Ολυμπιακός-ΑΕΚ: από το 7-0 στο 1-4, μέσω του 5-2!

• Ξεκινούσα χθες το κομμάτι μου, με την παρατήρηση ότι ο Ολυμπιακός εδώ και αρκετά χρόνια σπάνια κερδίζει στο Καραϊσκάκη στα περισσότερα δυνατά παιχνίδια του στο Κύπελλο. Ατυχώς το επανέλαβε και χθες, σε ένα παιχνίδι που έπρεπε κι άξιζε να το πάρει, έστω με τη μικρότερη δυνατή νίκη, 1-0.

• Πρέπει να παραδεχθούμε, όμως, ότι έκανε μία καλή προσπάθεια κι αν μη τι άλλο ειχε ένα καλό focus γι΄ αυτό το παιχνίδι. Με τη διαφορά ότι αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αρκετό. Και όταν δεν σου «κάθεται» ένα τέτοιο παιχνίδι, στο τέλος μάλλον πρέπει να είσαι κι ευχαριστημένος που δεν έφαγες κανένα γκολ από το πουθενά…

• Στα δικά μου τα μάτια, το ντέρμπι αυτό είχε τρία κομμάτια. Για την ακρίβεια είχε τρία μισάωρα!

• Το πρώτο, από το 1’ έως το 30’, με τον Ολυμπιακό απόλυτο κυρίαρχο, να έχει βάλει κάτω την ΑΕΚ και να την «κτυπάει». Οι τελικές σε αυτό το διάστημα ήταν 7-0!

• Το δεύτερο, από το 30’ έως το 60’, με την ΑΕΚ να επιχειρεί να ισορροπήσει, αλλά τον Ολυμπιακό, έστω σε πιο χαμηλές στροφές, να έχει το πάνω χέρι στις ευκαιρίες. Οι τελικές σε αυτό το ημίωρο ήταν 5-2!

• Το τρίτο, από το 60’ έως το 95’, με την ΑΕΚ να καταφέρνει να ισορροπήσει, απέναντι σε ένα Ολυμπιακό, που έριξε ακόμη περισσότερο στροφές, δεν απείλησε καθόλου, αλλά και δεν απειλήθηκε με καθαρή ευκαιρία. Οι τελικές εδώ ήταν 1-4.

• Και ο αριθμός των τελικών προσπαθειών κάθε ομάδας στα τρία ημίωρα λέει πολλά. Τέλος πάντων, με τελικές 13-6 σε ντέρμπι πρέπει να κερδίσεις!

• Ειδικά όταν από τις δικές σου 13 τελικές, οι τρεις-τέσσερις (Τζούρτζεβιτς, Ζιλέ, Σισέ, Φορτούνης) είναι καθαρές ευκαιρίες και σε άλλες δύο-τρεις περιπτώσεις (Μάριν δύο, Τζούρτζεβιτς) είναι τελειώματα από θέση βολής. Ο δε αντίπαλος σου δεν είχε παρά ένα τέτοιο τελείωμα- από θέση βολής, όχι καθαρή ευκαιρία. Δεν λέω ότι η ΑΕΚ δεν έβγαλε κι αυτή επικίνδυνες επιθέσεις, ειδικά στο τελευταίο μισάωρο. Όμως, αντιμετωπίστηκαν άψογα από τους «ερυθρόλευκους» αμυντικούς. Για παράδειγμα, εκείνη στο 94’, σε χρονικό σημείο μηδέν, όταν ο Φιγκέϊρας έφαγε «άσχημη» ντρίμπλα από τον Λόπεζ, αλλά ο Μποτία αχρήστευσε τη σέντρα με το άριστο τάκλιν του.

• Η ειρωνεία: ο Ολυμπιακός έβγαλε την πιο ωραία του επίθεση, αντεπίθεση ήταν για την ακρίβεια, στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα-στο 79’, όταν ο Φορτούνης με έξοχο τρόπο ξεκίνησε έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού την κόντρα επίθεση, δίνοντας την μπάλα στον Μιραλάς. Αυτός κάνοντας κούρσα 40 μέτρων άλλαξε ωραιότατα την μπάλα με τον Τζούρτζεβιτς και πάσαρε στον Φορτούνη. Ο Φορτούνης είχε φάτσα την αντίπαλη εστία (δείτε την φωτό).



Επηρεασμένος, όμως, από την μεγάλη ευκαιρία που είχε χάσει νωρίτερα, δεν τόλμησε να πάρει την ευθύνη του σουτ. Την γύρισε στον Ανδρούτσο και δη καθυστερημένα, όταν οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν ήδη γυρίσει πίσω και είχαν μαρκάρει τους «ερυθρόλευκους»…

• Όλες κι όλες δύο επικίνδυνες αντεπιθέσεις μπόρεσε να βγάλει ο Ολυμπιακός απέναντι σε μία καλά οργανωμένη αμυντικά ομάδα και οι δύο χάθηκαν άδοξα. Τη μία ελέω Φορτούνη, που ο ίδιος την ξεκίνησε τόσο όμορφα κι ο ίδιος την «πέταξε». Και την άλλη ελέω Σεμπά, στο α΄ ημίχρονο, με τον Βραζιλιάνο να μην μπορεί να βγάζει μία εύκολη πάσα στον Φορτούνη, που έφευγε κόντρα σε μία όχι πυκνή άμυνα.

• Κάπως έτσι, στο τέλος της βραδιάς, το αποτέλεσμα για τον Ολυμπιακό ήταν το λιγότερο καλό που μπορούσε να έχει στο συγκεκριμένο ματς, αλλά τουλάχιστον όχι κακό…