Ο Φόνος στην κεντρική επιτροπή και ο θάνατος του Μπαχ

Εγκλημα χωρίς δολοφόνο. Χρήστος Παπαδημητρίου. Εκδ. Μεταίχμιο.

Αστυνομική λογοτεχνία διάβαζα από πολύ μικρός. Από τις ιστορίες της μάσκας που τότε δεν λογαριάζονταν ως λογοτεχνία. Αργότερα ήρθε η Αγκαθα Κρίστι με τον Πουαρό αλλά το ποτάμι είχε ήδη σκάψει την κοίτη του. Με τα χρόνια, πέρα από την αναγνωστική απόλαυση ανακάλυψα και μία ακόμη ευεργεσία της αστυνομικής λογοτεχνίας. Πνίγει την οργή ή τον μεγάλο εκνευρισμό που μπορεί να μου δημιουργήσουν γεγονότα της καθημερινότητας. Οταν το γέρικο όχημα ανεβάζει θερμοκρασία, διαλέγω έναν τίτλο από τα πολλά αδιάβαστα της αστυνομικής λογοτεχνίας και βουτάω στις σελίδες. Το κρίσιμο όριο είναι οι 30 πρώτες σελίδες, περίπου μισή ώρα ανάγνωσης. Αν το βιβλίο με κερδίσει, αγοράζω ηρεμία για λίγο καιρό, μέχρι να ολοκληρώσω την ανάγνωση.

Αν όχι, μετά από μισή ώρα η θερμοκρασία έχει πέσει και το βιβλίο παίρνει δρόμο για κάποιον που μπορεί να το εκτιμήσει περισσότερο. Την ώρα της επιλογής εκείνο που βαραίνει περισσότερο είναι ο τίτλος. Οποιος μου φανεί ελκυστικότερος εκείνη την στιγμή. Η τελευταία επιλογή, είχε τίτλο –όπως διαβάζετε- κομματάκι προβοκατόρικος. Πώς γίνεται ένα έγκλημα χωρίς δολοφόνο; Τι είδους εγκλημα είναι; Χρόνος και τόπος, λοιπόν. Παρίσι, 1966: Η περίφημη ορχήστρα Μπαχ της Λειψίας παίζει τον Χειμώνα του Βιβάλντι.

Ο διάσημος μαέστρος πέφτει νεκρός καθώς σβήνουν οι τελευταίες νότες της μουσικής και ενώ το κοινό είναι έτοιμο να ξεσπάσει σε ξέφρενα χειροκροτήματα…?Την υπόθεση του αιφνίδιου θανάτου του καλείται να διαλευκάνει ο νεαρός επιθεωρητής Ζακέ, ο οποίος θα βρεθεί αντιμέτωπος με το μεγαλύτερο αίνιγμα της καριέρας του.?Μια καθηλωτική ιστορία που εκτυλίσσεται σε δύο επίπεδα, στο Παρίσι πριν από την εξέγερση του 1968 και στην εμπόλεμη Ευρώπη του 1940-1945. Από τα γαλλοελβετικά σύνορα, το Άουσβιτς, τη Σιβηρία έως την Τοσκάνη, μια απίστευτη αλληλουχία γεγονότων ξετυλίγεται με κινηματογραφική ταχύτητα. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που διερευνά τις πιο απόκρυφες πτυχές της ανθρώπινης φύσης και τα ειδεχθέστερα εγκλήματα του Δευτέρου Παγκoσμίου πολέμου. Και να το γράψω, γιατί είναι ευχάριστο. Εχουμε και εμείς καλούς γραφιάδες αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Ο Χρήστος Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1974 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δίκαιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών (ULΒ) και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Δημόσιο Δίκαιο. Η Γαλλική ήταν η γλώσσα των σπουδών και αυτή, προφανώς, βοήθησε αν δεν προκάλεσε κιόλας την γέννηση του επιθεωρητή Ζακέ. Ο Παπαδημητρίου από το 1996 ασχολείται επαγγελματικά με τη δικηγορία. Από το 2008 έως σήμερα έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα (Το τέλος του Γ. Σ. Μπαχ: Απόδραση από τη ναζιστική Γερμανία, Ημιτελής εκτέλεση, Αρχική θεωρία) και δύο ποιητικές συλλογές.



Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή. Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν. Εκδ. Μέδουσα.

Ζευγάρι αστυνομικής λογοτεχνίας σήμερα αλλά το δεύτερο βιβλίο είναι από τα χαρακτηριστικότερα του καταλανού Μονταλμπάν. Πιστός οπαδός της Μπάρτσα, χομπίστας της μαγειρικής –συνήθεια που μετέφερε στον δικό του ντέντεκτιβ, τον Πέπε Καρβάλιο- γραφιάς που κοιτούσε μαχητικά τα πράγματα από αριστερά, ποιητής, φιλόσοφος και ακούραστος ταξιδευτής, μας έδωσε γενναιόδωρα τροφή για μακρινά ταξίδια. Δεν νομίζω να μου λείπει βιβλίο του και ίσως κάποια στιγμή να του αφιερώσω τρία Σάββατα συνέχεια στις προτάσεις.

Είναι από τις τυχερές μου στιγμές στη ζωή που πρόλαβα να τον συναντήσω πριν φύγει, όπως και τον Ιζζό, στην Μασαλία. Αυτό το βιβλίο του είναι το πρώτο που πήρα ποτέ και αποτέλεσε την αρχή μίας νέας αναγνωστικής φιλίας που κρατά χρόνια. Λίγο μετά τον θάνατο του Φράνκο, σε μία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος, τα φώτα ξαφνικά σβήνουν στην αίθουσα και όταν η βλάβη αποκαθίσταται, ο ΓΓ βρίσκεται νεκρός. Το κόμμα, αρνείται ότι πρόκειται για δουλεια “εκ των έσω” και αναθέτει σε ένα πρώην μέλος του, τον Πέπε Καρβάλιο την διελεύκανση της υπόθεσης. Μία ιστορία, όπως θα έλεγε ο Καρβάλιο, σαν καλομαγειρεμένο φαγητό με καλό κρασί.