Ο συμπαγής Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη και οι μεταγραφές

Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό στο χθεσινό πρώτο ματς με την Γκαμπάλα ήταν η νίκη και το μηδέν παθητικό. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, ο στόχος επετεύχθη για τους «πράσινους», που έκαναν το πρώτο βήμα για την πρόκριση στα πλέι οφ του Europa League κόντρα στους φιλόδοξους, μα μη ποιοτικούς Αζέρους. Αν δεις και ξαναδείς, όμως, τις χαμένες ευκαιρίες του «τριφυλλιού», ένα «γιατί ρε γαμώτο» θα το πεις, μια και το «φτωχό» 1-0 δεν αντικατοπτρίζει με τίποτα την εικόνα του ματς.

Και δυο δοκάρια και χαμένα τετ α τετ και πολιορκία και ασφυκτικό πρέσινγκ στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού από τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, που αν ήταν λίγο πιο τυχεροί θα είχαν σφραγίσει από χθες την πρόκριση και θα πήγαιναν στο Αζερμπαϊτζάν, απλώς για να βγάλουν την υποχρέωση. Το 1-0, όμως, είναι πονηρό και είναι αυτονόητο ότι στη ρεβάνς θα χρειαστεί πάρα πολύ μεγάλη προσοχή και κυρίως περισσότερη ευστοχία, όταν θα δοθεί η ευκαιρία για γκολ. Διότι είναι δεδομένο ότι οι Αζέροι θα πιέσουν για να σκοράρουν, κάτι που σημαίνει ότι, εκτός των άλλων, θα αφήσουν και περισσότερους διαδρόμους στους παίκτες του «τριφυλλιού».

Το μοναδικό μείον από τη χθεσινή αναμέτρηση ήταν αυτό. Το μη τελείωμα των ευκαιριών και πολλές χαμένες ευκαιρίες. Κι αν για τα δοκάρια του κορυφαίου Λουντ μιλάμε για ατυχία, για τα υπόλοιπα είναι ξεκάθαρο ότι λείπει ακόμη ο σέντερ φορ εκτελεστής που θα καλύψει το κενό του Μάρκους Μπεργκ. Διότι, καλός και χρήσιμος ο Μολίνς, αλλά απαιτείται κάτι διαφορετικό για την επίθεση της ομάδας.

Τα συν, από την άλλη, είναι πολλά, ιδιαίτερα για την εποχή. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στρωτό και όμορφο ποδόσφαιρο, με πολύ τρέξιμο και πρέσινγκ, με εξαιρετική κυκλοφορία στο μεγαλύτερο διάστημα, με πάρα πολύ καλή ανασταλτική λειτουργία (η Γκαμπάλα έκανε μόλις... 1,5 ευκαιρία) και κυρίως με «ταυτότητα» στο παιχνίδι του. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης «χτίζει» από την αρχή ένα συμπαγές σύνολο που θα έχει ξεκάθαρο πλάνο και «θέλω» στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και συγκεκριμένους στόχους. Αν είδαμε ένα δείγμα πέρυσι, από τη στιγμή που ανέλαβε ο Ελληνας προπονητής, τότε πολλά περισσότερα θα δούμε φέτος και αν «η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί», τότε ίσως γίνουμε μάρτυρες αρκετών «ωραίων» από τη φετινή ομάδα του Εβρίτη. Προς το παρόν, οι εκτιμήσεις θα πρέπει να είναι συντηρητικές. Το πρώτο βήμα έγινε. Απαιτούνται κι άλλα, όπως φυσικά οι μεταγραφές που θα γίνουν, με στόχο να καλυφθούν τα κενά, να προστεθεί στην ομάδα ποιότητα και φυσικά να έχει περισσότερα «εργαλεία» στα χέρια του ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

ΥΓ1: Σε ατομικό επίπεδο οι Λουντ και Χουλτ ήταν μακράν οι κορυφαίοι. Οι δυο τους δημιουργούν μια εξαιρετική αριστερή πλευρά, που αποτέλεσε και χθες το δυνατό σημείο του Παναθηναϊκού. Πολύ καλοί ήταν, επίσης, οι Ζέκα και Κουρμπέλης στον άξονα, θετικότατος και χρήσιμος ο σκόρερ Μολίνς. Οι Καμπέσας και Λουτσιάνο, που μπήκαν ως αλλαγή, έδειξαν ότι ακόμη θέλουν χρόνο για να φτάσουν στον επιθυμητό βαθμό ετοιμότητας.

YΓ2: Ακρως θετικό για τον Παναθηναϊκό και- για να είμαστε ειλικρινείς- μη αναμενόμενο, το γεγονός ότι ο κόσμος γέμισε το «Απόστολος Νικολαϊδης». Πάνω από 15.000 φίλοι του «τριφυλλιού» βρέθηκαν στις κερκίδες και έδειξαν ότι θέλουν και μπορούν να στηρίζουν την ομάδα. Αλλά περιμένουν να δουν και «αποτελέσματα» σε κάθε επίπεδο...