ΘΕΜΑ: Από το καλοκαίρι φιάσκο, στο καλοκαίρι όνειρο η ΑΕΚ!

Ο Άρνορ Τρίστασον αποτελεί την 7η μεταγραφή της ΑΕΚ για το καλοκαιρινό παζάρι.

Το sport-fm.gr, λοιπόν, προχωρά σε μια σύγκριση του περσινού καλοκαιριού… με τις αποτυχίες, που είχαν φέρει τον κόσμο της Ένωσης, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με το φετινό, όπου ο κόσμος της ομάδας βλέπει καθημερινά τους «κιτρινόμαυρους» να ενισχύονται, αλλά και τις στρατηγικές διαφορές, ανάμεσα στην εποχή Μαϊστόροβιτς και Μιλοβάνοβιτς.

Του Κώστα Μιαούλη

Πέρυσι, τέτοια εποχή, η ΑΕΚ είχε πάρει Μπάρκα, Μπακασέτα, Τσιγκρίνσκι.

Όμως, δεν είναι απλά η ποσότητα των μεταγραφών που διαφέρει, αφού στο αντίστοιχο χρονικό σημείο (σύγκριση με 4 Ιουλίου 2016), η Ένωση έχει κάνει, ήδη, τέσσερις περισσότερες προσθήκες, αλλά η μεγάλη διαφορά έγκειται στην τεράστια διαφορά αποτελεσματικότητας. Η ΑΕΚ, λοιπόν, τέτοια εποχή, πέρυσι, είχε χάσει ήδη τον Λαΐφη από τον Ολυμπιακό, την ώρα που ο Τιμούρ Κετσπάγια ζητούσε επίμονα, αυτή την εποχή, έναν παίκτη που μπορούσε να παίξει και κόφτης και στόπερ και στο επίκεντρο, βρισκόταν, τέτοιες ημέρες πριν έναν χρόνο, το όνομα του Γκόικο Κάτσαρ.

Επίσης, πέρυσι τέτοιες μέρες «έπαιζαν» για την θέση του αριστερού οπισθοφύλακα τα ονόματα των Ινσούα, Μαράνζ, Χατζι Σάφι (ναι, αυτός που απέκτησε ο Πανιώνιος πριν λίγες μέρες, αλλά αναφερόταν στα ρεπορτάζ ως Χατζάφι), Σις και Εμπένγκουε, δίχως κανένα, τελικά, να φτάσει καν στο επίπεδο των συζητήσεων. Η ΑΕΚ, επίσης, έψαχνε απεγνωσμένα για εξτρέμ με το όνομα του Τσαβαρία να έχει κάνει την εμφάνισή του στα ρεπορτάζ.

Η ΑΕΚ είχε ξεμείνει στην επίθεση με Αραβίδη και Πέκχαρτ, αναζητούσε απεγνωσμένα επιθετικό, με τον Μιλοβάνοβιτς να οδηγεί σε απανωτά «Βατερλό» τους «κιτρινόμαυρους» ειδικά στο θέμα του επιθετικού. Απλά, για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη σας, καταγράφουμε πως η Ένωση, ακριβώς τέτοιες μέρες πέρυσι, «πάλευε» για Φλέτσερ και Μπαλντέ.


Ασφαλώς και υπήρχαν και άλλες τραγελαφικές καταστάσεις στα μεταγραφικά της ΑΕΚ, ενώ, ήδη, είχε προηγηθεί η ιστορία με το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων με τον Μοντανιέ, που είχε φέρει σαν λύση ανάγκης τον Τιμούρ Κετσπάγια. Αυτή η περίπτωση, όμως, που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν του Κρίστιαν Σάντος, που είχε κάνει θραύση με τη Ναϊμέγκεν και μετακόμισε στην Αλαβές.

Ο Μιλοβάνοβιτς έχει προτείνει τον ποδοσφαιριστή και υποσχόταν στη διοίκηση πως μπορεί να τον πάρει άνετα, την ώρα που, την ίδια στιγμή, ο ποδοσφαιριστής βρισκόταν μέσα στα γραφεία των Βάσκων και υπέγραφε συμβόλαιο. Επί της ουσίας, αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, για να τελειώσει η συνεργασία της ΑΕΚ με τον Μιλοβάνοβιτς.

Η διαφορά φιλοσοφίας

Ασφαλώς, ρόλο στο πόσο καλά έχει πάει η ΑΕΚ μεταγραφικά το φετινό καλοκαίρι, σε σύγκριση με το περσινό, έχοντας ξεκάθαρο προβάδισμα στην «κούρσα» της έγκαιρης ολοκλήρωσης του μεταγραφικού σχεδιασμού από τους ανταγωνιστές της, περιορίζοντας διαρροές και μεταγραφικά σφάλματα, έπαιξε το όλο περσινό πάθημα. Η ΑΕΚ πλήρωσε ακριβά σε επικοινωνιακό επίπεδο το γεγονός πως έβγαιναν συνεχώς ονόματα που εξελίσσονταν σε σίριαλ. Ο εκνευρισμός, όσο οι μεταγραφές δεν τελείωναν, εντεινόταν, με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να μην πάει καθόλου καλά στα διαρκείας, ενώ και ο κόσμος είχε πολλές επιφυλάξεις, αλλά και γκρίνια απέναντι στη διοίκηση.

Φέτος, το βασικότερο είναι πως υπάρχουν στεγανά και έχουν περιοριστεί οι διαρροές προς τον Τύπο, ως προς τα ονόματα που παίζουν πραγματικά. Για παράδειγμα, ο Τσόσιτς, αποτελεί μια περίπτωση που δεν «έπαιξε», παρά μόνο όταν το πράγμα προχώρησε πολύ, ενώ όλες τις μέρες που γινόταν κουβέντα για τον στόπερ, τα ονόματα που «έπαιζαν» ψηλά, ήταν άλλα.


Επίσης, για τον Τρίστασον, διέρρευσαν πράγματα, όταν οι κουβέντες είχαν προχωρήσει. Ο Μαϊστόροβιτς σαφώς και είναι λιγότερο επικοινωνιακός από τον Μιλοβάνοβιτς, που μιλούσε συνεχώς παντού, με αποτέλεσμα οι στόχοι της ΑΕΚ να γίνονται γνωστοί ακόμα και στα αντίπαλα «στρατόπεδα» και ειδικά σε εκείνον που δεν θα ήθελε ποτέ ο Μελισσανίδης να μαθαίνονται, δηλαδή στον Ολυμπιακό.

Μεθοδικά, με μυστικότητα, αλλά και με καλύτερη, πλέον, στόχευση και προφανώς και δυναμική και σε οικονομικό επίπεδο, αφού φέτος τα ποσά που δίνονται πάντα με bonus, είναι καλύτερα, αλλά και εξαιτίας της προοπτικής που έχει η ομάδα λόγω της παρουσίας της στα προκριματικά του Champions League. H AEK σε αντίθεση με πέρυσι, που «χτυπούσε» πόρτες, αλλά τις έβρισκε κλειστές, έχει τύχει πιο θετικής αντιμετώπισης και αυτό δείχνει και διάθεση, αλλά και σκληρή δουλειά στη μέθοδο των μεταγραφικών κρούσεων.

Ορθότερη αναζήτηση, σωστή στόχευση

Βέβαια, η εικόνα της ΑΕΚ, ως προς τα μεταγραφικά της δεν διαφοροποιήθηκε απότομα. Υπήρξε και ο χειμώνας, που έδινε την ελπίδα πως στον «δικέφαλο» πήραν μάθημα, από την περσινή, πολύ αρνητική καλοκαιρινή περίοδο. Γιατί, ακόμα και οι παίκτες στους οποίους στηρίχθηκε σε έναν βαθμό (Πατίτο, Λάζαρο), αλλά και σε αυτούς που ήλπιζε πως θα στηριχθεί, αλλά δεν συνέβη (όπως ο Αλμέιδα) ήρθαν αργά και βέβαια, δεν μπορούσαν όταν ήρθαν, να βοηθήσουν την ΑΕΚ στα ματς με τη Σεντ Ετιέν, με τον Αλμέιδα να μπαίνει μόνο για 20-25 λεπτά στον επαναληπτικό με τους «στεφανουά».

Επιπλέον, ο Λάζαρος ήρθε πολύ αργότερα, ενώ και ο Λέσκοτ ήρθε στο τέλος, σαν λύση με όνομα, αλλά χωρίς ουσία, λόγω της γνωριμίας με τον Κετσπάγια. Καταλυτική συμβολή στην ομαλοποίηση της κατάστασης ως προς τα μεταγραφικά έχει παίξει σαφώς και ο Χιμένεθ, που και άκρες έχει, οπότε βοήθησε στο να τελειώσουν σύντομα κάποια πράγματα, αλλά πάνω από όλα δείχνει πως είχε σαφή εικόνα και αποτελεσματική στόχευση, ως προς το τι λείπει από το ρόστερ με το οποίο θα δουλέψει.

Ο χειμώνας, με την έλευση του Βράνιες, του Αϊντάρεβιτς, του Βινίσιους, του Μεληκιώτη ως ταλέντου, αλλά και του Αραούχο, που μπορεί να αποτελέσει και το κερασάκι στην τούρτα προς τον Αύγουστο ή και ακόμα πιο σύντομα, αν «γεμίσει» μπροστά η Λας Πάλμας, έδειξε πως η ΑΕΚ είχε πάρει το μάθημά της. Η ΑΕΚ είχε κλείσει εγκαίρως Τσιντώτα και Γιακουμάκη από Ελλάδα. Παρά το θέμα που προέκυψε με τον Ντίντακ, ήταν αποφασισμένη να έχει το πάνω χέρι, εντοπίζοντας γρήγορα τον Λόπες, οπότε «καθάρισε» γρήγορα και αυτό το μέτωπο.

Η περίπτωση του Κλωναρίδη τής προέκυψε όταν, περίπου, μέσω του μάνατζέρ του ο παίκτης που άφησε καλή εντύπωση για τη συνεργασία του με τον Μπεργκ στο β' κομμάτι του περασμένου πρωταθλήματος, αυτοπροτάθηκε και η μεταγραφή του τελείωσε σύντομα. Η ΑΕΚ δούλεψε πολύ την περίπτωση με τον Λιβάια, όπου ο παίκτης δεν ήταν και απόλυτα εύκολο να πειστεί, δούλεψε αθόρυβα με τον Τσόσιτς όπως προαναφέραμε και πλέον, με τον Τρίστασον, την 4η Ιουλίου του 2017 φτάνει τις 7 μεταγραφές. Την ίδια ώρα, πέρυσι έτρωγε τη μία πόρτα πίσω από την άλλη, έχοντας φτάσει το κοινό της, στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης. Οι ΑΕΚτζήδες το φετινό καλοκαίρι χρειάζονται τον… ψυχίατρο, αφού δεν προλαβαίνουν να ακούν και να βλέπουν τις νέες αφίξεις.