Η Λύση είναι μία: Ρόντρικ Μπλάκνεϊ

Όταν το φετινό καλοκαίρι ο Πίνι Γκέρσον σε συνεργασία με την ΚΑΕ Ολυμπιακός έκανε πράξη τον σχεδιασμό της ομάδας, είχε στο μυαλό του την απόκτηση ενός μεγάλου ονόματος στη θέση του πλέι-μέικερ. Ο διακαής πόθος που λεγόταν Σαρούνας Γιασικεβίτσιους κατέληξε στον αιώνιο αντίπαλο, οι αμερικανοί πόιντ γκαρντ που βρέθηκαν στο στόχαστρο ήρθαν, είδαν, έφαγαν αλλά έμειναν στο ΝΒΑ, με αποτέλεσμα η προσπάθεια να πέσει στο «κενό». Οι ερυθρόλευκοι ενισχύονταν σημαντικά στις θέσεις των ψηλών (Τσακαλίδης, Μαυροκεφαλίδης, Τζάκσον, Πρίντεζης), σε αυτές των γκαρντ (Βασιλειάδης, Τεόντοσιτς, Σεϊμπούτις, Καυκής) ενώ στη θέση «3» τον σούπερ σταρ Άρβιντας Μασιγιάουσκας πλαισίωσε ο Κίντελ Γουντς. Η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του Λιν Γκριρ.

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι ξόδεψαν ένα τσουβάλι λεφτά για να φέρουν τον χαρισματικό σκόρερ μεν, μέτριο ως πλέι-μέικερ δε. Κατανοώ ότι είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε τον 28χρονο παίκτη ο οποίος για όσους δεν βλέπουν τα παιχνίδια (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ίσως να χρίζεται κορυφαίος μιας και φορτώνει τα αντίπαλα καλάθια με 20 και πλέον πόντους. Πλέι μέικερ με την έννοια του όρου όμως, δεν είναι. Κατεβάζει υποφερτά τη μπάλα, αλλά ο Ολυμπιακός στην επίθεση μοιάζει με…παιδική χαρά. Στα κρίσιμα παιχνίδια, παίκτες όπως, Μασιγιάουσκας, Γουντς και Βασιλειάδης που έχουν το σουτ για ψωμοτύρι δεν βγαίνουν σχεδόν ποτέ ελεύθεροι για να εκτελέσουν, είτε από έλλειψη καλών σκέψεων από τον Γκριρ, είτε από ανεπάρκεια συστημάτων. Το δεύτερο θα φανεί στην πορεία. Οπότε κρατάμε ως δεδομένο ότι ο Γκριρ είναι ένας χαρισματικός σκόρερ αλλά όχι «1». Τι μένει; Τεόντοσιτς και Καυκής…Ο Σέρβος δείχνει σιγά-σιγά να βρίσκει τα πατήματά του ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε επίπεδο ανδρικού μπάσκετ, ενώ ο Έλληνας γκαρντ, όποτε του ζητηθεί είναι έτοιμος να προσφέρει, χωρίς εξαιρετικό αποτέλεσμα όμως, αφού έχει μείνει εκτός δωδεκάδας στα περισσότερα παιχνίδια.

Το ρόστερ του Ολυμπιακού φέτος όμως, έχει την τύχη να έχει στη σύνθεσή του έναν ακόμη παίκτη που σκοπίμως δεν ανέφερα παραπάνω. Το όνομα αυτού Ρόντρικ Μπλάκνεϊ. Ο πρώην παίκτης των Ηρακλή, ΑΕΚ και Αμαρουσίου, αφού έκανε το αγροτικό του στην Ρωσία και τη Ντιναμό Μόσχας Περιχώρων, ήρθε ως δεύτερη λύση στον σχεδιασμό των ερυθρόλευκων, που έκαναν αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσει το βουλγαρικό διαβατήριο και να τον αποκτήσουν. Σχολιάζοντας με συναδέλφους τη μεταγραφή, είχα επισημάνει ότι ο Ολυμπιακός πέτυχε διάνα. Ιδιαίτερα αν ο Μπλάκνεϊ εμφάνιζε το αγωνιστικό πρόσωπο που είχε στο Μαρούσι, τα χρήματα που απαιτούνταν για την μεταγραφή μεγάλου ονόματος στη θέση του πλέι-μέικερ ίσως να ήταν καλύτερο να μείνουν στα ταμεία της ΚΑΕ. Φυσικά δεν είμαι οικονομικός αναλυτής των ερυθρόλευκων για να υποδείξω τι θα πράξουν, οπότε –και με βάση το δόγμα που λέει ότι όλοι καλοί χωράνε- θα πρέπει τώρα να ξαναγίνουν αλχημείες. Ο Μπλάκνεϊ είναι εξαιρετικός στην οργάνωση, κάνει μυαλωμένα παιχνίδια, παίζει άμυνα, σκοράρει και μοιράζει τις ασιστ τη μια μετά την άλλη, τώρα που ο Γκέρσον κατάλαβε (ή μήπως ελλείψει Γκριρ) ότι πρέπει να παίζει περισσότερο. Ο Μπλάκνεϊ είναι αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός. Πάνω στον πανικό που δημιούργησαν οι ανεπαρκείς στον οργανωτικό τομέα εμφανίσεις του Γκριρ, η λύση υπήρχε και υπάρχει στον πάγκο. Και σε καμία περίπτωση δεν του αναλογούν δέκα με δώδεκα λεπτά συμμετοχής αλλά, τριάντα.

Το τι μπορεί να πετύχει ο Ολυμπιακός χρησιμοποιώντας σωστά και τον Μπλάκνεϊ και τον Γκριρ σε συνδυασμό με την έκδοση του κοινοτικού διαβατηρίου του Γουντς και την επιστροφή του Σχορτσιανίτη είναι εύκολα αντιληπτό και από ένα μικρό παιδί που παρακολουθεί μπάσκετ. Οι πληροφορίες όμως αναφέρουν πως όλες οι προσπάθειες που έχει καταβάλει ο Ολυμπιακός για να «κάνει» κοινοτικό τον Γουντς έχουν αποβεί άκαρπες, ενώ ο Σχορτσιανίτης προσπαθεί ακόμη να χάσει τα περιττά κιλά και να περάσει επιτέλους τα εργομετρικά τεστ που θα του επιτρέψουν να συμμετέχει στις προπονήσεις. Οπότε, η άμεση κίνηση που μπορεί να γίνει για να έχει ο Γκέρσον ακόμη περισσότερη ποιότητα στο σκοράρισμα (Γουντς) και μεγαλύτερη οργάνωση στο παιχνίδι του (Μπλάκνεϊ βασικός) στα ελληνικά παιχνίδια, είναι η αλλαγή του Γκριρ με τον Γουντς σε Ευρώπη και Ελλάδα αντίστοιχα. Όσο ρίσκο και αν περιέχει αυτή η κίνηση ίσως αποδώσει καρπούς, από τη στιγμή που ο Τεόντοσιτς δείχνει να εγκλιματίζεται, ενώ «ανάσες» στη θέση ένα μπορούν να δώσουν και οι Παπαμακάριος, Καυκής. Με την χρησιμοποίηση του Γουντς και στην Ελλάδα δε, ο Ολυμπιακός αποκτά μια πανίσχυρη περιφέρεια. Ο Γκέρσον είναι έξυπνος άνθρωπος και μεταξύ σοβαρού και αστείου το είπε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου: «Αν είναι τόσο καλός ο Μπλάκνεϊ, δεν θα παίζει ο Γκριρ». Το αν αστειευόταν ο Ισραηλινός, θα το δείξει το μέλλον, το παρών όμως δείχνει ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος χωρίς τον Γκριρ.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com