Οδηγός του το… πέρσι

Η εκκίνηση της σεζόν είχε για τον Ολυμπιακό πολλές ομοιότητες, αλλά και μια μεγάλη διαφορά με την περασμένη σεζόν. Οι «ερυθρόλευκοι» απώλεσαν νωρίς-νωρίς τον πρώτο από τους τρεις τίτλους που διεκδικούσαν και μάλιστα αυτό συνέβη από τον αιώνιο αντίπαλο και μέσα στην έδρα τους, έστω κι αν αυτή ήταν στο… mute λόγω της τιμωρίας του ΣΕΦ.

Η απογοήτευση είναι δεδομένη, γιατί παρότι πρόκειται για τον λιγότερο σημαντικό από τους τρεις στόχους της ομάδας, δεν παύει το Κύπελλο να είναι ένας τίτλος και οι Πειραιώτες ήθελαν να φτάσουν στον πρώτο τους στο θεσμό από το 2011. Όμως η εικόνα τους δεν ήταν η δέουσα για να φτάσουν στην επιτυχία, όπως με παρρησία παραδέχονταν όλοι μετά τον αγώνα.

Ο Ολυμπιακός δεν βρήκε ποτέ ρυθμό στην επίθεση, εγκλωβίστηκε από την καλά διαβασμένη άμυνα του Παναθηναϊκού, μοίρασε μόλις 12 ασίστ, δεν κυκλοφόρησε γρήγορα και σωστά την μπάλα, παρά αναλώθηκε σε ατομικές προσπάθειες και είχε τραγικά ποσοστά: 18/58 στα σουτ, με 5/30 τρίποντα και 13/28 δίποντα (δείγμα της επιθετικής του ανισορροπίας). Παράλληλα έχασε τη μάχη στα ριμπάουντ και δεν αντέδρασε σωστά στο εντυπωσιακό ξεκίνημα των «πράσινων» στην τέταρτη περίοδο. Ο Σπανούλης εξουδετερώθηκε δημιουργικά κι εκτελεστικά, οι υπόλοιποι περιφερειακοί δεν κάλυψαν το κενό, Γιανγκ και Μιλουτίνοφ δεν τροφοδοτήθηκαν σωστά κι έτσι έμεινε ο συγκινητικός Πρίντεζης να παλεύει με τις εκλάμψεις του Λοτζέσκι να σώσουν την παρτίδα.

Η βασική πλην όμως διόλου αμελητέα διαφορά της φετινής ήττας από την περσινή είναι η εξής: παρά την απογοήτευση που έφερε η ήττα, δεν κλόνισε την εμπιστοσύνη διοίκησης και κόσμου προς την ομάδα κι αυτό που χτίζεται, ούτε φυσικά την αυτοπεποίθηση στις τάξεις του Ολυμπιακού. Μετά το ματς όλοι δήλωναν βέβαιοι πως εφόσον διαβαστεί σωστά αυτή η ήττα, είναι στο χέρι της ομάδας να αντιδράσει όπως ακριβώς και πέρσι, όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα με χαρακτηριστική ευκολία και παράλληλα έφτασε στη δεύτερη θέση της Ευρωλίγκας. Άλλωστε ελαφρυντικά υπάρχουν πολλά: η ομάδα είναι εμφανώς ανέτοιμη, καθώς οι περισσότεροι νέοι παίκτες άρχισαν νωρίς μαζί προετοιμασία, αλλά προ ημερών προστέθηκαν οι επιθετικοί πυλώνες, Σπανούλης και Πρίντεζης, αλλά και οι Λοτζέσκι, Χάκετ και Μιλουτίνοφ, που έλειπαν λόγω Ευρωμπάσκετ. Παράλληλα ο μοναδικός διαθέσιμος «παλιός» ψηλός, ο Χάντερ, ήταν off λόγω τραυματισμού. Κι ασφαλώς το θεωρητικό πλεονέκτημα έδρας πήγε… περίπατο, αφού το άδειο ΣΕΦ λειτούργησε πιο ανασταλτικά κι από ένα γεμάτο… ΟΑΚΑ.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι συνεργάτες του, η διοίκηση της ΚΑΕ, αλλά και η πλειοψηφία του κόσμου δεν αμφιβάλλουν πως κάτι καλό χτίζει και φέτος ο Ολυμπιακός. Απλώς είναι ακόμη… στα μπετά και θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να θυμίσει την περσινή στιβαρή ομάδα ή και να παρουσιαστεί ακόμη καλύτερος. Άλλωστε η χρονιά θα κριθεί από τις επιδόσεις τους στους δύο μεγάλους στόχους, που κρίνονται Μάιο και Ιούνιο. Οι «ερυθρόλευκοι» επιφυλάσσονται για απαντήσεις και το ντέρμπι πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό δεν είναι μακριά, μόλις δέκα μέρες απέχει…