Χόρχε Μολίνα: Ένας γερόλυκος μετράει τα «αστέρια»

Οι περισσότεροι θα έλεγαν πως είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Πως όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερος, ενώ κάποιοι άλλοι θα υποστήριζαν πως έχει πιει το ελιξίριο της αιώνιας νιότης και έχει σταματήσει πλέον να γερνάει. Όποια όμως κι αν είναι η αλήθεια, ένα είναι το σίγουρο, ο Χόρχε Μολίνα οδηγεί την Χετάφε στο Champions League στα 37 του χρόνια και η ιστορία του μοιάζει να είναι βγαλμένη από ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ!

Ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε πει πως «κάθε φορά που νιώθω πως γερνάω και οδηγούμαι προς τον τάφο, κάτι καλό συμβαίνει και αυτή η σκέψη μου φεύγει». Αν μη τι άλλο, ο Μολίνα μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με τα λεγόμενα του «βασιλιά», έστω και στην μεταφορική του έννοια, καθώς η μοίρα του φύλαγε τα καλύτερα προς το τέλος της -ποδοσφαιρικής- ζωής του.

Τα πόδια βαριά και γερασμένα. Η ταχύτητά του πλέον δεν είναι η ίδια που ήταν πριν κάποια χρόνια, βέβαια ποτέ δεν ήταν ο πιο γρήγορος ποδοσφαιριστής. Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν η κυνικότητά του μπροστά από το τέρμα. Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν έναν “γίγαντα” να φυλάει τα γκολπόστ, ο Μολίνα τον έβλεπε μυρμήγκι. Φυσικά, ούτε τα μόλις 160 γκολ της επαγγελματικής του καριέρας είναι αυτά που τον κάνουν ξεχωριστό. Τα βιώματα, οι εμπειρίες και η ζωή μέσα στις τέσσερις λευκές γραμμές ήταν τα χαρακτηριστικά που έκαναν τη διοίκηση της Χετάφε να τον αποκτήσει πριν 2,5 χρόνια ως ελεύθερο. Πλέον, ο αθεόφοβος με σχεδόν τέσσερις δεκαετίες στην πλάτη σαν μπαρουτοκαπνισμένος καπετάνιος, οδηγεί με επιτυχία το καράβι της μαδριλένικης ομάδας στα “αστέρια” του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η αρχή του ήταν δύσκολη και το ταξίδι της ζωής του ακόμη πιο σκληρό. Το τέλος όμως αχνοφαίνεται γλυκό και δοξασμένο. Έγινε επαγγελματίας σε ηλικία που άλλοι γίνονται θρύλοι του αθλήματος. Στα 25 του χρόνια έπαιξε για πρώτη φορά στην Segunda Division με την Εχίδο χωρίς να καταφέρει να δείξει όσα ήθελε και μπορούσε.

Ύστερα ήρθε η μεταγραφή που άλλαξε τα πάντα στη ζωή του. Η Έλτσε εμπιστεύθηκε τις ικανότητές του και ο Μολίνα της το ξεπλήρωσε. Σκόραρε 26 γκολ, τα τέσσερα από αυτά στη νίκη με 4-1 την τελευταία αγωνιστική επί της πρωταθλήτριας της Segunda Division Ρεάλ Σοσιεδάδ. Η «μαγική» χρονιά του στην ‘Ελτσε του απέφερε ακόμα μία μεταγραφή, την σπουδαιότερη της καριέρας του. Η Ρεάλ Μπέτις τον ξεχώρισε και πλήρωσε ενάμιση εκατομμύριο ευρώ για να τον αποκτήσει. Ο Μολίνα πέρασε έξι χρόνια με την ριγωτή φανέλα των Ανδαλουσιάνων, συμπληρώνοντας 180 εμφανίσεις ενώ είδε την μπάλα να καταλήγει στο πλεκτό 66 φορές.

Γεννημένος στο Αλκόι της δυτικής Ισπανίας, μια κωμόπολη μόλις 60,000 κατοίκων, ο Μολίνα έμαθε να παλεύει σκληρά για να καταφέρει οτιδήποτε. Αυτό έκανε όταν η Χετάφε τον απόκτησε... τζάμπα. Σε μια εποχή που ομάδες όπως ο Άγιαξ φτάνουν τόσο μακριά στο Τσάμπιονς Λιγκ με μια ντουζίνα παικτών κάτω των 24 ετών, ο Μολίνα ήρθε να αποτελέσει την εξαίρεση στον κανόνα. Φυσικά, μεγάλο ρόλο στην μεταγραφή έπαιξε ο τωρινός προπονητής της Χετάφε, Πέπε Μπορνταλάς ο οποίος είχε συνεργαστεί μαζί του και στην Έλτσε.

Την πρώτη του σεζόν και πάλι στην Segunda Division, σημείωσε 20 γκολ και βοήθησε την Χετάφε να προβιβαστεί και πάλι στην La Liga. Φέτος όμως είναι η χρονιά που ο Μολίνα θα διηγείται στα εγγόνια του και το γέρικο στέρνο του θα φουσκώνει από περηφάνια. Έχοντας σκοράρει 13 γκολ και όντας ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας, πίσω μόνο από τον Χάιμε Μάτα(14), ο Μολίνα με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο βρίσκεται τρεις αγωνιστικές μακριά από το όνειρο.

Και αν τελικά η πολυπόθητη τέταρτη θέση δεν έρθει ποτέ, σαν μαχητής θα σηκωθεί από το καναβάτσο και θα συνεχίσει να παίζει μπάλα. Μέχρι τα πόδια να μην υπακούν στις διαταγές του μυαλού και μέχρι το σκοράρισμα να μην τον ευχαριστεί όσο μια μέρα απραξίας στον καναπέ του.



Επιμέλεια: Θάνος Κονταξής