Προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν την αναγνώριση

Ελπίζω ότι οι περισσότεροι από τους χθεσινούς αναγνώστες της «SportDay» διάβασαν το τρισέλιδο κατατοπιστικό σημείωμα του Σωτήρη Μήλιου για την ποδοσφαιρική πατέντα της Εθνικής ομάδας. Με στοιχεία και αριθμούς ο Σωτήρης προσδιορίζει καθαρά τον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής. Συντηρητικό παιχνίδι, περιορισμός των κάθε είδους λαθών, αξιοποίηση των στημένων φάσεων. Οσα πάνω-κάτω ξέραμε για την ομάδα, φαίνονται καθαρά από τα στατιστικά στοιχεία. Ναι, τίθεται θέμα τύχης αλλά με μια διαφορά. Ο Ρεχάγκελ και οι διεθνείς φροντίζουν να μην αφήνουν τίποτα στην τύχη του. Το ομαδικό πνεύμα, η αυτοσυγκέντρωση και η αποφυγή των λαθών χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της Εθνικής. Η καλή φυσική κατάσταση επίσης.

Με αυτά τα... διαχρονικά εφόδια θα εμφανιστεί η ομάδα στα τελικά του Euro. Ανακατεμένα με λίγη τύχη μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια επιτυχημένη πορεία. Ωστόσο, η καλή τύχη μπορεί να περιμένει. Επί του παρόντος υπάρχει ανάγκη για πιο καθημερινά πράγματα. Οπως, για παράδειγμα, να γιάνει μια και καλή το γόνατο του Καραγκούνη. Να επανέλθει στη φόρμα του ο Τραϊανός Δέλλας. Να βρει τα πατήματά του ο Γιούρκας Σεϊταρίδης. Να... μην τραυματιστεί κάποιος την τελευταία στιγμή. Ολα τα άλλα μαζεύονται. Ομάδες που να τρομάζουν δεν έκαναν την εμφάνισή τους ούτε στη φάση των προκριματικών ούτε τώρα στα φιλικά παιχνίδια. Εξαιρείται η Ολλανδία των πολλών αστέρων που με μια προσωπική τους ενέργεια μπορούν να πάρουν ένα παιχνίδι (π.χ. Σνέιντερ και Ρόμπεν). Εξαιρούνται επίσης οι νεαροί Ρώσοι που λογικά θα θέλουν να μετακομίσουν από το καλοπληρωμένο πλην μουντό πρωτάθλημα της χώρας τους στις ευρωπαϊκές πασαρέλες. Κάπου εκεί χωρούν και οι Κροάτες που έχουν κατά παράδοση πυκνή παραγωγή ταλαντούχων παικτών. Παρά τη δεδομένη αξία τους, οι καθιερωμένες δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία) δεν τρομάζουν. Ισως και σε αυτό το Euro το τρόπαιο αντί να πάει σε αυτούς που ξέρουν περισσότερο, προτιμήσει να πάει σε αυτούς που θέλουν περισσότερο.