Παρουσίαση του Assassins Creed Unity

Την εποχή που η μοναρχία έδινε τη θέση της προσωρινά στη συνταγματική δημοκρατία, που η μεσαία τάξη εκτόπιζε την αριστοκρατία και ο καπιταλισμός διαδεχόταν την φεουδαρχία, οι Ασασίνοι και οι Ναΐτες της Ubisoft αποφάσισαν ότι ο χαμός που συντελείται γύρω τους είναι αρκετά σοβαρός λόγος ώστε να σταματήσουν για λίγο να σφάζονται μεταξύ τους, όμως δύσκολα κάτι τέτοιο θα συνεχιζόταν για πολύ. Φυσικά και τα δύο τάγματα μπλέκονται με την Γαλλική Επανάσταση, για διαφορετικούς λόγους το καθένα.



Ο Arno Dorian, έχοντας ως πατέρα έναν Assassin και ως θετό πατέρα έναν Templar, δεν ενδιαφέρεται και τόσο για δόγματα όταν εν τέλει καταλήγει να χάνει και τους δύο. Το αιματηρό ταξίδι του νέου Assassin προς την κορυφή της ιεραρχίας των Templars, από τον ένα τρυπημένο λαιμό στον επόμενο, είναι καθαρά προσωπικό. Το ταξίδι αυτό δεν στερείται ενδιαφέροντος, ειδικά όταν εισέρχεται στην εξίσωση η δυναμική Elise, όμως θα παρατηρήσετε ότι στο Unity οι προσωπικές ιστορίες των ηρώων λαμβάνουν πρωταγωνιστική θέση, με τα ιστορικά τεκταινόμενα να αποτελούν πολλές φορές απλό υπόβαθρο. Πρόκειται για μία ώριμη και -τηρουμένων των αναλογιών- ρεαλιστική προσέγγιση, η οποία όμως μειώνει τον αντίκτυπο της ιστορικής φύσης του παιχνιδιού, που αποτελεί και τον κεντρικό πόλο έλξης της σειράς. Οι χαρακτήρες δεν είναι κακογραμμένοι και έχει γίνει μία προσπάθεια να σκιαγραφηθούν σε ρεαλιστικά υποτονικό πλαίσιο, με πιστευτά χαρακτηριστικά και έλλειψη υπερβολών σε διαλόγους και συμπεριφορές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και αξιομνημόνευτοι όσο προηγούμενοι της σειράς. Η βρετανική προφορά των voice-actors δεν βοηθάει επίσης στην επίτευξη ενός καλύτερου αποτελέσματος. Παραδόξως, λείπει από το Unity ένα στοιχείο που δεν περιμέναμε ποτέ να δούμε να αφαιρείται. Αν και εξακολουθεί να υπάρχει σύνδεση με τον σύγχρονο κόσμο, όπου οι Assassins και οι Templars εξακολουθούν να «τρώγονται» και να το ρίχνουν στη γενετική, πλέον δεν υπάρχουν playable τομείς στη σύγχρονη εποχή. Αν και σε πολλούς θα λείψει ο σημαντικός εκτοπισμός του sci-fi στοιχείου, πρόκειται για μία απόφαση που αυξάνει κατακόρυφα τον παράγοντα της συνοχής του κόσμου του παιχνιδιού και της εμπειρίας γενικότερα.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ.