«Μάριος Λώμης: Ο ιπτάμενος… Ελληνο-Ολλανδός». Κάθε φορά που πηδάει για την κεφαλιά, σε μια ακόμη εναέρια μονομαχία με τον αντίπαλο αμυντικό. «Ο Έλληνας αλλά… Ολλανδός Ζλάταν», λόγω και της αντίστοιχης φυσιογνωμίας του, όποτε σκοράρει θεαματικά γκολ με τη φανέλα της Βόρειας Καρολίνας στη δεύτερη κατηγορία του αμερικανικού πρωταθλήματος, με πολλούς και διάφορους τρόπους. Χαρίζοντας μια, ατυχή κατά τον ίδιο, παρομοίωση, προς τέρψη του ευφάνταστου νου του μέσου Έλληνα αναγνώστη ή δημοσιογράφου, που ομολογουμένως «ψοφάει» για καταστάσεις διαδοχής με… ντόπιους ήρωες.
Κάμποσες οι «φιοριτούρες» οι οποίες θα μπορούσαν να συνοδέψουν την ιστορία και το προφίλ του Μάριου Λώμη, η ουσία του όμως στέκει αυτόφωτη, μονοπωλώντας το ενδιαφέρον.
Ο 24χρονος επιθετικός (γεν. 24/01/1995) με ελληνική καταγωγή, δειλά δειλά πραγματοποιεί τη δική του αναρρίχηση στο επαγγελματικό ποδοσφαιρικό στερέωμα, με τα κατορθώματα του στο σύντομο αυτό διάστημα στην αμερικανική λίγκα να τον φέρνουν όλο και πιο κοντά στην αποκάλυψη στο ευρύ κοινό. Πρωτίστως, στη γενέτειρα και χώρα όπου ζούσε ανέκαθεν, την Ολλανδία, αλλά και στα δικά μας πάτρια εδάφη με τα οποία συνδέεται άμεσα.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Μπένεμπρoυκ της Ολλανδίας, μια μικρή κωμόπολη περίπου μόλις πέντε χιλιάδων κατοίκων στο βόρειο τμήμα της χώρας, από Κερκυραίο πατέρα και Ολλανδή μητέρα, ο Μάριος ανέμιξε ψήγματα του ελληνικού τρόπου ζωής με το περιβάλλον των Κάτω Χωρών. Το τελικό κράμα αν μη τι άλλο μοναδικό, ιδιαίτερα από όταν το ποδόσφαιρο μπήκε για τα καλά στη ζωή του. Στιγμή που συγκριτικά με το πρότυπο του εν δυνάμει ποδοσφαιριστή, μάλλον άργησε.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ» ωστόσο λέει ο θυμόσοφος λαός του 50% της εθνικότητας του, με τον φιλόδοξο στράικερ να επιχειρεί ένα δυναμικό ταχύρρυθμο, έτοιμος να αδράξει την ευκαιρία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μια και καλή, στην απόπειρα του για καριέρα στο χώρο.
Από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Ολλανδίας και το ξεκίνημα του στην Κονίνκλικε το 2012, τον παλαιότερο ποδοσφαιρικό σύλλογο της χώρας, στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Κρέιτον, τους Bluejays το 2017 κι από εκεί στην North Carolina Football Club (NCFC) της 2ης τη τάξει επαγγελματικής κατηγορίας των ΗΠΑ. Εκεί όπου σε σύνολο 33 αγώνων τις τελευταίες δύο σεζόν μετρά 14 γκολ και 3 ασίστ, έχοντας μόνο την τρέχουσα περίοδο που εκκίνησε τον περασμένο Μάρτιο, έξι γκολ στα πρώτα του επτά παιχνίδια, γεγονός που τον καθιστά εύλογα υποψήφιο για το βραβείο του «Παίκτη του Μήνα». Κάνοντας αναμενόμενα το «μπαμ» στον ποδοσφαιρικό περίγυρο, τον οποίο ο Μάριος Λώμης επιχειρεί να διογκώσει, υποχρεώνοντας ταυτόχρονα τη δεύτερη πατρίδα του να επεκτείνει την εμβέλεια των «ραντάρ» της.
Έτσι περικλείεται εν συντομία η ταυτότητα του υψηλόσωμου (1,88μ.) σέντερ φορ. Τα περαιτέρω τα περιγράφει ο ίδιος, μιλώντας αποκλειστικά στο sport-fm.gr μεταξύ άλλων για την σύνδεση του με την Ελλάδα, την απόφαση του να ασχοληθεί αποκλειστικά κι επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, τη φετινή σεζόν με την Βόρεια Καρολίνα, τη συνύπαρξη του με το αμιγώς «ελληνόπουλο» της ομάδας του, τον παλιό γνώριμο μας από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό Αλέξανδρο Ταμπάκη, μέχρι και για την αγάπη του για την ελληνική μουσική και τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Μάριος Λώμης στον Κωνσταντίνο Κωλαΐτη
Ποια είναι η ουσιαστική σύνδεση σου με την Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και σήμερα;
«Μεγάλωσα στην Ολλανδία, έπαιξα εκεί όλη μου τη ζωή ποδόσφαιρο πριν έρθω στις ΗΠΑ αλλά τα καλοκαίρια μου τα πέρασα με την οικογένεια μου στην Κέρκυρα. Μιλάω επαρκώς τα ελληνικά (δουλεύω τη γραμματική μου), θέλω να βελτιωθώ σε αυτό. Η κοπέλα μου είναι από την Κέρκυρα επίσης, την γνώρισα εκεί πριν δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια της off-season (σ.σ. το χειμώνα), έμεινα Κέρκυρα για πάνω από ένα μήνα. Μεγάλωσα εκεί αλλά έχω πολύ ζεστά αισθήματα για την Ελλάδα, τη χώρα, τη γλώσσα, την κουλτούρα. Την ιστορία και τη φιλοσοφία. Πάντα έδειχνα μεγάλο ενδιαφέρον και ο πατέρας μου φρόντιζε να μου μάθει πολλά για αυτά».
Εξακολουθείς να συμπεριλαμβάνεις στη ρουτίνα σου το στοιχείο των ελληνικών παραδόσεων με κάποιο τρόπο;
«Λατρεύω να μαγειρεύω ελληνικό φαγητό. Ο πατέρας μου είχε ελληνικό εστιατόριο στην Ολλανδία για 10 χρόνια και είναι εξαιρετικός μάγειρας. Έμαθα από αυτόν όπως εκείνος έμαθε από τη μητέρα του. Τον παίρνω λοιπόν τηλέφωνο για τις ελληνικές συνταγές. Παστίτσιο, τζατζίκι, μακαρόνια με κιμά, διάφορα. Τώρα το Πάσχα πήγα με την κοπέλα μου και φάγαμε αρνί σε μια ταβέρνα εδώ στις ΗΠΑ.
Μου αρέσει επίσης να ακούω ελληνική παραδοσιακή μουσική, λαϊκά ιδιαίτερα, τα νιώθω έντονα, έχουν τόσο πάθος και μου αρέσουν. Αυτή την εποχή ακούω πολύ το ‘’Με μια πιρόγα’’ του Μητροπάνου (σ.σ. μεταγενέστερη εκτέλεση του πρωτότυπου τραγουδιού ‘’Ερωτικό’’), γενικά μου αρέσει πολύ ο Μητροπάνος και ο Μπιθικότσης, από αυτούς ξεκίνησα να ακούω».
Πότε φάνηκε ότι θα ακολουθήσεις τον «ποδοσφαιρικό δρόμο»; Πως ξεκίνησαν όλα;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν μέχρι πρόσφατα. Πάντα σπούδαζα παράλληλα με το ποδόσφαιρο. Στην Ολλανδία, δεν έπαιξα επαγγελματικά γιατί οι σπουδές μου αποτελούσαν προτεραιότητα. Ήθελα ένα δίπλωμα πρώτα. Έτσι στη διάρκεια των σπουδών μου έπαιξα ημι-επαγγελματικά στην Ολλανδία, 3η και 4η κατηγορία.
Όταν πήρα το πτυχίο μου στην Πολιτική Επιστήμη (κι ένα αρχικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία), στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, ήθελα να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Μετά λοιπόν κέρδισα μια υποτροφία, όλα πληρωμένα, στις ΗΠΑ, κι έπαιξα ποδόσφαιρο στο Πανεπιστήμιο του Κρέιτον, από τα κορυφαία ποδοσφαιρικά κολλέγια της χώρας. Η σεζόν ήταν μόνο 4 μήνες, το φθινόπωρο. Εκεί με πλησίασε ένας μάνατζερ, ώστε να παίξω επαγγελματικά εδώ, κάτι που ήθελα από παιδί.
Όταν μεγάλωσα, έδωσα προτεραιότητα στις σπουδές μου, αλλά σιγά σιγά είδα ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχαν καλές ευκαιρίες για μένα. Έτσι εξελίχθηκα σωματικά και πνευματικά και όταν πέρασα από δοκιμαστική περίοδο με τη Βόρεια Καρολίνα, τους άρεσα πολύ και μου πρόσφεραν συμβόλαιο για ένα χρόνο και οψιόν επέκτασης για ακόμη έναν. Την πρώτη χρονιά έκανα ακόμη το μεταπτυχιακό μου online στο κομμάτι του business administration (διοίκηση επιχειρήσεων) και παράλληλα έπαιζα επαγγελματικά. Αποφοίτησα τον περασμένο Αύγουστο και είχα μια καλή πρώτη σεζόν, με 8 γκολ και 2 ασίστ, χωρίς να ξεκινάω σε όλα τα παιχνίδια βασικός. Μετά την αποφοίτηση που συνέπεσε με το τέλος της σεζόν τον Οκτώβρη, αποφάσισα πως θέλω να κυνηγήσω επαγγελματική καριέρα ως ποδοσφαιριστής.
Είμαι ακόμα μικρός, έχω πάρει τα διπλώματα μου. Η νοοτροπία μου ήταν ‘’go for it’’, δεν έχω τίποτα να χάσω. Έτσι η ομάδα ενεργοποίησε την οψιόν, είχα και μια καλή προσφορά από άλλη ομάδα της κατηγορίας όμως ο σύλλογος μου θέλησε να με κρατήσει. Και να που είμαστε στη δεύτερη σεζόν, παίζω περισσότερο, σκοράρω περισσότερο με ‘’καθαρά’’ γκολ και στο τέλος της σεζόν είμαι ελεύθερος».
Πιστεύεις ότι αυτή η σεζόν θα είναι η «αποκάλυψη» σου; Με 6 γκολ στα πρώτα 7 παιχνίδια, αισθάνεσαι ότι με την προοπτική του να μείνεις ελεύθερος το φθινόπωρο, μήπως ήρθε η ώρα για το βήμα παραπάνω;
«Εάν συνεχίσω έτσι ναι, το πιστεύω. Πάντα προσπαθώ να εξελίσσω τον εαυτό μου. Και αυτό το πρωτάθλημα μου επιτρέπει κάτι τέτοιο. Παίζουμε αρκετά παιχνίδια και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Ταξιδεύεις πολύ, οπότε οι εκτός έδρας αναμετρήσεις είναι ιδιαίτερα δύσκολες εδώ. Μπορεί να μην είναι το πιο τεχνικό ως πρωτάθλημα, απαιτεί πολλή σωματική όμως δύναμη. Εγώ ξεχωρίζω με την τεχνική μου και την τακτική μου διορατικότητα. Είμαι κινητικός, έτσι καταφέρω να σκοράρω».
Πως κυλάει η διαδικασία προσαρμογής σου στις ΗΠΑ; Νιώθεις πλήρως εγκατεστημένος μετά από σχεδόν δύο χρόνια διαμονής;
«Πηγαίνει καλά, ζω σε ένα ωραίο διαμέρισμα και ξέρω ότι το συμβόλαιο μου είναι μέχρι το τέλος της σεζόν, για συγκεκριμένη περίοδο. Έχω και Έλληνα συμπαίκτη, τον Άλεξ Ταμπάκη τον τερματοφύλακα. Βοήθησε πολύ αυτό, ιδιαίτερα την πρώτη περίοδο. Μοιραζόμασταν το διαμέρισμα για καιρό, ήταν ωραία και είναι καλό να μιλάω συχνά τα Ελληνικά».
Κάποια από τα γκολ σου φέτος ήταν εντυπωσιακά, με εναέρια σουτ, τελειώματα με τις τάπες, κλπ. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι του θυμίζεις τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ίσως λόγω και της… αλογοουράς σου. Πως σου φαίνεται αυτό;
«Η αλήθεια είναι ότι πως το έχω ξανακούσει αυτό μερικές φορές (γέλια). Δεν συμφωνώ βέβαια και πολύ για να είμαι ειλικρινής. Στην πραγματικότητα έκοψα τα μαλλιά μου χτες (γέλια). Αλλά φυσικά είναι ένας στράικερ που θαυμάζω. Μου αρέσει πολύ το στυλ του, συνδυάζοντας τόση πολλή τεχνική μαζί με δύναμη».
Ποια ήταν τα είδωλα σου ως παίκτης και ως προσωπικότητα καθώς μεγάλωνες;
«Ο Ζλάταν είναι ένας από αυτούς. Μου αρέσει να παρακολουθώ καλούς στράικερ. Ένας από τους αγαπημένους μου ήταν ο Ντένις Μπέργκαμπ. Το άγγιγμα του στην μπάλα ήταν από άλλον πλανήτη».
Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά μεταξύ κολεγιακού και επαγγελματικού ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ; Διότι το επίπεδο του κολεγιακού μπάσκετ φερ’ ειπείν, είναι άκρως απαιτητικό και υψηλό.
«Είναι μεγάλη η διαφορά. Το κολεγιακό ποδόσφαιρο είναι καλό, απαιτεί πολύ τρέξιμο, επίσης έντονο σωματικά, όμως βλέπεις πολλά περισσότερα λάθη. Στο επαγγελματικό υπάρχουν πιο έμπειροι παίκτες. Στις χαμηλότερες κατηγορίες της Ολλανδίας από την άλλη, το παιχνίδι είναι περισσότερο τεχνικό αλλά πιο αργό και χωρίς πολλά τρεξίματα ή επαφές».
Θα ήθελες να παίξεις ξανά στην Ευρώπη μελλοντικά; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να αγωνίζεται στην ελληνική Super League μια μέρα;
«Ναι, γιατί όχι, και στα δύο. Η προοπτική της Ελλάδας είναι ιδιαίτερη, θα το ζούσα πιο έντονα εκεί και θα μπορούσα να μάθω τη γλώσσα ακόμα καλύτερα. Προς το παρόν όμως το βλέπω σεζόν ανά σεζόν».
Παρακολουθείς ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο; Τι γνώμη έχεις για τον φετινό Άγιαξ;
«Ναι φυσικά, δεν έχω κάποια συγκεκριμένη αγαπημένη ομάδα, απλά απολαμβάνω να παρακολουθώ καλό ποδόσφαιρο. Ο Άγιαξ για παράδειγμα, λατρεύω να τον βλέπω να παίζει, είναι εξαιρετικός φέτος και για ακόμα μια φορά το απέδειξε κόντρα στην Τότεναμ. Μου αρέσει να παρακολουθώ διαφορετικά στυλ και τι απόδοση έχουν. Παράλληλα μ’ αρέσει να βλέπω και μεμονωμένους παίκτες να αγωνίζονται, κάποιες φορές παρακολουθείς μια ομάδα για έναν συγκεκριμένο παίκτη».
Ποιοι είναι οι βασικοί σου στόχοι για την τρέχουσα σεζόν; Τι είναι αυτό που θα την καθιστούσε επιτυχημένη στο τέλος της, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά;
«Ατομικά, έχω θέσει τον πήχη στα 20 γκολ στο πρωτάθλημα τουλάχιστον. Ως ομάδα, να φτάσω με την NCFC μέχρι τα πλέι-οφ».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
