«Κάναντι, ήρθες σε μια τρελή χώρα»

Όταν ακούς για έναν Αυστριακό προπονητή στην ελληνική Super League, είναι αλήθεια ότι ως μείγμα δεν ακούγεται πολύ ταιριαστό. Φαντάζεται, κανείς, έναν σκληρό τύπο, αγέλαστο, σχεδόν ανέκφραστο που ήρθε να επιβάλλει πειθαρχία.

Η πραγματικότητα για τον Νταμίρ Κάναντι και στην περίπτωση του Ατρόμητου, δεν είναι έτσι. Στα 47 του χρόνια, ο Αυστριακός δεν αποτελεί το χαρακτηριστικό δείγμα ενός τέτοιου ανθρώπου, αφού πρόκειται για έναν τύπο παθιασμένο, που ζει για το ποδόσφαιρο.

Κάτι τέτοιο φαίνεται και από τις εκφράσεις του… Ο τεχνικός των Περιστεριωτών απεχθάνεται την «ξύλινη» γλώσσα, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς και από τη συνέντευξη που ακολουθεί.



Χωρίς κανέναν περιορισμό στο πεδίο των ερωτήσεων, ο Νταμίρ Κάναντι μιλά για την οικονομική κρίση που δεν τη διαπιστώνει στην Ελλάδα, αφού βλέπει ανθρώπους να χορεύουν και να χαμογελούν, για τον Ατρόμητο και την πολύ δύσκολη πρόκληση της φετινής χρονιάς και για το τι στράβωσε με τη Ραπίντ Βιέννης.

Παράλληλα, δεν διστάζει να παραδεχθεί ότι… αγαπά τον Ουάρντα, χαρακτηρίζει «παράδειγμα για όλους» τον Κατράνη ενώ αποκαλύπτει το πρωτότυπο αν μη τι άλλο καλωσόρισμα Έλληνα συναδέλφου του στη χώρα μας, αφού για ένα εθιμοτυπικό «γεια», του είπε «Φίλε, ήρθες σε μία τρελή χώρα».

Συνέντευξη στον Παύλο Κουστέρη:

Κύριε Κάναντι, είστε πλέον στην Ελλάδα περίπου 2 μήνες, Το διάστημα αυτό σίγουρα δεν είναι επαρκές για ασφαλή συμπεράσματα, αλλά ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από τη χώρα μας;

«Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα. Οι άνθρωποι εδώ είναι υπέροχοι και πραγματικά μου αρέσουν. Δεν πηγαίνω συχνά στην Αθήνα. Πηγαίνω πιο πολύ προς την παραλία. Έχω πάει στη Ζάκυνθο και σε άλλα νησιά πριν από κάποια χρόνια μαζί με την οικογένειά μου. Πραγματικά μου αρέσει πάρα πολύ εδώ, είναι μια πολύ ωραία περιοχή. Μου κάνει εντύπωση που πολλοί άνθρωποι εδώ θέλουν να με βοηθούν. Στην Αυστρία, μόλις πάω στη Βιέννη, δουλεύω μόνος. Εδώ συνέχεια μου προσφέρουν όλοι τη βοήθειά τους. Η νοοτροπία εδώ είναι διαφορετική. Βλέπω πολλά πρόσωπα εδώ που είναι χαρούμενα. Μπορεί το βράδυ να πάω σε ένα εστιατόριο και να δω χαρούμενους ανθρώπους να χορεύουν. Είναι πολύ θετικοί άνθρωποι. Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που βλέπω κάτι τέτοιο».

Για πολλά χρόνια, όπως γνωρίζετε, η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης που βιώνει όλη η Ευρώπη, η κάθε χώρα σε άλλο βαθμό. Εσείς ως «νέος» στην Ελλάδα, έχετε αντιληφθεί ότι υπάρχει αυτή η κατάσταση;

«Όχι, όχι, όχι! Είναι αυτό που σας είπα πριν. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που είναι χαρούμενους. Είμαι πολλές φορές με τον βοηθό μου και πραγματικά παρατηρούμε στοιχεία που μπορεί να έχει η οικονομική κρίση, αλλά δεν τη βλέπουμε. Ίσως είναι το μέρους που ζω, αλλά εγώ μέχρι τώρα δεν το έχω δει ή τουλάχιστον όσα προβλήματα είχα ακούσει για τη χώρα».

Είναι κοντά η κατάσταση με ό,τι ενδεχομένως να είχατε ακούσει ως κάτοικος Αυστρίας;

«Είναι διαφορετικά. Ξέρετε, οι γονείς μου ήρθαν από τη Γιουγκοσλαβία. Ξέρετε η Γιουγκοσλαβία είναι πολύ κοντά στην Ελλάδα, είτε μιλάμε τώρα για την Κροατία ή για τη Σερβία. Κι όταν λέω κοντά, εννοώ στη νοοτροπία, στην κουλτούρα. Για μένα δηλαδή δεν αποτελεί κάποιο πρόβλημα. Αγαπώ το πόσο θετικοί είναι οι άνθρωποι εδώ».

«Βγήκα για προπόνηση και ζήτησα αντιηλιακό»

Όταν ακούσατε για το ενδιαφέρον από μια ελληνική ομάδα, ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις, αναφορικά και με τη χώρα, αλλά και με το ποδόσφαιρο;

«Εκείνη τη στιγμή ήμουν σε μια δύσκολη κατάσταση. Είχα λύσει το συμβόλαιό μου με τη Ραπίντ. Ήταν η πρώτη φορά που ήθελα να ξεκουραστώ και να σκεφτώ πάρα πολύ το επόμενό μου βήμα. Ήθελα οξυγόνο για μένα και για την οικογένειά μου. Τα τελευταία 17 χρόνια δούλευα συνέχεια, χωρίς να έχω το παραμικρό διάλειμμα. Έξι μήνες ήταν μια χαρά, για το μυαλό και για το σώμα μου. Ήρθε η πρόταση και έψαξα στο Ίντερνετ. Είχα την ομάδα στο μυαλό μου από τις κληρώσεις για το Europa League. Το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι πραγματικά οι άνθρωποι με τον τρόπο τους εδώ έδειξαν ότι με θέλουν. Μιλήσαμε για τη φιλοσοφία και για τους στόχους».

Και τελικά είπατε το «ναι», έπειτα από αρκετές μέρες διαπραγματεύσεων. Τι ήταν αυτό που τελικά σας έπεισε να απαντήσετε θετικά;

«Νομίζω ότι ο Ατρόμητος μου θυμίζει λίγο την Άλταχ. Είδα πέρυσι ότι η ομάδα έχει μεγάλο μέσο όρο ηλικίας. Όταν μίλησα με τη διοίκηση μου είπαν ότι θέλουν να κάνουν πολλές αλλαγές, να φέρουν νέους παίκτες, μια νέα νοοτροπία και μια νέα φιλοσοφία. Είπα ότι αυτή η πρόταση είναι για μένα. Είναι κάτι ενδιαφέρον, είπα “ΟΚ” και είμαι εδώ».

Την κατάσταση που έχετε δει μέχρι τώρα, θα μπορούσατε να κάνετε συγκρίσεις με την Αυστρία;

«Είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτό ακόμα. Τώρα συγκεντρώνομαι στην Ελλάδα. Θέλω να μάθω τη νοοτροπία, τη φιλοσοφία των παικτών και τα δεδομένα. Σίγουρα θα την έλεγα διαφορετική. Θυμάμαι την πρώτη μου προπόνηση που είχε περίπου 46 βαθμούς Κελσίου. Βγήκα έξω και ζήτησα αντιηλιακό. Δεν έχει καμία σχέση με την Αυστρία. Θέλω να μάθω τα ελληνικά δεδομένα και να βάλω τα δικά μου στοιχεία. Είναι μια μεγάλη πρόκληση. Νομίζω ότι αυτούς τους δύο μήνες δουλεύουμε πολύ καλά και όλα είναι πολύ θετικά».

Έπειτα από πάρα πολλά χρόνια ο Ατρόμητος αποφάσισε το καλοκαίρι να γυρίσει πλήρως σελίδα. Υπήρχαν πολλές επιτυχίες μέχρι και πριν από δύο-τρία χρόνια και σας εμπιστεύτηκε για να επιστρέψει στις θέσεις που ήταν. Σας γεμίζει αυτό μια έξτρα πίεση;

«Όχι, καμία έξτρα πίεση. Είναι κάτι που θέλω εγώ, είναι κάτι που θέλει η διοίκηση. Θέλουμε τα ίδια πράγματα και πρέπει να δουλέψουμε μαζί για αυτό. Ναι, είναι πρόκληση, γιατί ήρθαν και έφυγαν 13 παίκτες. Η ομάδα δίνει το καλύτερο στους παίκτες, οι παίκτες δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, εγώ δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για αυτό το στόχο. Είναι σαν όνειρο. Οι τέσσερις μεγάλες ομάδες με το μπάτζετ, ουσιαστικά σου αφήνουν μία θέση ανοιχτή και υπάρχουν πολύ καλοί ανταγωνιστές από όσο έχω δει. Είναι ο Πανιώνιος, η Ξάνθη, ο ΠΑΣ Γιάννινα. Υπάρχουν 5-6 ομάδες που παλεύουν για μία θέση. Αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε. Αν πάλι μία από τις τέσσερις ομάδες έχει πρόβλημα, πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία (σ.σ. χτυπάει με δύναμη τη γροθιά του). Αυτή τη στιγμή πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και όλοι οι νέοι παίκτες έχουν έρθει για αυτό το στόχο».

Πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή που δουλεύει πρώτη φορά στην Ελλάδα και παράλληλα αναλαμβάνει μια ομάδα που έχει πραγματοποιήσει 13 μεταγραφές;

«Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί. Δεν είναι η πρώτη φορά που φτιάχνω μια ομάδα από την αρχή. Αυτή είναι η δουλειά μου και αυτό κάνω τα τελευταία 17 χρόνια. Το αγαπώ αυτό που κάνω. Αγαπώ να μαθαίνω στους παίκτες μου από τις εμπειρίες μου και πώς είναι να δουλεύεις για έναν στόχο. Έχουμε παίκτες που έχουν παίξει σε μεγαλύτερες ομάδες. Έχουν τη δεύτερη ευκαιρία τους εδώ. Αυτός είναι ο στόχος για όλους μας εδώ. Πάμε. Η δουλειά μας είναι να παλέψουμε σκληρά».

Μιλάτε με πολύ πάθος γενικότερα για τη δουλειά σας. Μπορείτε να καταλάβετε γενικότερα αν οι παίκτες σας μοιράζονται την ίδια θέληση με σας;

«Ναι, θεωρώ ότι μπορώ. Αυτή τη στιγμή μαθαίνουν από μένα, μαθαίνω από αυτούς. Έχουν τη φιλοσοφία από τους προπονητές που είχαν στις ομάδες τους και την καταθέτουν τώρα εδώ. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή παίζουμε καλά, αλλά όχι για 90 λεπτά, κάτι που είναι φυσιολογικό. Χάνουμε το στόχο μας. Θέλουμε απλά να υπερασπιστούμε το αποτέλεσμα και μετά έχουμε προβλήματα πώς να βγούμε μπροστά. Πρέπει να δουλέψουμε τη νοοτροπία μας. Πρέπει όλα αυτά που έχουμε μάθει να τα δώσουμε για τον Ατρόμητο. Τότε θα έχουμε τη μεγάλη μας ευκαιρία για το στόχο που έχουμε».

Πολλοί προπονητές ζητούν πίστωση χρόνου και υπομονή. Εσείς με αυτά που έχετε δει μέχρι τώρα, πότε θα έχετε τον Ατρόμητο που θέλετε έτοιμο;

«Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει χρόνος. Το αποτέλεσμα είναι το πιο σημαντικό. Όταν έχεις το αποτέλεσμα, έχεις και περισσότερο χρόνο. Αυτή είναι η διαδικασία που πρέπει να προχωρήσεις. Ξέρω ότι έχω συμβόλαιο για ένα χρόνο. Δεν έχω για 10 ή 15 και μετά να πάω στην Αυστρία για τη σύνταξή μου. Στην καριέρα μου δουλεύω σε μια ομάδα για δύο-τρία χρόνια και σε κάθε ομάδα βάζω τα δυνατά μου. Δεν είμαι εδώ για μπλα, μπλα,μπλα… Δουλεύω για τους στόχους μας και αυτό θέλω από τους παίκτες μου. Τους δίνω το σεβασμό μου, όταν μου δίνουν το σεβασμό τους. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτό κάνω και με τους βοηθούς μου, με τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Αυτό θέλουμε όλοι».

«Τα έξι γκολ και σε φιλικά, είναι καταστροφή»

Το καλοκαίρι που είχατε ήταν πολύ ιδιαίτερο. Πολλές μεταγραφές, από κάποιο σημείο και πολλά φιλικά εκ των οποίων, τα δύο ήταν τουλάχιστον «τραυματικά» για την ομάδα σας, δεχόμενη έξι γκολ σε δύο περιπτώσεις. Τι συνέβη σε αυτούς τους δύο αγώνες;

«Συμφωνώ ήταν πολύ άσχημα αποτελέσματα. Εκείνη την περίοδο δουλεύαμε πάρα πολύ σκληρά. Δεν είχαμε καθόλου διακοπή σε εκείνο το διάστημα. Στην Αυστρία έχουμε δύο μήνες διακοπή, ενώ εδώ όχι. Μετά την προετοιμασία ήρθαν 4-5 παίκτες. Δεν είχαμε αρκετή ισορροπία στην ποιότητά μας. Για μένα ήταν η πρώτη φορά που είχα τέτοιες ήττες με έξι γκολ. Και στα δύο παιχνίδια, στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν ισάξιοι, ωστόσο δεν ήμασταν σωστά προετοιμασμένοι για αγώνες. Είχαμε 16-17 παίκτες και έπαιξαν οι ίδιοι τους αγώνες κάθε τρεις μέρες. Το να παίζεις εκείνη την εποχή, κάθε τρεις μέρες με καλές ομάδες είναι πολύ δύσκολο. Καταλαβαίνω τους οπαδούς, τέτοια αποτελέσματα είναι καταστροφή και φυσικά δεν είναι αυτός ο στόχος μας».

Τι συμπεράσματα βγάλατε εκείνες τις μέρες και τι ήταν αυτό που μπορεί να πει ένας προπονητής στους παίκτες του, έπειτα από αυτά τα αποτελέσματα; Νιώσατε ότι γίνατε σοφότερος;

«Ναι, ήταν πολύ σημαντικά. Έπειτα από αυτά τα δύο ματς καθίσαμε όλοι μαζί, με τη διοίκηση, τον τεχνικό διευθυντή και αναλύσαμε την κατάσταση. Μετά ήρθαν οι Ρισβάνης, Μπουσουλάτζιτς, Ουάρντα, Οριόλ και μας βοηθούν. Αυτή τη στιγμή έχουμε 18 παίκτες που είναι έτοιμοι για αυτό το στόχο που είναι η 5η θέση. Τώρα πρέπει να εντάξουμε αυτούς τους ποδοσφαιριστές στην ομάδα και αυτή είναι η πρόκληση. Είναι πολλά καινούρια πράγματα για τον Ατρόμητο. Είναι 13 νέοι παίκτες. Πλέον και η ιεραρχία είναι διαφορετική, δεν είναι όπως η περσινή. Μόλις αρχίσουμε να παίρνουμε παιχνίδια, όλα θα φτιάξουν και σε αυτόν τον τομέα. Αυτό πρέπει να γίνει στις επόμενες 5-6 εβδομάδες. Όταν είσαι καλός παίκτης, αποδέχεσαι και τον συμπαίκτη σου. Αν δεν είσαι καλός παίκτης, απλά παραπονιέσαι».

Ο Μουρίνιο το καλοκαίρι είπε ότι ζήτησε 4 μεταγραφές, έγιναν 3, οπότε είναι 75% ικανοποιημένος. Εσείς πόσο ικανοποιημένος είστε από το φετινό καλοκαίρι;

«Ο Μουρίνιο είναι πραγματικά καλός (σ.σ. γέλια). Βλέπω και τις άλλες ομάδες. Δεν ξέρω πόσα λεφτά είχε ο Μουρίνιο πέρυσι; Και σε ποια θέση τερμάτισε; Βλέπετε, ότι ακόμα κι αυτός φέρνοντας πολλούς νέους παίκτες και νέα φιλοσοφία, είναι δύσκολο. Όλα αυτά είναι μέρος της διαδικασίας. Κατά τη γνώμη μου, αν κερδίζουμε ένα παιχνίδι, αυτό βοηθάει, καθώς η ομάδα με εμπιστεύεται και εγώ εμπιστεύομαι την ομάδα. Ο τεχνικός διευθυντής βλέπει κάθε μέρα τις προπονήσεις και διαπιστώνει ότι δουλεύουμε πολύ σκληρά. Η ποιότητα στην ομάδα είναι πάρα πολύ καλή».

«Μία ομάδα με πολιτικές η Ραπίντ»

Στην Αυστρία είχατε μια μικρή ομάδα, την Άλταχ και την οδηγήσατε σε λίγους μήνες από τη δεύτερη κατηγορία, στο Europa League. Πώς καταφέρατε να φτάσετε σε αυτό το σημείο;

«Πολλοί παίκτες από αυτούς που αγωνίζονται σήμερα στην Άλταχ, προέρχονται από τη δεύτερη κατηγορία. Είναι ακριβώς η ίδια διαδικασία που διαρκεί πλέον τέσσερα χρόνια και όχι έναν. Η ομάδα, οι οπαδοί όλοι με εμπιστεύονταν, γιατί έβλεπαν τι έκανα κι έτσι δούλευα χωρίς φόβο. Το ίδιο θέλουμε και εδώ, αλλά σε έναν χρόνο. Αυτή, όμως, είναι δική μου πρόκληση και είναι κάτι φυσιολογικό, αφού αυτή είναι η δουλειά μου. Βλέπετε ότι η Άλταχ ακόμα και τώρα παίζει πολύ καλά και στο Europa League. Είναι μια μικρή ομάδα και αυτό που κάνει δεν είναι φυσιολογικό. Η Άλταχ δεν έχει το προπονητικό κέντρο που έχει ο Ατρόμητος. Εδώ είναι όλα πολύ καλύτερα από την Άλταχ, από την οργάνωση μέχρι και το προσωπικό».

Και ήρθε η πρόταση της Ραπίντ Βιέννης. Τι έφταιξε και τελικά δεν πέτυχε η συνεργασία σας;

«Η Ραπίντ είναι μια δύσκολη ομάδα. Είναι μια ομάδα με πολιτικές. Δεν έκανα ούτε μία μεταγραφή. Ούτε μία. Εδώ κάναμε πολύ γρήγορα πέντε μεταγραφές. Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι έχει πια τελειώσει. Δεν θέλω πλέον να μιλώ για αυτό. Δεν είναι σωστό ως φιλοσοφία. Ήταν η πρώτη φορά στα 17 χρόνια καριέρας που δεν πήρα ούτε έναν παίκτη, ήταν η πρώτη φορά που απολύθηκα. Όταν με προσέλαβαν, όλοι έλεγαν ότι “πήραμε τον καλύτερο, θα τον βοηθήσουμε”. Πριν πάω είχαν τα ίδια αποτελέσματα και τα ίδια έχουν και τώρα. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει καλή φιλοσοφία. Δεν θέλω να πω τίποτα κακό για τη Ραπίντ, απλά τέλειωσε».

Είχατε δηλώσει σε μια από τις δύσκολες περιόδους στη Ραπίντ ότι κάθε μέρα μαθαίνετε νέα πράγματα. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε από τους λίγους μήνες στην ομάδα;

«Έμαθα πολλά από πολλές καταστάσεις. Στη Ραπίντ υπήρχε αρνητική ενέργεια. Δεν ήταν όλοι εκεί για το στόχο. Μερικοί είχαν στο μυαλό τους τους δημοσιογράφους, τι θα πουν προς τα έξω. Δεν είναι σωστή φιλοσοφία ακόμα και για το άθλημα. Δεν ενεργούσαν όλοι για το στόχο, αλλά για τους δημοσιογράφους και για άλλους παράγοντες. Έμαθα για έναν –δυο δημοσιογράφους ότι λειτουργούσαν με πολιτική και έλεγαν άσχημα πράγματα για μένα. Είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος, λέω αυτό που νομίζω, δεν είμαι κάποιος άλλος. Δεν λέω αυτά που ίσως θες να ακούσεις».

«Μακρινή μπαλιά στον Ντάουντα και... καλή τύχη. Δεν θέλω κάτι τέτοιο»

Είδαμε στην προετοιμασία να δουλεύετε πολλά συστήματα, πολλές τακτικές. Τελικό ποιο είναι το αγαπημένο σύστημα του Νταμίρ Κάναντι και πάνω σε ποιο θα δουλέψει για τον Ατρόμητο που θέλει να δει τη φετινή σεζόν;

(σ.σ. Σε αυτό το σημείο ο Νταμίρ Κάναντι σηκώθηκε από την καρέκλα του, πήγε σε ένα γραφείο της αίθουσας και μας έφερε περίπου 80-100 σελίδες με τις πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει ο Ατρόμητος για εκείνον). «Η ομάδα είχε όλες τις πληροφορίες για μένα. Όλη τη φιλοσοφία μου την έχει εδώ. Είμαι ένας ευέλικτος προπονητής και δίνω αυτό το στίγμα και στην ομάδα μου. Έχω παίξει τα περισσότερα συστήματα. Για μένα δεν έχει τόση σημασία αυτό. Για μένα έχει σημασία τι παίζουμε. Οι αρχές παραμένουν ίδιες. Όταν είμαστε εμείς ευέλικτοι τακτικά, δυσκολεύουμε τον αντίπαλο. Πέρυσι, η ομάδα έπαιζε 4-2-3-1 και είναι δύσκολο να προσαρμοστεί σε νέες κινήσεις. Είναι φυσιολογικό. Το πιο σημαντικό είναι ο παίκτης να θέλει να μάθει. Θέλω να έρχονται στην προπόνηση και να μάθουν. LEARN, LEARN, LEARN! Κι εγώ μαθαίνω κάθε μέρα. Βλέπουμε πολλές ομάδες σε έναν αγώνα να τύχει να παίξουν τρία συστήματα. Είναι κάτι που πλέον είναι φυσιολογικό. Η νέα εποχή και η νέα νοοτροπία φέρνει διαφορετικά πράγματα. Δεν είμαι ο θεός. Είμαι ένας απλός άνθρωπος. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολύ καλοί προπονητές, όλες οι ομάδες είναι εξαιρετικά οργανωμένες με μεγάλη πειθαρχία. Εγώ θέλω το κάτι παραπάνω, να μπορούν να προσαρμοστούν σε άλλα συστήματα. Είναι λεπτομέρειες που μπορούν να μας βοηθήσουν σε δύσκολα παιχνίδια».

Ποια είναι η δική σας ποδοσφαιρική φιλοσοφία;

«Θέλω ισορροπία στις γραμμές μας. Δεν είμαι αμυντικός ή επιθετικός προπονητής. Θέλω να παίζουμε καλά στην άμυνα, θέλω να παίζουμε καλά στην επίθεση. Όταν κάνουμε καλή άμυνα μπορούμε να κερδίσουμε. Αυτό είναι το πρόβλημά μας τώρα. Δεν μπορούμε να κρατήσουμε το μηδέν. Εγώ θέλω την ισορροπία. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Σε αυτό δουλεύουμε σήμερα. Είναι πολύ δύσκολο όταν τόσοι πολλοί παίκτες έρχονται από διαφορετικούς προπονητές. Ο καθένας έχει τη φιλοσοφία του. Εμείς πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ο καθένας ξεχωριστά, την ίδια λύση. Θέλω να παίζουμε κοντινές πάσες, δεν μπορώ να βλέπω μακρινές μπαλιές. Έτσι χάνουμε τον έλεγχο του παιχνιδιού. Για αυτό το λόγο δεν κερδίσαμε τα δύο παιχνίδια. Χάσαμε στα τελευταία 20 λεπτά τον έλεγχο του παιχνιδιού. Σκεφτόμαστε ότι πρέπει να διαφυλάξουμε το προβάδισμα και έτσι χάνουμε τον έλεγχο του παιχνιδιού. Χάνουμε μέτρα στο γήπεδο, μένουμε πίσω και το μόνο που κάνουμε είναι να ψάχνουμε τον Ντάουντα με μακρινές μπαλιές και μετά… καλή τύχη. Πάνω σε αυτό πρέπει να δουλέψουμε».

Στα ματς πρωταθλήματος που ουσιαστικά ο Ατρόμητος έχασε δύο δικά του παιχνίδια, λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε μια ομάδα που δεν είναι έτοιμη;

«Ναι, είναι και θέμα ενστίκτου μιας ομάδας που δεν είναι στο 100%. Στα 60’-70’ έχουμε σωστή νοοτροπία, αλλάζουμε πολλές πάσες, αλλά η αλλαγή στο τέλος είναι κάτι φυσιολογικό. Είναι μέρος της διαδικασίας. Όταν νικάμε, αυτή η διαδικασία θα είναι και πιο γρήγορη. Όλοι περιμένουμε την πρώτη νίκη. Όλοι!».

Τα τελευταία δύο χρόνια ο Ατρόμητος έχει προχωρήσει σε κάποιες πολύ σημαντικές πωλήσεις, όπως ο Μπάρκας, ο Λημνιός και ο Κατράνης. Είναι στα δικά σας άμεσα πλάνα να συνεχίσετε αυτή την παράδοση που προσπαθεί να χτίσει η ομάδα;

«Η ομάδα έχει μια νέα φιλοσοφία, έχει ένα όνειρο και αυτό είναι η επιστροφή στο Europa League. Υπάρχουν ταλέντα στην ομάδα, όπως ο Στρούγγης, ο Λαζαρίδης, ο Νάτσος, ο Θεοδωράκης, αλλά όταν έχεις έναν τόσο υψηλό στόχο. Είναι καλύτερο για τους ίδιους να μπουν όταν έρθουν οι πρώτες νίκες. Σίγουρα τους κοιτάμε και τους προσέχουμε».

Φαντάζομαι ότι σε αυτές τις δύο πρώτες αγωνιστικές είδατε τους περισσότερους αγώνες του πρωταθλήματος. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την ελληνική Super League;

«Νομίζω ότι το κλίμα είναι καλύτερο από της Αυστρίας. Παίζαμε στον Παναιτωλικό και ήταν ένα πολύ σκληρό παιχνίδι, με ένταση, με οπαδούς. Στην Αυστρία είναι η Ραπίντ Βιέννης και η Σάλτσμπουργκ. Εδώ, παίζεις με τον Παναιτωλικό και υπάρχει μεγάλη ένταση, μεγάλη θέληση για τη νίκη. Ο κόσμος σε βρίζει (σ.σ. σε αυτό το σημείο είπε και τις βρισιές που άκουσε). Υπάρχει πάθος για τη νίκη. Η ποιότητα είναι υψηλότερη. Είδα τον Παναιτωλικό και είναι πολύ καλή ομάδα. Ο Ολυμπιακός έχει ένα τεράστιο μπάτζετ. Ο ΠΑΟΚ επίσης, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ».

«Εμείς, Πανιώνιος, ΠΑΣ Γιάννινα, Ξάνθη παλεύουμε για μία θέση»

Έχετε ξεχωρίσει κάποιες ομάδες;

«Είναι πολλές ομάδες κοντά. Είναι η Ξάνθη, ο Πανιώνιος, ο Ατρόμητος, ο ΠΑΣ Γιάννινα. Τον είδα με την ΑΕΚ, παίζει δυνατά, 3-5-2, πιέζει συνεχώς. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι πρώτα από όλα στο μυαλό και μετά σωματικά. Σέβομαι όλους τους αντιπάλους. Εγώ, όμως, θέλω να νικάω χωρίς να με ενδιαφέρει ποιος είναι απέναντί μου».

Μία από τις αγαπημένες ασχολίες των Ελλήνων φιλάθλων και δημοσιογράφων –δεν θέλω να βγάζω τους εαυτούς μας απ’ έξω- είναι η διαιτησία. Έχετε προλάβει να σχηματίσετε κάποια άποψη σε αυτό το σκέλος;

«Πριν από δύο μέρες με κάλεσε ένας διαιτητής από την Αυστρία και με ρωτούσε πώς είναι η διαιτησία στην Ελλάδα. Όταν είδα το φάουλ που μας ισοφάρισε ο Απόλλων, η φάση είναι ξεκάθαρη και υπάρχουν τρεις βοηθοί. Αλλά, εντάξει, το ίδιο γίνεται στην Αυστρία, στη Γαλλία. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί με τις κάρτες. Είναι μερικά μαρκαρίσματα που είναι για κόκκινες κάρτες. Το δέχομαι, ότι έτσι είναι το στυλ στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να εκφέρω αξιόπιστη άποψη από δύο αγώνες».

Ποια είναι τα αρνητικά που έχετε προλάβει να διαπιστώσετε μέχρι στιγμής από το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;

«Στο δικό μυαλό δεν υπάρχουν αρνητικά, αλλά μόνο λύσεις στα προβλήματα. Πώς είναι η κατάσταση και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου. Δεν πιστεύω στον αρνητισμό, δεν είναι στον εαυτό μου».

«Παράδειγμα για όλους ο Κατράνης, αγαπώ τον Ουάρντα»

Ο Ρισβάνης και ο Χατζηισαΐας είναι δύο παίκτες που έρχονται από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ. Θεωρείτε ότι μπορούν να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο;

«Σαφώς και μπορούν να παίξουν. Εδώ ήρθαν να αγωνιστούν. Έχουμε μεγάλη ποιότητα. Ανεξάρτητα, όμως, ποιος είσαι, πρέπει να δίνεις το 100%, αλλιώς δεν παίζεις με τον Νταμίρ Κάναντι. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Το λέω μια φορά, τη δεύτερη έχεις πρόβλημα, στην τρίτη απλά εξηγώ στη διοίκηση. Έχω 25 παίκτες, υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Σου δίνω σεβασμό, μου δίνεις σεβασμό, δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Δεν θέλω κάτι περισσότερο».

Επίσης ένας παίκτης πολύ ποιοτικός είναι ο Ουάρντα. Πολλά έχουν ακουστεί, έχουν γραφτεί. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

«(Σ.σ. γελάει) Είναι πραγματικά ένας πολύ θετικός τύπος. Χαμογελάει όλη τη μέρα και μένα αυτό μου αρέσει. Είναι ένας γρίφος. Είναι ένας ιδιαίτερος παίκτης. Μπορεί να καθορίσει ένα παιχνίδι απλά και μόνο με μια κίνηση. Έχει τρομερή ποιότητα και τον σέβομαι. Είναι ένας παίκτης-κλειδί για μας και μπορεί να μας βοηθήσει στο να κερδίσουμε παιχνίδια και να παίξει ρόλο στα δύσκολα. Είναι πολύ σημαντικός παίκτης. Ειλικρινά γνωρίζω τις πληροφορίες που λέτε για τον χαρακτήρα του, αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα κακό για αυτόν. Προπονείται πάρα πολύ καλά, είναι προετοιμασμένος από φυσική κατάσταση και κάνει όλη την ώρα πλάκες, είναι αστείος. Είναι πολύ θετικός και το αγαπώ αυτό. Απλά ξεχωρίζει, αλλά γιατί όχι; Θέλω να ξεχωρίζει και στο γήπεδο και αυτό είναι καλό».

Τον Κατράνη τον είχατε λίγες εβδομάδες στη διάθεσή σας που πλέον συνεχίζει στη Σεντ Ετιέν…

«Εύχομαι πραγματικά ό,τι καλύτερο. Δεν μπορώ να πω ακόμα πού θα φτάσει. Δούλεψα μαζί του 3-4 εβδομάδες. Έχει τρομερή ενέργεια, τρομερή νοοτροπία και αυτό είναι το δυνατό του στοιχείο. Θα τα δώσει όλα τώρα που παίζει στη Γαλλία. Φανταστείτε σε ποιο πρωτάθλημα έχει πάει. Αν είδατε το ματς της Γαλλίας με την Ολλανδία, αυτό που κάνουν οι Γάλλοι δεν είναι φυσιολογικό. Έχουν απίστευτη ποιότητα. Έκαναν την Ολλανδία να μοιάζει σαν τη Μάλτα. Και μόνο που έφτασε εκεί ο Κατράνης, του τρέφω απεριόριστο σεβασμό. Μπορεί να τα καταφέρει, γιατί έχει τρομερό όπλο τη νοοτροπία του. Δουλεύει και δίνει πάντα ό,τι έχει. Όταν με ενημέρωσαν ότι φεύγει, χαιρόμουν για το βήμα, αλλά λυπήθηκα που θα τον έχανα. Τρέχει όλη την ώρα και δίνει ενέργεια σε όλη την ομάδα. Οι παίκτες μου πρέπει να παραδειγματιστούν από τον Κατράνη. Ναι, άλλοι παίκτες μπορεί να έχουν περισσότερο ταλέντο, αλλά δεν σε φτάνει από μόνο του ψηλά (σ.σ. δείχνει με τα χέρια). Η νοοτροπία είναι αυτή που σε πάει στο πιο υψηλό επίπεδο. Το ταλέντο τελειώνει όταν φτάνεις σε αυτό το επίπεδο. Ο Κατράνης πρέπει να γίνει παράδειγμα για όλους εδώ στον Ατρόμητο».

Τον συμβουλεύσατε κάτι πριν φύγει για ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα;

«Του ευχήθηκα ό,τι καλύτερο. Ο προπονητής της Σεντ Ετιέν (σ.σ. Όσκαρ Γκαρθία) ήταν πέρυσι μαζί μου στην Αυστρία (σ.σ. ήταν προπονητής στη Σάλτσμπουργκ) και του μίλησα. Ότι είναι δυνατός, γρήγορος και τρομερό παιδί. Στον Κατράνη είπα ότι έχει τη σωστή νοοτροπία για να παίξει στη Γαλλία. “Μπορείς να πας να παίξεις”. Ο Κατράνης ερχόταν και με κοιτούσε στα μάτια σαν να μου έλεγε “Κόουτς, δώσε μου κι άλλα. Δώσε μου πληροφορίες”. Περίμενε όλη μέρα για την προπόνηση. Είναι πραγματικά σαν σφουγγάρι. Δεν είναι ακριβώς ελληνική η νοοτροπία του».

«Ήρθες σε μια τρελή χώρα»

Τι εννοείτε;

«(σ.σ. Δείχνει με χαρακτηριστικές κινήσεις σαν να κάνει έναν άνθρωπο πολύ χαλαρό, λίγο βαριεστημένο). Νομίζω είναι πρόβλημα που λίγο-πολύ το αντιμετωπίζουν όλοι οι προπονητές στην Ελλάδα. Μου συνέβη πραγματικά κάτι πολύ ενδιαφέρον. Σε ένα από τα πρώτα μου παιχνίδια, όταν πήγα να χαιρετίσω τον αντίπαλο προπονητή, μου λέει από το πουθενά: “Ήρθες σε μια τρελή χώρα”. Μου συνέβη πρώτη φορά αυτό. Πάντα έχουμε έναν εθιμοτυπικό χαιρετισμό και ο συγκεκριμένος μου είπε ότι ήρθα σε μια τρελή χώρα. Πραγματικά ήταν ενδιαφέρων τρόπος για καλωσόρισμα».

Στον Ατρόμητο υπάρχει και ένας παίκτης που πλέον είναι το σύμβολο της ομάδας και ένα παίκτης, που όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα και για την ποιότητά του ως παίκτη και ως άνθρωπο. Θα ήθελα το σχόλιό σας για τον Χαβιέρ Ούμπιντες…

«Είναι πραγματικά ένας πολύ σημαντικός και έμπειρος παίκτης. Παίζει στην ομάδα τα τελευταία 4 χρόνια. Είναι στην Ελλάδα από το 2009. Έχεις βιώσει νίκες και ήττες. Αυτή τη στιγμή όλη η ομάδα τον σέβεται και είναι πολύ απλός τύπος. Θέλει να βοηθήσει όλους τους νεότερους συμπαίκτες του. Με βοηθάει και εμένα πάρα πολύ. Καταλαβαίνει τι θέλω. Είναι σαν ένας προπονητής μέσα στο γήπεδο. Έφυγαν παίκτες όπως ο Λαζαρίδης που σταμάτησε, ο Φυτανίδης που ήταν πολλά χρόνια μαζί και είχαν αυτούς τους ρόλους. Πλέον, ο Ούμπιντες είναι μόνος του και πρέπει να δούμε ποιος μπορεί και εκείνον να τον βοηθήσει στην ιεραρχία της ομάδας».

Αν γράφατε εσείς το σενάριο για την πορεία σας στον Ατρόμητο, πώς θα θέλατε να σας βρει το τέλος της φετινής σεζόν;

«Να τερματίσουμε στην πεντάδα. Όλη η δουλειά μας προσανατολίζεται σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι το μοναδικό πράγμα στο κεφάλι μου και δεν θέλω να σκέφτομαι οτιδήποτε διαφορετικό. Θέλω να έρχομαι εδώ, να δουλεύω κάθε μέρα για το όνειρο που έχουμε ως ομάδα. Δεν μπορώ μόνος μου. Πρέπει να είμαστε όλοι μαζί σε αυτό».