Ο Καπίνο και το φτηνό οπαδιλίκι

Σε παλαιότερες εποχές και σε δεκαετίες όπως αυτή του ’80 και του ’90, όταν ένας ποδοσφαιριστής πουλούσε οπαδιλίκι γινόταν ΘΕΟΣ. Ο κόσμος αμέσως τον λάτρευε, τον έκανε αφίσα στο δωμάτιό του, του «κολλούσε» κι ένα ωραίο παρατσούκλι και το γλυκό έδενε. Αν, μάλιστα, ήταν και ποδοσφαιριστής με στυλ τσαμπουκά στο γήπεδο, τότε ακόμη καλύτερα. Η αποθέωση έδινε και έπαιρνε. Και γινόταν μεγαλύτερη, αν αυτό το οπαδιλίκι «πουλιόταν» σε… τιμή ευκαιρίας, έπειτα από μετακίνηση από τον ένα αιώνιο στον άλλον. Ο κακός χαμός! Μιλάμε, όμως, για άλλες εποχές. Διαφορετικές, πιο αγνές και με τον φίλαθλο, αν θέλετε, λιγότερο πονηρεμένο…

Πλέον, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο κόσμος δεν «τσιμπάει» απ’ αυτά, η καχυποψία είναι μεγαλύτερη για το κάθε τι, όπως και η αμφισβήτηση. Μια ματιά καθημερινά στα social media και τη «διαδικτυακή κριτική» που γίνεται επί παντός επιστητού, θα σας πείσει για το παραπάνω.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, συμπεριφορές τύπου Καπίνο δεν περνούν πια. Δεν είναι της μοδός, βρε αδερφέ. Πάνε. Τελείωσαν. Ξέφτισαν. Κι αυτό θα πρέπει να το καταλάβει ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής…

Ο νεαρός κάνει λάθη επαναλαμβανόμενα και είναι κρίμα για τον ίδιο. Παλαιότερα πουλούσε οπαδιλίκι στον Παναθηναϊκό. Φιλούσε φανέλες, έδειχνε τριφύλλια, έβριζε τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο «Γ. Καραϊσκάκης», έδινε «γραμμή» για σύνθημα στο πέταλο της Θύρας 13 και άλλα πολλά. Τώρα, όντας ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, κάνει δηλώσεις περί «μεγαλύτερης ομάδας στην Ελλάδα», δεν παραλείπει να τονίζει ότι είναι μεγαλωμένος στον Πειραιά και σε γενικές γραμμές έχει μια συμπεριφορά, με την οποία προσπαθεί να κολακεύσει κόσμο και κοσμάκη στη νέα του ομάδα, λες και αν τα καταφέρει θα εξασφαλίσει θέση βασικού για τα επόμενα πέντε χρόνια!

«Και τι σε νοιάζει τι κάνει ο Καπίνο; Αστον, θα το καταλάβει αργότερα», μου έλεγε ένας συνάδελφος. Προφανώς και δεν με νοιάζει. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει όποια συμπεριφορά θέλει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και μακριά από την όποια κριτική…

Ο Καπίνο είναι ένας εξαιρετικός, κατά την άποψή μου, γκολκίπερ. Χρειάζεται, βέβαια, περισσότερη δουλειά απ’ αυτή που έχει κάνει μέχρι τώρα, αλλά αυτό είναι στο χέρι του. Και πολύ καλά έκανε και φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού. Επαγγελματίας είναι, τις επιλογές του κάνει και τις στηρίζει. Είναι άλλο αυτό και άλλο να επιδεικνύει συμπεριφορά ανώριμη, αν θέλετε. Συμπεριφορά που θα τη βρει μπροστά του, διότι η ζωή κάνει κύκλους και ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει.

Ας το καταλάβουν όλοι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές και κυρίως οι νεαροί. Τα φτηνά οπαδιλίκια, οι φανταχτερές δηλώσεις, η συνθηματολογία και η… σημαία ψηλά, έχουν τελειώσει. Κι όποιος συνεχίζει σε τέτοια μονοπάτια, τότε στο τέλος της διαδρομής θα βγει χαμένος. Διότι πάνω απ’ όλα, καταστρέφει την ίδια του την προσωπικότητα, χαλάει την ίδια του την εικόνα. Και αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά από μια αποθέωση από τη «Θύρα 13» ή τη «Θύρα 7», πολύ πιο σημαντικά από δυο καλά συμβόλαια…