Εξάστερε θυμήσου, Θρύλε εκδικήσου

Οι άλλοι, δηλαδή η Ρεάλ, έκαναν την επιλογή τους. Τώρα απομένει οι «αιώνιοι» να τους τιμωρήσουν γι’ αυτές.

Δεν διαλέγεις τον πρωταθλητή για αντίπαλο

Ξεκινάμε από τους Μαδριλένους. Η πασιφανής, όσο κι αν προσπαθήσουν να μας πείσουν για το αντίθετο με δηλώσεις τους, επιλογή να παίξουν με τον Ολυμπιακό είναι αν μη τι άλλο παράτολμη. Όχι γιατί ο Παναθηναϊκός θα ήταν του χεριού τους, αλλά γιατί απλώς θα έκαναν το αυτονόητο και κερδίζοντας τη Ζαλγκίρις θα έπεφταν πάνω του. Όμως η εξόφθαλμη (αφού ο Ρούντι και η παρέα του αποδεικνύεται πως μπορούν να προσποιούνται πετυχημένα μόνο για να κερδίσουν φάουλ κι όχι για να χάσουν αγώνα) πρόθεσή τους να ηττηθούν από μία πολύ κατώτερη ποιοτικά ομάδα για να παίξουν κατ’ επιλογήν με τους δις πρωταθλητές Ευρώπης πέραν του ότι είναι unfair, είναι ακατανόητη, αλαζονική και ευχόμαστε αυτοκαταστροφική.

Προφανώς ο Πάμπλο Λάσο έκρινε πως η ομάδα του «ματσάρει» καλύτερα με τον Ολυμπιακό. Στο χέρι των «ερυθρόλευκων» είναι, λοιπόν, να τους δείξουν πόσο μεγάλο λάθος έκαναν. Η επιλογή αντιπάλου από τη Ρεάλ δεν καθιστά ασφαλώς λιγότερο δύσκολο το έργο των Πειραιωτών, αφού η ομάδα με το πλεονέκτημα έδρας και το αήττητο σε ισπανικό πρωτάθλημα και το γήπεδό της παραμένει το φαβορί. Όμως προσφέρει ένα έξτρα κίνητρο στον Ολυμπιακό, καθώς στο ήδη δεδομένο της επιθυμίας να υπερασπιστεί μέχρι… θανάτου το στέμμα που έχει «σφηνώσει» στο κεφάλι του την τελευταία διετία, προστίθεται και η στάση ενός αντιπάλου που δείχνει να τον υποτιμά. Και θυμάστε καλά ποια ήταν η τύχη της τελευταίας ομάδας (ΤΣΣΚΑ) που τον υποτίμησε.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, η πρόκριση θα κριθεί στην περιφέρεια και τον έλεγχο του ρυθμού, με τη Ρεάλ να τρέχει σαν δαιμονισμένη αλλά τον Ολυμπιακό να είναι περισσότερο ικανός να προσαρμοστεί και σε πιο ελεγχόμενο τέμπο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα πρέπει να βρει λύσεις στον περιορισμό δημιουργίας και σκορ από τους Ροντρίγκεθ, Ρούντι, Γιουλ και Κάρολ, πράγμα όχι εύκολο από τη στιγμή που λείπει ο Λο, με τον Μάντζαρη να ετοιμάζεται για… υπερωρίες. Στις θέσεις των φόργουορντ και των ψηλών, ο Ολυμπιακός με υγιείς τους Περπέρογλου και Πρίντεζη φαίνεται να έχει πλεονέκτημα.

Κάτι της χρωστά

Ο Παναθηναϊκός βιώνει ένα deja vu, αφού θα ξαναβρεί σε καθοριστικό ματς την… παλιόφιλη ΤΣΣΚΑ. Και μπορεί να της έχει πάρει τον αέρα στους τελικούς, το 2007 και το 2009, αλλά υπάρχουν… χρωστούμενα από τον τελικό στο Βερολίνο όπου ο Αρτεάγκα πήγε με το έτσι θέλω να απονείμει το τρόπαιο στους Ρώσους, αλλά και τον ημιτελικό του 2012, όπου και πάλι οι γκρι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να μην έχουμε ελληνικό τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία.

Οι «πράσινοι» μπορούν να διατηρούν βάσιμες ελπίδες για την πρόκριση. Η ΤΣΣΚΑ δεν τρομάζει, παρουσιάζει αστάθεια με μεγάλες μεταπτώσεις στην απόδοσή της, δεν θα έχει τον (αρνητικό και λιγόψυχο στα δύσκολα, αλλά σίγουρα πολύτιμο σε μια σειρά αγώνων) Τεόντοσιτς για τουλάχιστον τα δύο πρώτα ματς, ενώ η έδρα της μόνο «καυτή» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς είναι η πιο… φιλόξενη από πλευράς ατμόσφαιρας μεταξύ των μεγάλων ομάδων της Ευρώπης. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης πρέπει να βρει λύση στο πλεονέκτημα που έχουν σε μεγάλα κορμιά, κυρίως μέσα στη ρακέτα, οι αντίπαλοι έναντι της δικής του ομάδας που δεν διαθέτει βαρύ σέντερ. Το «μπλοκάρισμα» του Χριάπα, που μοιάζει ο μοναδικός (ελλείψει Τεόντοσιτς) δημιουργός των Μοσχοβιτών, είναι επίσης απαραίτητο, δίχως να σημαίνει πως δεν μπορείς να την πατήσεις από τις ατομικές πρωτοβουλίες παικτών όπως οι Γουίμς και Πάργκο.

Η Μεγάλη Εβδομάδα για το ελληνικό μπάσκετ αρχίζει την Τρίτη και θα κρατήσει περισσότερο από αυτή του χριστιανισμού. Ελπίζουμε η ολοκλήρωσή της να έχει κι αυτή... βεγγαλικά και να μη θυμίζει επιτάφιο.

Follow @ChristosRobolis