NBA preview: Southwest division

Νιου Όρλεανς Πέλικανς: Νοσοκομείο…



Η σεζόν 2014-15 δημιούργησε πληθώρα αισιοδοξίας στο στρατόπεδο των Πέλικανς. Η εξωπραγματική σεζόν του Άντονι Ντέιβις (24,2 πόντοι, 10,2 ριμπάουντ, 2,9 τάπες, με 53,5% ποσοστό ευστοχίας), οδήγησε την ομάδα σε 45 νίκες και στα πλέι-οφς. Μετά όμως, ξεκίνησε η… επιδημία.

14 ο Ομέρ Ασίκ, 16 ο Ράιαν Άντερσον, 17 ο Τζρου Χόλιντεϊ, 21 ο Ντέιβις, 23 ο Αζινσά, 37 ο Έρικ Γκόρντον, 82(όλα δηλαδή) ο Κουίνσι Ποντέξτερ. Αυτά ήταν τα χαμένα παιχνίδια λόγω τραυματισμού, με τις μόλις 30 νίκες να αποτελούν φυσικό επακόλουθο την περσινή χρονιά. Όλα αυτά κορυφώθηκαν με τον τραγικό θάνατο του Μπράις Ντεζάν-Τζόουνς μετά το τέλος της σεζόν. Ο κόουτς Άλβιν Τζέντρι αδυνατούσε να βρει τους κατάλληλους αυτοματισμούς και τις σωστές πεντάδες, καθώς τα δεδομένα μεταβάλλονταν συνεχώς, και κάπως έτσι, ένα άκρως ελπιδοφόρο project είναι έτοιμο να καταρρεύσει πολύ πριν την ώρα του.



Η διοίκηση των Πέλικανς φρόντισε να δεσμεύσει το σημαντικότερο περιουσιακό της στοιχείο, υπογράφοντας τον Ντέιβις με ένα κολοσσιαίο συμβόλαιο ύψους 145 εκατομμυρίων για 5 χρόνια. Όπως είναι λογικό, επιθυμούν να χτίσουν γύρω του, αν και οι ατυχίες δεν έχουν τελειωμό. Συγκεκριμένα, ο Τζρου Χόλιντεϊ θα απουσιάσει από το ξεκίνημα της σεζόν, καθώς επιθυμεί να σταθεί στο πλευρό της άρρωστης γυναίκας του, ενώ ο Ποντέξτερ εξακολουθεί να «κουβαλάει» τον περσινό τραυματισμό του. Στη δίνη των προβλημάτων αυτών, το ρόστερ που έχει στελεχωθεί δεν διεκδικεί «δάφνες» ποιότητας, πέρα από το υπέρλαμπρο άστρο του Ντέιβις.

Στο «τιμόνι» του βασικού κουμανταδόρου θα κάτσει προσωρινά ο Τιμ Φρέιζιερ, με τον απόφοιτο του Πεν Στέιτ να κλείνει εντυπωσιακά την περσινή σεζόν και να αφήνει υποσχέσεις. Στην υπόλοιπη περιφέρεια, ξεχωρίζει ο Ταϊρίκ Έβανς, για τον οποίο κανείς δεν ξέρει ποια είναι η πραγματική του θέση (αν και ως πλέι-μέικερ έκανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του), ενώ η παρουσία του πρωτοετή Μπάντι Χιλντ αξίζει τη δική της, ξεχωριστή ανάλυση παρακάτω. Στα φόργουορντ, δεσπόζει η «παλαβή» φυσιογνωμία του Λανς Στίβενσον, ο οποίος θα προσφέρει άφθονες ποσότητες τρέλας (και κάποιων πόντων ενίοτε), ενώ ο Τέρενς Τζόουνς αποτελεί μια εξαιρετική λύση στη θέση 4, δίνοντας ανάσες στον Ντέιβις με το all-around παιχνίδι του. Στο 5, κυριαρχεί η μορφή του Ομέρ Ασίκ, ο οποίος είναι απλώς σκιά του εαυτού του, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια (μόλις 4 πόντοι και 6 ριμπάουντ ανά αγώνα πέρσι).

Βαρόμετρο: το Α, το Ω και όλη η… αλφάβητος για τους Πέλικανς είναι ο Άντονι Ντέιβις, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα ψηλών που έχουμε δει. Απειλεί τόσο με πρόσωπο, όσο και με πλάτη στο καλάθι, είναι από τους κορυφαίος αμυντικούς του NBA, τόσο ψηλά, όσο και χαμηλά, καθώς έχει δυναμώσει το κορμί του, διαθέτει εξαιρετικό σουτ από μέση απόσταση (43,4% πέρσι), ενώ έχει ήδη επεκταθεί και στη γραμμή του τριπόντου (35 εύστοχα σε 61 ματς την προηγούμενη σεζόν). Όταν είναι υγιής, είναι από τους 5-6 καλύτερους παίκτες του πλανήτη, όμως οι συνεχείς απουσίες δεν του επιτρέπουν να βρει τον κατάλληλο ρυθμό. Στα 23 του, μπαίνει σιγά-σιγά στα πιο γόνιμα χρόνια της καριέρας του, με την ελπίδα ότι θα φθάσει άμεσα στο ταβάνι των ικανοτήτων του. Το οποίο είναι τρομακτικό, αν το καλοσκεφτεί κανείς…


Παίκτης-κλειδί: ο Μπάντι Χιλντ. Όπως προείπαμε, ο απόφοιτος του Οκλαχόμα, και νούμερο 6 στο περασμένο ντραφτ, έχει καταπληκτική προοπτική, ώστε να γίνει ένας από τους κορυφαίους σουτέρ του κόσμου. Πέρσι, εκτελούσε με 45,7% στα τρίποντα και με 88% στις βολές, έχοντας εξαιρετική μηχανική στο σουτ, εκτελώντας υπό κάθε προϋπόθεση, ενώ έχει δείξει στοιχεία ενός υπερπλήρη σκόρερ, «μπουκάροντας» στο καλάθι και παίρνοντας φάουλ.(πρώτος σκόρερ του κολεγιακού με 25 πόντους ανά αγώνα). Έχοντας 4 χρόνια εμπειρίας στο κολέγιο, είναι με διαφορά ο πιο έτοιμος παίκτης του ντραφτ, όντας σε θέση να προσφέρει άμεσα τουλάχιστον 15 πόντους ανά αγώνα. Μετά τον Ντέιβις, είναι μακράν η μεγαλύτερη ελπίδα των Πέλικανς για το μέλλον.


Πρόβλεψη: στις τελευταίες θέσεις της Δύσης.

Μέμφις Γκρίζλις: Στο ίδιο μοτίβο



Έχοντας ένα από τα πιο γερασμένα ρόστερ του πρωταθλήματος, τα κουκιά είναι μετρημένα στο Μέμφις. Με λίγες αλλαγές σε σχέση με πέρσι, οι «αρκούδες» αναμένεται να πορευτούν με το ίδιο στυλ, το λεγόμενο «grit n’ grind», το οποίο τους καθιέρωσε στη συνείδηση των φιλάθλων τα τελευταία χρόνια.

Αργός ρυθμός (πολύ αργός για την ακρίβεια, μόλις 27οι στο pace με 93,3 κατοχές ανά αγώνα), επιθετικός προσανατολισμός με επίκεντρο το ποστ, άσχημα ποσοστά από τη γραμμή του τριπόντου (33,1% πέρσι, προτελευταίοι στο πρωτάθλημα). Πλέον όμως, το στυλ αυτό θεωρείται παρωχημένο και έχει κουράσει, ενώ όλο και πιο πολλές ομάδες υιοθετούν ευέλικτα σχήματα με αθλητικούς παίκτες, στο πλαίσιο της σύγχρονης εξέλιξης του μπάσκετ, αντιμετωπίζοντας με ευκολία τα βαριά σχήματα του Μέμφις.


Μπορεί ο προπονητής να άλλαξε, με τον πρώην βοηθό των Μαϊάμι Χιτ, Ντέιβιντ Φιζντέιλ να αναλαμβάνει αντί του Ντέιβ Γέιγκερ, αλλά το παρών ρόστερ δεν είναι σε θέση να υπηρετήσει κάτι διαφορετικό. Το κουμάντο του πλέι μέικερ θα αναλάβει ξανά ο Μάικ Κόνλεϊ, ο οποίος υπέγραψε το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του NBA (αξίας 152 εκατομμυρίων δολαρίων για 5 χρόνια). Ένας καταπληκτικός αμυντικός, από τους πιο υποτιμημένους NBAers, όμως δεν έχει αποδείξει ότι είναι φτιαγμένος από star-material. Οι δίδυμοι πύργοι Μαρκ Γκασόλ-Ζακ Ράντολφ, αποτελούν τα θεμέλια του οικοδομήματος, με τον «Z-Bo» να διαθέτει εξαιρετικό footwork, «δυνατό» σουτ από μέση απόσταση και τόνους εμπειρίας. Το μεγάλο στοίχημα όμως, ακούει στο όνομα Τσάντλερ Πάρσονς. Ο 28χρονος φόργουορντ ήρθε από το Ντάλας για να κάνει άμεσα τη διαφορά με την πλήρη παρουσία του (14,3 πόντους, 4,7 ριμπάουντ, 2,8 ασίστ), αρκεί να μείνει μακριά από τραυματισμούς (21 παιχνίδια εκτός πέρσι). Αν και ο τομέας αυτός δεν είναι και ο καλύτερος για το Μέμφις.

Συνολικά 28 παίκτες χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν, κάτι που αποτελεί ρεκόρ στα χρονικά του NBA. Και μόνο το γεγονός ότι κρατήθηκαν εντός 8αδας μέχρι το τέλος αποτελεί άξιο θερμών συγχαρητηρίων, καθώς ολοκλήρωσαν με ρόστερ ανάγκης την κανονική περίοδο. Φέτος, στην ανταγωνιστικότερη Δύση, οι 42 νίκες, τις οποίες κατέκτησαν πέρσι, ίσως να μην είναι αρκετές.

Φυσικά, τιμή και δόξα αξίζουν και σε άλλους δύο πόλους έλξης του ρόστερ. Ο ένας είναι ο Τόνι Άλεν, ένας από τους πιο «μανιασμένους» παίκτες που έχουμε δει ποτέ, με αστείρευτη ένταση στην άμυνα και πρωτοφανή αδυναμία να σουτάρει από οπουδήποτε στην επίθεση. Εάν μπορούσαμε να καθρεφτίσουμε το ύφος της ομάδας σε έναν άνθρωπο, ο Άλεν θα ήταν σίγουρα αυτός.


Στο άλλο άκρο, λογικά αυτή θα είναι η τελευταία σεζόν στην καριέρα του «ιπτάμενου» Βινς Κάρτερ. Ο «Air Canada», έπειτα από χιλιάδες «πτήσεις», αναμένεται να αποχωρήσει από τα παρκέ στα 40 του χρόνια, οπότε οι τελευταίες παραστάσεις του είναι ένας δυνατός λόγος για να ξενυχτήσει κανείς.


Βαρόμετρο: ο Μαρκ Γκασόλ. Ο Ισπανός σέντερ, μετά από μια περιπετειώδη χρονιά, στην οποία έχασε τα τελευταία 29 παιχνίδια, επιστρέφει δριμύτερος για να σπείρει τον πανικό στην άμυνα και να «ξεκλειδώσει» τις αντίπαλες άμυνες με τις ικανότητές του στο ποστ και τις τρομερές πάσες του. Μακράν ο πληρέστερος παίκτης των Γκρίζλις.

Παίκτης-κλειδί: ο Τζαμάικαλ Γκριν. Μπορεί οι μέσοι όροι του να μην… βγάζουν μάτι (7,4 πόντοι, 4,8 ριμπάουντ ανά αγώνα), αλλά είναι εξαιρετικά δυνατός και αθλητικός, όντας ο καταλύτης της άμυνας όταν οι βασικοί κάθονται στον πάγκο.

Πρόβλεψη: θα παλέψουν για την 8η θέση.


Ντάλας Μάβερικς: Ο Ντιρκ και… οι υπόλοιποι



Για 18η συναπτή σεζόν, ο μεγάλος Γερμανός θα ηγηθεί της προσπάθειας του Ντάλας, με σκοπό την πρόκριση στα πλέι-οφς. Ο 38χρονος Νοβίτσκι διατηρεί ακόμα στοιχεία που τον κάνουν ασυναγώνιστο στο ποστ, με σήμα κατατεθέν το σουτ εκτός ισορροπίας (το λεγόμενο one-legged fadeaway). Ο κορμός γύρω του φαντάζει αρκετά ελπιδοφόρος, με έντονο άρωμα… Γκόλντεν Στέιτ.

Η μετακίνηση του Κέβιν Ντουράντ στους Γουόριορς ωφέλησε αρκετά τους Τεξανούς, οι οποίοι αντικατέστησαν άμεσα τα κενά που δημιουργήθηκαν. Στη θέση του Τσάντλερ Πάρσονς, κατέφθασε ο Χάρισον Μπαρνς. Ο πρώην φόργουορντ του Γκόλντεν Στέιτ μπορεί να άφησε πικρή γεύση στους πάντες, μετά την απογοητευτική του παρουσία στους τελικούς, όμως η αθλητικότητά του και το φαρμακερό σουτ (38,3% στα τρίποντα πέρσι), αναμένεται να αναδειχθούν περισσότερο, χωρίς την παρουσία κάποιου… Κάρι και κάποιου… Τόμπσον. Κατευθείαν από το Όκλαντ ήρθε και ο Άντριου Μπόγκουτ, ώστε να θωρακίσει την άμυνα στη ρακέτα, αλλά και να διευκολύνει την κίνηση της μπάλας στην επίθεση, με τον τρόπο που βλέπει το γήπεδο.

Ο κόουτς Ρικ Κάρλαϊλ, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, χρησιμοποιώντας μια μεγάλη ποικιλία small-ball πεντάδων, ανεβάζοντας το ρυθμό και την επιθετική παραγωγικότητα της ομάδας (10οι πέρσι με 104,8 πόντους ανά 100 κατοχές). Όπλο του, η πληθώρα ικανών πλέι-μέικερ στο ρόστερ, με τους Ντερόν Γουίλιαμς, Τζέι Τζέι Μπαρέα και Ντέβιν Χάρις να συνδυάζουν ταχύτητα, ευελιξία και απειλή από το τρίποντο. Μιας και μιλάμε για τρίποντο, το μικρό αδερφάκι του Στεφ Κάρι, ονόματι Σεθ, απέδειξε ότι τα γονίδια της οικογένειας είναι αρκετά ισχυρά (45% στα τρίποντα, σε 44 αγώνες πέρσι), ενώ δεν ξεχνάμε και τον Γουέσλει Μάθιους, παρά την κατακόρυφη πτώση του. Ο 29χρονος σούτινγκ γκαρντ είναι ένας συνεπέστατος 3&D παίκτης (άμυνα και σουτ), έχοντας 38,7% στην καριέρα του, όσων αφορά το σουτ 3 πόντων.

Βαρόμετρο: οι συστάσεις για τον Νοβίτσκι περιττεύουν από ένα σημείο και μετά. Το κάτωθι βίντεο μπορεί να δώσει απαντήσεις σε όλους.


Παίκτης-κλειδί: θα ρισκάρουμε επιλέγοντας τον Ντουάιτ Πάουελ. Ο Καναδός φόργουορντ έδειξε «ψήγματα» του ταλέντου του την προηγούμενη σεζόν (5,8 πόντοι, 4 ριμπάουντ ανά αγώνα). Με δεδομένη την έλλειψη βάθους στη γραμμή ψηλών του Ντάλας, ο 25χρονος έχει την ευκαιρία να αυξήσει το χρόνο συμμετοχής του (μόλις 14,4 λεπτά πέρσι) και να ανέβει στη συνείδηση όλων.


Πρόβλεψη: αποκλεισμός στον 1ο γύρο των πλέι-οφς.


Χιούστον Ρόκετς: Τρεχάτε ποδαράκια μου…



Όταν κάποιος ακούει το όνομα «Μάικ Ντ’Αντόνι», το μυαλό του πηγαίνει σίγουρα στην πυραυλοκίνητη επίθεση των Φοίνιξ Σανς της περασμένης δεκαετίας, η οποία επανακαθόρισε πολλές από τις βασικές αρχές του επιθετικού μπάσκετ. Πλέον, ως ο νέος προπονητής των Ρόκετς, ο Ντ’Αντόνι έχει την ευκαιρία να ξανακάνει τα μαγικά του, και το σκορ αναμένεται να ξεφεύγει συχνά πάνω από τους 120 πόντους φέτος.


Τρέξιμο, τρέξιμο, τρέξιμο, αλλά και αδιάκοπο σουτ από την περιφέρεια. Όλα αυτά υπό την ηγεσία του Τζέιμς Χάρντεν. Ο «μούσιας» θα έχει πλέον φουλ καθήκοντα πλέι-μέικερ, καθώς, πέρα από τον κορυφαίο καθαρόαιμο σκόρερ του NBA (και την μοναδική ικανότητα στο να κερδίζει φάουλ), είναι ένας καταπληκτικός πασέρ (7,5 ασίστ ανά αγώνα πέρσι), «σπάζοντας» ιδανικά τη μπάλα στην περιφέρεια, μετά από δική του διείσδυση. Τα στατιστικά του μπορούν να φθάσουν σε αστρονομικά επίπεδα, αν και οι επιδόσεις του στην άμυνα δύσκολα θα βελτιωθούν.


Όπως δύσκολα προβλέπονται τα πράγματα για ολόκληρη την αμυντική λειτουργία της ομάδας φέτος. Οι μεταγραφές που έγιναν υπηρετούν ακριβώς το στυλ του Ντ’Αντόνι, όπως ο Ράιαν Άντερσον, ένα stretch 4άρι με τρομερό σουτ, ή ο Έρικ Γκόρντον, αλλά η άμυνα παραμένει ερωτηματικό, αφού είναι λίγοι αυτοί που ανταποκρίνονται με συνέπεια στον τομέα αυτό κατά μήκος της καριέρας τους, όπως οι Αρίζα και Μπρούερ. Φυσικά, η απώλεια του Πάτρικ Μπέβερλι στα πρώτα 20 ματς θα στοιχίσει πολύ, καθώς ο πρώην άσος του Ολυμπιακού προσφέρει ασφυκτική πίεση στην περιφέρεια, ενώ ο Ντουάιτ Χάουαρντ αποχώρησε για την Άτλαντα, στερώντας από τις «Ρουκέτες» αυτό που ξέρει να κάνει ακόμα σε elite επίπεδο. Την άμυνα ψηλά και χαμηλά.

Όσο και να απεχθάνεται κάποιος το run n’gun, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει το πόσο διασκεδαστική θα είναι αυτή η ομάδα, είτε από την καλή, είτε από την ανάποδη. Σίγουρα, η αμυντική αστάθεια θα δημιουργήσει προβλήματα κατά μήκος της σεζόν, όμως λίγες ομάδες θα ήθελαν να τους συναντήσουν στα πλέι-οφς. Εν ολίγοις, οι Ρόκετς αποτελούν έναν εξαιρετικό πόλο έλξης για όποιον επιθυμεί να ξενυχτήσει.

Βαρόμετρο: ο Τζέιμς Χάρντεν. Ό,τι και να πει κανείς για τις ηγετικές του ικανότητες, όσο και να γίνεται αντικείμενο χλεύης για την αστεία προσπάθειά του στην άμυνα, ο Χάρντεν είναι πάντα εδώ. Μαζί με τον Γουέστμπρουκ, είναι φαβορί για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, ενώ δεν είναι απίθανο να γίνει ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία, ο οποίος θα είναι ο πρώτος σκόρερ και ο πρώτος πασέρ του NBA, μετά τον θρυλικό Νέιτ Άρτσιμπαλντ.


Παίκτης-κλειδί: ο Κλιντ Καπέλα. Η ευχάριστη έκπληξη της περσινής σεζόν. Ο Ελβετός (ναι, αμέ) σέντερ παίρνει τα «κλειδιά» του βασικού σέντερ της ομάδας, ελλείψει του Χάουαρντ, στου οποίου τα παπούτσια καλείται να μπει. Οι 7 πόντοι και τα 6,4 ριμπάουντ σε 19 λεπτά συμμετοχής θα εκτοξευθούν φέτος, με κύρια όπλα τη δύναμη, την αθλητικότητα και την άμυνά του, όντας από τις φωτεινές εξαιρέσεις των Ρόκετς στον τομέα αυτό. Η ευελιξία του θα του επιτρέψει να ακολουθήσει με ευκολία το φρενήρη ρυθμό που θα επιβληθεί, θυμίζοντας, σε μικρό βαθμό, τον παλιό, καλό Αμάρε Στάνταμαϊρ.


Πρόβλεψη: και αυτοί θα παλέψουν για την 8η θέση.


Σαν Αντόνιο Σπερς: παγκόσμια σταθερά



Οι μεταβολές στον πλανήτη τα τελευταία χρόνια είναι ραγδαίες, λόγω της αλματώδους προόδου της τεχνολογίας. Λίγα είναι αυτά που επαναλαμβάνονται με την ίδια συνέπεια, αδιάκοπα, στο πέρασμα του χρόνου. Και εδώ έρχονται να «κολλήσουν» οι Σαν Αντόνιο Σπερς.

Ασταμάτητα πάνω από τις 50 νίκες τα τελευταία 19 χρόνια, με εξαίρεση τις δύο σεζόν του λοκ-άουτ, όπου δεν έφθασαν τον αριθμό αυτό καθαρά λόγω έλλειψης αγώνων στο πρόγραμμα, οι Σπερς μπαίνουν στη νέας σεζόν, με τον ίδιο προσανατολισμό και τον ίδιο στόχο. Α, και χωρίς τον Τιμ Ντάνκαν.



Ήταν το καλύτερο 4αρι όλων των εποχών και ίσως από τους 10 κορυφαίους παίκτες ever. Έπειτα από 19 σεζόν απόλυτης ηγεσίας, ο «Big Fundamental» έριξε αυλαία, με όσο πιο ήσυχο και αθόρυβο τρόπο μπορούσε. Το κενό είναι τεράστιο, η παρουσία του και η αύρα του θα λείψουν ανεπανόρθωτα από τα αποδυτήρια των «σπιρουνιών». Όμως, το μπάσκετ προχωρά και ο Γκρεγκ Πόποβιτς δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια.

Ο μεγάλος δάσκαλος των Σπερς δεν ανησυχεί, καθώς θα βασιστεί για ακόμη μια φορά στην αδιάκοπη κίνηση της μπάλας στην περιφέρεια, αξιοποιώντας στο έπακρο τα προσόντα του ρόστερ ,με τα περίτεχνα συστήματά του και με ακούραστη καθοδήγηση από τον πάγκο. Η άμυνα αναμένεται να τσακίζει κόκκαλα ξανά (1η σε όλο το NBA πέρσι με μόλις 96,6 πόντους ανά 100 κατοχές παθητικό), ο πάγκος είναι αρκετά βαθύς, οπότε η συνταγή για μια ομαλή σεζόν υπάρχει και κυριαρχεί.


Υπό την ηγεσία του «ρομπότ» που ακούει στο όνομα Καουάι Λέοναρντ, οι Σπερς δεν έχουν να φοβηθούν κάτι. Είναι ο κορυφαίος αμυντικός του κόσμου, κάτι στο οποίο έχει συμφωνήσει η ομοσπονδία τα τελευταία 2 χρόνια, έχει εξελιχθεί σε σκόρερ ολκής (21,2 πόντοι ανά αγώνα πέρσι) και έχει εγκαθιδρύσει τη θέση του ως ένας από τους 6-7 καλύτερους NBAers. Άξιος συμπαραστάτης του ο Λαμάρκους Όλντριτζ, ένας από τους κορυφαίους post παίκτες, με τρομερή δυνατότητα στο turnaround σουτ. Οι συστάσεις περιττεύουν όταν μιλάμε για το βάθος του ρόστερ, με τον Μάνου Τζινόμπιλι να τα δίνει όλα στην τελευταία χρονιά του στα παρκέ, ενώ ο Πάου Γκασόλ φαντάζει ως ο ιδανικός αντικαταστάτης του Ντάνκαν, πα΄ρα την χτυπητή αδυναμία του στην άμυνα στο πικ-εν-ρολ. Αν προσθέσουμε και τους Μιλς, Ντέιβιντ Λι και Ντάνι Γκριν, το οπλοστάσιο φαντάζει πλήρες.

Βαρόμετρο: φυσικά ο Καουάι Λέοναρντ. Ας αφήσουμε το βίντεο να μιλήσει…


Παίκτης-κλειδί: ο Κάιλ Άντερσον. Μπορεί το παρατσούκλι του να είναι «Slow-Mo», εξαιτίας της έλλειψης αθλητικών προσόντων, όμως ο Πόποβιτς τον προετοιμάζει ως βασική λύση για τα επόμενα χρόνια. Ό,τι και να «μαγειρεύει» ο Pop, εμείς θα παρακολουθούμε με προσοχή.

Πρόβλεψη: στους τελικούς της Δύσης.

Επιμέλεια: Μάριος Φορτούνης