Το εξώφυλλο με τον Χούτο στο «Active» το θυμάστε;

H Ελλάδα του εύκρατου κλίματος, των συγκριτικά μικρότερων αγωνιστικών απαιτήσεων και των σχετικά ικανοποιητικών αμοιβών γίνεται χώρος υποδοχής γνωστών ποδοσφαιριστών που η άλλοτε ευρωπαϊκή καριέρα τους έχει πάρει την κατιούσα. Μιλήσαμε νωρίτερα για τις μειωμένες αγωνιστικές απαιτήσεις. Στην παραπάνω κατηγορία μπορούν να συμπεριληφθούν κι άλλοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Κοβάσεβιτς, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Κονσεϊσάο, ο Κοντρέρας και πάει λέγοντας. Το αν όλοι αυτοί αξίζουν τα λεφτά που ξοδεύουν οι ομάδες για να τους φέρουν στην Ελλάδα θα το δείξει το γήπεδο. Ο ερχομός τους και μόνο δίνει χρώμα στο μουντό επαγγελματικό πρωτάθλημα και χαρίζει στιγμές. Γιατί ανεξάρτητα από τη συνολική αγωνιστική προσφορά, τέτοιες στιγμές υπάρχουν. Δύσκολα μπορεί να εξασφαλιστεί ότι τα «γυάλινα» πόδια του Αλβάρο Ρεκόμπα θα τον κρατήσουν μέσα στο γήπεδο χωρίς διακοπή κατά τη διάρκεια της περιόδου. Πέρυσι στην Τορίνο έπαιξε τον διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό των είκοσι δύο αγώνων στο Καμπιονάτο. Θα ήταν σπουδαία επίδοση να φορέσει φέτος για είκοσι δύο αγώνες τα κυανέρυθρα. Ποτέ του δεν όργωνε το γήπεδο, δεν «έσκαγε» τον αντίπαλο μπακ καταδιώκοντάς τον μέχρι την άλλη περιοχή. Αρκούν μια κατά μέτωπον επίθεση, δύο-τρεις φαρμακερές σέντρες, ένα απευθείας χτύπημα φάουλ, δύο «κεραυνοί» από τριάντα μέτρα. Ολα τούτα συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του αριστερού ποδιού του.

Ο Αλβάρο Ρεκόμπα ακόμα και στας δυσμάς του ποδοσφαιρικού βίου του μπορεί να ξεσηκώσει τους «Πάνθηρες» και να αφήσει εκστατικούς τους θεατές. Να γίνει πρώτο θέμα συζήτησης στους θαμώνες των περί την πλατεία καφετεριών. Λίγο ενδιαφέρει αν η ΠΑΕ Πανιώνιος ξόδεψε κάτι παραπάνω από τη σημερινή αξία του για να τον φέρει στη Νέα Σμύρνη. Περισσότερο ενδιαφέρει η διαπίστωση ότι ο Χούτος στον Πανιώνιο, ο Νταμπίζας στη Λάρισα και ο Βρύζας στον ΠΑΟΚ αποτελούν σημαντικούς λόγους για να έρχονται τέτοιου βεληνεκούς παίκτες στις ελληνικές ομάδες.

Ακόμα περισσότερο ενδιαφέρει να απολαύσουμε μαγικές στιγμές του Ρεκόμπα σαν κι εκείνες με τη φανέλα της Ιντερ και της εθνικής Ουρουγουάης.