Όποιος μεγάλωσε τη δεκαετία του 80 σίγουρα θα θυμάται την ταινία “Επιστροφή στο μέλλον” (Back to the future) όπου ο νεαρός Marty Mac Fly ταξιδεύει στο χρόνο με τη βοήθεια ενός αυτοκινήτου - χρονομηχανής (ένα DeLorean DMC-12) που είχε εφεύρει ο τρελός επιστήμονας Doctor Emett Brown.
Το κομμάτι 80ς των Locomondo αποτέλεσε χωρις αμφιβολία την επιτυχία της χρονιάς και μας ταξιδεύει πίσω στη δεκαετία του 80 ξαναθυμίζοντας στους σημερινούς 40άρηδες, τους ήρωες των παιδικών τους χρόνων, αλλά κάνει και τους πιο νέους να σιγοψιθυρίζουν σημαντικά (και ασήμαντα) πρόσωπα, brands και γεγονότα του παρελθόντος.
Ο Μάρκος Κούμαρης, επικεφαλής των Locomondo, στιχουργός και συνθέτης του τραγουδιού είναι καλεσμένος μαζί με το έτερο μέλος της μπάντας Γιάννη Βαρνάβα στην εκπομπή του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στον ΣΠΟΡ FM το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου στις 10 το πρωί και εξηγεί την ιδέα για το τραγούδι...«Το 80s προέκυψε όταν το 2016 άρχισαν - σαν να έχουν προσυνεννοηθεί - να πεθαίνουν, ένας ένας, πάρα πολλοί ήρωες της δεκαετίας αυτής. Ίσως η πρώτη κίνηση μου να ήταν αντανακλαστική, σαν να ήθελα να προλάβω να διηγηθώ από τη μια στα νέα παιδιά την ιστορία αυτών των ανθρώπων, πριν χαθεί, να τους κάνω να ψάξουν, να ασχοληθούν, αλλά ταυτόχρονα να ξαναθυμηθώ με τους συνομήλικούς μου, τους διάσημους και άσημους ήρωες των παιδικών μας χρόνων».
Έτσι, άρχισε να γράφει το κομμάτι μέσα από μια έντονη ανάγκη, όπως λέει, να εκφράσει τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται η γενιά που έζησε τα παιδικά της χρόνια στη δεκαετία του 80!
«Ήθελα ισορροπώντας μεταξύ χιούμορ και σοβαρού να περιγράψω τις αδέξιες προσπάθειες των σημερινών 30άρηδων, 40αντάρηδων και 50άρηδων να προσαρμοστούν στις ραγδαίες τεχνολογικές, πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια»
Το τραγούδι κυκλοφόρησε επίσημα στις 14 Ιουνίου του 2017, 30 χρόνια από τη μέρα που η εθνική μας ομάδα μπάσκετ πραγματοποίησε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στον παγκόσμιο αθλητισμό, κερδίζοντας την μπασκετική υπερδύναμη της Σοβιετικής Ένωσης και κατακτώντας για πρώτη φορά στην ιστορία τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.
Στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, την πρώτη εξειδικευμένη σχολή στην Ελλάδα από το 1994 για σπουδές στα αθλητικά Media, οι σπουδαστές είχαν μια πολύ ωραία ιδέα να αναλύσουν τους στίχους του τραγουδιού, δίνοντας σύντομη επεξήγηση σε κάποια από τα δεκάδες ονόματα και γεγονότα που υπάρχουν διάσπαρτα στο τραγούδι.
Τον συντονισμό της έρευνας είχαν η Ματίλντα Καλλιοντζή και ο Δημοσθένης Καραμούζας και τα κείμενα είναι από τις Σοφία Αλειφέρη, Νικολέτα Γκαρέτσου, Μαρία Θωμοπούλου, Έλενα Χαριτάκη, Ελένη Μαστραντώνη και τους Αργύρη Ντέμο και Νίκο Κεραμύδα.
Προσδεθείτε και απολαύστε μια βόλτα στα 80s
Τραγούδι στίχοι
80's ααα πάμε εϊ Νοιώθω σαν γέφυρα που ενώνει δυο εποχές συνεχές στρες από πληροφορίες πολλές δες, τόσες τρελές και ριζικές αλλαγές στο νου μου μπλέκει το παρόν με το χθες Βλέπω το Conor Mc Gregor να τις τρώει απ'το Σουγκλάκο τον Pepe να μη φτάνει το Δημήτρη Σαραβάκο την Adele σε ένα ΚΤΕΛ να ακούει Bonnie Tyler YSL γόβα και παπούτσια ASICS Tiger, (fight) χτυπάει καμπανάκι ο Μίστερ Μιγιάκι στο ρινγκ μπαίνει ο Rocky κι ο PSY δε μασάει, τους κοιτάει και αντί για Gangnam Style λέει στο αυτί του MacGuyver
Σουγκλάκος
Ο γίγαντας του ελληνικού κατς θα μείνει για πάντα στις καρδιές όσων έζησαν την cult δεκαετία του 80!Γεννημένος στα Ταμπούρια, από μικρός ήταν «στη γύρα». Το παιδί του λαού ξεκίνησε ποδόσφαιρο στα 10 του στη θέση του τερματοφύλακα. Συνέχισε με πυγμαχία και σφαιροβολία για να τον κερδίσουν τελικά η πάλη και το κατς. Πήρε μέρος σε αμέτρητους αγώνες εντός και εκτός Ελλάδας και διέπρεψε. Παράλληλα με την αθλητική-παλαιστική καριέρα του, θα τον γοητεύσει ο κινηματογράφος. Το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του θα τραβήξει τα βλέμματα και θα του δώσει την ευκαιρία να συμμετέχει σε μεγάλες παραγωγές με πρωταγωνιστές όπως ο Βέγγος και η Βουγιουκλάκη, ακόμα και αν στο ρόλο του δεν υπήρχαν λόγια. Συνήθως ενσάρκωνε τον κακό, το σκληρό ή τον άγριο. Παρόλα αυτά ήταν μια γλυκιά φυσιογνωμία και μια ακόμα πιο γλυκιά ψυχή, που δεν τρόμαζε κανέναν. ‘’Ο άνθρωπος που δεν τον έδειρε ποτέ κανείς’’, ο άνθρωπος που μεταμόρφωνε τους αντιπάλους του σε σάκους του μποξ, ηττήθηκε ξαφνικά τον Αύγουστο του 2006 μετά από μια μάχη με εγκεφαλικό που υπέστη.
Δημήτρης Σαραβάκος
Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου ο επονομαζόμενος «μικρός» λόγω του baby face που είχε, ήταν από τους μεγαλύτερους παίκτες της εποχής του. Γιός του Θανάση Σαραβάκου, θρυλικής μορφής του Πανιωνίου, ξεκίνησε και αυτός στη Νέα Σμύρνη ποδοσφαιρικά και έγινε διεθνής με τον Πανιώνιο, απογειώνοντας την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Φεύγοντας από εκεί, το 1994, αποφάσισε να πάει και στην ΑΕΚ, την οποία βοήθησε να προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της, σκοράροντας δύο φορές εναντίον της Ρέιντζερς στους ομίλους του Champions League. Γκολτζής, πανέξυπνος, τεχνίτης και γρήγορος, με χαίτη μαλλί «λασπωτήρα» να ανεμίζει στον αγωνιστικό χώρο, πρότυπο για τα αγόρια, αλλά και αφίσα πόθου σε κοριτσίστικα δωμάτια.
Bonnie Tyler
Η βραχνή χροιά της Ουαλής τραγουδίστριας, την οποία απέκτησε έπειτα από επέμβαση στις φωνητικές χορδές, την ανέδειξε ως μία από τις μεγαλύτερες φωνές της δεκαετίας των '80s, της χάρισε ένα Grammy και ένα ECHO (καλύτερης γυναίκας τραγουδίστριας), και συνέδεσε το όνομά της με τον έρωτα. Η Bonnie Tyler ήταν η πρώτη τραγουδίστρια από την Ουαλία που κατάφερε να μπει στο αμερικανικό Billboard. Το Total Eclipse of my Heart ακούγεται και συγκινεί, μέχρι και σήμερα, ενώ τα τραγούδια της έχουν διασκευαστεί από πολλούς καλλιτέχνες όπως οι Kiss, η Tina Turner, ο Adam Levine, η Shakira και ο Usher.
ASICS
Εταιρεία αθλητικών ειδών που ξεκίνησε με την επωνυμία Onitsuka Co, την 1η Σεπτεμβρίου 1949, με τον ιδρυτή της, Kihachiro Onitsuka να κατασκευάζει παπούτσια μπάσκετ στην πατρίδα του στο Κόμπε,της Ιαπωνίας. Το 1977, η Onitsuka Tiger συγχωνεύθηκε με την GTO και την JELENK για να σχηματίσει την ASICS Corporation. Το ASICS προήλθε από τα αρχικά του ρητού "νους υγιής εν σώματι υγιή" από τη Λατινική εκδοχή Anima Sana in Corpore Sano και στην Ελλάδα ήταν στην ένωση με την εταιρεία Tiger πολύ δημοφιλής επιλογή των νέων.
Μίστερ Μιγιάκι- Wax on, wax off…
Η φράση που έχει ριζώσει για τα καλά στο μυαλό όλων όσων καθόντουσαν τις Κυριακές μπροστά στην τηλεόραση για να δούνε Καράτε Κιντ. Η τεχνική σφουγγαρίσματος που χρησιμοποιούσε ο Μίστερ Μιγιάκι για να μάθει στο μαθητή του να αναπνέει σωστά, να συγκεντρώνεται και να αμύνεται. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν βλέποντας Καράτε Κιντ. Ο Μίστερ Μιγιακι, αποτέλεσε για τα παιδιά του 80 πρότυπο δασκάλου, μέντορα και ανθρώπου. Ο ρόλος του, ως δάσκαλος καράτε, ήταν αξιοζήλευτος. Κατάφερε να γίνει ο φιλοσοφημένος, καλόκαρδος καθοδηγητής που κάθε μαθητής ήθελε στο πλευρό του.Ο Μίστερ Μιγιάκι, με το χαρακτηριστικό γκρι μουσάκι του, αγαπήθηκε από το κοινό γιατί δεν ήταν ένας απλός δάσκαλος καράτε αλλά ο άνθρωπος που σε έκανε να αναρωτηθείς πόσο πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου και πόσο σωστός είσαι απέναντι στην κοινωνία. Δίδασκε πολεμική τέχνη, παρόλα αυτά, σε μάθαινε ότι η βία δεν είναι η λύση. Ο φιλειρηνικός του χαρακτήρας ήταν παράδειγμα προς μίμηση… Για το καράτε και τη φιλοσοφία της ζωής..
Rocky
Μάρτιος 1975…Ο Τσάκ Γουέπνερ, επαγγελματίας πυγμάχος ξαπλώνει στο ρίνγκ τον Μοχάμεντ Άλι, όλοι παγώνουν, κανείς δεν περιμένει κάτι τέτοιο. Ο θρύλος Μοχάμεντ Άλι θα παραμείνει στο καναβάτσο για λίγα δεύτερα, θα σηκωθεί και θα… αποτελειώσει τον Γουέπνερ, παίρνοντας μία ακόμη νίκη.Στους θεατές βρισκόταν και ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο οποίος εκείνη την στιγμή εμπνεύστηκε τον ήρωα Ρόκι Μπαλμπόα, δίπλα στον οποίο μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Από το 1975 μέχρι σήμερα και για πάντα, ο Ρόκι θα εμπνέει αγόρια και κορίτσια όλων των ηλικιών. Παιδί φτωχής οικογένειας θα βάλει στόχο να μοιάσει στο είδωλό του, Ρόκι Μαρτσιάνο πρωταθλητή Βαρέων Βαρών στην πυγμαχία, και με επιμονή, αφοσίωση και πειθαρχία θα καταφέρει να γίνει ένας κορυφαίος επαγγελματίας πυγμάχος. Πρωταθλητής στο ρίνγκ, αλλά και στη ζωή « Το να συνεχίζεις έναν ακόμη γύρο - ειδικά όταν δεν αντέχεις - είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στη ζωή.»
MacGuyver
Προς τα τέλη της δεκαετίας το 1980, και συγκεκριμένα το 85, προβλήθηκε για πρώτη φορά η σειρά "Οι περιπέτειες του Μαγκαιβερ". Ο Μαγκάιβερ ήταν μια σειρά που ο ήρωας της κατάφερνε, μέσα από τις αποστολές του, τις οποίες πάντα έφερνε εις πέρας, να μας ταξιδεύει καθημερινά σε έναν άλλο κόσμο, σε ένα κόσμο, όπου ένας άνθρωπος απλός και καθημερινός, χωρίς καμία υπερφυσική δύναμη και χωρίς να έχει χρησιμοποιήσει ποτέ κάποιου είδους όπλο, έβρισκε πάντα λύση στα προβλήματα που του παρουσιάζονταν με σύμμαχο μόνο τις γνώσεις, τις εφευρέσεις, την ψυχραιμία και πάνω από όλα το πολυμήχανο μυαλό του. Στον ρολό του πρωταγωνιστή ο Μότσαρτ Ντιν Άντερσεν, το πρόσωπο του οποίου μετατράπηκε σε έναν από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες που πέρασαν από τους τηλεοπτικούς μας δείκτες.
σήμερα μόνοι πίσω από ένα χειριστήριο τότε η αλάνα ήτανε το γυμναστήριο αντί για gaming κρυφτό στο άδειο κτήριο
Eye of the tiger
"Είναι το μάτι της τίγρης, είναι η συγκίνηση της μάχης". Το τραγούδι αυτό έγινε συνώνυμο της ταινίας Ρόκυ 3, της οποίας υπήρξε soundtrack. Τραγουδισμένο από τους Survivor, την δεκαετία του '80 έπαιζε σε όλα τα αθλητικά κέντρα εμψυχώνοντας τους αθλητές, ενώ το MTV και τα ραδιόφωνα του αφιέρωσαν ατελείωτες ώρες τηλεοπτικού αέρα και ερτζιανών.
Knight Rider
Η θρυλική σειρά των 80ς «Ο ιπποτης της ασφάλτου» με τον Μαικλ Ναιτ, έναν πρώην αστυνομικό τον οποίο υποδυόταν ο Ντέιβις Χάσελχοφ, και το υπερσύγχρονο αυτοκίνητο, το περίφημο κόκκινο σκάνερ Pontiac Trans Am, που είχαν ως σκοπό να καταπολεμήσουν το έγκλημα. Ένα αμάξι με δική του τεχνητή νοημοσύνη, ένα μοναχικός καβαλάρης που δεν θα ζούσε στην άγρια δύση αλλά στην σύγχρονη εποχή. Ο Μαικλ Ναιτ είχε σκοπό της ζωής του να γίνει ο προστάτης των φτωχών και των αδύναμων σε έναν κόσμο που οι εγκληματίες δρουν ανεξέλικτα. Παρέα με τον τετράτροχο φίλο του μάχονταν για το καλό της ανθρωπότητας. Για την δημιουργία του ΚΙΤΤ, του δημοφιλέστερου αυτοκίνητου της δεκαετίας του 80, δαπανήθηκαν 18 χιλιάδες δολάρια και σε όλη την διάρκεια της σειρά χρησιμοποιηθήκαν 23 αυτοκίνητα της Pontiac. Το αυτοκίνητο οδηγούσε ένα κρυφός οδηγός, ο οποίος ήταν κρυμμένος πίσω από το κάθισμα του οδηγού. Στην Ελλάδα έγινε και διαφήμιση της Ιντεραμέρικαν.
Steven Tyler
Ιδρυτής του συγκροτήματος Aerosmith, ο Steven Tyler καθιέρωσε το ροκ σε μία ντίσκο εποχή. Σήμερα οι πωλήσεις δίσκων των Aerosmith ξεπερνούν τα 150εκατ αντίτυπα παγκοσμίως. Το Angel ήταν το τραγούδι, που στο άκουσμά του, οι άντρες έπαιρναν το θάρρος να ζητήσουν επιτέλους σε χορό την κοπέλα που τους ενδιέφερε και το φλερτ ξεκίναγε, ενώ οι νεότεροι έχουν συνδυάσει τους Aerosmith με την ταινία Αρμαγεδδών και το τραγούδι "I don't wanna miss a thing", με το οποίο στρατιές γυναικών κλαίνε μέχρι και σήμερα. Πρόσφατα, ο φρόντμαν των Aerosmith εναντιώθηκε και κινήθηκε νομικά εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος χρησιμοποίησε στην προεκλογική του καμπάνια το τραγούδι "Dream On".
Breitner
O Paul Breitner, γεννημένος στη Βαυαρία το Σεπτέμβριο του 1951, ως ποδοσφαιριστής έπαιζε αριστερό μπακ και αργότερα στη μεσαία γραμμή. Στα 13 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας πρόλαβε να κερδίσει σχεδόν τα πάντα, πρωταθλήματα και κύπελλα σε συλλογικό επίπεδο (Μπάγερν Μονάχου-Ρεάλ Μαδρίτης), ευρωπαϊκό (1972) και παγκόσμιο(1974) τίτλο με την εθνική Δυτικής Γερμανίας. Επίσης κατάφερε να συζητηθεί όσο λίγοι για τις αριστερές πεποιθήσεις του, που ποτέ δεν έκρυψε αλλά συχνά... ξεχνούσε.
Όταν οι φίλαθλοι στις εξέδρες τον αποκαλούσαν Μαοιστή και κομμουνιστή αυτός τους ευχαριστούσε για το κομπλιμέντο. Ωστόσο όταν εταιρεία καλλυντικών του πρόσφερε μεγάλο χρηματικό ποσό για να αποχωριστεί το χαρακτηριστικό πλούσιο μούσι του, το δέχτηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Άλλωστε ήταν μόνο τρίχες που τις είχε γιατί απλά «άρεσαν στη γυναίκα μου» όπως εξήγησε.
Ο Μπράιτνερ είχε μια τεράστια καριέρα γεμάτη διακρίσεις (είναι ένας από τους 4 μόλις παίχτες που έχει σκοράρει σε 2 τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου),τρόπαια και ιστορίες έντονου κόκκινου πολιτικού χρώματος. Όπως αυτές που έλεγε καθισμένος μπροστά από τις αφίσες του Μάο και του Γκεβάρα. Αρκεί να έμεναν έξω από την αγαπημένη του Μαζεράττι που αποχωρίστηκε κατά την τετραετή παραμονή του στη Μαδρίτη και ήταν το ¨πιο δυσάρεστο πράγμα που του συνέβη ποτέ¨.
Περμαναντ, βάτες, το περφέκτο της Madonna
Τεράστιες βάτες, γκλίτερ, γκέτες και περμανάντ...Μια λαμπερή δεκαετία γεμάτη στρας που σηματοδοτεί την υπερβολή και την δημιουργικότητα. Τα ‘80s ήταν, αν μη τι άλλο, λαμπερά. Παγιέτες, πούλιες, τουαλέτες που άστραφταν και σακάκια που λαμπύριζαν ήταν η απόλυτη τάση της εποχής. Όλες οι κυρίες της εποχής ήθελαν τους ώμους μεγαλύτερους και οι βάτες ήταν must για κάθε γυναίκα που σεβόταν τον εαυτό της. Τα μαλλιά όσο πιο ξασμένα και φουντωτά τόσο το καλύτερο, ενώ η Περμαναντ είχε την τιμητική της. Η μόδα ήταν τόσο αλλοπρόσαλλη που μπορούσες να κυκλοφορείς την μία μέρα με μαλλί λάχανο και βάτες και την επόμενη με κολάν, γκέτες και αθλητικά κορμάκια.
Η Μαντόνα έγινε το «απόλυτο πρότυπο». Κοντές φούστες με κολάν, δικτυωτά γάντια, φιογκάκια στα μαλλιά και πολλά βαριά κοσμήματα. Βαμμένο μαλλί, μυτάκια στις αφέλειες, και όποια τολμούσε φόραγε και το σι-θρου για να φαίνεται ο στηθόδεσμος που έπρεπε να είναι μαύρος. Την ίδια περίοδο όλα τα αγόρια είχαν υιοθετήσει φράντζα καθώς ήθελα να μοιάσουν στους Wham. Πρόκειται για το πιο trendy look της εποχής. Επίσης κυριαρχούσε το έντονο μακιγιάζ με πολλά χρώματα και δεν ήταν μόνο για τις γυναίκες. Οι Cure για παράδειγμα άνοιξαν το δρόμο για το goth και έκαναν πολλά αγόρια να δοκιμάσουν το eye liner. Η δεκαετία του 80 ήταν τόσο μπροστά από την εποχή της αφού το να δεις άντρα με κραγιόν και μολύβι στα μάτια δεν σόκαρε κανέναν. Και μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι η δεκαετία ήταν κιτς αλλά ήταν σίγουρα μια από τις πιο δημιουργικές!
Major Tom
Υπήρξε ο δεύτερος εαυτός του David Bowie, ο αστροναύτης ήρωάς του, ο πρωταγωνιστής των κομματιών "Space Oddity", "Ashes to ashes", "Hallo spaceboy", και "New killer star". "Και τα αστέρια δείχνουν πολύ διαφορετικά σήμερα". Η ταξιδιάρα ψυχή του Major Tom πήγαινε στα αστέρια, στο φεγγάρι και γνώριζε γήινους και εξωγήινους και έλεγε πως "Παρόλο που ταξίδεψα εκατομμύρια μίλια, νιώθω στάσιμος". Πολλοί τραγουδοποιοί έκτοτε, συνέχισαν τα ταξίδια του Major Tom, φανερώνοντας την επιρροή του Bowie στις συνθέσεις τους.
John Lennon
John Lennon, Paul Mccartney, Beatles, Yoko Ono... Λέξεις που φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις από την βρετανική εισβολή των Σκαθαριών. Ο John Lennon, φρόντμαν των Beatles, ταύτισε το όνομά του τόσο με την επανάσταση της βρετανικής μουσικής όσο και με το ειρηνευτικό σώμα, καθώς τα τραγούδια του, έπειτα από την διάλυση των Σκαθαριών, έγιναν παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης. Ο ίδιος είχε δηλώσει "Δώσε μια ευκαιρία στην ειρήνη και μην ξεχνάς την αγάπη. Η μόνη ελπίδα για μας είναι η ειρήνη." Δολοφονήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, σε ηλικία 40 ετών από τον Mark Chapman, φανατικό θαυμαστή του Lennon.
Ένα ψάρι που το λέγαν Wanda
Μια από τις καλύτερες κωμωδίες της δεκαετίας του ’80. Η ταινία του Βρετανού σκηνοθέτη Τσάρλς Κρίκτον, σε συνεργασία με τον Τζον Κλιζ δημιουργού των Monty Pythons, έσπασε τα ταμεία και σημείωσε τεράστια επιτυχία! Μέχρι και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς της εποχής των 80ς. Η κωμωδία που βασίστηκε σε μια σειρά κόμικς και πρωταγωνιστούσαν οι Τζέιμι Λι Κέρτις, ο Τζον Κλιζ, ο Μαικλ Πάλιν και ο Κέβιν Κλάιν. Κατάφερε και προσέφερε στιγμές ξεκαρδιστικού γέλιου! Στην ιστορία επίσης έμεινε ο θάνατος ενός Δανού, ο οποίος βλέποντας την ταινία έπαθε καρδιακή ανακοπή από το γέλιο και πέθανε μέσα στο σινεμά. Όλη η πλοκή της ταινίας βασίζεται σε μια Αμερικανίδα κλέφτρα η οποία, προκειμένου να μάθει από τον δικηγόρο του συλληφθέντα συνεργάτη της που βρίσκεται το κόσμημα που είχε στην κατοχή του κάνει ότι περνάει από το χέρι της και όχι μόνο!
Aerobic Jane Fonda
Υπό τα μουσικά ακούσματα της Μαντόνα και του Μάικλ Τζάκσον, όλα τα 80s ξεσηκώθηκαν και ένωσαν τη γυμναστική με το χορό. Με πρωτεργάτιδα την Τζέιν Φόντα, που έκανε την αερόβια γυμναστική σήμα κατατεθέν της εποχής, το workout δεν έλειπε από κανένα γυμναστήριο, σαλόνι σπιτιού, μέχρι και τηλεοπτικό πλατό. Τα προκλητικά κορμάκια, τα χρωματιστά κολάν, οι γκέτες, οι κορδέλες στα μαλλιά, η δαντέλα, μέχρι και οι γόβες ήταν τα απαραίτητα αξεσουάρ. Τα 80s είχαν έντονη σεξουαλικότητα με εφαρμοστά νάιλον ρούχα, χαλαρή διάθεση, πάθος, όρεξη για διασκέδαση ακόμη και όταν γυμνάζεσαι. Το αερόμπικ ήταν ακόμη ένας λόγος για να ξεσηκωθείς, για να χορέψεις, να δοκιμάσεις τα όριά σου και να γελάσεις. Ένας ακόμη λόγος για να απελευθερωθείς.. Η Τζέιν Φόντα ήταν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την δεκαετία Ηθοποιός του κινηματογράφου, μοντέλο, ακτιβίστρια αποδεικνύοντας το έντονο ταπεραμέντο της, αντιδραστική, με κότσια και θάρρος για να υποστηρίξει τη γνώμη της είχε όλα τα... φόντα της εποχής για να ξεχωρίσει. Έκανε μόδα την αερόβια γυμναστική, ωθώντας άνδρες και γυναίκες να λιώσουν, να κάψουν για να... χτίσουν κορμί. Τα κολάν, τα αθλητικά lycra κορμάκια, η ζώνη στη μέση και η περμανάντ στο μαλλί ξεχώριζαν. . Η Τζέιν Φόντα και σήμερα με πατημένα πια τα 80 παραμένει πολύ δυναμική.
Benny Hill
Ο πρώην γαλατάς που μετατράπηκε σε ανατρεπτικό κωμικό και γνώρισε την αποθέωση, κυρίως στις ΗΠΑ αλλά και στην Αγγλία όπου έδινε παραστάσεις. Στα περισσότερα επεισόδια, τον κυρίαρχο ρολό έπαιζαν οι όμορφες γυναίκες που βρίσκονταν στο πλευρό του πονηρού πρωταγωνιστή. Στις περισσότερες σκηνές οι κοπέλες τον έδερναν, τον έβριζαν και αδιαφορούσαν επιδεικτικά για εκείνον. Αν και λάτρης του γυναικείου φύλου, δεν παντρεύτηκε ποτέ ενώ είχε δεχτεί τρεις αρνητικές απαντήσεις και για τις τρεις προτάσεις που είχε κάνει .Η καριέρα του απογειώθηκε όταν η εκπομπή του πήρε μεταγραφή στο Thames television, πράγμα που τον βοήθησε να απελευθερωθεί καλλιτεχνικά, κάνοντας σατιρικές σκηνές εις βάρος των "αυστηρών" ηθών των Άγγλων. Παράλληλα τα επεισόδιά του προβάλλονταν σε όλον το κόσμο, γνωρίζοντας την αποθέωση από μεγάλη μερίδα θεατών, ανάμεσα στους οποίους και ο Μάικλ Τζακσον, ο Τσάρλι Τσάπλιν και άλλοι πολλοί. Στα μέσα της δεκαετίας του 80, όμως έγινε στόχαστρο από τα φεμινιστικά κινήματα, τα οποία τον κατηγόρησαν ότι μέσα από τα επεισόδια προβάλλει τον σεξισμό. Σύμφωνοι σ αυτό ήταν και διάφορα πρόσωπα της βρετανικής κοινωνίας. Κάπως έτσι, ήρθε και το τέλος της επιτυχίας για την σειρά και τον κωμικό,
Sport Billy
Η σειρά των κινουμένων σχεδίων που προβλήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και καθήλωσε μπροστά στις οθόνες όλους τους πιτσιρικάδες της εποχής αν και προβλήθηκαν μόνο 26 επεισόδια. Ο Μπιλυ, που έγινε σύμβολο της δεκαετίας του 80, καταγόταν από έναν άλλον πλανήτη, τον Όλυμπο που κατοικείται από πλάσματα που ασχολούνται μόνο με τον αθλητισμό . Σκοπός του ήταν στα ταξίδια που έκανε μαζί με τον σκύλο του Γουίλι και την φίλη του Λίλυ, να προωθήσουν στη Γη, όπου ταξίδευαν, την ομαδική δουλειά και το φίλαθλο πνεύμα. Εμπόδιο στην αποστολή του στεκόταν η κακιά βασίλισσα Βάντα. Αγαπημένο άθλημα του Μπίλυ ήταν το ποδόσφαιρο και χαρακτηριστικό του το κίτρινο βαλιτσάκι που χωρούσε μέσα τα πάντα, από ποδοσφαιρική μπάλα μέχρι ρακέτες του τέννις. Η επιρροή του Σπορτ Μπίλυ ήταν τόσο μεγάλη που ορίστηκε, από την FIFA στο Μουντιάλ της Ισπανίας του 1982, ως μασκότ του fair play.
Dukes
Στις 26 Ιανουαρίου του 1979 μας συστήθηκαν για πρώτη φορά ο "Στρατηγός Λη" και οι Ντιουκς. Οι Μπο, Λουκ και Ντέιζι Ντιουκ μαζί με το αμάξι τους, τον Στρατηγό Λη, ζούσαν σε μια αμερικανική επαρχία του νότου, μέχρι που η φάρμα τους μπήκε στο στόχαστρο του άρχοντα της περιοχής Μπος Χονγκ, ο οποίος έχοντας με το μέρος του και τις τοπικές αρχές κατέβαλε τα μέγιστα για να τους διώξει. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την σαγηνευτική ξαδέρφη Ντέιζι που έβαζε φωτιές στα αντρικά μυαλά που την συναντούσαν αλλά και την υπόλοιπη οικογένεια των Ντιουκς που δεν ησύχαζαν ποτέ, τις αμέτρητες βόλτες και τα κυνηγητά με τον εμβληματικό Στρατηγό Λη και τις ατέλειωτες ώρες που περνούσαν οι ήρωες στο τιμόνι κάνοντας εντυπωσιακές κούρσες και άλματα.
Milo Manara
Ο Μάιλο Μανάρα έχει μείνει στην ιστορία για τον ιδιαίτερο ερωτισμό των έργων του. Ο Ιταλός δημιουργός κόμικ και ζωγράφος είναι ο κορυφαίος στο είδος του. Η φήμη του Μανάρα γιγαντώθηκε περισσότερο από τα κόμικς του, που περιστρέφονται γύρω από κομψές, καλλίγραμμες και άμορφες γυναίκες με ρεαλιστικά σχεδία.
Μάικ Λαμάρ
Μάικ Λαμάρ, ο ταχυδακτυλουργός της παιδικής μας ηλικίας, λαγοί από καπέλα, μαγικά ραβδιά και υπέροχα κόλπα. Στην δεκαετία του ‘80 ήταν ο μόνος ταχυδακτυλουργός που έβγαινε στην τηλεόραση και έκανε όλο το κοινό να χαζεύει τα κόλπα του. Ήταν ο μόνος τρόπος να μένουν τα παιδιά ήσυχα και να τον παρακολουθούν αποσβολωμένα. Στο πλευρό του διάσημου ταχυδακτυλουργού, η ηθοποιός και πρωην μοντέλο Βίκυ Βανίτα σε ρολό παρουσιάστριας. Τον Μάιο του 2006 ο Μάικ Λαμάρ έφυγε από την ζωή αφού είχε ήδη απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας από το 1989.
Αθήναιον
Πριν επιβληθεί το σινεμά ως η διασκέδαση του Έλληνα, υπήρχαν τα θερινά θέατρα, όπου για πολλές δεκαετίες έγραψαν την ιστορία του αθηναϊκού θεάματος και αποτελούσαν όαση για την ψυχαγωγία των Αθηναίων σε πολύ λογικές τιμές. Το «Αθήναιον» είναι το πιο παλιό θέατρο που υπάρχει στην πόλη, εγκαινιασμένο το 1895 ενώ από τη σκηνή του πέρασαν οι πιο σημαντικοί πρωταγωνιστές σατιρίζοντας τα κακώς κείμενα της κάθε περιόδου. Οι θίασοι ήταν πολυπληθείς και με πολύ μεγάλα αστέρια όπως η Βέμπο, η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη. Τη δεκαετία του 80 μάλιστα το «Αθήναιον» ανέβασε ακριβές και εξαιρετικά επιτυχημένες παραστάσεις όπως η «Όπερα της Πεντάρας» και το «Βιολιστή στη Στέγη». Όσοι περνούν όμως πλέον από τη γωνία Πατησίων και Μάρνη βλέπουν μια εγκαταλελειμμένη μάντρα, καθώς το «Αθήναιον» είναι κι αυτό θύμα της κρίσης και της εγκληματικότητας που πλήττει το κέντρο με αποτέλεσμα στη θέση του ιστορικού θεάτρου να είναι πια έτοιμη προς ανέγερση μια νέα ξενοδοχειακή μονάδα.
Μινιόν
Ξεκίνησε το 1934 ως ένα μικρό περίπτερο και εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο σύγχρονο πολυκατάστημα. Ο λόγος για το θρυλικό Μινιόν, εκεί που μπορούσες να βρεις από μικροπράγματα και τρόφιμα μέχρι ηλεκτρονικά και αυτοκίνητα, εκεί που κάθε παιδί της εποχής εκείνης φωτογραφήθηκε με τον Άγιο Βασίλη και τα παιχνίδια στον 6ο όροφο. Το Μινιόν υπήρξε δημιούργημα του Γιάννη Γεωργακά. Ήταν ένα φτωχόπαιδο που καθιέρωσε τις εκπτώσεις κάνοντας τους Αθηναίους να σχηματίζουν ουρές έξω από το πολυκατάστημα. Ήταν μάλιστα το πρώτο πολυκατάστημα που εγκαινίασε τις κυλιόμενες σκάλες ενώ στις εγκαταστάσεις του είχε κομμωτήριο, εστιατόριο, μπαρ, και στον τελευταίο όροφο καφετέρια με θέα όλη την Αθήνα. Παραμονές Χριστουγέννων του 80 μετά από τρομοκρατική επίθεση με βόμβα που πυροδοτήθηκε τις πρώτες πρωινες ωρες το Μινιόν (οπως και το αλλο Ιστορικό πολυκατάστημα της Αθήνας το Κατράντζος ) τυλίχθηκαν στις φλόγες και μέσα σε λίγα λεπτά καταστράφηκαν. Ήταν το τέλος μιας ολόκληρης εποχής!
Lucky Cap
«lycky cup … αχχ διπλή γεύση και από κάτω, φυσικά, είχε δώρο!!»
Έλα τώρα, παραδέξου το, και εσύ είχες μπλοκάκι που σημείωνες πόσα παγωτά έφαγες από την πρώτη μέρα που η θερμοκρασία ανέβηκε έστω λίγο. Βουτούσες στο ψυγείο ολόκληρος και έπαιρνες το lycky cup με ένα βλέμμα γεμάτο αγωνιά. Φυσικά και άνοιγες πρώτα τον πάτο του παγωτού και στη συνεχεία το καπάκι. Ήταν το μόνο παγωτό που το έπαιρνες, όχι τόσο για την γεύση του όσο για το παιχνίδι έκπληξη που είχε από κάτω. Παγωτό και παιχνίδι μαζί …ο επίγειος παράδεισος του καλοκαιριού. Βέβαια αν σου ήσουν αγόρι και σου έπεφτε το κοριτσίστικο δώρο, όσο να το κάνεις ήταν μεγάλη απογοήτευση.
walkman
Γουοκμαν… μια λέξη χίλια συναισθήματα. Μεγάλα ακουστικά, κασέτες και ένας τρόπος να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, να μεταφερθείς σε έναν άλλο κόσμο μαγικό, έναν δικό σου κόσμο, τον κόσμο της μουσικής. Κλεινόσουν στο εφηβικό σου δωμάτιο και ταξίδευες στις στιγμές που εσύ ήθελες, ήταν το πρώτο πολυτελείας αξεσουάρ που σου πρόσφερε ελευθερία κινήσεων. Μπορούσες να το έχεις μαζί σου από το δωμάτιο σου, μέχρι την παραλία των διακοπών. Όσο για τις κασέτες; Ήταν γραμμένες με την δική σου επιλογή τραγουδιών.
Avellino τα δρακουλίνια πιτσίνια, πακοτίνια. με 7 δραχμές Μικυ Μάους, Χιούι, Ντίουι Λιούι ο μπαμπάς Αθλητική Κυριακή ακούει Σκαρταδο, Χατζηπαναγή, Μαύρο Ντίνο Κούη στο παιδικό μου μυαλό φέρνω το Σπύρο Λούη να τα λέει με Usain Bolt και Carl Lewis Το πρωινάδικο ήτανε το κομμωτήριο με Ferry Boat από το Ρίο στο Αντίρριο Ταξίδι έξω μόνο με διαβατήριο Chernobyll Μπούμ! Από το σιδηρούν παραπέτασμα στην έξυπνη σίτα τηλέφωνο/ ροδέλα, όχι facebook και Twitter Wham, Duran Duran κι ο πιτσιρικάς καμαρώνει φοράει Strike και καρφώνει 80's εϊ εϊ εϊ εϊ 80's 80's ααα 80's εϊ εϊ εϊ εϊ 80's 80's ααα Στην Αυτοκίνηση μπήκες στο Tomorrowland βγήκες δεν ξέρεις που ανήκεις κάθε προσπάθεια να προσαρμοστείς στις συνθήκες είναι σαν το σπαγκάτο του Βαν Ντάμ στις νταλίκες βγήκες τώρα με κάτι hipster κλίκες τώρα…sushi, μούσι μα ζητούσες σα παιδάκι μαξιλαράκι αφρολέξ στη Λεωφόρο στο παλιό Καραϊσκάκη
Μπλέκ
Δεκαετία ΄80… τα κόμικς μεσουρανούσαν. Ένα, λοιπόν από τα πιο επιτυχημένα κόμικ της εποχής ήταν το Μπλεκ. Όλα ξεκίνησαν στη δεκαετία του 70 όταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς αναγκάστηκε να βρει το νέο του δημιούργημα μετά τον «Μικρό ήρωα» και ύστερα από πολλά, κράτησε αυτό με τα περισσότερα συν, τον Μπλεκ. Η έκδοση ήταν εβδομαδιαία και συμπληρώνοντας 340 τεύχη ήταν από εκείνα τα περιοδικάκια της εποχής, σε μικρό μέγεθος για να κρύβονται εύκολα από γονείς και δάσκαλους, με τα κοκκινοπορτοκαλί χρώματα στο εσωτερικό τους. Ο πρωταγωνιστής, ένας Αμερικανός ήρωας που πολεμούσε για την ελευθερία του, μπήκε στις ζωές των αγοριών, κερδίζοντάς τους με τις περιπέτειές του.
Τιραμόλα
Ο Τιραμόλα μπορούσε να εκτείνει τα άκρα του για πολλά μέτρα έως και χιλιόμετρα.... το σώμα του ήταν φτιαγμένο από καουτσούκ για αυτό και είχε απόλυτη ελαστικότητα. Ο Ρεμπούφι σχεδίασε πέντε γραμμές για να φτιάξει το σώμα του κι άλλη μία για να φτιάξει το οβάλ πρόσωπό του, στο οποίο πρόσθεσε ημίψηλο καπέλο και κυλινδρική μύτη. Οι πιτσιρικάδες δεν έβλεπαν την ώρα να τρέξουν στο περίπτερο να αγοράσουν το επόμενο τεύχος για να διασκεδάσουν με τις αστείες περιπέτειές του. Το είχαν λατρέψει τα παιδιά γιατί είχε ένα απίστευτο τρόπο, με το ευλύγιστο σώμα του, να αντιμετωπίζει τους κακούς.
Σεραφίνο
Ο Σεραφίνο ήταν ένας φτωχός αλλά καλόκαρδος αλητάκος με χαρακτηριστικά ανθρωπόμορφου σκύλου. Αν και δεν ήταν πλούσιος, πάντα έκανε το κουμάντο του, ενώ ποτέ δεν κρατούσε κάτι μόνο για τον εαυτό του, πάντα το μοιραζόταν με τους φίλους του, εκτός βέβαια από το μπούτι κοτόπουλο. Ένας ήρωας διαφορετικός από τους άλλους, χωρίς υπερφυσικές δυνάμεις αλλά με ηθικούς φραγμούς. Η υπόθεση δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά κάθε Τετάρτη όλα τα παιδάκια έτρεχαν στα περίπτερα για να αγοράσουν το επόμενο τεύχος. Μαυρόασπρα σκίτσα, αλλά και 2 εικόνες πολύχρωμες, από τα κόμικς που ήταν μικρού μεγέθους και πάντα βόλευε να μπαίνει ανάμεσα στις σελίδες του σχολικού βιβλίου χωρίς να καταλάβει η δασκάλα την αθώα ζαβολιά.
Αναστόπουλος
Η καλτ ποδοσφαιρική φυσιογνωμία της εποχής των 80s, Νίκος Αναστόπουλος ή αλλιώς ο «μουστάκιας». Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ, αλλά δεν έμεινε σταθερός στις επιλογές του. Γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά στον Πανιώνιο βοηθώντας τον να κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας το 1979 για πρώτη φορά στην ιστορία του. Έγινε, δύο χρόνια μετά, ο πιο ακριβός Έλληνας ποδοσφαιριστής, πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό και το 1987 έγινε ο πρώτος που πήρε μεταγραφή για το Καμπιονάτο, στην Αβελίνο. «Τότε έπαιζε ένας ξένος σε κάθε μία από τις 16 ομάδες. Τώρα παίζουν 16 ξένοι σε κάθε ομάδα», είχε δηλώσει και σίγουρα έχει να καυχιέται γι' αυτό, όπως και για την αθλητική αγνότητα της εποχής, την οποία υπηρέτησε και βίωσε. Στην ιταλική ομάδα έμεινε μία χρονιά, αφού θραύση έκανε μόνο το μουστάκι του και όχι οι ικανότητες του στο χορτάρι σε μια ομάδα που έπαιζε φουλ αμυντικά. Ο «Αναστό» επέστρεψε στην πρώτη του ποδοσφαιρική ομάδα τον Πανιώνιο και ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Ολυμπιακό.
Avellino
Η Αβελίνο είναι ένας ιταλικός ποδοσφαιρικός σύλλογος, χωρίς ιδιαίτερες διακρίσεις. Ωστόσο η δεκαετία του '80 μπορεί να θεωρηθεί η καλύτερη στην ιστορία της, κρατώντας σταθερά μία θέση στο μέσο της βαθμολογίας της "Σέριε Α". Στο Ελληνικό κοινό έγινε πιο γνωστή όταν το καλοκαίρι του 1987 απέκτησε με μεταγραφή τον Νίκο Αναστόπουλο, ο οποίος σκόραρε κατά ριπάς εκείνη την εποχή. Η μεταγραφή αυτή προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, καθώς οι μετακινήσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών στο εξωτερικό, πόσο μάλλον σ' ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα, ήταν σπάνιες. Σήμερα η Αβελίνο αγωνίζεται στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία της Ιταλίας χωρίς εν τω μεταξύ να καταφέρει κάποιο αξιόλογο επίτευγμα.
Αθλητική Κυριακή
Με το ίδιο χαρακτηριστικό ηχητικό σήμα από το 1969, η Αθλητική Κυριακή είναι η μακροβιότερη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης. Ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν εκείνος που την μετέτρεψε στο πιο απαραίτητο συστατικό των κυριακάτικων βραδιών. Η τηλεθέαση, λόγω διπλάσιας διάρκειας από το 1984, απογειώθηκε και την παρουσίαση ανέλαβε ο Νίκος Κατσαρός με τον Γιάννη Μαμουζέλο και τον 22 χρόνο Χρήστο Σωτηρακόπουλο στην πρώτη τηλεοπτική του εμφάνιση, έπειτα από επιθυμία του Γιάννη Διακογιάννη να αποχωρήσει. Η καθιέρωση μετάδοσης στιγμιότυπων από όλα τα παιχνίδια της Α' εθνικής, συν επιλεγμένων αγώνων από τις πιο μικρές κατηγορίες και η μισή ώρα με τα στιγμιότυπα από τα ξένα πρωταθλήματα, απογείωσαν τη τηλεθέαση. Τα επόμενα χρόνια των 80s, στην εκπομπή έκαναν τις πρώτες τους παρουσίες ο Γιάννης Καραλής, ο Αλέξης Σπυρόπουλος, η Ζέτα Θεοδωρακοπούλου και ο Κώστας Καπάταης.
Σκαρταδος
Γεννημένος τον Απρίλη του 1960, ο Γιώργος Σκαρτάδος άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Ρόδο, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε μέχρι την Α΄Εθνική κατηγορία ως το καλοκαίρι του 1982. Στα τέσσερα αυτά χρόνια πρόλαβε να "γράψει" 87 συμμετοχές και 5 γκολ.
Ακολούθησε η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ, όπου ήρθε η εκτόξευση και η καθιέρωση του στις συνειδήσεις όλων, ως ενός πραγματικά μεγάλου παίκτη. Στη δεκαετία που φόρεσε τα ασπρόμαυρα, χαρακτηρίστηκε ως "παίκτης-κομπιούτερ", "πασπαρτού" και "χαρισματικός ηγέτης". Άλλωστε έπαιξε σε οχτώ διαφορετικές θέσεις, με τρομερή σταθερότητα και επιτυχία. Προφανώς και ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στο τελευταίο μέχρι σήμερα πρωτάθλημα που κατέκτησε ο Δικέφαλος του Βορρά. Μεταξύ άλλων μάρκαρε τον περίφημο Μαραντόνα, στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Νάπολι, περιορίζοντάς τον αισθητά, ενώ χρίστηκε σκόρερ στον επαναληπτικό της Τούμπας. Η οξυδέρκεια, το ταλέντο και η χρησιμότητά του τον κατέταξαν στην 7η θέση με 341 συμμετοχές και στην 4η με τα 84 γκολ στον ΠΑΟΚ. Μάλιστα, 6 χρονιές ήταν 1ος σκόρερ της ομάδας χωρίς καν να είναι επιθετικός.Στα 32 του, συνέχισε την σπουδαία καριέρα του στον Ηρακλή για τρία χρόνια και στον Ολυμπιακό για δύο, κατακτώντας το πρωτάθλημα και πάλι το 1997. Φυσικά, ο Σκαρτάδος τίμησε και την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος σε 25 αγώνες πετυχαίνοντας 4γκολ.
Χατζηπαναγής
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1954 στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης. Οι γονείς του ήταν πολιτικοί πρόσφυγες από την Άχνα της Αμμοχώστου. Στην καριέρα του αγωνίστηκε στη Δυναμό Τασκένδης, την Παχτακόρ και τον Ηρακλή, με τον οποίο πανηγύρισε το μοναδικό, μεγάλο τίτλο του, το κύπελλο Ελλάδος του 1976 και ένα Βαλκανικό κύπελλο. Είχε το παρατσούκλι "Νουρέγιεφ", καθώς υπήρχαν στιγμές που θαρρείς ότι χόρευε στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε αντίπαλο του να τον σταματήσει, διότι μπορούσε να ντριμπλάρει με κάθε τρόπο. Σε ένα παιχνίδι Ηρακλής - ΑΕΚ, ο Χατζηπαναγής εκτέλεσε μία κίνηση, η οποία χαρακτηρίστηκε ως "ντρίμπλα του αιώνα". Σήμα κατατεθέν του τα γκολ με απευθείας εκτελέσεις κόρνερ. Μία ξεχωριστή στιγμή στην τεράστια καριέρα του, ήταν η κλήση στη μικτή κόσμου, για ένα φιλανθρωπικό αγώνα στο New Jersey, δίπλα σε "σταρ" της εποχής όπως ο Μπεκενμπάουερ, ο Κίγκαν, ο Κέμπες. Παράπονο του ήταν η, μόλις, μία επίσημη συμμετοχή του με την εθνική μας ομάδα. Το ότι είχε αγωνιστεί με τις "μικρές" ομάδες της ΕΣΣΔ ήταν ο λόγος που δεν μπόρεσε να δοξάσει και να δοξαστεί με την φανέλα και της εθνικής Ελλάδος. Ωστόσο, παρ' όλη την "χρυσή" πορεία του στα γήπεδα, το μεγαλύτερο ίσως επίτευγμα του είναι εξωαγωνιστικό,καθώς ήταν αποδεκτός από τους φίλους όλων των ομάδων.
Μαύρος
Καριέρα βγαλμένη από τις σελίδες του πιο όμορφου παραμυθιού. Ο Θωμάς Μαύρος ήρθε σ' αυτόν τον κόσμο, με ένα κρυφό σκοπό, να φορτώνει με γκολ τις αντίπαλες ομάδες. Η μοναδική αίσθηση του γκολ που είχε, σε συνδυασμό με την απαράμιλλη τεχνική του αλλά και την αδιάκοπη προπόνηση, τον καθιστούσαν τον κορυφαίο επιθετικό της εποχής του. Το ρεκόρ τερμάτων που κατέχει στην Α' Εθνική κατηγορία, στοιχειώνει οποιονδήποτε προσπαθεί έστω να σκεφτεί να το πλησιάσει. Τα 260 γκολ που έχει πετύχει μοιάζουν αδύνατο να ξεπεραστούν. Ο Μαύρος, αγωνίστηκε αρχικά με την φανέλα του Πανιωνίου αλλά τα 11 μαγικά χρόνια στην ΑΕΚ απογείωσαν την καριέρα του και έχτισαν τον μύθο του, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης. Πανηγύρισε 2 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα, με την ΑΕΚ της "καρδιάς του". "Υπηρέτησε" για 12 χρόνια επάξια την εθνική ομάδα, στην οποία, για πολλά χρόνια, είχε το ρεκόρ του νεότερου που αγωνίστηκε σε επίσημο παιχνίδι το 1972, σε ηλικία 17 ετών, εναντίον της Ολλανδιας του Γιόχαν Κροιφ. Πέτυχε 11 γκολ σε 36 συμμετοχές, με κορυφαία στιγμή την επιλογή του στην μικτή κόσμου για ένα φιλικό φιλανθρωπικού χαρακτήρα στις Η.Π.Α. Ο Θωμάς Μαύρος είναι ο κορυφαίος Έλληνας επιθετικός όλων των εποχών,δίπλα σε ιερά τέρατα της ιστορίας του ποδοσφαίρου.
Κούης
Στα 17 χρόνια προσφοράς του στους Θεσσαλονικείς, το όνομα του Ντίνου Κούη γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της Ιστορίας. Αν και παίκτης της μεσαίας γραμμής, πέτυχε 142 γκολ σε 473 συμμετοχές με όλους τους τρόπους. Σουτ, κεφαλιές, πέναλντι και απευθείας φάουλ όλα υπήρξαν στο ρεπερτόριό του.
Μέλος της Εθνικής ομάδας 32 φορές, από το 1979 μέχρι το 1984 και σκόρερ 7 γκολ. Σημαντική στιγμή το φάουλ με το οποίο ήρθε η νίκη μέσα στην Κοπεγχάγηεπί της Δανίας αλλά και η ισοφάριση για το τελικό 1-1 στο εκτός έδρας με την Ιταλία στα προκριματικά του Μουντιάλ 1982.
Σπύρος Λούης
Γιος νερουλά από το Μαρούσι, ο Σπύρος Λούης έγινε εθνικός ήρωας το 1894 όταν και διοργανώθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα. Το σήμα έναρξης δόθηκε από τον συνταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλο, διοικητή του Λούη στον στρατό, και ο πρώτος σύγχρονος μαραθώνιος ξεκίνησε. Κάπου στο Πικέρμι ο Σπύρος Λούης σταμάτησε σε ένα καφενείο, ζήτησε ένα ποτήρι κρασί διαβεβαιώνοντας πως ήταν σίγουρος πως θα φτάσει και θα προσπεράσει τους υπόλοιπους αθλητές. Και τα κατάφερε. Ο Γάλλος Λερμιζιό, που προηγείτο, κατέρρευσε ενώ λίγο αργότερα την ίδια τύχη είχε και ο Αυστραλός Φλακ κάνοντας τον Σπύρο Λούη να μπει στο κατάμεστο στάδιο νικητής έπειτα από 2 ώρες και 58 λεπτά. Το κοινό φώναζε "Έλλην, Έλλην" και χειροκροτούσε ενώ ανάμεσά τους βρίσκονταν και οι πρίγκιπες Κωνσταντίνος και Γεώργιος. Το μόνο που ζήτησε ο ολυμπιονίκης ως δώρο ήταν ένα γαϊδουράκι που θα βοηθούσε εκείνον και τον πατέρα του να μεταφέρουν το νερό.
Chernobyl
26 Απριλίου του 1986... Μια από τις πιο τρομακτικές στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο αντιδραστήρας Νο4 του πυρηνικού σταθμού ενέργειας του Τσέρνομπιλ εξερράγη αφήνοντας πίσω οικονομικοπολιτικές και κοινωνικές συνέπειες αλλά και επιπτώσεις τόσο στο περιβάλλον όσο και στην υγεία ενός τεράστιου πληθυσμιακού ποσοστού. Ο απολογισμός θανάτων από την ραδιενέργεια ήταν οι 28 από τους δεκάδες πυροσβέστες που κλήθηκαν στην πυρόσβεση και άλλα 19 άτομα. Η γύρω περιοχή εκκενώθηκε όμως η περιβαλλοντική επιβάρυνση με ραδιενέργεια αύξησε κατά 15% το ποσοστό καρκίνων και λευχαιμιών στον πληθυσμό που εκτέθηκε. Το ραδιενεργό νέφος έφτασε και στην χώρα μας επηρεάζοντας κυρίως την Βόρεια Ελλάδα, προκαλώντας πανικό και κάνοντας 2.500 γυναίκες να προχωρήσουν σε τεχνητές εκτρώσεις υπό τον φόβο των επιπτώσεων της ραδιενέργειας στα βρέφη.
Wham!
Από το 1984, μέχρι σήμερα και, κατά πάσα πιθανότητα, για πολλά ακόμα χρόνια το Last Christmas θα είναι το sountrack των Χριστουγέννων για την πλειοψηφία του πλανήτη. Ο κυπριακής καταγωγής George Michael και ο Andrew Ridgeley τα δύο μέλη των θρυλικών Wham!, έγιναν είδωλα για πολλές γυναίκες, στυλιστικά είδωλα για τους άντρες και προκαλούσαν φρενίτιδα στο πέρασμά τους. Ο μουσικός χωρισμός των Wham! δυσαρέστησε πολλούς θαυμαστές όμως η πετυχημένη σόλο καριέρα του George Michael, ο οποίος θεωρείται από τους πιο διάσημους τραγουδιστές όλων των εποχών, απέδειξε πως εκείνος ήταν ο σταρ. O Andrew Ridgeley ζει στην Αγγλία ενώ ο George Michael στις 25 Δεκεμβρίου του 2016 έφυγε από τη ζωή από φυσικά αίτια στον ύπνο του.
Duran Duran
Η «Δεύτερη βρετανική εισβολή", το νέο κύμα της Γηραιάς Αλβιώνας στις ΗΠΑ οι Duran Duran υπήρξαν από τα πιο πετυχημένα συγκροτήματα των 80s, με πωλήσεις δίσκων άνω των 100 εκατ. αντιτύπων. Το βρετανικό boyband πήρε το όνομά του από τον "κακό" της ταινίας "Μπαρμπαρέλα" και έγιναν διάσημοι με το βίντεο κλιπ "Girls on film" όπου πρωταγωνίστριες ήταν τα μοντέλα του Playboy. Οι Duran Duran θα μπορούσαν εύκολα να έχουν το ψευδώνυμο "πριγκιπικό συγκρότημα" καθώς η πιο φανατική τους θαυμάστρια υπήρξε η πριγκίπισσα Νταϊάνα, η οποία διοργάνωσε συναυλία, τα έσοδα της οποίας χρησιμοποιήθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό, προκειμένου να συναντήσει το αγαπημένο της συγκρότημα. Αλλά και ο Andie Warhol υπήρξε ακόλουθος και στενός φίλος του συγκροτήματος. Με τους Duran Duran μάθαμε πως δεν υπάρχει "Ordinary World" και αρχίσαμε να φτιάχνουμε τον δρόμο μας.
Αυτοκίνηση
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αθηναϊκή νύχτα χωρίζεται σε προ και μετά «Αυτοκίνηση» εποχή. Η ντισκοτέκ - φαινόμενο έφερε την σύγχρονη εκδοχή του clubbing στην Ελλάδα που ήθελε τους θαμώνες του μαγαζιού να ξεσαλώνουν όρθιοι ως το πρωί και να φλερτάρουν ελεύθερα. Υπήρχαν βέβαια και τα καθιερωμένα τραπέζια στο πατάρι καθώς ταυτόχρονα λειτουργούσε και ως εστιατόριο. Οι σχολικοί χοροί και τα πάρτυ που έγιναν στη θρυλική ντίσκο της οδού Κηφισίας έμειναν στην ιστορία και κάθε νέος που ζούσε στην Αθήνα τη δεκαετία του 80, κάθε Σάββατο βράδυ στεκόταν στην ουρά περιμένοντας ένα νεύμα του πορτιέρη. Τα τραπέζια ήταν γεμάτα κάθε μέρα καθώς η Αυτοκίνηση ήταν στέκι πολλών σταρ της εποχής και δεν είχε καμία σημασία το ποιος είσαι. Στην Αυτοκίνηση διασκέδαζαν παρέες εφοπλιστών και διασήμων δίπλα στους «κοινούς θνητούς». Η δυνατή μουσική, οι ντισκομπάλες και τα περιστρεφόμενα πολύφωτα ξεσήκωναν τους θαμώνες της κάνοντας τους να χορεύουν ξέφρενα όλο το βράδυ. Η Αυτοκίνηση έμεινε στην ιστορία της ελληνικής ποπ κουλτούρας ενώ το περίεργο όνομά της δηλώνει το πάθος του δημιουργού της. Μάκη Σαλιάρη, για τους αγώνες ταχύτητας όπου υπήρξε πρωταθλητής. Αν και επιχείρησε να ανοίξει ξανά τη θρυλική ντίσκο πριν λίγα χρόνια το κλαμπ έκλεισε πάλι μετά από μόλις ένα μήνα.
Στούντιο Φούσκοι
Η τηλεοπτική εκπομπή Στούντιο Φούσκοι πρωτοεμφανίστηκε το 1982 ενώ το τελευταίο της επεισόδιο παίχτηκε τον Ιούλιο του 1985. Η οικογένεια Σοφιανού αποτελούσε τους Φούσκους και συγκεκριμένα ο παρουσιαστής Φαίδων Σοφιανός με την ξαδέρφη του Ήβη και την μητέρα του Μπριγκίτε καθώς και την Ρένα Καζάκου. Σε κάθε εκπομπή συμμετείχαν παιδιά, τα οποία λάμβαναν μέρος στους διαγωνισμούς μαζί με τους παρουσιαστές και ο νικητής κέρδιζε ένα δώρο. Οι διαγωνισμοί ήταν διαφορετικοί από εκπομπή σε εκπομπή, η συμμέτοχη και η φρενίτιδα των παιδιών για αυτήν την εκπομπή ήταν τεραστία.
Μανίνα
Αν ήσουν έφηβη τη δεκαετία του 80 σίγουρα έχεις κρατήσει μερικά τεύχη της «Μανίνα». Μαζί με την «Κατερίνα» ήταν τα περιοδικά που γίνονταν ανάρπαστα κάθε εβδομάδα. Η Κατερίνα ήταν για τις πιο τολμηρές ενώ η Μανίνα ήξερε τι ενδιέφερε τα ονειροπόλα κορίτσια της εποχής που δεν έχαναν τεύχος προκειμένου να διαβάζουν για μόδα, για τους αγαπημένους τους σταρ και φυσικά για ρομαντικούς έρωτες. Οι μικρές αναγνώστριες λάτρευαν να διαβάζουν ιστορίες κόμικ με αθώες, έφηβες πρωταγωνίστριες που κυνηγούσαν τον ωραίο του σχολείου και έπεφταν από αποτυχία σε αποτυχία, ενώ ταυτίζονταν τόσο πολύ που ανυπομονούσαν για τη συνέχεια. Και μόλις ξεφύλλιζαν όλο το περιοδικό σειρά είχαν τα σιδερότυπα με τα λογότυπα συγκροτημάτων και τα πρόσωπα πρωταγωνιστών. Αν και είχαν κάψει μερικές μπλούζες μέχρι να καταφέρουν να τα αποτυπώσουν, γίνονταν εξπέρ. Σε κάθε τεύχος της Μανίνας υπήρχαν και αρκετές αφίσες για να γεμίσεις το δωμάτιό σου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Σταμάτη Γαρδέλη, τον Michael Jackson, τη Madonna, τους Duran Duran και πολλούς άλλους.
Αφισόραμα
Κάθε έφηβος στη δεκαετία του 80 είχε δεκάδες αφίσες και αυτοκόλλητα στο δωμάτιο του. Αυτή η μανία κορυφώθηκε εκείνη την εποχή, με το Αφισόραμα να κάνει τρελές πωλήσεις. Κάθε τεύχος περιείχε πάντοτε αφίσες με διάσημα μουσικά συγκροτήματα, σταρς του σινεμά και ποδοσφαιρικές ομάδες. Αν το δωμάτιο ήταν κοριτσίστικο σίγουρα υπήρχε πόστερ με τον Tom Cruise, τον Patrick Swayze, τον Σταμάτη Γαρδέλη, τους Duran Duran, τους Europe, τη Madonna και άλλα ποπ και ροκ είδωλα της εποχής. Σε κάθε επιφάνεια υπήρχαν αφίσες, αυτοκόλλητα και όχι μόνο. Τα δωμάτια των αγοριών ήταν καλυμμένα με σημαίες και κασκόλ ομάδων, ενώ δεν έλειπαν οι αφίσες συγκροτημάτων, τραγουδιστών και ηθοποιών με πρωταγωνιστές φυσικά τον Σβαρτσενέγκερ και τον Σταλόνε. Σε όλα τα εφηβικά δωμάτια της δεκαετίας του 80 υπήρχε ένα πόστερ από το Αφισόραμα
Γιώργος Γκούτης από το Μουσικόραμα
"Το θρυλικό «Μουσικόραμα» ήταν η πρώτη και, για καιρό, η μόνη εκπομπή για ξένη μουσική στην Ελλάδα." Ίσως η πιο πρωτοποριακή εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, και σίγουρα η πιο πετυχημένη μαζί με την "Αθλητική Κυριακή". Με το Μουσικόραμα, από τον αέρα της ΕΡΤ, όλη η Ελλάδα γνώρισε την ποπ και ροκ μουσική του εξωτερικού και έκανε τον παρουσιαστή, Γιώργο Γκούτη, τον σταρ της εποχής και το όνομά του εφάμιλλο μ αυτό του Διακογιάννη! Κάθε Παρασκευή βράδυ τα βίντεο έπαιρναν φωτιά, καθώς η νεολαία έγραφε τις εκπομπές προκειμένου να μπορεί να ακούει τα τραγούδια και, σε μερικές περιπτώσεις, να βλέπει τα βίντεο κλιπ, ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το καλοκαίρι του 1991 η εκπομπή έριξε αυλαία, καθώς το MTV είχε ήδη έρθει στα μέρη μας, και ο παρουσιαστής αποχώρησε από την μικρή οθόνη μια για πάντα.
Καμπούρης
Το ημερολόγιο στον τοίχο γράφει 14 Ιουνίου του 1987, όλη η Ελλάδα κάθεται με κομμένη την ανάσα μπροστά από μια τηλεόραση, ενώ ο Αργύρης Καμπούρης έχει τη μπάλα στα χέρια του και ετοιμάζεται να εκτελέσει τις πιο κρίσιμες βολές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Τα εμφράγματα σε όλη την επικράτεια πάνε βροχή αλλά αυτός δε χαμπαριάζει. Με παροιμιώδη ψυχραιμία ευστοχεί και στις δύο, στα εναπομείναντα δευτερόλεπτα και οι Σοβιετικοί αστοχούν. Ένα ξέφρενο πανηγύρι αρχίζει από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο. Ο ''τίμιος γίγαντας'' του ελληνικού μπάσκετ μόλις έχει βαπτισθεί και νονός του ο αείμνηστος Φίλιππος Συρίγος. Ο Αργύρης Καμπούρης όμως είναι πολλά περισσότερα από τον άνθρωπο που μας έστειλε στον έβδομο ουρανό εκείνη τη νύχτα.
Γεννημένος στην Αστυπάλαια το 1962 και μεγαλωμένος στον Πειραιά, θα αρχίσει την ενασχόλησή του με το σπορ σε ηλικία 8 ετών. Στα 16 του θα βρεθεί στον Ολυμπιακό και αφού πάει για δύο χρόνια δανεικός στη Γλυφάδα θα επιστρέψει στους ερυθρόλευκους όπου θα παραμείνει μέχρι το 1995 πανηγυρίζοντας 3 πρωταθλήματα και ένα κύπελλο ως αρχηγός τους, ενώ το 1996 θα κλείσει την καριέρα του αγωνιζόμενος στο Περιστέρι. Στην εθνική ομάδα θα αγωνιστεί σε 126 παιχνίδια από το 1984 έως το 1992 συμμετέχοντας σε τρία Ευρωπαϊκά και δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα, κερδίζοντας ένα χρυσό και ένα αργυρό μετάλλιο στα Ευρωπαϊκά του 1987 και 1989 αντίστοιχα. Σήμερα συνεχίζει να χύνει ιδρώτα στα παρκέ, αυτή τη φορά μέσω της ομάδας του Συνδέσμου Βετεράνων Καλαθοσφαιριστών του Ολυμπιακού (του οποίου είναι πρόεδρος) και αποτελεί υπόδειγμα ήθους αποδεκτός από όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων.
Γκάλης
Το ημερολόγιο στον τοίχο γράφει 15 Ιουνίου του 1987... Τι την έκανε την μπάλα ο θεός; Ο εκλεκτός που δεν γεννήθηκε ανάμεσά μας, αλλά ήρθε από μακριά με μία και μόνο αποστολή, να μας οδηγήσει στην γη της επαγγελίας..
Το 1979, ο γεννημένος στο Νιού Τζέρσι αλλά με καταγωγή από τη Ρόδο, Νίκος Γεωργαλής, θα ξεκινήσει το κήρυγμα του ευαγγελίου του από τον Άρη και χρόνο με το χρόνο οι πιστοί του ολοένα θα αυξάνονταν. Τα θαύματά του άλλωστε πολλά, ανάμεσά τους οκτώ πρωταθλήματα, έξι κύπελλα και τρία Φάιναλ Φορ, αλλά το μεγαλύτερο όλων θα επιτελούνταν με τη φανέλα της εθνικής.
Το 1987 το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει και ο Γκάλης, σαν άλλος Μωυσής, θα πρότασε το ραβδί του ανοίγοντας την ερυθρά θάλασσα των Σοβιετικών στη μέση για τη διαβεί όχι μόνο η γαλανόλευκη, αλλά ένα ολόκληρο έθνος και μαζί να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης. Η νέα εποχή του ελληνικού αθλητισμού (και όχι μόνο του μπάσκετ) είχε ξεκινήσει και ο Γκάλης είχε υπογράψει την Καινή Διαθήκη της. Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο..
Τον Οκτώβριο του 1994 θα ολοκληρώσει το έργο του, έχοντας αφήσει πίσω του αλλεπάλληλες γενιές άξιων συνεχιστών του μηνύματός του σε Ελλάδα και Ευρώπη, ενώ το 2017 με την ένταξή του στο Hall Of Fame του Σπρίνγκφιλντ της Μασσαχουσέτης θα ανέλθει στο Πάνθεον του παγκοσμίου μπάσκετ.To ελληνικό μπάσκετ μπορεί να μην είναι θρησκεία, αλλά ο Γκάλης είναι ο Μεσσίας του. Μόνο που αυτός δεν περπάταγε στο νερό, αλλά στον αέρα...
Γιαννάκης
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν είναι μία από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού μπάσκετ. Είναι το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ! Από το 1972, όταν και πρωτοξεκίνησε στον Ιωνικό Νικαίας, μέχρι και σήμερα, ο ''Δράκος'' (αυτό είναι το παρατσούκλι του) προσφέρει απλόχερα τις υπηρεσίες του στον αθλητισμό της πατρίδας μας άλλοτε ως παίκτης, άλλοτε ως προπονητής, ενίοτε και ταυτόχρονα. Με τη φανέλα του Ιωνικού θα πρωταγωνιστήσει στη μεγαλύτερη ίσως τιτανομαχία του ελληνικού μπάσκετ, όταν κατά την τελευταία του χρονιά εκεί θα αντιμετωπίσει τον Άρη του Νίκου Γκάλη, με τον Γιαννάκη να σκοράρει 72 πόντους και το Γκάλη 62. Το 1984 μεταγράφεται στους κιτρινόμαυρους της Θεσσαλονίκης με τους οποίους θα κατακτήσει 7 πρωταθλήματα, 6 κύπελλα, και ένα κύπελλο κυπελλούχων συμμετέχοντας παράλληλα σε τρία Φάιναλ Φορ. Αφού κάνει ένα πέρασμα από τον Πανιώνιο, το 1994 θα πάει στον Παναθηναϊκό για να κλείσει μετά από δύο χρόνια την καριέρα του έχοντας αναδειχθεί μάλιστα κυπελλούχος Ελλάδος αλλά και πρωταθλητής Ευρώπης. Από το 1975 συμμετέχει στα κλιμάκια της εθνικής, με την οποία θα γνωρίσει την ενδοξότερη στιγμή της καριέρας του, καθώς το 1987 ως αρχηγός της θα υψώσει το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης, ενώ δύο χρόνια αργότερα, στην ίδια διοργάνωση, θα πάρει το ασημένιο μετάλλιο.
Σχεδόν αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του ως παίκτης, θα ακολουθήσει την προπονητική, αναλαμβάνοντας κατά σειρά Πανιώνιο, Μαρούσι, Ολυμπιακό, Λιμόζ και Άρη. Όμως τις μεγαλύτερές του στιγμές σαν προπονητής θα τις ζήσει και πάλι με τη γαλανόλευκη, καθιστώντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου το 2006, νικώντας μάλιστα τις ΗΠΑ του Λε Μπρον Τζέιμς. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, καθ' όλη την καριέρα του μας δίδαξε πολλά μαθήματα, αλλά το σημαντικότερο είναι ένα: όταν (συν)εργαζόμαστε για το κοινό καλό, γινόμαστε πραγματικά σπουδαίοι...
Φίλιππας Συρίγος
Θαρραλέος, αποφασιστικός, τολμηρός, θρασύς, εριστικός, πρωτοπόρος. Ο Φίλιππος Συρίγος ήταν ένας δημοσιογράφος, ο οποίος δεν δίστασε να τα βάλει με τους πάντες και τα πάντα, γεγονός που παραλίγο να του στοιχίσει την ζωή σε καρτέρι που του έστησαν άγνωστοι το 2004, έξω από τα γραφεία του Σπορ FM στην Καλλιθέα αλλά ουδέποτε σώπασε. Η άποψή του ήταν πάντοτε ιδιαίτερη και δίχαζε την κοινή γνώμη, πάντοτε όμως τεκμηρίωνε με ένα αφοπλιστικό τρόπο τις πράξεις και τα λόγια του. Δημοσιογραφικά, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, τον στίβο, τις πισίνες αλλά η μεγάλη του "καψούρα" ήταν το μπάσκετ. Το έβαλε στην τηλεόραση της ΕΡΤ και το επέβαλε το 1983 και έπειτα κάλυψε όλα τα παιχνίδια της εθνικής στον "άθλο" του 1987, βάζοντας κι αυτός το λιθαράκι του από το δικό του πόστο.
Αξέχαστο έχει μείνει το "Κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι καλησπέρα" με το οποίο ξεκινούσε κάθε μετάδοσή του. Υπήρξε δημοσιογραφικός "πατέρας" του περιοδικού "Τρίποντο", βοηθώντας έτσι στην εξάπλωση του μπάσκετ στην Ελλάδα. Ατάκες όπως "είναι να γελάει κανείς..." και "οι διαιτητές είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει στο μπάσκετ" έχουν γράψει ιστορία. Πάλεψε παλικαρίσια με τον καρκίνο τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, χωρίς ούτε τότε να απομακρυνθεί από το προσκήνιο της δημοσιογραφίας. Η αρρώστια τον νίκησε στις 13 Οκτωβρίου του 2013. Ο Φίλιππος Συρίγος έγραψε με ανεξίτηλο χρώμα, το όνομα του στο πάνθεον της ελληνικής δημοσιογραφίας και ο μύθος του θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια ακόμα.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
