Ζιντάν: «Όταν ήμουν παίκτης έλεγα πως δεν θα γίνω ποτέ προπονητής»

«Πάντα ήμουν καλή επιρροή για την ομάδα». Αυτό και άλλα πολλά είπε ο Ζινεντίν Ζιντάν στην αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στην ιστοσελίδα της FIFA, «fifa.com».

Ο Γάλλος τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης μίλησε για την καριέρα του, τις θριάμβους που έχει πετύχει, αλλά και τον τρόπο που σκέφτεται ως προπονητής, πλέον.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ζιντάν στη FIFA:

Για τις επιτυχίες του ως προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης που ήρθαν πολύ νωρίς: «Προφανώς το ήθελα. Στη Ρεάλ περιμένουν να κάνεις ό,τι μπορείς για να πετύχεις, οπότε οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές από την πρώτη μέρα. Το γεγονός ότι κέρδισα το Champions League στην πρώτη μου χρονιά ήταν μαγικό και είναι κάτι που προσπαθούμε να επαναλάβουμε και φέτος, όπως και το να κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δεν σταματά ποτέ. Τα τρόπαια περνούν στο παρελθόν πολύ γρήγορα και πρέπει να πας στο επόμενο».

Για το αν φανταζόταν πως θα γινόταν τόσο επιτυχημένος προπονητής όταν ήταν παίκτης: «Όχι , επειδή όταν ήμουν παίκτης πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν θα γίνω ποτέ προπονητής. Έκανα άλλα πράγματα μετά την απόσυρσή μου και παρόλο που ήμουν στο ποδόσφαιρο και κοντά στη Ρεάλ, συνειδητοποίησα ότι θέλω να είμαι στο γήπεδο. Κι έτσι ξεκίνησα τη διαδικασία για να γίνω προπονητής. Τώρα είναι η αγαπημένη μου δουλειά».

Για το αν θα ήθελε να γυρίσει το χρόνο πίσω και να γίνει ξανά ποδοσφαιριστής: «Έτσι είναι η ζωή. Ήταν υπέροχα χρόνια και αγαπούσα το να είμαι παίκτης. Αλλά ο χρόνος περνά και έπρεπε να γίνει τελικά, δεν μπορείς να το αποφύγεις. Τώρα ακόμα ζω το πάθος μου καιμ κάνω αυτό που μου αρέσει, οπότε δεν παραπονιέμαι».

Για το αν είναι ίδιο το συναίσθημα να κερδίζεις τίτλους ως παίκτης και ως προπονητής: «Είναι παρόμοιο αλλά όχι ακριβώς το ίδιο, επειδή η δουλειά και οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Το συναίσθημα είναι το ίδιο, και θα έλεγα ότι είναι ακόμα πιο απολαυστικό ως προπονητής επειδή είναι δυσκολότεροι αυτοί οι θρίαμβοι. Όμως τα συναισθήματα είναι εξίσου δυνατά και στις δύο περιπτώσεις».

Για το γεγονός ότι είναι πιο δύσκολο να κερδίσεις σαν προπονητής: «Σαν παίκτης το μόνο που σε νοιάζει είναι ο εαυτός σου και το τι θα κάνεις στο γήπεδο, και όχι τόσο για την υπόλοιπη ομάδα. Λέγοντας αυτό, εγώ βοηθούσα τους συμπαίκτες μου με ασίστ. Αντίθετα, σαν προπονητής θα πρέπει να προσέχεις μια ολόκληρη ομάδα, 24 παίκτες. Κι όχι μόνο αυτό, θα πρέπει επίσης να διαχειρίζεσαι ό,τι συμβαίνει σε έναν αγώνα, από την αρχή ως το τέλος. Σαν προπονητής δουλεύεις πολύ περισσότερο κάθε μέρα».

Για το τι βρίσκει πιο δύσκολο στην προπονητική: «Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Όταν ήρθα στη Ρεάλ Μαδρίτης ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο έργο. Προπόνησα τη δεύτερη ομάδα αλλά ήξερα ότι η μετακίνηση θα ήτα σε μία εντελώς άλλη διάσταση. Ένιωσα προετοιμασμένος επειδή έχω περάσει 15 χρόνια στο κλαμπ, ήξερα πως θα ήταν στα αποδυτήρια και πως είναι να είσαι στην ομάδα. Όλα τα υπόλοιπα ήταν θέμα πολλής δουλειάς. Έπρεπε να περάσω τις ιδέες μου και μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα».

Για το γεγονός ότι αγαπά τη σκληρή δουλειά: «Την αγαπώ! Ήταν η καλύτερη συμβουλή που μου δόθηκε ποτέ στην καριέρα μου. Πέρα από το ταλέντο, πάντα θα πρέπει να είσαι πρόθυμος για σκληρή δουλειά. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς δουλειά».

Για τα καλά και τα κακά που θα έβλεπε στον εαυτό του, αν μπορούσε να «αυτοπροπονηθεί»: «Σαν παίκτης νομίζω ήμουν καλή επιλογή σε οποιαδήποτε ομάδα. Μπορούσα να προσαρμοστώ στα πάντα και η δουλειά μου ήταν να κάνω τους άλλους να παίζουν καλά, οπότε κανείς δεν είχε παράπονο. Στην πραγματικότητα μου άρεσε πολύ να φτιάχνω τα γκολ για τους συμπαίκτες μου. Δεν έχω αμφιβολία ότι αυτό άρεσε στους προπονητές μου. Τι δεν θα μου άρεσε; Είναι δύσκολο να πω. Είμαι σίγουρος ότι είχα ψεγάδια όμως καλύτερα να ρωτήσετε τους άλλους γι’ αυτά».

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Νικολακοπούλου