Επίκληση στην κοινή ποδοσφαιρική λογική

Υπάρχουν ήττες που φέρνουν καταστροφές κι άλλες που προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Οταν βρισκόμαστε περίπου στο ένα τρίτο της διοργάνωσης, καταστροφικές ήττες δεν υπάρχουν. Επομένως, ούτε ο Παναθηναϊκός καταστράφηκε που την πάτησε στη Νέα Σμύρνη ούτε η ΑΕΚ επειδή έχασε εκτός έδρας από τον Ολυμπιακό. Για να ξεχωρίσουμε αυτές τις ήττες από μια καταστροφική, φτάνει να σκεφτούμε τι αποτελέσματα θα μπορούσε να έχει το αντίστροφο αποτέλεσμα στο ντέρμπι. Με διαφορά έξι βαθμών από την ΑΕΚ και τη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, ο Ολυμπιακός έχανε δρόμο και εντυπώσεις. Η ήττα της ΑΕΚ κράτησε γερά τον πρωταθλητή στη μάχη του τίτλου και επέδρασε ευεργετικά στον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» μένουν στο κόλπο και ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα ανακάμψουν αγωνιστικά. Οπως σε άλλες σελίδες της «SportDay» πληροφορούμεθα, ο Πεσέιρο αλλάζει τρόπο παιχνιδιού. Στο πλαίσιο των αλλεπάλληλων πειραματισμών του, θα παρουσιάσει στη Μαδρίτη κόντρα στην Ατλέτικο την ομάδα του με σχηματισμό 4-3-3. Από την εποχή του Μαλεζάνι έχει να ξεκινήσει παιχνίδι ο ΠΑΟ με τρεις καθαρόαιμους προωθημένους. Προφανώς το δεύτερο ημίχρονο στο ματς με τον Πανιώνιο είναι που οδήγησε τον κόουτς στο νέο πείραμα. Η σκέψη αξίζει να δοκιμαστεί στην πράξη. Ωστόσο, το παλιό ποδοσφαιρικό ρητό εξακολουθεί να ισχύει: ομάδες και συστήματα φτιάχνουν οι κατάλληλοι παίκτες. Εδώ που τα λέμε, ακραίους επιθετικούς δεν διαθέτει ο Παναθηναϊκός. Εχει φορ (Παπαδόπουλος, Σαλπιγγίδης, Ν'Ντόι, Τσίγκας, Μάντζιος). Κανείς από αυτούς δεν τα καταφέρνει καλύτερα ως ακραίος επιθετικός στο 4-3-3. Ως εξτρέμ δηλαδή. Από τη μέση και μπροστά ο Πεσέιρο έχει στη διάθεσή του μόλις τρεις παίκτες που είναι ακραίοι και μάλιστα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ακραίοι χαφ.

Πρόκειται για τον Ιβανσιτς, που μπαινοβγαίνει στην ενδεκάδα γιατί -όπως λέγεται- δεν βρίσκεται σε καλή φόρμα.

Τον Ρομέρο, που μέχρι τώρα -με εξαίρεση τα φιλικά προετοιμασίας όταν ήρθε- δεν έπεισε ότι ξεχωρίζει.

Τον Νίνη, τον οποίο θαυμάσαμε όλοι και «εξαφανίστηκε» φέτος για λόγους που γνωρίζουν μόνο όσοι είναι μέσα από τις κλειστές πόρτες του φρουρίου της Παιανίας.
Κι όμως, σ' αυτόν τον ποδοσφαιρικά «ανέραστο» Παναθηναϊκό τα έχουμε δει όλα, εκτός από την... επιμονή στα φυσιολογικά. Τον Καραγκούνη κατά κύριο λόγο, αλλά και τον Ν'Ντόι με τον Δημούτσο να παριστάνουν τους ακραίους χαφ την ώρα που «μουλιάζουν» στον πάγκο οι κανονικοί ακραίοι χαφ... Κι από πάνω έχει ανοίξει η συζήτηση για την... ενίσχυση του Παναθηναϊκού με ακόμα ένα σέντερ φορ! Οσοι τα ισχυρίζονται αυτά δεν έχουν μπει στον κόπο να μας πουν αν έτσι μπορεί ο Παναθηναϊκός να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο και να μαζέψει τον κόσμο του στο γήπεδο.

Είτε με 4-4-2 είτε με 4-3-3, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να μεταφέρει το παιχνίδι του στα άκρα. Μέχρι τώρα δεν το έχει πετύχει. Παράλληλα, αδυνατεί να παίξει κάθετα. Αυτό συμβαίνει διότι οι κεντρικοί χαφ του (Μάτος, Τζιόλης) δεν συνηθίζουν να κινούνται με την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή και κάτι περισσότερο. Δεν βρίσκονται καν όταν η μπάλα ταξιδεύει με σέντρα σε θέση μέσα στην περιοχή. Κάτι, δηλαδή, που κάνει κατά κόρον και επιτυχημένα ο Στολτίδης. Το ερώτημα έρχεται αμέσως. Ο Καραγκούνης, για παράδειγμα, τι από αυτά που κάνουν οι Τζιόλης, Μάτος κάνει τόσο χάλια; Διότι υπάρχουν πράγματα που όπως τα κάνει ο «τυπάρας» δεν μπορούν να τα κάνουν οι άλλοι δύο.

Οταν άρχιζε η χρονιά, πολλοί ήταν όσοι υπολόγιζαν ότι με τον Καραγκούνη στη μέση, τον Μάτος πίσω του και τους Νίνη, Ιβανσιτς στα πλάγια ο Παναθηναϊκός θα είχε δύναμη ισχύος στη μεσαία γραμμή. Ολα τα έχουμε δει στο «πράσινο» κέντρο εκτός από αυτό...

Οι μόλις τρεις βαθμοί διαφορά από την κορυφή δίνουν το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να αναδιοργανωθεί και να επιχειρήσει την έφοδο. Ο.Κ., να στηριχθεί η προσπάθεια εφόδου στο πάθος, στο πρέσινγκ, στο 4-3-3 (ίσως). Αντε να ακουστεί και καμιά ηρωική επιπολαιότητα του τύπου «κάποιοι δεν θέλουν να κερδίζει η ομάδα μας». Χρειάζεται, όμως, να γίνουν ορισμένα πράγματα που δεν ξεφεύγουν από τα όρια της κοινής λογικής. Δηλαδή να παίζουν οι παίκτες εκεί που αποδίδουν καλύτερα και να έρθουν στην ομάδα ακραίοι μπακ που δεν θολώνει το μυαλό τους όταν περνάνε τη σέντρα. Διαφορετικά παραμονεύει ο κίνδυνος να βγουν -πάλι- άχρηστοι καμιά δεκαριά παίκτες το καλοκαίρι...