To πήρε ο Δάσκαλος

Δεν έχει καμία σημασία πόσοι πίστευαν την Πορτογαλία. Δεν έχει καμία σημασία αν κάποιος άλλος πλην του Φερνάντο Σάντος το πίστευε τόσο πολύ, όσο εκείνος. Σημασία έχει πως η Πορτογαλία έφτασε εκεί που δεν είχε καταφέρει ποτέ πριν με ποδοσφαιριστές και ομάδες πολύ σπουδαιότερες από τη σημερινή.

Ο Φερνάντο Σάντος έχει περάσει μεγάλες δοκιμασίες στην καριέρα του ω ς προπονητής. Πολλές φορές τον αδικήσαμε όλοι, πολλές φορές ίσως και ο ίδιος, σε αρκετές περιστάσεις της καριέρας του, αδίκησε τον εαυτό του. Ο Σάντος αποτελούσε εδώ και χρόνια μια αναγνωρισμένη αξία και από όπου και αν πέρασε άφησε το σημάδι του. Ο Σάντος μπορεί να μην είναι ο προπονητής που θέλεις για να δεις όμορφο ποδόσφαιρο, ούτε και ο προπονητής που θα σου δώσει τους περισσότερους βαθμούς. Είναι όμως εκείνος που θα καταφέρνει να παίρνει από τις ομάδες του το περισσότερο που μπορούν. Και στο τέλος της ημέρας αυτό είναι που μετράει περισσότερο από καθετί άλλο.

Ο Σάντος για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον ποδόσφαιρο είναι Δάσκαλος. Για τον τρόπο που έζησε μαζί μας σε δύσκολα χρόνια και που δεν μας άφησε ποτέ, παρά μόνο όταν ο ίδιος ένιωσε πώς ο κύκλος έχει κλείσει με έναν τρόπο άδοξο. Για να επιστρέψει στην πατρίδα του, ν’ αναλάβει την ομάδα και να δοξαστεί όσο κανένας άλλος στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο. Το κατόρθωμα του δεν είναι μόνο ότι οδήγησε καθαρά ποδοσφαιρικά, την Πορτογαλία εκεί που έφτασε πολλές φορές κοντά, αλλά δεν ήπιε νερό. Είναι πως κατάφερε να την φτάσει αήττητη, να της περάσει μενταλιτέ νικήτριας, να πάρει τον Κουαρέσμα και να τον κάνει πολύτιμο 12ο παίκτη. Ξεπέρασε τον εαυτό του, κάνοντας την αλλαγή του Έντερ και ρίχνοντας έναν επιθετικό που άλλαξε την ιστορία του αγώνα. Και πάνω απ’ όλα να αναγκάσει τον Ρονάλντο να βάλει τον εαυτό του κάτω από την ομάδα.

Όλοι εμείς που πιστέψαμε και θέλαμε να σηκώσει την κούπα ο δικός μας Φερνάντο το χαρήκαμε πολύ. Η στρογγυλή θεά έδωσε στον Σάντος σε μια βραδιά, ένα πολύ μεγάλο τίτλο. Ο Σάντος είναι ο Δάσκαλος, όχι μόνο για την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του, αλλά για όλο τον τρόπο που υπέμεινε όσες δοκιμασίες του έφερε μπροστά του, το ποδόσφαιρο και γιατί πάντα αντιμετώπισε τα πάντα χωρίς έπαρση και ΠΑΝΤΟΤΕ με ταπεινότητα. Όμως στο τέλος του έδωσε το καλύτερο δώρο.