Η ατίθαση τρελή Αγγελική Βόιτ (pics)

Επρεπε να το είχα καταλάβει. Λάθος μου. Το είχε προαναγγείλει. Και μάλιστα δύο φορές. Δημοσίως. Με δύο ταινίες της. Σε διάστημα μόλις ενός χρόνου. Η μία από την άλλη. Γιατί όλα τα προαναγγέλλει.

Ολα τα παραδέχεται. Ολα δημοσίως τα αποκαλύπτει. «Με τα μαχαίρια της γδέρνει την ψυχή της». Διάσημος ψυχίατρος του Χόλιγουντ την έχει «ακτινογραφήσει». Είναι διπολική. Η μία πλευρά εντελώς αυτοκαταστροφική, η άλλη επιθετική. Ταυτόχρονα πιστεύει ότι είναι θύμα των πάντων. Και αμυνόμενη επιτίθεται με μανία σε όλους και πρώτα απ’ όλα στον εαυτό της!

Αγγελική, ταχυδρόμος του Θεού

Η πρώτη ταινία (δική της σκηνοθεσία) με τίτλο «Αλύγιστος» (Unbroken). Η δεύτερη «Δίπλα στη θάλασσα» (By the Sea). Με την πρώτη ταυτίζει τον εαυτό της με Αμερικανό φαντάρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εγκλειστου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Γιαπωνέζων. Απίστευτη ιστορία. Βασανιστηρίων, μαστιγωμάτων, πείνας, κακουχιών, τα πάντα. Ορθιος μέχρι το τέλος. Οπως εκείνη. Ετσι αισθάνεται. Ετσι πιστεύει. Και όταν σου αφηγείται το περιστατικό που άλλαξε τα πάντα στη ζωή της, είναι τόσο πειστική που στο τέλος θέλεις να την προσκυνήσεις!

Ηταν τέλη Μαΐου του 2008. Ηταν στο Φεστιβάλ των Καννών. Ηταν η δραματική, αληθινή ιστορία της Κριστίν Κόλινς, μιας ασήμαντης τηλεφωνήτριας στις ΗΠΑ του 1928. Μιας μητέρας που «χάνει» το παιδί της. Και που όλοι οι αστυνομικοί τη βγάζουν τρελή!

Και ήταν «Η ανταλλαγή» (Changeling) του Κλιντ Ιστγουντ με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Ζολί (και ουχί Τζολί). Το περιστατικό το θυμάμαι σαν να είναι χτεσινό. Μαζί με άλλους τέσσερις ρεπόρτερ την είδαμε ντυμένη στα λευκά. Στα κατάλευκα. Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα την καταγωγή του ονόματός της. Αντζελίνα. Από το ελληνικό Αγγελική. Ο πατέρας της, ο Τζον (και ουχί Γιον) Βόιτ, το δανείστηκε από μια φίλη του, σχεδιάστρια κοστουμιών, την Αντζελα Αλεξάνδρου, ελληνικής καταγωγής. «Αγγελική», του είπε, «σημαίνει ταχυδρόμος του θεού». Αγγελος δηλαδή!

Τρία χρόνια αργότερα η Γαλλοκαναδέζα μητέρα της Μαρσελίν Μπερτράντ φέρνει στον κόσμο τον μικρό άγγελο του Θεού. Το όνομά της ήταν μια εμμονή του πατέρα της. Το «ενδιάμεσο» Ζολί της μητέρας της. Από το γαλλικό «όμορφη». Το πραγματικό επίθετό της είναι Βόιτ!

Αγγελική, μην κλαις, υπάρχουν και χειρότερα

Η κατάλευκη αμφίεση πλαισιωμένη, στην πλάτη, από τα μακριά ελεύθερα μαλλιά της και με φόντο τη θάλασσα της Κρουαζέτ δημιουργούσαν μια ψευδαίσθηση αγνότητας, σεμνότητας, αθωότητας. Πάνω της ίχνος από κοσμήματα. Ούτε στον λαιμό, ούτε στους καρπούς, ούτε πουθενά. Γυμνή από διαμάντια και χρυσό. Αυτό ήταν το «εισαγωγικό». Η συνέχεια καθηλωτική!

Σαν να περιφρονούσε τον ρόλο της. Σαν να βρισκόταν σε διαρκή αντιπαράθεση με την ταινία της και με το Χόλιγουντ. Ολα αυτά τα προσπερνούσε μ’ ένα «Yes» μ’ ένα «No», μ’ ένα «Maybe». Ωσπου από τα σαρκώδη χείλη της άρχισε να κατρακυλάει με βελούδινους ήχους το πάθος της ζωής της!

Η «Λάρα Κροφτ» του 2001. Η Καμπότζη. Οι νάρκες. Και οι απροστάτευτες γυναίκες «κατοικημένες» από το AIDS. «Δεν είχα ιδέα για την πραγματικότητα του Τρίτου Κόσμου. Τίποτα δεν ήξερα. Και όταν μια μέρα τις είδα, έβαλα τα κλάματα. Τότε μια από αυτές με πλησίασε, με αγκάλιασε και μου είπε “μην κλαις, υπάρχουν και χειρότερα”!»

Ενα πράγμα συγκράτησα από εκείνη την κατάλευκη οπτασία. Οταν είπε «σιχάθηκα το Χόλιγουντ, τα μοδάτα bar-restaurants, τα πάρτυ και όλα αυτά που τροφοδοτούν το απέραντο κενό του star system. Αποφάσισα να κάνω ταινίες μόνο και μόνο για να ενισχύω οργανώσεις προστασίας αυτών των πλασμάτων»!

«Σκέφτομαι τον θάνατο επειδή αγαπώ τη ζωή»

Η Αγγελική βρήκε σκοπό. Η Αγγελική εγκαταλείπει τατουάζ, λεσβιακά γλωσσόφιλα, παρτούζες, ναρκωτικά, μαχαιρώματα, απόπειρες αυτοκτονίας. Η τραγική, τριτοκοσμική πραγματικότητα και η απέραντη δοκιμασία των άλλων την προσγειώνουν και ταυτόχρονα την ψυχή της απογειώνουν. Η Αγγελική τότε είπε «αν σκέφτομαι τον θάνατο περισσότερο από τους άλλους, σημαίνει ότι αγαπώ τη ζωή περισσότερο από όλους αυτούς». Η Αγγελική αρχίζει να συμφιλιώνεται με τον μισητό, αυτόν τον «άθλιο πατέρα μου»!
Η πορεία προς την έξοδο από την Αγγελική π.Κ. (προ Καμπότζης) ήταν εντυπωσιακή. Δύο χρόνια μετά το περιστατικό με τη Λάρα Κροφτ πετάει από τον οργανισμό της τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον: «Είσαι νέα, είσαι μεθυσμένη, είσαι στο κρεβάτι ξαπλωμένη παρέα με μαχαίρια, ε τότε συμβαίνει»!

Το μαχαίρι και το νυστέρι

Το πρώτο «μαχαίρι» προκύπτει από τον πατέρα της. Οσοι θυμούνται το ζεύγος Τζον Βόιτ - Μαρσελίν Μπερτράντ έχουν να λένε για τα αλλεπάλληλα κέρατα που φύτρωναν στο κούτελο της μητέρας της. Η απιστία καρφώθηκε μέσα της. Η απιστία η ψύχωσή της. Μάλιστα λέγεται ότι όταν το 2005 γνωρίστηκε με τον Μπραντ Πιτ στα γυρίσματα της περιπέτειας «Ο κύριος και η κυρία Σμιθ» το πρώτο πράγμα που κατηγορηματικά του είπε ήταν: «Θα χωρίσεις εκείνη και ύστερα θα κοιμηθούμε μαζί». Ισχύει; Μπορεί όχι. Κάθε αστέρι πορεύεται με τη μυθολογία του.

«Εκείνη» ήταν (και είναι) η Τζένιφερ Ανιστον. Η συμβία του Μπραντ. Ελληνικής προελεύσεως το όνομα Αντζέλικα, ελληνικής καταγωγής η Τζένιφερ. Ωστόσο, οι διαφορές τεράστιες. Τα τελευταία δέκα χρόνια η Αντζελίνα τροφοδοτεί τη δημοσιότητα με τις φιλανθρωπικές της επιδόσεις. Η Τζένιφερ με τις πλαστικές, τη σιλικόνη στα «μπαλκόνια» της και τις τολμηρές εμφανίσεις της. Οι τελευταίοι «σπασμοί» πριν την κλιμακτήριο!

Η αντροχωρίστρα Αντζελίνα, αν και έξι χρόνια νεότερη από την Ανιστον, έχει πληρώσει τους λογαριασμούς της με την κλιμακτήριό της. Αυτό και το δεύτερο «μαχαίρι» στη ζωή της. Οταν πριν από δύο χρόνια, υπογράφοντας επιστολή στους «New York Times», ανακοινώνει δημοσίως την απόφασή της να προχωρήσει τόσο σε μαστεκτομή όσο και σε αφαίρεση μητρικών οργάνων. Το μαχαίρι έγινε νυστέρι!

Αυτό το δεύτερο «μαχαίρι» προέκυψε με τον εφιάλτη της μητέρας της. Το «μαχαίρι» είναι ο καρκίνος που σκότωσε τη μητέρα της. Αυτό το «μαχαίρι» την έχει στοιχειώσει από τη νηπιακή της ηλικία. Η μάνα της. Η γυναίκα. Τα κέρατα. Οι καβγάδες. Ο ήχος από σπασμένα πιάτα και κατεστραμμένα αντικείμενα. Και ύστερα ο καρκίνος της μήτρας. Ο θάνατος. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Θάνατος στις σχέσεις. Θάνατος της μάνας!

Αγγελος Θεού και διαβόλου

Κάπως έτσι ο άγγελος του Θεού μεταμορφώνεται σε άγγελο του σατανά. Δυσδιάκριτη η απόσταση από το ένα στο άλλο. Η ιστορία του όμορφου αγγέλου αρχίζει να παίρνει χαρακτηριστικά μελοδράματος του Χόλιγουντ. Η Αγγελική υπό την προστασία του μεγάλου αδελφού της. «Είμαι ερωτευμένη μαζί του». Ηταν; Πάντως το φλογερό φιλί ερμηνεύεται εις διπλούν. Δημόσιο σκάνδαλο από τη μια, ομολογία αιμομειξίας από την άλλη!

Είχε προηγηθεί το τρίτο «μαχαίρωμα». Οταν μόλις έντεκα χρονών αρχίζει να παίρνει μαθήματα υποκριτικής από τον Λι Στράσμπεργκ, του θρυλικού Actor’s Studio. Αυτή η αφύσικη πρώιμη ανάπτυξή της προκαλεί υπόγειες σεισμικές δονήσεις. Εκρηκτικό το μείγμα καταστρεμμένων οικογενειακών σχέσεων και πρώιμων αναζητήσεων. Η Αγγελική προκαλεί. Και πιστεύει ότι με τις προκλήσεις της βγάζει τη γλώσσα της σε έναν κόσμο λαμπερό και ταυτόχρονα καταστροφικό!

Ετσι, τουλάχιστον λεκτικά, ομολογεί ότι από το νηπιαγωγείο ήταν ταραγμένη σεξουαλικά. Οτι έκανε παρτούζα με τέσσερις άνδρες. Οτι στα 14 της έχασε την παρθενιά της. Οτι ήταν μέλος της λεσβιακής οργάνωσης Kissy Girls. Οτι με πάθος ήταν ερωτευμένη με την Τζένι Σιμίζου. Και μάλιστα είχαν αποφασίσει να ολοκληρώσουν τη σχέση τους με τα δεσμά του γάμου. Και ότι, φυσικά, κατανάλωνε τόνους ναρκωτικών ουσιών!

Ολα αυτά μπορεί να είναι μισοαληθινά, μισοφανταστικά. Ειπαμε, η πρόκληση κυλάει στις φλέβες της. Αλήθεια είναι ότι είχε αλλεπάλληλες φορές χαράξει το σώμα της με τατουάζ. Αλήθεια είναι ότι μαχαίρωσε και μαχαιρώθηκε «Οταν αισθάνθηκα πράγματα για έναν φίλο μου, άρπαξα ένα μαχαίρι και τον έκοψα, το ίδιο και εκείνος»!

Κολυμπούσε στον υπόνομο και κοιτούσε τ’ αστέρια

Αλήθεια είναι ότι φλέρταρε με την αυτοκτονία της. Αλήθεια είναι ότι, έτσι, μέσα στον πυρετό και τη φρενίτιδα να αισθανθεί πράγματα, αποφασίζει να παντρευτεί κάποιον δευτεροκλασάτο Τζόνι Λι Μίλερ μόλις στα 21 της. Αλήθεια είναι ότι τρία χρόνια αργότερα του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι επειδή την κεράτωνε. Και αλήθεια είναι ότι με τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον έφτασε στον πάτο της προσωπικής της κόλασης!

Το «μαχαίρι» του Μπίλι προκάλεσε τον «θανατό» της. Οπως έλεγε και ο Οσκαρ Ουάιλντ, «όλοι κολυμπάμε στον υπόνομο, αλλά μερικοί από εμάς κοιτάμε τα αστέρια»! Μέχρι τότε, δηλαδή το 2003, όταν δίνει και στον Μπίλι τα παπούτσια στο χέρι, για τον ίδιο λόγο της απιστίας, η Αγγελική είχε κερδίσει ένα Οσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για «Το κορίτσι που άφησα πίσω» (Girl Interrupted), μια παραλλαγή της «Φωλιάς του κούκου». Ο ρόλος γάντι του χαρακτήρα της. Είχε, ακόμα, εξασφαλίσει δεκάδες εκατομμύρια για τους ρόλους της. Εκ των οποίων τα είκοσι για τη Λάρα Κροφτ. Τουτέστιν η πιο ακριβοπληρωμένη σταρ όλων των χολιγουντιανών εποχών. Περισσότερα και από Τζούλια Ρόμπερτς και Κάμερον Ντίαζ, απ’ όλες. Και κοντά σε όλα αυτά είχε αναγορευτεί ως το απόλυτα πανέμορφο θηλυκό της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα!

Το όνειρο το χρυσό και απατηλό

«Τα είχα όλα, αλλά μέσα μου δεν είχα τίποτα». Το timing είναι μοναδικό. Σαν να συνωμοτεί το σύμπαν για τη λύτρωσή της. Από τον υπόνομο στον έναστρο ουρανό. Η Αγγελική αρχίζει να πιστεύει ότι είναι ταχυδρόμος του Θεού. Ετσι ο Μπραντ Πιτ είναι ο πρίγκιπας και η έξοδος από την κόλασή της. Η Καμπότζη και τα ρακένδυτα θύματα του AIDS είναι το εφαλτήριό της. Τα παιδιά είναι το όνειρο μιας οικογένειας που δεν γνώρισε ποτέ στη ζωή της. Και τα πολλά παιδιά, από διαφορετικές εθνότητες, είναι ο μικρόκοσμός της!

Ο ταχυδρόμος του Θεού είναι ο ιμάντας που συνδέει το όραμά της με τη δική της πραγματικότητα!

Και τη σκηνοθετεί. Και την πιστεύει. Οταν λέει «ο Μπραντ με έκανε καλύτερο άνθρωπο». Κι όμως, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Η Αγγελική οδηγεί την κούρσα. Η Αγγελική είναι το αφεντικό. Η Αγγελική επιβάλλει τους όρους της ώστε να πραγματοποιηθεί το όνειρό της. Η Αγγελική «ποτίζει» τον «κήπο» μιας τρισευτυχισμένης οικογένειας! Η Αγγελική σπρώχνει τον Μπραντ Πιτ να υπογράφει παραγωγές ιδιαίτερων ταινιών. Η Αγγελική καθιερώνει ισοτιμία στις σχέσεις. Η Αγγελική είναι που με αυστηρότητα επιβάλλει δημοκρατία στη φροντίδα των παιδιών. «Οταν ο Μπραντ έχει γυρίσματα, είμαι εγώ στο σπίτι, όταν έχω εγώ είναι εκείνος στο σπίτι»!

Δύσκολο, πολύ δύσκολο κορίτσι η Αγγελική. Αφόρητα και αβάσταχτα δύσκολο. Και ανορεξικό. Και απαιτητικό. Και αυστηρό. Και «ψαρωμένο» με έργο φιλανθρωπικό. Ο χωρισμός και το διαζύγιο είχαν προαναγγελθεί προ πολλού. Ακόμα και στην τελευταία σκηνοθεσία της «Δίπλα στη θάλασσα» (By the Sea). Οπου εκείνη και εκείνος έπαιζαν τον εαυτό τους. Εκείνη στο δωμάτιο ξενοδοχείου να τρώγεται με τα ρούχα της. Εκείνος να ξημεροβραδιάζεται στα μπαρ και να σκοτώνει το αδιέξοδό του στο αλκοόλ. Η όποια Μαριόν Κοτιγιάρ είναι η άνω τελεία σε μια πρόταση που πάει κάπως έτσι «αυτή είμαι εγώ και αν δεν σ’ αρέσει, fuck you Brad. Εσύ και όλο σου το σόι»!

Πηγή: protothema.gr