Τα snubs της Euroleague: Oκτώ παίκτες που θα μπορούσαν να μπουν στις δύο καλύτερες πεντάδες!

Με τον... πυρετό ενόψει του Final Four να ανεβαίνει, η Euroleague ανακοίνωσε τις δύο κορυφαίες πεντάδες της σεζόν. Στην πρώτη από αυτές εντάχθηκε ο Φακούντο Καμπάτσο, ο Κέντρικ Ναν, ο Μάικ Τζέιμς, ο Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις και ο Ματίας Λεσόρ. Ενώ στη δεύτερη, μία θέση κέρδισαν οι Κώστας Σλούκας, Λορέντζο Μπράουν, Γουέιντ Μπόλντγουιν, Μάριο Χεζόνια και Έντι Ταβάρες.

Όπως είναι λογικό και σύνηθες, μετά την ανακοίνωση προκλήθηκε μεγάλη συζήτηση μεταξύ οπαδών, ανθρώπων του μπάσκετ, αλλά και παικτών που θεώρησαν πως αδικήθηκαν. Φυσικά, εφόσον στην ψηφοφορία συμμετέχουν προπονητές, GM ομάδων, δημοσιογράφοι αλλά και φίλαθλοι, δεν υπάρχει περίπτωση δόλου, ενώ οι απόψεις είναι πραγματικά... άπειρες για ένα τέτοιου είδους θέμα.

Παρόλα αυτά, μερικοί παίκτες έχουν πράγματι αρκετά βάσιμα επιχειρήματα για λόγους που θα μπορούσαν να κατέχουν μία θέση στους κορυφαίους δέκα της σεζόν, και το sport-fm.gr σας παρουσιάζει οκτώ από αυτούς. Αναγνωρίζουμε, βέβαια, πως οι θέσεις είναι περιορισμένες, ωστόσο η Euroleague θα μπορούσε να κάνει τρεις τις πεντάδες, όπως στο NBA, έτσι ώστε να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο.

-Σέιν Λάρκιν (Αναντολού Εφές): Ο σπουδαίος σκόρερ της Εφές αποτελεί το πιο οφθαλμοφανές παράδειγμα παίκτη που αδικήθηκε πάρα πολύ από την ψηφοφορία. Ο έμπειρος γκαρντ επέστρεψε στα παλιά του στάνταρ μετά από την αποχώρηση του Βασίλιε Μίτσιτς, ανέλαβε μεγάλο βάρος και έδειξε με κάθε τρόπο το πλούσιο ταλέντο του. Οι σχεδόν 17 πόντοι κατά μέσο όρο με 40% στα τρίποντα είναι εντυπωσιακοί, όμως το ακόμη πιο απίστευτο είναι πως ο Λάρκιν ήταν πρώτος σε ranking σε όλη την Ευρωλίγκα με 20,1 βαθμούς αξιολόγησης ανά παιχνίδι, γεγονός που είναι ενδεικτικό της παράλειψης της Euroleague. Προφανώς, το γεγονός πως η ομάδα του έμεινε εκτός playoffs έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απουσία του από τις δύο πεντάδες, όμως οι Τούρκοι δεν ήταν και... ουραγοί, ίσα ίσα διεκδίκησαν μία θέση μέσω των play-ins.



-Μάρκους Χάουαρντ (Μπασκόνια): Aντίστοιχη περίπτωση με τον Λάρκιν είναι και ο «μπόμπερ» της Μπασκόνια. Ο Μάρκους Χάουαρντ ήταν ο πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας με 19,5 πόντους ανά παιχνίδι και «ακραία» ποσοστά, ενώ πέτυχε τις περισσότερες 30άρες σε μία Regular Season από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το νέο format. Μέσα σε όλα, η Μπασκόνια «τρύπησε το ταβάνι της» και πέρασε στα playoffs, επομένως δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μη βρίσκεται σε κάποια από τις δύο πεντάδες. Άνετα θα μπορούσε να πάρει τη θέση του Λορέντζο Μπράουν, ο οποίος ήταν μάλλον απογοητευτικός στην κανονική περίοδο βάσει των στάνταρ που έθεσε τις προηγούμενες σεζόν.



-Τόμας Γουόκαπ (Ολυμπιακός): Παρόλο που ο Αμερικανός γκαρντ με ελληνικό διαβατήριο δεν έχει τα στατιστικά που «βγάζουν μάτι», θα μπορούσε άνετα να έχει μία θέση στις κορυφαίες πεντάδες της σεζόν. Αρχικά, είναι απίστευτο να μην έχει ο Ολυμπιακός κάποιον παίκτη του εκεί, ειδικά εφόσον προκρίθηκε στο Final Four της διοργάνωσης. Έστω και για τους... τύπους, ένας αθλητής των «ερυθρόλευκων» θα έπρεπε να είχε συμπεριληφθεί, αφού σε γενικές γραμμές επιβραβεύονται οι παίκτες των ομάδων που φτάνουν ψηλά. Ο Γουόκαπ είναι ο πιο προφανής επιλογή, αφού αποτέλεσε τον ηγέτη του Ολυμπιακού στην περιφέρεια, ήταν για μία ακόμη σεζόν και κέρδισε πρόσφατα το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς, επομένως υπήρχαν πολλοί λόγοι για να μπει σε μία πεντάδα.



-Τόρνικε Σενγκέλια (Βίρτους Μπολόνια): Το γεγονός πως οι δύο πεντάδες έδωσαν έμφαση περισσότερο στους γκαρντ, αδίκησε κάποιους εξαιρετικούς παίκτες στις «ψηλότερες» θέσεις. Ο βασικός εξ αυτών ήταν ο Τόρνικε Σενγκέλια, ο οποίος σε μεγάλο κομμάτι της σεζόν ήταν βασικός υποψήφιος και για MVP, «πλήρωσε» όμως την καθίζηση της Βίρτους και τον αποκλεισμό από τα playoffs. Παρά την αρνητική αυτή «επίγευση», ο Γεωργιανός φόργουορντ ήταν «μαγικός» με 14,5 πόντους, 5 ριμπάουντ και 3,4 ασίστ, οδήγησε ένα πολύ μέτριο σύνολο ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης κοντά στα playoffs, και θα μπορούσε να είχε τερματίσει ψηλότερα από παίκτες όπως ο Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις ή ο Μάριο Χεζόνια.



-Τσίμα Μονέκε (Μπασκόνια): Αν το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη υπήρχε στην Ευρωλίγκα, είναι δεδομένο πως θα το κέρδιζε ο Τσίμα Μονέκε. Ο Νιγηριανός σέντερ πέρασε την πρώτη του σεζόν στη διοργάνωση στην ανυποληψία, έμεινε ελεύθερος και πήγε στην Μπασκόνια, με τις ομάδες των υψηλότερων θέσεων να... τραβούν τα μαλλιά τους, που δεν έδωσαν περισσότερη προσοχή στην περίπτωσή του. Ο Μονέκε ήταν απίστευτος με 14 πόντους, 6,7 ριμπάουντ και 1,2 κλεψίματα ανά παιχνίδι, έχοντας 18,9 βαθμούς αξιολόγησης κατά μέσο όρο, την πέμπτη δηλαδή καλύτερη επίδοση στην Ευρωλίγκα. Ίσως να «ξεχάστηκε» επειδή τραυματίστηκε στο φινάλε της σεζόν, με αποτέλεσμα να χάσει play-ins και playoffs, ωστόσο το όνομά του είναι πολύ άξιο αναφοράς και πιθανώς θα τον δούμε σύντομα σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο.



-Μουσταφά Φαλ (Ολυμπιακός): Όπως αναφέραμε παραπάνω, ο Ολυμπιακός βάσει πορείας θα έπρεπε να έχει έναν παίκτη στις δύο πεντάδες. Αν αυτός δεν ήταν ο Τόμας Γουόκαπ, που έχει το πλεονέκτημα της βράβευσης ως κορυφαίου αμυντικού, η θέση θα έπρεπε να πάει στον Μουσταφά Φαλ, που ήταν πιθανώς ο κορυφαίος παίκτης των «ερυθρόλευκων» στη μέχρι τώρα σεζόν. Ο Γάλλος ψηλός πρόλαβε σε μόλις 22 λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο να γράψει 14 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης, χάρη στο πληθωρικό παιχνίδι του. Κατά μέσο όρο είχε 7,5 πόντους, 4,6 ριμπάουντ, 2,4 ασίστ και 1,3 τάπες, ωστόσο το πιο εντυπωσιακό είναι το 79% στα σουτ εντός πεδιάς. Μία ακόμη φοβερή σεζόν για τον διεθνή σέντερ, που είναι ένας από τους καλύτερους στη θέση του στην Ευρώπη.



-Γιαν Βέσελι (Μπαρτσελόνα): Παρόλο που πολλοί τον χαρακτήρισαν «τελειωμένο» μετά την περασμένη σεζόν, ο Τσέχος ψηλός «αναγεννήθηκε» πλήρως τη φετινή αγωνιστική περίοδο, κάνοντας μία χρονιά που θύμισε τις παλιές καλές του εποχές. Ο Βέσελι ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Μπαρτσελόνα και την οδήγησε στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας και πολύ κοντά στο Final Four, έχοντας 13 πόντους κατά μέσο όρο με 64% στα δίποντα, 4,4 ριμπάουντ, 1,1 κλέψιμο και 16,2 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Σίγουρα έπαιξαν ρόλο οι μέτριες εμφανίσεις του με τον Ολυμπιακό στα playoffs, όμως αν ληφθεί υπόψιν ολόκληρη η σεζόν και όχι μόνο το φινάλε, ο Τσέχος έχει τα επιχειρήματά του.



-Κίναν Έβανς (Ζάλγκιρις): Αν υπήρχε ένα βραβείο για τον MVP των ομάδων που τερμάτισαν στο κάτω μισό της Euroleague, αυτό θα πήγαινε σίγουρα στον Κίναν Έβανς. Ο Αμερικανός γκαρντ της Ζάλγκιρις είχε νούμερα που θα τον καθιστούσαν πολυτιμότερο της διοργάνωσης αν η λιθουανική ομάδα τερμάτιζε ψηλότερα, αφού ολοκλήρωσε τη σεζόν με 17,3 πόντους, 2,8 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 43% στα τρίποντα, έχοντας 18,3 βαθμούς κατά μέσο όρο στο σύστημα αξιολόγησης. Προφανώς, είναι κατανοητό το επιχείρημα της χαμηλής κατάταξης των Λιθουανών, ωστόσο ο Έβανς ήταν υπερβολικά καλός ώστε να μη βρίσκεται σε μία από τις πεντάδες. Άλλωστε, πριν από δύο χρόνια o Παναθηναϊκός AKTOR είχε τερματίσει τρίτος από το τέλος, όμως ο Γιώργος Παπαγιάννης είχε βρεθεί στη δεύτερη καλύτερη ομάδα, επομένως υπάρχει το πεδίο για... εξαιρέσεις.