Η Ευρώπη από διασκέδαση, έγινε υποχρέωση!

Το κείμενο γράφεται πριν από τις ρεβάνς Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Άρα και πριν από τους επαναληπτικούς για τα προκριματικά του Europa League για ΑΕΚ, Ατρόμητο και Άρη. Με λίγα λόγια, είναι ακόμη άγνωστο πόσες ελληνικές ομάδες θα αγωνιστούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και την επόμενη εβδομάδα.

Σίγουρα δύο, πιθανότατα τρεις, ας ελπίσουμε και οι πέντε. Αλλά σε κάθε περίπτωση το θέμα του κειμένου δεν είναι οι προκρίσεις, οι αποκλεισμοί ή οι ευρωπαϊκές συμμετοχές. Το θέμα είναι πόσο αυτές έχουν αλλάξει, πόσο διαφορετική είναι η φύση τους και πόσο πια επηρεάζουν τις ομάδες.

Για τις ελληνικές ομάδες, από αυτές μπορούμε κυρίως να έχουμε αίσθηση, η Ευρώπη παραδοσιακά ήταν η διασκέδασή τους. Είτε έφταναν μακριά είτε όχι στην όποια διοργάνωση, το απολάμβαναν. Ήταν μια απόδραση που δεν μπορούσε να βρεθεί από καμία άλλη δραστηριότητά τους στη διάρκεια της σεζόν.

Η Ευρώπη πλέον δεν είναι αυτό για τις ελληνικές ομάδες. Έχει μετατραπεί σε υποχρέωση. Μάλιστα, ανάλογα με τη διοργάνωση στην οποία συμμετέχει μια ομάδα ή ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα μιας ομάδας, η Ευρώπη για κάποιους από τους συλλόγους έχει γίνει η πιο σημαντική υποχρέωση της σεζόν.

Είναι τέτοιες πλέον οι οικονομικές απολαβές, που η έξοδος στην Ευρώπη έχει εδώ και καιρό αλλάξει νόημα και λογική. Η συμμετοχή στους ομίλους του Champions League, μπορεί να φτιάξει 2-3 σεζόν πλέον. Η συμμετοχή στους ομίλους του Europa League, για ομάδες που ζουν με μικρούς προϋπολογισμούς ή τουλάχιστον μικρότερους σε σχέση με άλλες ομάδες, μπορεί να φτιάξει τη ζωή τους.

Η υποχρέωση της Ευρώπης, λοιπόν, έχει αλλάξει πια τη φυσιογνωμία των ομάδων. Συνολικά, όχι μόνο της προετοιμασίας και του τρόπου με τον οποίο οι ομάδες προετοιμάζονται για την σεζόν. Επηρεάζει τη ζωή προπονητών, φτιάχνει ή και χαλάει τη διαδρομή ποδοσφαιριστών στις ομάδες. Βάζει στάμπα στα νέα μεταγραφικά αποκτήματα.

Όλο αυτό, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, δεν είναι πια διασκέδαση. Δεν είναι γόητρο, δεν είναι η χαρά του ποδοσφαιριστή, όπως συνηθίζουμε να λέμε, δεν είναι καν η ευκαιρία για απολαυστικές βραδιές του κόσμου. Είναι δουλειά και μάλιστα πιθανόν η βασική δουλειά της αγωνιστική περιόδου.

Η Ευρώπη, είτε σε προκρίσεις είτε σε αποκλεισμούς και μάλιστα επειδή ακριβώς πλέον διεξάγεται στη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου, τελικά όχι μόνο επηρεάζει, αλλά και αλλάζει τις ομάδες. Αποθεώνει ή διώχνει, δημιουργεί εμπιστοσύνη ή γεμίζει με δυσπιστία, δημιουργεί κάποιες φορές και εικονικές πραγματικότητες για τους συλλόγους.

Τους αναγκάζει, δηλαδή, κάποιες φορές να ακολουθήσουν ένα πλάνο που δεν πρέπει ή να μην ακολουθήσουν ένα πλάνο που πρέπει. Αν μπορούμε λίγο ελεύθερα να το μεταφράσουμε, τελικά η Ευρώπη έχει μια πολύ σοβαρή συνέπεια: Το χρήμα να κερδίζει το ίδιο το ποδόσφαιρο. Διότι δημιουργεί στο ξεκίνημα των σεζόν ομάδες που καλούνται κυρίως να υπηρετήσουν το πρώτο και όχι το δεύτερο.

Υπάρχει λύση; Όχι βέβαια. Οι ελληνικές ομάδες και θα συνεχίσουν να παλεύουν για την ευρωπαϊκή έξοδο και θα πρέπει να ακολουθούν τις επιταγές της UEFA για να συνεχίσουν στις διοργανώσεις της και να καρπωθούν αυτό που τους αναλογεί. Αλλά ας το κάνουν με την πεποίθηση ότι πιθανότατα η Ευρώπη δεν κρίνει ποδοσφαιρικά τη χρονιά τους, αλλά κυρίως οικονομικά...