NBA preview: Pacific Division

Λος Άντζελες Κλίπερς: μια από τα ίδια



Οι Κλίπερς έχουν αναλάβει τα ηνία της πόλης για πρώτη φορά στην ιστορία τους (αν και αυτό δε θα κρατήσει πολύ). Σταθερά πάνω από τις 53 νίκες τις τελευταίες τέσσερις σεζόν, τα «μαύρα πρόβατα» του εξωτικού L.A θα επιχειρήσουν να κάνουν το βήμα παραπάνω, συγκριτικά με τη λάσπη του δευτέρου γύρου στην οποία κολλάνε σταθερά εδώ και μια πενταετία.

Θεμελιώδες ζήτημα για τους φετινούς Κλιπς αποτελεί η σωματική, και ψυχική υγεία, του Μπλέικ Γκρίφιν. Τα μόλις 35 παιχνίδια που αγωνίστηκε πέρσι, απόρροια της γροθιάς που έριξε στον φροντιστή της ομάδας κομματιάζοντας το χέρι του, άφησαν κενό στη θέση 4, με πειράματα τύπου Πολ Πιρς και Λουκ Μπα Α Μούτε να αποτυγχάνουν . Εάν επανέλθει στα επίπεδα που γνωρίζαμε, θα καταπλήξει το κοινό με τα αθλητικά του προσόντα, την ικανότητά του στον χειρισμό της μπάλας και τις πάσες του (4 ασίστ ανά αγώνα στην καριέρα του), παρά την κάπως...άτσαλη τεχνική του στο ποστ.


Ο κόουτς Ντοκ Ρίβερς προσπαθεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τα προσόντα των παικτών του. Συχνά, στέλνει διπλό σκριν ψηλά στον Κρις Πολ (high Horns), με σκοπό να πάρει τη μπάλα ο ένας από τους δύο ψηλούς και να παίξει high low με τον έτερο ψηλό (συνήθως οι Γκρίφιν-Τζόρνταν), ενώ περίφημα έχουν γίνει πλέον τα σκριν στην αδύνατη πλευρά, ώστε να βγει και να σουτάρει ο εξαιρετικός Τζέι Τζέι Ρέντικ (πρώτος στο NBA σε ποσοστό στα τρίποντα με 47%).

Φυσικά, οι Κλίπερς θα συνοδευτούν και από άλλες σταθερές. Κάποιες από αυτές είναι η επιβλητική παρουσία του ΝτιΆντρε Τζόρνταν πάνω από τα καλάθια, προσφέροντας πληθώρα highlights, το κύμα γέλιου που θα προκαλέσει εκτελώντας βολές (43% πέρσι, από τα χειρότερα ποσοστά όλων των εποχών), καθώς και το τεράστιο κενό στη θέση 3, το οποίο δεν καλύφθηκε όυτε και φέτος. Ακόμη, δεν θα λείψουν και οι κατηγορίες στον Όστιν Ρίβερς ως «βυσματία», παιδί του μπαμπά κτλ, καθώς ο πατέρας του φαίνεται να τον αγαπάει αρκετά (22 λεπτά ανά αγώνα πέρσι), αλλά και η απέλπιδα προσπάθεια του Τζαμάλ Κρόφορντ να σουτάρει όσο πιο πολύ μπορεί (άσχετα από το ποσοστό), μπας και ανακηρυχθεί για 4η φορά έκτος παίκτης της χρονιάς.


Βαρόμετρο: και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ο Κρις Πολ. Ο κορυφαίος pure οργανωτής των τελευταίων ετών, με μέσους όρους των 18 πόντων και των 10 ασίστ ανά αγώνα στην καριέρα του. Φέτος, θα είναι μια από τις τελευταίες ευκαιρίες του 31χρονου σούπερ σταρ, ώστε να αποτινάξει την ταμπέλα του λούζερ που κουβαλά τα τελευταία χρόνια, ένεκα της αποτυχίας του να φθάσει έστω και μία φορά σε τελικούς περιφέρειας.

Πάικτης-κλειδί: ο Μαρίς Σπέιτς. Η πιο αξιόλογη κίνηση του καλοκαιριού. Ο «Mo Buckets» έρχεται κατευθείαν από τον παράδεισο του Γκόλντεν Στέιτ, ώστε να «σκοτώσει» τους αντιπάλους του με το εξαιρετικό σουτ που διαθέτει από μέση (και μακρινή) απόσταση.

Πρόβλεψη: 3η θέση στη Δύση, αποκλεισμός στο δεύτερο γύρο.



Λος Άντζελες Λέικερς: rising stars



Όταν κάποιος ακούει τη φράση «Los Angeles Lakers», το μυαλό πηγαίνει κατευθείαν στους θρύλους της ομάδας, τις δεκάδες διακρίσεις του παρελθόντος, αλλά και τη λάμψη του Χόλιγουντ. Όχι όμως τα τελευταία χρόνια...

Για πρώτη φορά, οι Λέικερς έμειναν για τρεις συνεχόμενες χρονιές εκτός πλέι-οφς, διανύοντας και επίσημα τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας τους. Πλέον, είναι βέβαιο ότι χτύπησαν «πάτο» και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η άνοδος έρχεται. Οι βάσεις έχουν ήδη μπει και με μπόλικη δόση υπομονής, τα καλύτερα είναι προ των πυλών.

Ο περιοδεύων θίασος του Κόμπι Μπράιαντ ολοκληρώθηκε, με τον «Black Mamba», να τελειώνει την καριέρα του με τον πιο ταιριαστό τρόπο(60 πόντοι στο τελευταίο ματς, παίρνοντας 50 σουτ). Δίχως την αύρα του θρυλικού σταρ, μετά από 20 σεζόν, οι «Λιμνάνθρωποι» γυρίζουν σελίδα, με το νέο ρόστερ να μη θυμίζει σε τίποτα τις περασμένες χρονιές (με εξαίρεση το Ρον Αρτέστ...).

Στο τιμόνι του προπονητή κάθεται πλέον ο Λουκ Γουόλτον, με τον πρώην βοηθό των Γουόριορς να φέρνει νέα ήθη και έθιμα στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Πολύ σουτ, συνεχής κίνηση της μπάλας, γρηγορότερος ρυθμός, παιχνίδι στο transition. Το πρότυπο του Γκόλντεν Στέιτ θα επικρατήσει και στο L.A, με το Γουόλτον να αποδεικνύει πέρσι ότι μπορεί να το εφαρμόσει στην εντέλεια, καθώς, στα 43 ματς που ανέλαβε τους «πολεμιστές», λόγω της εγχείρισης του Στιβ Κερ, είχε ρεκόρ 39-4, ξεκινώντας με 24-0 τη σεζόν.

Όσων αφορά τους παίκτες, μόνο χαμόγελα προκαλούν, όταν διαπιστώσει κανείς την προοπτική του καθενός. Στο νο.2 του περασμένου ντραφτ, επελέγη ο Μπράντον Ίνγκραμ, ένας 19χρονος φόργουορντ ύψους 2,06, με τεράστιο άνοιγμα χεριών και εξαιρετικές all-around δυνατότητες, ειδικά επιθετικά. Πρέπει όμως να δυναμώσει το κορμί του (ζυγίζει μόλις 86 κιλά), ώστε να επιβιώσει ανάμεσα στα θηρία. Στη θέση 2, δεσπόζει ο Τζόρνταν Κλάρκσον, με τον τριτοετή γκαρντ να φθάνει τους 15,5 πόντους πέρσι, δείχνοντας «ψήγματα» ενός εξαιρετικού σκόρερ, με καλά αθλητικά προσόντα.

Στη φροντ λάιν, μπορεί να γέλασε και ο κάθε πικραμένος με το συμβόλαιο που δόθηκε στον Τιμοφέι Μόζκοφ (64 εκατομμύρια για 4 χρόνια), όμως ο Ρώσος θα προσφέρει συνεπές rim protection και κάποιος πόντους ενίοτε, ενώ ο Τζούλιους Ραντλ είναι η νέα μεγάλη ελπίδα στη θέση 4, καθώς κατεβάζει με ευκολία τα ριμπάουντ (10,2 ανά αγώνα) και χειρίζεται άνετα τη μπάλα. Σε πολλούς θυμίζει το Λαμάρ Όντομ, αν και πρέπει να επεκτείνει το επιθετικό του παιχνίδι.

Βαρόμετρο: ο Ντι Άντζελο Ράσελ. Μετά από μια ρούκι χρονιά γεμάτη ίντριγκα και... καψώνια, καθώς ο κόουτς Μπάιρον Σκοτ τον άφηνε επίτηδες στον πάγκο για να «σκληραγωγηθεί», ο 20χρονος πλέι μέικερ είναι έτοιμος για να ξεδιπλώσει κάθε πτυχή του ταλέντου του. Καταπληκτικός εκτελεστής, πολύ καλός χειριστής της μπάλας και με εξαιρετικό σωματότυπο, (1,96 ύψος), ο Γουόλτον προσπαθεί να τον βάλει και στο ποστ, ώστε να γίνει ένας υπερπλήρης άσος. Απλώς έχει ένα τεράστιο βάρος στους ώμους του, λόγω του ρόλου που του έχει απονεμηθεί και πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.


Παίκτης-κλειδί: ο Λάρι Νανς jr. Ο γιος του θρυλικού σταρ των Σανς και των Καβαλίερς, μπορεί να μη βγάζει μάτι με τους αριθμούς του, όμως έχει κληρονομήσει τις αλτικές ικανότητες του πρεσβύτερου και αναμένεται να αποτελέσει μια αξιόπιστη back-up λύση για τη θέση 4.


Πρόβλεψη: σίγουρα όχι το περσινό χάλι, αλλά εκτός των πλέι-οφς.



Σακραμέντο Κινγκς: μιζέρια...



Έπειτα από μια θυελλώδη χρονιά, όπου το τρίγωνο Τζορτζ Καρλ, Ντεμάρκους Κάζινς και διοίκηση, τσακώθηκαν σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, οι Σακραμέντο Κινγκς μπαίνουν στη σεζόν δίχως ξεκάθαρο πλάνο, αλλά και χωρίς να ξέρουν με τι ρόστερ θα ολοκληρώσουν τη χρονιά. Ο Ρούντι Γκέι είναι υποψήφιος προς ανταλλαγή, καθώς οι «Βασιλιάδες» καίγονται για την απόκτηση ενός πλέι μείκερ (με πρώτο στόχο το Γκόραν Ντράγκιτς), ενώ ο Κάζινς μπορεί να «ξεπορτίσει» ανά πάσα στιγμή.

Πέρσι, οι Κινγκς έτρεχαν με σπασμένα τα φρένα, έχοντας 102,2 κατοχές ανά αγώνα (pace), όντας με διαφορά πρώτοι στο πρωτάθλημα. Παρά την παρουσία του Ραζόν Ρόντο, ο οποίος τερμάτισε πρώτος σε ασίστ, το Σακραμέντο «κόλλησε» στις 33 νίκες, βλέποντας με το κιάλι τα πλέι-οφς. Φέτος, μετά την αποχώρηση του Ρόντο, τα πράγματα δείχνουν ακόμη πιο σκούρα.

Μια από τις ευχάριστες παρενθέσεις του καλοκαιριού ήταν η πρόσληψη του Ντέιβ Γέιγκερ (ναι, έτσι προφέρεται) για τη θέση του προπονητή, με τον πρώην κόουτς των Γκρίζλις να παρουσιάζεται εξαιρετικά σοβαρός, κερδίζοντας 147 παιχνίδια σε 3 χρόνια με τις «αρκούδες». Μεθοδικός, αρέσκεται σε αργές επιθέσεις, με επίκεντρο το ποστ, κάτι που συμφέρει και το «δικό μας», Κώστα Κουφό, ο οποίος μπορεί να βρει θέση ακόμη και στη βασική πεντάδα, δίπλα στον Κάζινς. Όπως και να έχει, θα προσφέρει πολύτιμες λύσεις σε ριμπάουντ και σκορ, έχοντας κερδίσει το σεβασμό όλων στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει και ο έτερος συμπατριώτης, Γιώργος Παπαγιάννης, με τον 19χρονο σέντερ να παρουσιάζει ένα πολύ ελκυστικό skillset, καθώς οι ευέλικτοι ψηλοί με σουτ είναι ανάρπαστοι στην Αμερική. Πάντως, μην περιμένετε να τον δείτε πολύ στα παρκέ του NBA, καθώς είναι βέβαιο ότι θα βρίσκεται συχνά στη D-League, ώστε να «ψηθεί» περισσότερο.


Σχετικά με τους υπόλοιπους, η «τρύπα» στη θέση 1 είναι προφανής, καθώς ο Ντάρεν Κόλισον θα απουσιάσει από το ξεκίνημα της σεζόν, λόγω ενδοοικογενειακής βίας, ενώ ο Τάι Λόσον παλεύει να ξαναβρεί το χαμένο εαυτό του, αρκεί να σταματήσει τα εξωαγωνιστικά τερτίπια. Ο Άρον Αφλάλο είναι ένας κλασικός 3&D παίκτης (σουτ και άμυνα δηλαδή), ενώ ο Γουίλι Κόλει-Στάιν θυμίζει τον Τάισον Τσάντλερ σε νεαρότερη βερσιόν, με την ικανότητά του σε άμυνα και ριμπάουντ. Τουλάχιστον, αναβάθμισαν το γήπεδό τους, καθώς μετακινήθηκαν στο νεότευκτο Golden 1 Center, κλάσεις ανώτερο της Sleep Train Arena, η οποία θύμιζε περισσότερο… σούπερ-μάρκετ, παρά γήπεδο NBA.


Βαρόμετρο: ο Ντεμάρκους Κάζινς. Ο πιο δυσαρεστημένος σταρ του NBA. Ο πιο γκρινιάρης παίκτης των τελευταίων ετών. Και ίσως ο κορυφαίος σέντερ του NBA. Με 26,9 πόντους, 11,5 ριμπάουντ και ικανότητα σε κάθε πιθανό επιθετικό τομέα, ο «Boogie» ψάχνει απεγνωσμένα να βρει τη μπασκετική «Ιθάκη» του. Και όπως όλα δείχνουν, αυτή είναι μακριά από το Σακραμέντο...


Παίκτης-κλειδί: ο Γουίλι Κόλει-Στάιν. Όπως είπαμε, έχει μεγάλη προοπτική στο παιχνίδι του, τόσο ως μπλοκέρ, όσο και σαν ριμπάουντερ, και είναι μόλις 22 ετών. Μια ενδεχόμενη ανταλλαγή του Κάζινς θα του ανοίξει χώρο στη βασική πεντάδα. Το ύψος του (2.13) και οι αθλητικές του ικανότητες αναμένεται να του εξασφαλίσουν μπόλικα λεπτά συμμετοχής.

Πρόβλεψη: εκτός των πλέι-οφς


Φοίνιξ Σανς: παιδομάζωμα...



Στην έρημο της Αριζόνα, κυριαρχεί ένα αίσθημα... κατάθλιψης, καθώς η περσινή ήταν η 6η σεζόν εκτός των πλέι-οφς, αλλά και κρυφής αισιοδοξίας, καθώς το ταλέντο της ομάδας αυξάνεται σιγά-σιγά, με προεξάρχοντα το Ντέβιν Μπούκερ.

Ο μόλις 20 ετών σούτινγκ γκαρντ, έχει καταπλήξει τους φίλους του NBA με την καταπληκτική μηχανική του στο σουτ, κάτι ασυνήθιστο για ένα τόσο νεαρό παίκτη. Μετά το περσινό All-Star Game, τα κλειδιά της περιφέρειας δόθηκαν οριστικά σε αυτόν, δείχνοντας αξιοθαύμαστη ωριμότητα στις επιλογές του, αλλά και την ικανότητα σε άλλους τομείς πέρα από το σουτ, όπως στα drives.


Ο προπονητής Ερλ Γουότσον διαθέτει μηδαμινή εμπειρία, ενώ η περσινή εικόνα δεν είναι ενδεικτική του τακτικού προσανατολισμού του, καθώς οι Σανς θύμιζαν... παιδική χαρά από ένα σημείο και μετά, ένεκα της απουσίας στόχων. Πρέπει ωστόσο να διαχειριστεί τους νεαρούς παίκτες, καθώς αν ξεκλειδώσει το ταλέντο τους, έρχονται καλύτερες μέρες. Πολύ καλύτερες...

Η προοπτική του Ντράγκαν Μπέντερ έχει ενθουσιάσει τους ιθύνοντες της ομάδας, καθώς ο 19χρονος Κροάτης, με ύψος 2.18 και ικανότητες περιφερειακού, θυμίζει τον Κρίσταπς Πορζίνγκις, με την ελπίδα να εξελιχθεί σε κάτι παρόμοιο, παρά την πολύ μικρή εμπειρία του σε επαγγελματικό επίπεδο. Ακόμη, οι Σανς επέλεξαν τον Μαρκίς Κρις, ίσως τον πιο αλτικό παίκτη του περασμένου ντραφτ, με τον απόφοιτο του Γουάσινγκτον να πληρεί τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου τεσσαριού, αν και έχει χτυπητά μειονεκτήματα, όπως τα εύκολα φάουλ στα οποία υποπίπτει.

Οι θέσεις των φόργουορντ μοιάζουν σχετικά γεμάτες, με τους Τζάρεντ Ντάντλει, Τι Τζέι Γουόρεν και Πι Τζέι Τάκερ, να παρουσιάζουν ένα ομοιόμορφο δείγμα εμπειρίας, αμυντικής προσήλωσης και αθλητικότητας, ενώ η θέση 5 καλύπτεται από το «γερόλυκο» Τάισον Τσάντλερ και τον Ουκρανό «γίγαντα», Άλεξ Λεν. Μοναδική εκκρεμότητα του ρόστερ αποτελεί η ενδεχόμενη ανταλλαγή του Μπράντον Νάιτ, καθώς φαίνεται να περισσεύει στην περιφέρεια, λόγω της τεράστιας προόδου του Μπούκερ.

Βαρόμετρο: ο Έρικ Μπλέντσο. Ο «mini-Lebron», όπως τον έχουν χαρακτηρίσει στο παρελθόν λόγω της σωματοδομής του, είναι ένας από τους πληρέστερους πλέι-μέικερ του πρωταθλήματος, κάτι που απέδειξε στο ξεκίνημα της περσινής χρονιάς (20,4 πόντοι, 4 ριμπάουντ και 6,1 ασίστ στα πρώτα 31 ματς), προτού πέσει στο «καναβάτσο» λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο. Η ευημερία του Φοίνιξ εξαρτάται άμεσα από την πορεία της υγείας του.


Παίκτης-κλειδί: Ο Τι Τζέι Γουόρεν. Πέρσι στάθηκε άτυχος, καθώς αγωνίστηκε μόλις σε 47 ματς, όμως είναι αρκετά αθλητικός, κινείται εξαιρετικά χωρίς τη μπάλα και μπορεί να εκτελέσει από οπουδήποτε (11 πόντοι ανά αγώνα, με 40% στα τρίποντα).

Πρόβλεψη: γύρω στις 30 νίκες και εκτός των πλέι-οφς.


Γκόλντεν Στειτ Γουόριορς: The Avengers



Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η προσθήκη του Κέβιν Ντουράντ, σε μια ομάδα που έφθασε τις 73 νίκες και μια ανάσα από το πρωτάθλημα, τους καθιστά ήδη ως μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις όλων των εποχών. Το περσινό «κάζο» των τελικών και η απόλυτη ανατροπή των δεδομένων, έχει πεισμώσει τους «πολεμιστές» και οτιδήποτε λιγότερο από το δακτυλίδι του πρωταθλητή θα συνιστά πρωτοφανή αποτυχία.


Οι Γουόριορς έχουν αλλάξει τα ήθη και τα έθιμα του πρωταθλήματος με τον τρόπο που αγωνίζονται, ανοίγοντας τις αντίπαλες άμυνες σε πρωτοφανή βαθμό. Το «μαγικό» playbook του κόουτς Στιβ Κερ περιέχει συστήματα για όλα τα γούστα, πάντα με γνώμονα την αδιάκοπη κίνηση της μπάλας, τον ταχύτατο ρυθμό (99,3 κατοχές ανά αγώνα, 2οι στο NBA) και την πρωτοφανή ευστοχία από τα 7,25 μέτρα (13,1 εύστοχα ανά αγώνα, με 41,6% ευστοχία). Όλα αυτά οδήγησαν στην τρομερή επίδοση των 114,5 πόντων ανά 100 κατοχές, μακράν πρώτοι στη λίγκα, σε συνδυασμό με τη πολύ καλή τους άμυνα, καθώς δέχονταν 103,8 πόντους ανά 100 κατοχές, 5οι στο NBA.


Όσων αφορά το ρόστερ, εάν αναμείξουμε τις αρετές του Στεφ Κάρι, του Κλέι Τόμπσον, του Κέβιν Ντουράντ και του Ντρέιμοντ Γκριν, μια από τις πιο καταπληκτικές τετράδες που είδαμε ποτέ, το αποτέλεσμα μόνο εκρηκτικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Αν προσθέσουμε και το αρκετά δυνατό supporting cast (Λίβινγκστον, Πατσούλια, Ιγκουοντάλα, Ντέιβιντ Γουεστ), δεν έχουμε ιδέα σε τι επίπεδα μπορούν να φθάσουν (αν και μας έδωσαν μια γεύση στην preseason).


Βαρόμετρο: όποιος και να έρθει στην ομάδα, αυτή ανήκει στον Στεφ Κάρι. Η περσινή σεζόν ήταν μια από τις καλύτερες που έχουμε δει από παίκτη, καθώς έβαλε 402 τρίποντα σε ποσοστό 45,4%, είχε 30,1 πόντους ανά αγώνα, με 5,4 ριμπάουντ και 6,7 ασίστ, ενώ αναδείχθηκε και πρώτος «κλέφτης», με 2,1 ανά αγώνα. Ο τραυματισμός που υπέστη στα πλέι-οφς, αλλά και η αδυναμία του να παρουσιάσει την ίδια εικόνα απέναντι στους Καβς, στιγμάτισαν ανεπανόρθωτα την απίθανη αυτή χρονιά. Μπορεί φέτος να μην επαναλάβει τα ίδια νούμερα, αλλά ήδη έχει καθιερωθεί ως ο δεύτερος καλύτερος του κόσμου, πίσω από το «βασιλιά» Λεμπρόν.


Παίκτης-κλειδί: μέσα στον κυκεώνα αστέρων του Γκόλντεν Στέιτ, έρχεται από τον πάγκο ο Άντρε Ιγκουοντάλα, ώστε να κάνει όλες τις δουλειές στο παρκέ. Από τους κορυφαίους περιφερειακούς αμυντικούς, ο MVP των τελικών του 2014 θα μαρκάρει πάντοτε τον κορυφαίο των αντιπάλων, ενώ, όταν έρχεται η ώρα των πλέι-οφς, συνήθως πράττει το μεγάλο step-up.

Πρόβλεψη: το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο.

Επιμέλεια: Μάριος Φορτούνης