιαίτερα στη χώρα που τον γέννησε».

Πως είναι οι σχέσεις σου με τους οπαδούς της Ραβένα; Βρήκες στην Ιταλία νέες... Pelekouditses;

«(Γελάει…) Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στα Τρίκαλα, όποτε είναι δύσκολο να το ξαναζήσω στην Ιταλία! Ο κόσμος όμως εδώ είναι κοντά μας και «γουστάρουν» τους Έλληνες, γιατί έχουμε πάθος και θέλουμε πάντα να κερδίζουμε».

Περιέγραψε μας μία καθημερινή σου ημέρα στην Ιταλία.

«Ξυπνάω νωρίς το πρωί και πηγαίνω στο γυμναστήριο. Έπειτα ακολουθεί το σχολειό, για να μάθω ιταλικά. Μετά πηγαίνω στο εστιατόριο της ομάδας για φαγητό, γυρίζω σπίτι, διαβάζω, κάνω κάποιες δουλείες και μετά πάω στην προπόνηση. Μετά το μπάνιο, πάω ξανά στο εστιατόριο για το δείπνο και έπειτα σπίτι για ύπνο».

Τι σε έχει ξετρελάνει στη Ραβένα; Με τι είσαι όπως λένε οι Ιταλοί… innamorato (ερωτευμένος);

«Io sono inνamorato con (είμαι ερωτευμένος με) το σπίτι μου στην Ιταλία και το εστιατόριο που τρώω».

Τι σου λείπει περισσότερο από τη ζωή σου στην Ελλάδα;

«Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου».

Παρακολουθείς το φετινό ελληνικό πρωτάθλημα και ποια είναι η άποψή σου;

«Ο Ολυμπιακός έχει φτιάξει τρομερή ομάδα και νομίζω πως φέτος είναι εύκολα τα πράγματα για τους ερυθρόλευκους. Στεναχωριέμαι όμως για τον Ηρακλή... Είναι κρίμα για μια τόσο μεγάλη ομάδα, με τόσο πολύ κόσμο να περνάει αυτές τις δύσκολες στιγμές Έχω φίλους εκεί... Ο Κράβαρικ είναι ένα «μεγάλο κεφάλαιο» για εμένα και γενικά ο Ηρακλής. Αλλά πιστεύω, πως όλα αυτά γίνονται γιατί όλοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, προσπαθούσαν να έχουν κέρδος από την ομάδα και κανένας δεν προσπαθούσε να την βοηθήσει πραγματικά… Και εννοώ βέβαια διοικητικά!».

Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις όταν λήξει το συμβόλαιό σου με τη Ραβέννα; Θα επιστρέψεις στο ελληνικό πρωτάθλημα ή έχεις άλλα σχέδια;

«Για να παίξω ξανά στην Ελλάδα θα γυρίσω μονό λόγω σοβαρού προβλήματος (οικογενειακό, τραυματισμός κλπ), που ελπίζω και εύχομαι να μην υπάρξει ποτέ! Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να βρω κάποιο ουσιαστικό λόγο να γυρίσω στην Ελλάδα. Γιατί να επιστρέψω; Για να με χρησιμοποιούν και να με κοροϊδεύουν «μικροί» παράγοντες;».

Η πρόκριση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 2013 αποτελεί το τελευταίο ίσως μεγάλο στοίχημα για το ελληνικό βόλεϊ. Τι μπορούμε να περιμένουμε κόντρα στο Βέλγιο;

«Τι ερώτηση είναι αυτή; Μα ασφαλώς την πρόκριση! Αυτός είναι ο μοναδικός μας στόχος και πιστεύω πως ό,τι και να γίνει θα τον πετύχουμε».