Euroleague

Γκρεμίστε τα τείχη!

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει θριαμβευτής στην Αθήνα (18:30) μετά τη νέα κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Το www.sport-fm.gr καταγράφει τους λόγους που ο τίτλος αυτός συνιστά τεράστια επιτυχία και δικαίωση.

Ο δρόμος προς την κατάκτηση της κορυφής δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα για τον Ολυμπιακό. Και ίσως αυτός να είναι ένας επιπλέον λόγος που η ευτυχία του κόσμου του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη μετά τη χθεσινή δεύτερη συνεχή κατάκτηση της Ευρωλίγκας.

Το triple-crown του 1997 διαδέχτηκε μία παρατεταμένη περίοδος «πέτρινων χρόνων». Η έλευση των αδερφών Αγγελόπουλων στην κεφαλή του συλλόγου του 2006 δεν σήμανε και την επιστροφή στους τίτλους με το «καλημέρα». Δαπάνησαν εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας και τα δύο Κύπελλα που κατέκτησαν αρχικά δεν αρκούσαν σε κανέναν. Και προπαντός στους ίδιους.

Βρέθηκαν στον προθάλαμο της εξόδου, απογοητευμένοι όντες από καταστάσεις, πρόσωπα και τις δίχως αντίκρισμα θυσίες τους, αλλά τελικά παρέμειναν, άλλαξαν φιλοσοφία και δικαιώθηκαν. Όταν το καλοκαίρι του 2011 οι φίλοι της ομάδας είδαν διαδοχικά να αποχωρούν Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς, Μαυροκεφαλίδης, Μπουρούσης, Νεστέροβιτς, Χαλπερίν και Γκόρντον, το μπάτζετ να συρρικνώνεται και σε αντίθεση με το παρελθόν να αποκτώνται παίκτες δίχως μεγάλα ονόματα, πολλοί πίστεψαν πως τα πρωταθλήματα θα μείνουν μία μακρινή ανάμνηση.

Όμως το νέο μοντέλο πέτυχε πέρα και πάνω από κάθε προσδοκία. Με αρκετά αμούστακα παιδάκια και άσημους ξένους, αλλά την καθοδήγηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς από τον πάγκο και του Βασίλη Σπανούλη από το παρκέ, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη πέρσι μετά από 15 χρόνια. Κι αν κάποιοι μπορεί να χαρακτήρισαν το περσινό έπος της Πόλης σύμπτωση, τύχη, αποτέλεσμα της «αυτοχειρίας» των αντιπάλων ή οτιδήποτε άλλο, ο θρίαμβος του περασμένου τριημέρου στο Λονδίνο πιστοποίησε πως τίποτα δεν έγινε τυχαία.

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους…

-Ο Ολυμπιακός έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης έχοντας μπάτζετ που δεν ξεπερνά τα 11 εκατ. ευρώ κατατροπώνοντας ομάδες με πολλαπλάσιους προϋπολογισμούς, όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Αναντολού Εφές, η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, η Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο και όχι μόνο.

-Ο Ολυμπιακός θριάμβευσε στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό σε γηγενείς και πολλούς νεαρούς Έλληνες παίκτες (Παπανικολάου, Σλούκας, Κατσίβελης, Μάντζαρης), που ακόμη δεν έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια βελτίωσής τους.

-Ο Ολυμπιακός σφυρηλάτησε μία ομάδα με χαρακτήρα να μην παραδίδεται ποτέ. Κούπα πέρσι με επιστροφή από το -19 στα τελευταία δώδεκα λεπτά του τελικού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πρόκριση φέτος στο Final 4 με ανατροπή από το -15 στον πέμπτο αγώνα της σειράς των play offs με την Αναντολού Εφές, κούπα και φέτος με ολική επαναφορά από το -17 του πρώτου δεκαλέπτου.

-Ο Ολυμπιακός απέδειξε πως μπορεί να νικήσει σε όλα τα στυλ μπάσκετ. Είτε με σεμιναριακή άμυνα, που κράτησε στους 61 πόντους στον περσινό τελικό και τους 52 στον φετινό ημιτελικό την πανάκριβη και πολυδιαφημισμένη ΤΣΣΚΑ, είτε με επίθεση κατά ριπάς με τους 100 που πέτυχε χθες απέναντι στη Ρεάλ, 90 εκ των οποίων σε τρία δεκάλεπτα.

-Ο Ολυμπιακός διατηρήθηκε στο θρόνο του έχοντας στον πάγκο του Έλληνα προπονητή, τον Γιώργο Μπαρτζώκα, πρώτο που σηκώνει τρόπαιο Ευρωλίγκας. Δείγμα του ότι πέρα από παίκτες, μπορεί να αναδείξει ΚΑΙ προπονητές από το ελληνικό μπάσκετ που διαθέτει την τεχνογνωσία να διατηρείται στην κορυφή ακόμη και σε περιόδους που υπολείπεται σε χρήματα.

-Ο Ολυμπιακός διαθέτει έναν ηγέτη που ξέρει καλά τα κατατόπια των Final 4. Ο Βασίλης Σπανούλης σε τρεις παρουσίες, το 2009 με τον Παναθηναϊκό, το 2012 και το 2013 με τον Ολυμπιακό, έχει ισάριθμες κατακτήσεις του τίτλου, αλλά και του βραβείου του MVP.

-Ο Ολυμπιακός ανήκει πλέον σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ ομάδων που έχουν υπερασπιστεί τον τίτλο τους στη διοργάνωση. Μόνο οι Ολίμπια Μιλάνο (1987-1988), Γιουγκοπλάστικα (1989-1991) και Μακάμπι (2004-2005) το έχουν πετύχει στα χρονικά του Final 4, ήτοι την τελευταία 25ετία. Στα χρονικά της διοργάνωσης, από το 1958 και μετά, το έχουν πετύχει ακόμη μόνο οι Ρίγα (1958-1960), Ρεάλ Μαδρίτης (1964-1965 και 1967-1968), Βαρέζε (1972-1973 και 1975-1976), Καντού (1982-1983) και Τσιμπόνα (1985-1986). Και του χρόνου θα επιδιώξει το three-peat, κάτι που έχουν πετύχει μόνο η Ρίγα προ πεντηκονταετίας και η μεγάλη Γιουγκοπλάστικα.

Συνήθως μετά από έναν μεγάλο θρίαμβο κλείνει ένας κύκλος. Όμως αυτός ο Ολυμπιακός δείχνει πως ο δικός του μόλις έχει ανοίξει...

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x