Τσακωθείτε λίγο… Αφού έτσι νικάμε!

Την Ελλάδα να μη τη φοβάσαι όταν όλοι την έχουν ξεγραμμένη. Η ομάδα που έμοιαζε μέχρι πριν 4-5 βράδια αγωνιστικά μπερδεμένη, τσακωμένη και απογοητευμένη, η ομάδα που δεν έπειθε πως μπορεί να έχει μέλλον σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, να’ τη πετιέται, την καταλληλότερη στιγμή, την ώρα που Γάλλοι, Φινλανδοί και άλλοι που την κέρδισαν εύκολα στο Ελσίνκι μαζεύουν τα μπαγκάζια τους για τις πατρίδες τους.

Ο τίτλος είναι δανεικός από την ατάκα του Μπουρούση στα αποδυτήρια μετά τη νίκη επί της Πολωνίας. «Τσακωθείτε λίγο», είχε πει ειρωνικά, αλλά φαίνεται πως οι διαμάχες έχουν κι ευεργετικές συνέπειες. Η Εθνική που έμοιαζε διασωληνωμένη και με σφυγμό που πλησίαζε την ευθεία γραμμή, ξάφνου έχει παλμό που ηχεί πιο δυνατά και από τα τύμπανα των Λιθουανών στο «Σινάν Ερντέμ».

Κι αν η προηγούμενη νίκη ήρθε επί της μπασκετικά άσημης Πολωνίας και εξασφάλισε απλώς το αυτονόητο, αυτή η επιτυχία ήρθε επί μιας ομάδας που εκπροσωπούσε μια ολόκληρη μπασκετική σχολή, που μετρούσε τέσσερις σερί νίκες, με γαλόνια τα δύο ασημένια μετάλλια στις διοργανώσεις του 2013 και του 2015, δύο ΝΒΑερ και βάσιμες βλέψεις για βάθρο. Και μάλιστα η πρόκριση ήρθε με ακόμη πιο πειστική εμφάνιση από ό,τι προ τριημέρου.

Η Εθνική έπαιξε-δίχως υπερβολή-ολοκληρωτικό μπάσκετ. Ο Κώστας Μίσσας έκλεισε τα αυτιά στα απαξιωτικά σχόλια ημετέρων και αντιπάλων, που τον αποκαλούσαν (υποτιμητικά) προπονητή γυναικείου μπάσκετ μέχρι και… ταβερνιάρη και προσηλώθηκε στη δουλειά του. Το πλάνο της ελληνικής ομάδας ήταν ΑΡΙΣΤΟ και τηρήθηκε στην εντέλεια. Ο Καλάθης έβγαλε τα συκώτια στον μοναδικό «κανονικό» πλέι μέικερ των αντιπάλων, Καλνιέτις, ο Παπανικολάου έκανε τον Κουζμίνσκας να κερδίσει με κόπο και ιδρώτα κάθε πόντο που πέτυχε, ο Παπαγιάννης και ο Μπουρούσης κέρδισαν όσες μάχες χρειάστηκε από τον παγκόσμιο Βαλαντσιούνας, ο Πρίντεζης έκανε τη γνωστή δουλίτσα του στο ποστ, ο Σλούκας σαν στο σπίτι του, μιας και στο γήπεδο αυτό έχει σηκώσει δύο Ευρωλίγκες, διέλυσε κάθε σύστημα του Αντομάιτις, ο Αντετοκούνμπο έβαλε μέχρι και τρίποντο και οι υπόλοιποι επιτέλεσαν το ρόλο τους στο ακέραιο, έστω και για ένα… δευτερόλεπτο.

«Παίζοντας έτσι μπορούμε να φτάσουμε όπου θέλουμε», είπε ο Νικ Καλάθης. Και δεν έχει καθόλου άδικο. ΑΥΤΗ η Εθνική μπορεί κάλλιστα να βγάλει από τη μέση Κροατία ή Ρωσία, να μπει στη ζώνη των μεταλλίων και να καταφέρει αυτό που έμοιαζε προ ημερών ανέκδοτο.

Προσοχή όμως! Η ομάδα πρέπει να διατηρήσει το ίδιο καθαρό μυαλό, την ίδια εγρήγορση και το ίδιο πάθος που την έφεραν στους «8». Και δεν αμφιβάλλουμε ότι θα το κάνει. Πλέον έπεισε άπαντες, πρωτίστως και τον ίδιο της τον εαυτό, πως μπορεί. Δεν τελειώσαμε, λοιπόν! Μόλις αρχίζουμε!

ΥΓ: Τι γλυκιά συγκυρία να έρχεται αυτή η μεγάλη πρόκριση λίγες ώρες μετά την είσοδο του Νίκου Γκάλη στο Hall of Fame και όλα τα παιδιά αυτά να του την αφιερώνουν! Άλλωστε είναι και δικά του «παιδιά». Πώς το είπε ο Παπανικολάου; «Βγάζουμε το ψωμί μας από αυτό που έκαναν το 1987 ο Νίκος Γκάλης και οι υπόλοιποι κύριοι». Ακριβώς αυτό!

Follow @ChristosRobolis