Είκοσι χρόνια από τον εφιάλτη (video)

Είναι στιγμές που καθορίζουν την ιστορία μίας ομάδας. Γιατί ακόμη και μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία, μία αποτυχία, μπορεί να αποδειχτεί τελικά ευεργετική.

Κάπως έτσι έγινε και στην περίπτωση του Ολυμπιακού. Το 1994 φτάνει στον τελικό του Final Four για πρώτη φορά στην ιστορία του θριαμβεύοντας επί του Παναθηναϊκού στον «εμφύλιο» (77-72) του Τελ Αβίβ και φαντάζει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το τρόπαιο στον τελικό απέναντι στην Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Η υπεροχή του στον τελικό της 21ης Απριλίου αποτυπώνεται στο παρκέ στο μεγαλύτερο διάστημα του τελικού, η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη προηγείται με 57-52 λίγο πριν το τέλος αλλά μία πρωτοφανής «καθίζηση» στα τελευταία λεπτά επιτρέπει στους Καταλανούς να επιστρέψουν στο ματς. Ο εξαφανισμένος μέχρι τότε Κορνίλιους Τόμπσον δίνει με τρίποντο προβάδισμα στην ομάδα του με 59-57 και ο «ξανθός» βάζει και ξαναβγάζει το σακάκι του. Στα δευτερόλεπτα που απομένουν ο Ζάρκο Πάσπαλι κερδίζει φάουλ, αποτυγχάνει από τη γραμμή, το χρονόμετρο κολλάει και έχει μια τελευταία... ελπίδα να ισοφαρίσει, αλλά αστοχεί από τη γωνία.

Μια μεγάλη ευκαιρία χάνεται. Ο Ολυμπιακός φτάνει στην πηγή αλλά δεν ξεδιψά. Η αποτυχία, ωστόσο, τον κάνει πιο δυνατό. Ξαναφτάνει στον τελικό το 1995 αλλά χάνει από τη Ρεάλ στη Σαραγόσα και τελικά παίρνει το αίμα του πίσω το 1997 στη Ρώμη. Και την τελευταία διετία σε ρόλο… Μπανταλόνα ο ίδιος και κόντρα σε όλα τα προγνωστικά πήρε με τόκο αυτό που του είχε στερήσει η μοίρα το 1994 στο Τελ Αβίβ.

Ολυμπιακός (Ιωαννίδης): Μπακατσιάς 2, Σιγάλας 14(2), Σταμάτης, Πάσπαλι 15, Φασούλας 2(10ρ.), Τόμιτς 10(1), Λιμνιάτης 2, Τάρπλεϊ 12(14ρ.)

Μπανταλόνα (Ομπράντοβιτς): Ρ. Γιοφρέσα 4, Π. Γιοφρέσα 5, Βιγιακάμπα 16(1), Τόμπσον 9(1), Μοράλες 2, Μαρτίνεθ 17(10ρ.), Σμιθ Γκιμπς 6.