Σκληρό ποδοσφαιρικό μάθημα για μια ΑΕΚ που ξέρει να μαθαίνει

Το ματς με την Μπενφίκα στο ΟΑΚΑ τελειώνει και ο κόσμος δεν ξέρει πως να αντιδράσει. Τρακάρισμα συναισθημάτων, αλλά this is football.

Είδε την ΑΕΚ σε ένα ματς top επιπέδου να επιστρέφει και να διεκδικεί ένα παιχνίδι φαινομενικά χαμένο. Θα πει κανείς «ναι, αλλά η Μπενφίκα έπαιζε με δέκα». Ο.Κ δεκτό αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όποιος έχει αριθμητικό μειονέκτημα είναι καταδικασμένος να χάσει. Πρόσφατο άλλωστε είναι το παράδειγμα του πρώτου ματς της Ένωσης απέναντι στην Σέλτικ όπου η ομάδα του Ουζουνίδη έμεινε με παίκτη λιγότερο λόγω της αποβολής του Γαλανόπουλου και μάλιστα σε γήπεδο του «Νησιού» κι όμως έμεινε όρθια.

Τα πρώτα ματς των κιτρινόμαυρων σε επίπεδο Champions League θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα πρώτα ντέρμπι της ομάδας μετά την επιστροφή της. Εκεί που η μπάλα ερχόταν στην περιοχή τους και το άγχος στους παίκτες αλλά και στο γήπεδο ήταν φανερό. Έμαθε όμως η ΑΕΚ και τώρα συνεχίζει να μαθαίνει στο κορυφαίο επίπεδο όπως φάνηκε και χθες.

Πάνω λοιπόν που η ομάδα του Ουζουνίδη έψαχνε την ταυτότητά της στο γήπεδο στο πρώτο της εντός έδρας ματς σε φάση ομίλων Champions League ύστερα από το 2006, οι μπαρουτοκαπνισμένοι «αετοί» έκαναν σχεδόν χωρίς να ιδρώσουν το 0-2 στο ΟΑΚΑ από το πρώτο τέταρτο . Βλέποντας λοιπόν τα νέα δεδομένα στο ματς κανείς θα έλεγε πως το σκορ μπορεί να ξεφύγει επικίνδυνα. Σε τέτοιο επίπεδο δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει την θεωρητικά αδύναμη ομάδα, που της έχει στραβώσει και το παιχνίδι, να συμβιβάζεται και να προσπαθεί να «σβήσει» το ματς για να καταλήξει σε μια… διαχειρίσιμη ήττα. Η ΑΕΚ όμως δεν είναι ομάδα με τέτοια στοιχεία στο DNA της.

Ο κόσμος στο ΟΑΚΑ ήθελε να δει ποδόσφαιρο και οι κιτρινόμαυροι είχαν όλη την καλή διάθεση, αλλά και την ικανότητα όπως αποδείχτηκε, να φανούν αντάξιοι των απαιτήσεων ενός ματς ομίλων της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Οι παίκτες του Ουζουνίδη αφού ξεπέρασαν το αρχικό σοκ, βρήκαν γρήγορα ψυχραιμία και συνοχή στις γραμμές τους και σταδιακά άρχισαν δημιουργούν μένοντας πάντα πιστοί στο κάθετο παιχνίδι. Το ότι ο Πόνσε κυνηγάει μια χαμένη μπαλιά στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου ημιχρόνου με το σκορ στο 0-2 και κερδίζει την δεύτερη κίτρινη του Ρούμπεν Ντίας είναι αυτό που χαρακτηρίζει την Ένωση τα τελευταία χρόνια. «Πάλεψε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο».

Μετά ξεκίνησε το πάρτι. Η ΑΕΚ έκανε την Μπενφίκα να μοιάζει με ομάδα της σειράς, το 0-2 γίνεται 2-2 από τον Κλωναρίδη και το 3-2… ερχόταν! Αυτό όμως είναι το ποδόσφαιρο, ο MVP μπορεί να γίνει μοιραίος μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου κι ένα ματς δικό σου να χαθεί από το πουθενά. Δεν θα μπω στην διαδικασία να κρίνω τον Κλωναρίδη για το εάν έκανε καλά ή όχι που δεν γύρισε την μπάλα στο Γιακουμάκη. Δεν θα μπω στην διαδικασία να πω τι θα έκανα εγώ αν βρισκόμουν απέναντι στον super Βλαχοδήμο, αν και λογικά θα είχα λιποθυμήσει. Θα κρατήσω όμως το «δεν πειράζει» του Γιακουμάκη μετά την συγγνώμη του Κλωναρίδη στο τέλος του αγώνα, όπως και την αντρίκια παραδοχή του σκόρερ των δύο τερμάτων της Ένωσης για την λάθος επιλογή του.

Γιάννης Σταυρόπουλος