Κι ούτε ένα τηλεφώνημα...

Μάλλον ξαφνικά ο Ρεχάγκελ αποφάσισε να καλέσει τριάντα ποδοσφαιριστές για τα φιλικά παιχνίδια στην Κύπρο με Τσεχία και Φινλανδία.

Η κίνησή του μπορεί να ερμηνευτεί ως μια προσπάθεια να διαπιστώσει πού μπορεί να βασίζεται για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2010. Ετσι εξηγούνται οι κλήσεις που έλαβαν οι Μελίσσης, Μάκος, Χριστοδουλόπουλος, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Παπασταθόπουλος. Επιλογές που θεωρούνται περίπου αυτονόητες όταν το βλέμμα στρέφεται στο μέλλον. Η κλήση τού ξεχασμένου Ιεροκλή δεν... υπακούει σ' αυτό το κριτήριο. Ο παίκτης βαδίζει στο 33ο έτος της ηλικίας του. Τόσα χρόνια καταθέτει διαπιστευτήρια ποιότητας, προσφοράς και αποτελεσματικότητας χωρίς να περιλαμβάνεται στα προσκλητήρια των διεθνών.

Η προχθεσινή αναπάντεχη πρόσκληση τον βρήκε ψυχολογικά απροετοίμαστο. Κυρίως γιατί το όνομά του βρίσκεται ανάμεσα σε πιτσιρικάδες που έχουν φιλοδοξίες όχι απαραίτητα σχετικές με την παρουσία τους στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας. Ο Στολτίδης καταλαβαίνει ότι η πρόσκλησή του είναι μετέωρη. Γι' αυτό και φέρεται από επιφυλακτικός έως αρνητικός να την αποδεχτεί. Το πιο εύκολο πράγμα, να του αποδοθεί κατηγορία. Να γραφτούν και διάφορα στερεότυπα για τη μεγάλη τιμή να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο και άλλα πρωτότυπα που γράφουν οι συντάκτες του σχετικού ρεπορτάζ.

Υπάρχουν, όμως, και ζητήματα ουσίας. Οταν σκέφτεσαι να φωνάξεις στην Εθνική ομάδα έναν ποδοσφαιριστή περασμένης ηλικίας, καλό είναι να του εξηγείς γιατί το κάνεις. Σε άλλες περιπτώσεις έχουν γίνει τέτοια τηλεφωνήματα. Τώρα δεν έγινε... Ξεπερνά τον κακώς εννοούμενο εγωισμό του Στολτίδη η έλλειψη συνεννόησης. Παίζοντας τόσα χρόνια μπάλα σε κορυφαίο επίπεδο (Ελλάδα, Τσάμπιονς Λιγκ), ο Στολτίδης δεν έχει να παρουσιάσει στον κόουτς πράγματα που τα αγνοεί. Ούτε ο κόουτς έχει την υποχρέωση να του εξηγήσει γιατί τόσα χρόνια τον άφηνε εκτός. Δικαίωμά του. Να πάει στην Κύπρο για δύο φιλικά και μετά να δει τους τελικούς του Euro από την τηλεόραση είναι συμπεριφορά που δεν του αξίζει. Ενα τηλεφώνημα του κ. Τοπαλίδη πριν φύγει από την ΕΠΟ το fax με τα ονόματα θα είχε λύσει το πρόβλημα. Ο Στολτίδης κάνει μεγάλο λάθος αν πει «όχι» στην κλήση επειδή την πήρε με καθυστέρηση επτά ετών. Ο Ρεχάγκελ κάνει λάθος αν τον φωνάζει για να τον δοκιμάσει όπως τον Μελίσση και τον Μάκο. Η απόσταση ανάμεσα στα δύο πιθανά λάθη θα είχε εκμηδενιστεί με ένα απλό τηλεφώνημα. Υπάρχει χρόνος να γίνει τώρα. Χρειάζεται να γίνει. Ετσι νομίζουν όλοι όσοι θεωρούν ότι ο Στολτίδης είναι από χρήσιμος έως απαραίτητος το καλοκαίρι στο Euro...