Τι μας άρεσε και τι όχι στην Εθνική

Το δείγμα γραφής ήταν μικρό, τα συμπεράσματα όμως πολλά και χρήσιμα. Η Εθνική ολοκλήρωσε τα φιλικά της με δύο νίκες επί της Τουρκίας (78-52, 70-75) και μία ήττα από τη Σερβία (91-76) παρουσιάζοντας πολλά στοιχεία που φέρνουν αισιοδοξία, αλλά και κάποια άλλα που προβληματίζουν.

Το sport-fm.gr κάνει τον απολογισμό, καταγράφει όσα μας άρεσαν κι όσα χρήζουν διόρθωσης ή βελτίωσης μέχρι τη Δευτέρα, που αρχίζει η μάχη του Προολυμπιακού Τουρνουά στο Τορίνο.

Τι μας άρεσε

-αθλητικά προσόντα: για πρώτη φορά στα χρονικά η Εθνική διαθέτει τόσους παίκτες με πλούσια αθλητικά προσόντα δείχνοντας να προσαρμόζεται στις τάσεις της εποχής. Αυτό προσφέρει στην ελληνική ομάδα τη δυνατότητα να βγάζει ενέργεια, να κάνει αλλαγές στην άμυνα και να τρέχει σε κάθε ευκαιρία.

-ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε ρόλο ηγέτη: ο Φώτης Κατσικάρης το είχε προαναγγείλει, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο το δέχτηκε ευχαρίστως, αλλά το είδαμε και στην πράξη. Στα τρία φιλικά της Εθνικής είχε 14,6 πόντους (14/23 δίποντα, 60,8%, και 16/27 βολές, 59,2%, ενώ επιχείρησε μόλις ένα τρίποντο), 3,3 ριμπάουντ και 4,3 ασίστ σε περίπου 24 λεπτά ανά αγώνα.

-ανάδειξη νέων πρωταγωνιστών: η 15άδα της Εθνικής απαρτίζεται από επτά παίκτες που δεν έχουν παίξει ποτέ σε επίσημη διοργάνωση με την ελληνική ομάδα. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί από τους πρωτάρηδες έδειξαν πως μπορούν να βοηθήσουν άμεσα. Πρωτίστως Παπαπέτρου και Αγραβάνης, κατά δεύτερο λόγο ο Θανάσης Αντετοκούνμπο και με εκλάμψεις οι Ντόρσεϊ και Χαραλαμπόπουλος παρουσιάστηκαν έτοιμοι να βοηθήσουν, πολύ ή λιγότερο.

-χαμηλός μέσος όρος ηλικίας: ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στο Προολυμπιακό, η Εθνική αυτή έχει μέλλον. Με μέσο όρο ηλικίας 25,2 έτη και μεγαλύτερους τους 32χρονους Μπουρούση και Περπέρογλου, τα νιάτα κυριαρχούν στην «επίσημη αγαπημένη». Ειδικότερα στα φιλικά με Τουρκία η πρώτη πεντάδα, Καλάθης, Γ. Αντετοκούνμπο, Χαραλαμπόπουλος, Αγραβάνης και Κουφός, είχε μέσο όρο ηλικίας 23,2 και κόντρα στη Σερβία με τους Καββαδά και Περπέρογλου ανέβηκε στα 25,2.

-πολλές ασίστ: στα τρία της φιλικά η Εθνική πήρε καλό βαθμό στη δημιουργία. Είχε 21,6 ασίστ κατά μέσο όρο και σταθερή επιθετική παραγωγή, με 76,3 πόντους ανά αγώνα (78, 75 και 76 πόντους). Καλάθης (5,6), Γ. Αντετοκούνμπο (4,3), ακόμη και ο Μπουρούσης (4,6) βοηθούν πολύ στο κομμάτι αυτό.

-συνεπές περιφερειακό σουτ: η αποτελεσματικότητα της Εθνικής από την περιφέρεια ήταν ένα ερωτηματικό. Στα τρία φιλικά ο βαθμός που πήρε ήταν αρκετά καλός έχοντας συνολικά 19/46 τρίποντα (41,3%). Πρώτος απ’ όλους ο Μπουρούσης με 5/6, από κοντά και οι Αγραβάνης με 4/9 και Παπαπέτρου με 4/10.

Τι δεν μας άρεσε και χρειάζεται βελτίωση

-βιασύνη, πολλά λάθη: η Εθνική προσπαθεί να τρέξει, αλλά συχνά βιάζεται. Στα τρία της φιλικά είχε 18 λάθη κατά μέσο όρο και αυτό πρέπει να διορθωθεί.

-μπλοκάρισμα στο σετ παιχνίδι: συχνά η ελληνική ομάδα παρουσιάζει δυσλειτουργία στο παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε. Μοιάζει να ξεμένει από ιδέες, να μην έχει κίνηση ή καλή κυκλοφορία της μπάλας. Πάντως πρόκειται για στοιχείο που μπορεί να διορθωθεί με τη βοήθεια Σλούκα (αν είναι υγιής), Περπέρογλου και Μπουρούση (που ενσωματώθηκαν καθυστερημένα).

-προσωπική άμυνα: παρότι η αθλητικότητα και η διάθεση δεν λείπουν, η Εθνική είχε αρκετά προβλήματα στην άμυνα ένας εναντίον ενός, κυρίως στο φιλικό με τη Σερβία αλλά όχι μόνο. Θα χρειαστεί βελτίωση στο κομμάτι αυτό απέναντι σε ομάδες όπως η Κροατία (Μπογκντάνοβιτς, Σίμον, Χεζόνια) και η Ιταλία (Γκαλινάρι, Μπελινέλι, Μπαρνιάνι, Ντατόμε), που έχουν παίκτες που διαπρέπουν στο one-on-one.

-χαμένα ριμπάουντ: παρότι δεν λείπει το ύψος και η αθλητικότητα από την Εθνική, παρουσίασε αρκετές φορές αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ. Στα τρία φιλικά οι αντίπαλοι είχαν 10 επιθετικά κατά μέσο όρο.

-τρανζίσιον παιχνίδι: ενώ η Εθνική μπορεί να αμυνθεί καλά σε σετ παιχνίδι και να τρέξει στην επίθεση, ορισμένες φορές μοιάζει να καθυστερεί να οργανωθεί στα μετόπισθεν όταν χαλάει η επίθεσή της, αλλά και να χρειάζεται χρόνο για να βρουν οι παίκτες τις θέσεις τους όταν δεν τους βγαίνει πρωτεύων ή δευτερεύων αιφνιδιασμός.